Ένας για 10
Δημήτρης Κούντουρας
«Η παλιά μουσική είναι γήινη και μπορεί να μιλήσει πιο εύκολα στο κοινό»

Με αφορμή την κυκλοφορία της νέας δουλειάς του ensemble Ex Silentio «Mneme», μιλήσαμε με τον Δημήτρη Κούντουρα, μουσικολόγο, φλαουτίστα και συνιδρυτή του μουσικού συνόλου, για την παλιά μουσική – και όχι μόνο…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 98 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Βιβλιοπροτάσεις
Βασίλης Βασιλικός «Τα νεανικά μου έργα ξεχωρίζουν, γιατί μέσω αυτών νοσταλγώ τη νεότητά μου»

«Εγώ έγραφα μια ζωή σε καφενεία. Όταν δεν ξέρεις τη γλώσσα, νιώθεις πολύ άνετα σ’ αυτά. Μόνο η οικία είναι ακατάλληλη. Γιατί στο σπίτι σου ζεις. Κι όταν γράφεις πρέπει να ζεις πάλι, αλλά διά της γραφής». Με αυτά τα λόγια, ο Βασίλης Βασιλικός, σε πρόσφατη συνέντευξη του στο Hot Doc, είχε αναφερθεί στον περισσότερο από μισό αιώνα γραφής και ανάγνωσης και στη σχέση συγγραφής και αστικού χώρου.
Στο «Περί Λογοτεχνίας και Σημειωτέον, Άλλων – 60 χρόνια Γραφής και Ανάγνωσης», που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Gutenberg, ανοίγουν οι «λογοτεχνικές βαλίτσες» του πολυβραβευμένου κοσμοπολίτη συγγραφέα. Ο Βασίλης Βασιλικός μας ξεναγεί στα 60 χρόνια της αδιάλειπτης συγγραφικής παρουσίας του. Στο βιβλίο, που επιμελήθηκαν και ανθολόγησαν οι Θανάσης Αγάθος και Αριστοτέλης Σαΐνης, έχουν συγκεντρωθεί «ποικιλόμορφα κείμενα διαφορετικών προθέσεων, κείμενα γραμμένα με διάφορες αφορμές, σποραδικά, και σε μάκρος χρόνου, σε εφημερίδες και περιοδικά ή σύμμεικτους τόμους, τα οποία αποτελούν κριτικές καταθέσεις για έλληνες και ξένους, μείζονες και ελάσσονες συγγραφείς, παρεμβάσεις στην πολιτιστική επικαιρότητα…». Διατρέχοντας το βιβλίο, βλέπουμε με ποιο τρόπο ο συγγραφέας με το καπέλο και την πίπα στο χέρι σημάδεψε με τη συγγραφική δραστηριότητά του την ιστορία του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα τόσο σε Ελλάδα όσο και Ευρώπη. Παράλληλα, ερχόμαστε αντιμέτωποι με τα ερωτήματα που ταλανίζουν τον συγγραφέα και επανέρχονται ως δεσπόζοντα μοτίβα στην πεζογραφία του: «Τι είναι πραγματικότητα; Τι είναι εαυτός; Τι είναι λογοτεχνία;». Όπως ερχόμαστε αντιμέτωποι και με τα δαιμόνια του μεγάλου τεχνίτη του λόγου.
Σημειωτέον, πως ο διακεκριμένος έλληνας συγγραφέας έγραφε πάντα με το χέρι. Ίσως γι’ αυτό και από τα βιβλία του, ο ίδιος ξεχωρίζει την αυτοβιογραφία του, «Μνήμη από μελάνι» και τον «Γλαύκο Θρασάκη. Εκτός φυσικά από τα νεανικά του έργα, «όχι γιατί είναι τα καλύτερα, αλλά γιατί μέσω αυτών, τώρα που επανεκδίδονται, νοσταλγώ τη νεότητά μου», όπως ο ίδιος μας είχε εμπιστευτεί.
Ο πιο μεταφρασμένος έλληνας πεζογράφος, μετά τον Νίκο Καζαντζάκη, ανέπτυξε ως γνωστόν μια πολυσχιδή δραστηριότητα, που ξεπερνά το ογκώδες πεζογραφικό του έργο: ποίηση, θέατρο, κινηματογράφος, δημοσιογραφία, τηλεόραση και συμμετοχή στη δημόσια σφαίρα.
Ο Βασίλης Βασιλικός είναι από εκείνους του συγγραφείς, που για να γράψουν στη γλώσσα τους, πρέπει να ζουν ανάμεσα σε αλλόγλωσσους. Γι’ αυτό και στη Γαλλία δεν έγραψε ποτέ, «γιατί ήξερε τα γαλλικά από μικρό παιδί». Έγραψε όμως στο Βερολίνο, στη Ρώμη, στη Νέα Υόρκη. Εξάλλου, η γραφή είναι η ύπαρξή του και αυτός ο τόμος μια δειγματοληπτική αναδρομή της 60χρονης συγγραφικής του παρουσίας.
Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ένα βιβλίο – προοίμιο νέων χρήσιμων και χρηστικών εκδόσεων, που θα κυκλοφορήσουν σύντομα. Με άλλα λόγια, το ταξίδι στους δαιδαλώδεις δρόμους του Βασίλη Βασιλικού συνεχίζεται…
Βιβλιοπροτάσεις
ΠΕΡΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΔΑΙΜΟΝΙΩΝ
Συγγραφέας: Βασίλης Βασιλικός Ανθολόγηση – Επιμέλεια – Εισαγωγή: Θανάσης Αγάθος, Αριστοτέλης Σαΐνης Εκδότης: Gutenberg ISBN: 978-960-01-1664-9 Σελ: 368 / Τιμή: 17,10 €
Μια ανθολογία δοκιμίων και συνεντεύξεων όπου συναντάμε τις κυριότερες σκέψεις του Βασίλη Βασιλικού σχετικά με το γράψιμο, την ανάγνωση, την λογοτεχνική κριτική… Οι ανθολόγοι Θανάσης Αγαθός και Αριστοτέλης Σαΐνης, αφού σταχυολόγησαν τα σημαντικότερα κείμενα του κοσμοπολίτη συγγραφέα από το 1952 μέχρι το 2012, προσέθεσαν μια σειρά συνεντεύξεων – σταθμών του Βασιλικού απ’ όπου αναδύονται μνήμες και βιογραφικά στοιχεία.
Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
Συγγραφέας: Μένης Κουμανταρέας Εκδότης: Πατάκης ISBN: 978-960-16-5912-1 Σελ: 480 / Τιμή: 19,80 €
Ο Μένης Κουμανταρέας, ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς της δεύτερης μεταπολεμικής γενιάς της ελληνικής πεζογραφίας, υπογράφει ένα τολμηρό μυθιστόρημα για την απώλεια. Το τελευταίο –και για πολλούς προφητικό– βιβλίο του μιλά για την οδύνη της απουσίας, για το πέρασμα του χρόνου και το μοίρασμά του ανάμεσα σε ίσκιους και αναμνήσεις από μια περασμένη ζωή… Μια αφήγηση ανάμεσα στην παραίσθηση και στην άγρια πραγματικότητα. Μια περιπέτεια που οδηγεί στην αναζήτηση και απόκτηση ενός θησαυρού…
ΝΕΑΝΙΚΗ ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ 1954-1960
Συγγραφείς: Βασίλης Βασιλικός, Μένης Κουμανταρέας Επιμέλεια: Νιάρχος Θανάσης Θ. Εκδότης: Τόπος ISBN: 978-960-499-118-1 Σελ: 136 / Τιμή: 12,51 €
Ένα βιβλίο – συλλογή ντοκουμέντων, μέσα από ένα «επιστολικό αλισβερίσι» με φόντο τη βασανισμένη Ελλάδα της δεκαετίας του ’50. Η γραπτή επικοινωνία ανάμεσα στον Βασίλη Βασιλικό και στον Μένη Κουμανταρέα πιστοποιεί την «ακριβή ποιότητα της φιλίας τους» και αναδεικνύει το κριτικό βλέμμα με το οποίο αντιμετωπίζει ο ένας το έργο του άλλου, εκτός φυσικά από τις νεανικές τους ανησυχίες. Στη νεανική αλληλογραφία των δυο δημιουργικών πνευμάτων, στην αρχή της πορείας τους στα γράμματα, δεσπόζει το πάθος για δημιουργία…
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΤΑΞΗ
Συγγραφέας: Χένρι Κίσιντζερ Εκδότης: Λιβάνης ISBN: 978-960-14-2905-2 Σελίδες: 576 / Τιμή: 18,88 €
Στην «Παγκόσμια Τάξη» ο Χένρι Κίσιντζερ καταθέτει το απόσταγμα των σκέψεών του γύρω από την ιστορία, τη στρατηγική και την πολιτική διαχείριση των κρατών, αντλώντας από την πολύχρονη εμπειρία του ως πολιτικός με σημαντική δράση στη διεθνή σκηνή. Είναι σαν ο συγγραφέας να παρατηρεί τον πλανήτη μας από κάπου ψηλά, καταγράφοντας τις τιτάνιες μετακινήσεις των τεκτονικών πλακών της ιστορίας και τα κίνητρα των εθνών, ερμηνεύοντας τη στάση που τήρησαν κράτη και αυτοκρατορίες απέναντι στον υπόλοιπο κόσμο, από τη διαμόρφωση της Ευρώπης μέχρι την εποχή μας…
Η ΚΟΚΚΙΝΗ ΜΑΡΙΑ
Συγγραφέας :Κυριάκος Αθανασιάδης Εκδότης :Διόπτρα ISBN:978-960-364-823-9 Σελ: 192 / Τιμή : 10,98 €
Ένα βιβλίο γεμάτο παιδικά όνειρα και ενήλικους φόβους. Ή παιδικούς φόβους και ενήλικα όνειρα. Ένα αγόρι. Ένα κορίτσι, που ζωγραφίζει στο χιόνι. Ένας έρωτας που γεννιέται. Μια κοινωνία που κρύβεται. Ένα μαχαίρι που κόβει. Μια αγάπη πελώρια, που λάμπει. Η Κόκκινη Μαρία, σύμφωνα με τον συγγραφέα, είναι «μια μητρική φιγούρα, που στα μάτια των παιδιών έχει θεϊκές ικανότητες, που τα προστατεύει». Η Κόκκινη Μαρία είναι ένα βιβλίο για ενήλικες, παρόλο που οι ήρωές του είναι παιδιά. Η Κόκκινη Μαρία είναι ένα διαφορετικό παραμύθι για τα Χριστούγεννα…
άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Hot Doc#66, το Δεκέμβρη του 2014
Extra Hot άρθρο
Ένας για 10
Δημήτρης Καραντζάς

Με μία αξιοπρόσεκτη πορεία στο χώρο του θεάτρου τα τελευταία χρόνια, είναι ένας από τους πιο ενδιαφέροντες και τολμηρούς σκηνοθέτες της γενιάς του και ο νεότερος που έχει ανεβάσει έργο στην Επίδαυρο. Ανατριχιάζει με την ομοιομορφία που επιβάλλει ο φασισμός και αγαπάει τα ταξίδια στο Άμστερνταμ. Αυτό τον καιρό σκηνοθετεί το «Σλάντεκ», στο θέατρο Πόρτα, ένα έργο που σκιαγραφεί τη γέννηση του ναζισμού στην Ευρώπη την περίοδο του μεσοπολέμου, με κεντρικό ήρωα έναν νέο ο οποίος αποφασίζει να ενταχτεί στο «Μαύρο Στρατό».
1. Το «Σλάντεκ» είναι ένα πολιτικό έργο. Πώς το διαχειρίζεστε πάνω στη σκηνή;
Από την υπαρξιακή – οντολογική του πλευρά, που είναι η ρίζα των πραγμάτων και που μπορεί να εξηγήσει και να παραθέσει την αιτία όλων των πολιτικών θέσεων.
2. Ποια φράση του κειμένου είναι ακόμα χαραγμένη στο μυαλό σας;
«Είσαι μόνο ένα κομμάτι. Τα κομμάτια που σκέφτονται από μόνα τους είναι περιττά, δηλαδή βλαβερά και γι’ αυτό θα πρέπει να εκτελούνται. Κατανοητό;» – Ένας φρικιαστικός τρόπος σκέψης και η απόλυτη κατάργηση της ατομικότητας.
3. Υπάρχουν στο έργο ομοιότητες με τη Χρυσή Αυγή ως πολιτική και κοινωνική έκφραση;
Σίγουρα ένας θεατής θα το σκεφτεί. Αλλά δεν είναι μια παράσταση – καταγγελία για τη σημερινή άνοδο του φασισμού. Υπάρχει, αλλά δε μπορούμε να ξέρουμε πού θα καταλήξει και έτσι μου φαίνεται ανόητο να αγγίζει κανείς τόσο σύγχρονα και ευαίσθητα θέματα με σπασμωδικότητα.
4. Ο Σλάντεκ είναι θύμα ή θύτης;
Είναι και τα δύο. Και γι’ αυτό παλεύει με δύο εξίσου ισχυρούς πόλους. Και αυτοαναφλέγεται.
5. Υπάρχουν δικαιολογίες για αυτούς που έχουν παραπλανηθεί από το φασισμό σήμερα;
Υπάρχουν αιτίες. Κι αυτές είναι η ημιμάθεια, η αμορφωσιά, η έλλειψη πυρήνα και προσωπικότητας και η εθνικιστική προπαγάνδα. Στον καιρό της διάλυσης που ζούμε, αυτοί οι καταστροφείς του ανθρώπινου είδους, οι φασίστες, μπορούν δυστυχώς να βρουν εύκολα οπαδούς .
6. Θεωρείτε ότι αξίζει η συμμετοχή στις συλλογικές πολιτικές διαδικασίες;
Σαφώς. Αξίζει πάντα, με όποιες συνθήκες και με όποιο κόστος να παίρνεις θέση.
7. Ποια είναι τα αγαπημένα σας βιβλία;
Είναι πολλά. Αυτόματα μου έρχονται «Τα κύματα» της Β. Γουλφ και «Ο Τριστάνο πεθαίνει» του Α. Ταμπούκι.
8. Αγαπάτε την πόλη ή σας πνίγει η καθημερινότητα της;
Την αγαπάω από ανάμνηση. Με πνίγει, με αποβλακώνει και με κάνει να μένω με το στόμα ανοιχτό το κράτος της, οι αποφάσεις της, ο πολιτισμός της.
9. Πού θα θέλατε να ταξιδέψετε αύριο αν είχατε τη δυνατότητα;
Στο Άμστερνταμ.
10. Τα επόμενα σχέδιά σας;
«Φαέθων» του Δ. Δημητριάδη, στο θέατρο της Οδού Κυκλάδων Λ. Βογιατζής. Από τις 10 Φεβρουαρίου. Μια οικογενειακή τραγωδία με οικουμενικές διαστάσεις.
- 20 Μαΐου 2008 Η πρώτη μου πρεμιέρα. Στο θέατρο Αμόρε – που λάτρευα από μικρός.
- 6 Νοεμβρίου 2013 Η γέννηση του ανιψιού μου, Άγγελου.
- 29 Δεκεμβρίου 2013 Το ταξίδι μου στο Άμστερνταμ.
- 5 Ιουλίου 2014 Η «Ελένη» στην Επίδαυρο.
- 22 Ιουλίου 2014 «Ο κυκλισμός του τετραγώνου» στην Αβινιόν.
άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Hot Doc#66, το Δεκέμβρη του 2014
Extra Hot άρθρο
Ουδέν κρυπτόν υπό την… Google;

«Εάν έχετε κάτι να κρύψετε, ίσως δεν θα έπρεπε να το έχετε πράξει». Με αυτά τα λόγια ο Έρικ Σμιντ, πρώην διευθύνων σύμβουλος της Google και νυν εκτελεστικός πρόεδρος της Alphabet, της νέας μητρικής εταιρίας-«ομπρέλα» του ιντερνετικού κολοσσού, είχε σχολιάσει την κατοχύρωση του «Δικαιώματος στη Λήθη» από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο υπό ψήφιση νέος γενικός κανονισμός της ΕΕ για την προστασία των δεδομένων φέρει επιστήθιους φίλους αλλά και ορκισμένους εχθρούς. Πόσο εφικτό είναι κάποιος να «ξεχαστεί» στην ψηφιακή εποχή; Ποιος αποφασίζει για το εάν θα σβηστούν η όχι τα ψηφιακά ίχνη κάποιου; Τα επόμενα έτη ο «πόλεμος» μεταξύ του δικαιώματος στη λήθη και του δικαιώματος στη μνήμη θα ενταθεί. Οι ισορροπίες ανάμεσα στην προστασία των προσωπικών δεδομένων και της ελευθερίας της πληροφορίας και του Τύπου είναι λεπτές. Κανείς δεν είναι σε θέση να ξέρει τον νικητή, εάν και εφόσον βέβαια επικρατήσει κάποια από τις δυο μεριές…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 97 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ελπίδες και δικαιώματα στα λασπόνερα

Πόνος, αγωνία, απελπισία, αλλά και πείσμα. Περισσότεροι από 11.000 άνθρωποι, στην πλειονότητά τους γυναίκες και παιδιά, επιμένουν να ανέχονται στις λάσπες της Ειδομένης τη ζωή τους, και κοιτούν κατάματα την ελπίδα διατηρώντας την αξιοπρέπεια τους που δεν λερώθηκε από την ιδιοτέλεια της διεθνούς πολιτικής των συμφερόντων. Το Hot Doc βρέθηκε εκεί και κατέγραψε στιγμές της καθημερινότητάς τους…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 97 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
H SIEMENS, τα δώρα στον Κυριάκο και οι αποπληρωμές κατόπιν εορτής

Το σκάνδαλο της SIEMENS στην Ελλάδα δεν ήταν ένα οικονομικό σκάνδαλο με προϊόντα που πλήρωσε ακριβά η χώρα. Δεν ήταν ούτε ο χάρτης της διαπλοκής και της μίζας. Ήταν – και είναι – κάτι χειρότερο: Ο τρόπος που η απάτη, η δωροδοκία και η αθλιότητα γίνονται νόμοι, status και παράδειγμα. Ο τρόπος με τον οποίο το πολιτικό σύστημα υπηρετεί αλλότρια συμφέροντα και αν χρειαστεί τα αμνηστεύει κιόλας για να μην πιαστούν όλοι μαζί στη φάκα. Είναι επίσης η απόδειξη πως η Δικαιοσύνη, για μια ακόμη φορά, σαν φίδι δαγκώνει μόνο τους ξυπόλητους, αποφεύγοντας να στραφεί προς τα καλογυαλισμένα παπούτσια, με τα οποία κινείται η διαφθορά…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 97 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Λοιπόν, αριστερά

Η αλήθεια είναι ότι δεν πάμε καλά. Ελάχιστα πράγματα στο σημερινό κόσμο, στη σημερινή Ευρώπη, στη σημερινή Ελλάδα, εμπνέουν κάποιου είδους αισιοδοξία και ελπίδα. Το κύμα των προσφύγων, η γενικευμένη λιτότητα, η άνοδος μιας επιθετικής Aκροδεξιάς, η στροφή πολλών ευρωπαϊκών χωρών σε μια πολιτική ξενόφοβη και διασπαστική, δίνουν σήμερα τον τόνο. Και τίποτε, δυστυχώς, δεν δείχνει ότι αυτή η κατάσταση, μ’ αυτές τις μαύρες και γκρίζες παραμέτρους, μπορεί να αλλάξει γρήγορα. Ή εύκολα. Χρειάζεται να είσαι παθολογικά και αθεράπευτα αισιόδοξος για να διακρίνεις κάποιο φως στην άκρη του τούνελ, στο οποίο όλη η Ευρώπη –για να μιλήσουμε για τα πιο κοντινά μας– έχει μπει…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 97 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ο μικρόψυχος και ο φασίστας μέσα τους

Μιλάνε για τις λάσπες και τους ανθρώπους, για τους αριθμούς και τις στατιστικές, για τα σύνορα και τα συρματοπλέγματα, αλλά μέσα τους ζουν σε έναν καναπέ και κάνουν σχόλια πάνω στα σχόλια του Πρετεντέρη και της Τρέμη. Ξεσπαθώνουν με έναν ανθρωπισμό βγαλμένο από τις παλιές φωτογραφίες της παλαιοδεξιάς υποκριτικής φιλανθρωπίας. Ο Κυριάκος περπατά ανάμεσα στις λάσπες με το κουστούμι του και καταφέρνει να μην αγγίξει τα παπούτσια του ούτε ένας κόκκος λάσπης, από τους τόνους που πλακώνουν τους ανθρώπους και τις ψυχές τους. «Πεθαίνουν οι άνθρωποι», «τα παιδιά γεννιούνται στο κρύο», «οι σκηνές είναι γεμάτες νερό», τα πάντα διακρίνουν – για να καταλήξουν στο επιθυμητό: «η κυβέρνηση είναι ανίκανη»…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 97 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ένας για 10
Βασιλική Τρουφάκου
«Ακόμα και η απουσία κοινωνικού προβληματισμού δηλώνει κάτι ξεκάθαρα»

Αν κάτι μπορεί να πει κανείς με σιγουριά για τη Βασιλική Τρουφάκου, είναι ότι είναι μία ηθοποιός που δουλεύει σκληρά και δεν φοβάται να δοκιμάσει πολλά και διαφορετικά πράγματα. Την ίδια στιγμή, κρατάει τα μάτια της ανοιχτά σε όσα συμβαίνουν στην κοινωνία, θεωρεί ότι ο πολιτισμός δεν είναι πολυτέλεια και πιστεύει ότι ο κάθε ρόλος είναι μία μοναδική και ανεπανάληπτη εμπειρία…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 97 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Αλί-λέγγυος

Μπορεί Αλί ήρθε με τη πόδια από τη Πακιστάν πριν από 12 χρόνια, αλλά πιστεύει ακράδαντα ότι σύνορα τη Ευρώπη πρέπει κλείσουν. Τώρα πώς το κόλλησε αυτό το αρρώστια Αλί, σας τη διηγηθεί όλα: Μία πρωί τη 2004 που κρύωνε σε μία παγκάκι στο Ομόνοια, παρκάρει δίπλα της μία φορτηγό με γάλατα κακάο. Κατεβαίνει τη οδηγό και αφήνει το πόρτα ανοιχτό και τη κασετόφωνο στο διαπασών…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 97 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ο Στουρνάρας διόρισε σε επιτελική θέση κατηγορούμενο για το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο

Μείζον ηθικό ζήτημα εγείρει η απόφαση του διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος (ΤτΕ), Γιάννη Στουρνάρα, να τοποθετήσει σε επιτελική θέση στην ΤτΕ πρώην στέλεχος του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου στο οποίο έχουν ασκηθεί ποινικές διώξεις για την υπόθεση του ΤΤ. Μία απόφαση η οποία προκάλεσε αλγεινές εντυπώσεις στο εσωτερικό της ΤτΕ και η οποία αφήνει έκθετο τον διοικητή της, Γιάννη Στουρνάρα, καθώς η εμπλοκή με τη Δικαιοσύνη του συγκεκριμένου στελέχους της τραπεζικής αγοράς είναι γνωστή από το 2014…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 97 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Τα ισόβια του «Σουλτάνου» στην ελευθερία της έκφρασης

Στην καθημερινότητα ενός αντιπολιτευτικού δημοσιογράφου και κάποιου απλού χρήστη του διαδικτύου στην Τουρκία, υπάρχει μια εξαιρετικά επίφοβη πιθανότητα: Εάν χλευάσει δημοσίως τον πρόεδρο της χώρας, Ρεζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ή, ακόμη χειρότερα, δημοσιεύσει στοιχεία εναντίον του για υποθέσεις διαφθοράς, κατάχρησης εξουσίας και σκοτεινών συναλλαγών με τη Συρία του εμφυλίου πολέμου, τότε κινδυνεύει να βρεθεί αντιμέτωπος με κατηγορίες που μπορεί να τον οδηγήσουν ακόμη και σε φυλάκιση για το υπόλοιπο της ζωής του…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 97 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Κωστής Κορνέτης
«Ούτε ο πατριωτισμός των πρωτεργατών της χούντας ήταν δεδομένος ούτε τίμιοι και φτωχοί πέθαναν»

Στα «Παιδιά της Δικτατορίας» (Εκδόσεις Πόλις) –πρωτοκυκλοφόρησαν στην αγγλική γλώσσα το 2013–, ο ιστορικός ερευνητής στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος Conex-Marie Curie στο πανεπιστήμιο Carlos III της Μαδρίτης, Κωστής Κορνέτης, χαρτογραφεί την πορεία σύγκρουσης με κατεστημένες αντιλήψεις και αυταρχικές καθεστωτικές πραγματικότητες της γενιάς της «μακράς δεκαετίας», που ξεκινά το 1958 και ολοκληρώνεται το 1974. Μια καθοριστική επιστημονική συμβολή στη δράση μιας γενιάς που αποτέλεσε τον άγγελο αλλά και τον δαίμονα της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 97 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Francis Boyle
«Η Ελλάδα γίνεται το εξιλαστήριο θύμα της αμερικανικής πολιτικής, με τη σύμφωνη γνώμη της Ευρώπης»

Γνωστός παγκοσμίως ως ο δικηγόρος που οδήγησε τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ, Τζορτζ Μπους, τον Ντικ Τσένεϊ και άλλα πρώην υψηλόβαθμα στελέχη, σε διεθνή καταδίκη για εγκλήματα πολέμου, ο Φράνσις Μπόιλ συγκαταλέγεται στους πιο διακεκριμένους δικηγόρους Διεθνούς Δικαίου παγκοσμίως. Έχει εκπροσωπήσει την παλαιστινιακή Αρχή, τον Μουαμάρ Καντάφι και διάφορα κινήματα ανεξαρτησίας σε όλο τον κόσμο, είναι συγγραφέας 13 βιβλίων και καθηγητής Διεθνούς Δικαίου στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόις. Μίλησε στο Hot Doc για την καταδίκη του Μπους, για τις επερχόμενες προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ, το προσφυγικό ζήτημα αλλά και για την Ελλάδα και τις μνημονιακές συμβάσεις…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 97 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
«ΕΜΕΙΣ»
Μια ιστορία Έρωτα και Επανάστασης

Ένα κράτος – το μοναδικό του πλανήτη, που ζει πίσω από την ασφάλεια των τειχών του, αφήνοντας απέξω τον πρωτόγονο απολίτιστο κόσμο· ένα κράτος, που ανταλλάσσει την ελευθερία με την ασφάλεια. Αυτός είναι ο κόσμος που πλάθει το 1927 ο Γιεβγκιένι Ζαμιάτιν στο «Εμείς», υπογράφοντας το πρώτο από τα μυθιστορήματα κοινωνικής φαντασίας που σημάδεψαν τον 20ό αιώνα. Είναι το βιβλίο που πάνω του βασίστηκε ο Όργουελ και έφτιαξε το «1984», και μολονότι μας χωρίζει ένας αιώνας από την εποχή που γράφτηκε, φαντάζει σήμερα τραγικά επίκαιρο…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 97 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Τα αίτια του εθνικού διχασμού

Τα γεγονότα είναι λίγο-πολύ γνωστά. Ο 29χρονος Κωνσταντίνος έχασε τον πόλεμο του 1897 από τους Οθωμανούς. Η κρίση σοβούσε για πάνω από μια δεκαετία, μέχρι που το 1909 ο Στρατιωτικός Σύνδεσμος έκανε το κίνημα στου Γουδή. Κάλεσε τον κρητικό επαναστάτη Ελευθέριο Βενιζέλο να ηγηθεί της χώρας. Ο Βενιζέλος ικανοποίησε το αίτημα του Συνδέσμου να περιοριστεί ο επεμβατισμός του Παλατιού στο στράτευμα…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 97 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Αιγαίο, κραυγές και ψίθυροι

Εκείνο που θα βαρύνει περισσότερο στις αποφάσεις που θα ληφθούν στη Σύνοδο Κορυφής για το προσφυγικό/μεταναστευτικό και τη συμφωνία με την Τουρκία είναι οι πολιτικές εξελίξεις στο εσωτερικό της Ευρώπης, και κυρίως η κοινή γνώμη. Οι πολιτικές εξελίξεις δεν είναι ευνοϊκές για την Τουρκία, όσο για την κοινή γνώμη, αν κρίνουμε από τις συζητήσεις που γίνονται κάθε βράδυ στα ξένα κανάλια, είναι κατάφορα αρνητική. Οι διπλωματικοί εκβιασμοί και ο ρόλος της στην διοχέτευση των προσφυγικών ροών προς την Ευρώπη μέσω Ελλάδας έχουν πλήρως κατανοηθεί από τους ευρωπαίους πολίτες, οι οποίοι έχουν μάλιστα εξοργιστεί…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 97 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Έλφη Κιλλαχίδου-Lefeuvre
«Δεν υπάρχει ζωή που να μην αξίζει να την διηγηθεί κανείς»
Βιβλιοπροτάσεις

«Χωρίς την ψυχανάλυση δεν θα είχα το θάρρος του λόγου και της δημοσίευσης, έστω και κάπως όψιμα», εξομολογείται στο Hot Doc η Έλφη Κιλλαχίδου-Lefeuvre, ψυχίατρος-ψυχαναλύτρια, που ζει στο Παρίσι με αρκετά aller-retour στην Ελλάδα. Η συγγραφέας γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, σπούδασε Ιατρική στην Αθήνα και εν συνεχεία Ψυχιατρική και Παιδοψυχιατρική στο Παρίσι, όπου και εργάζεται. Μας μιλά για τη σύγχρονη Πόλη του Φωτός, το χρόνο και τις σχέσεις με τους Άλλους…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 97 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Οι ολιγάρχες των ΜΜΕ και η Ψωροκώσταινα

Πάμε κατευθείαν στο ψητό! Το πρώτο συμπέρασμα της crème de la crème των συνωμοσιολόγων ήταν ότι η πλειοψηφία των ιδιοκτητών των συμβατικών ελληνικών ΜΜΕ φουσκώνουν σαν τα παγόνια όταν τους αποκαλούν «ολιγάρχες». Δηλαδή ζάμπλουτους, κυρίαρχους διαμορφωτές της κοινής γνώμης. Και φουσκώνουν σαν τα παγόνια γιατί το εκλαμβάνουν ως τίτλο τιμής, ως την απόλυτη επιβράβευση της δράσης τους…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 97 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Εκτεθειμένη στον καρκίνο η Ευρώπη για χάρη της Monsanto;

Τεράστιο ζήτημα προκύπτει για τη δημόσια υγεία στην Ευρωπαϊκή Ένωση από την έκθεση της Ευρωπαϊκής Αρχής Ασφάλειας Τροφίμων, που κατατάσσει την ουσία glyphosate στις μη καρκινογόνες, παρά το γεγονός πως μια σειρά από έγκριτους οργανισμούς, με πρώτο τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, υποστηρίζουν το αντίθετο. Παράλληλα, στις ΗΠΑ, πολίτες έχουν κάνει μηνύσεις για καρκινογενέσεις, που σχετίζονται με το glyphosate. Με ανακοίνωσή της, η ελληνική αντιπροσωπεία της Greenpeace ερμηνεύει τη στάση αυτή της Ευρωπαϊκής Αρχής ως συγκάλυψη του «γίγαντα» της Monsanto, καθώς το glyphosate είναι ενεργό συστατικό της σειράς ζιζανιοκτόνων Roundup, που φέρνει στην εν λόγω πολυεθνική πωλήσεις δισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως. Κι όλα αυτά, ενώ οι διαπραγματεύσεις της ΕΕ με τις ΗΠΑ για τη μυστηριώδη Διατλαντική Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου (TTIP) μπαίνει στην τελική ευθεία…
Το glyphosate είναι ένα ενεργό συστατικό, που αποτελεί βάση για ζιζανιοκτόνα. Ανακαλύφθηκε από τον χημικό της Monsanto, Τζον Ε. Φραντζ, το 1970, με την εταιρία να το φέρνει στην αγορά την ίδια κιόλας χρονιά υπό την εμπορική ονομασία Roundup. Η τελευταία σχετική πατέντα της Monsanto έληξε στις ΗΠΑ το 2000. Το glyphosate είναι η πρώτη σε χρήση ζιζανιοκτόνος ουσία ανά τον κόσμο και το Roundup η πλέον εμπορική σειρά τέτοιων προϊόντων.
Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος της συγκεκριμένης αγοράς κι άρα των συμφερόντων που διακυβεύονται, περιβαλλοντικές οργανώσεις[1] έχουν υπολογίσει πως το 2011 χρησιμοποιήθηκαν παγκοσμίως 650.000 τόνοι προϊόντων με βάση το glyphosate και οι πωλήσεις τους το 2010 κινήθηκαν κοντά στα 6,5 δισ. δολάρια. Όπως φαίνεται στην ετήσια αναφορά της Monsanto προς τους μετόχους της, για το έτος 2014, η σειρά Roundup είναι η ναυαρχίδα του ενός από τους δύο κλάδους της δραστηριότητάς της, αυτού της «αγροτικής παραγωγικότητας» όπως τον ονομάζουν. Το 2014, η Monsanto κατέγραψε αύξηση πωλήσεων 7% σε σχέση με το 2013, που μεταφράζεται σε κάτι λιγότερο από 1 δισ. δολάρια. Γίνεται λοιπόν σαφές τι έχει να χάσει η συγκεκριμένη εταιρία αν απαγορευθεί η χρήση του glyphosate στη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου, την ΕΕ.
Όσον αφορά στην ασφάλεια, για πάρα πολλά χρόνια το glyphosate θεωρούνταν ασφαλές, παρά τη γενική παραδοχή πως μικροποσότητες φτάνουν στις τροφές του ανθρώπου. Τα τελευταία μόνο χρόνια έχουν διατυπωθεί σοβαρές επιφυλάξεις και καταγγελίες από επιστήμονες, περιβαλλοντικές οργανώσεις αλλά και πολίτες, βάζοντας μπελάδες στις εταιρίες της συγκεκριμένης αγοράς, με πρώτη και καλύτερη τη Monsanto.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση κι η χώρα μας επιτρέπουν την κυκλοφορία και τη χρήση προϊόντων που έχουν ως βάση το εν λόγω συστατικό, με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να είναι υπεύθυνη για την κατά καιρούς ανανέωση της έγκρισης. Ως συμβουλευτικό όργανο, η Κομισιόν έχει την Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφάλειας Τροφίμων (EFSA), ένα επιστημονικό όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο οποίο συμμετέχουν επιστήμονες από όλα τα κράτη-μέλη. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή λαμβάνει υπόψη τις εισηγήσεις-εκθέσεις της EFSA για να δώσει ή να ανανεώσει εγκρίσεις σε συγκεκριμένες ουσίες. Στη συνέχεια, τα κράτη-μέλη έχουν τη δυνατότητα να μετατρέψουν σε νόμους ή να απορρίψουν τις σχετικές αποφάσεις της Κομισιόν.
Η έκθεση της EFSA, που βρίσκει το glyphosate μη καρκινογόνο
Στις 12 Νοεμβρίου 2015 η EFSA εξέδωσε έκθεση με την οποία κατατάσσει το glyphosate στις μη καρκινογόνες ουσίες, με την εξής διατύπωση:
«Η ειδική ομάδα ερευνητών κατέληξε πως το glyphosate είναι απίθανο να είναι γενοτοξικό (βλάβη στο DNA) ή να θέσει ανθρώπους σε κίνδυνο για καρκίνο. Το glyphosate δεν προτείνεται να ταξινομηθεί ως καρκινογόνο στο κανονιστικό πλαίσιο της ΕΕ για την ταξινόμηση, την ετικετοποίηση και τη συσκευασία χημικών ουσιών».
Η EFSA προβάλλει ως κίνηση για την προστασία της υγείας των ευρωπαίων πολιτών την εισαγωγή της «οξείας δόσης αναφοράς». Πρόκειται για ένα νέο τρόπο υπολογισμού της μικροποσότητας που θεωρείται αβλαβής-νόμιμη σε έναν άνθρωπο ανάλογα με το βάρος του, σε ένα πολύ συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Συγκεκριμένα, οι επιστήμονες της EFSA θεωρούν πως ένα άτομο 80 κιλών μπορεί να καταναλώνει με ασφάλεια μικροποσότητα 40 μιλιγκράμ (mg) glyphosate την ημέρα, για το υπόλοιπο της ζωής του.
Υποστηρίζοντας την εισήγηση, ο επικεφαλής της EFSA για τα φυτοφάρμακα, Χοσέ Ταραζόνα, δήλωσε: «Ήταν μια εξαντλητική διαδικασία, μία εμπεριστατωμένη εκτίμηση, που έλαβε υπόψη μία πληθώρα νέων ερευνών και δεδομένων. Εισάγοντας την “οξεία δόση αναφοράς”, ενισχύουμε ακόμη περισσότερο τον τρόπο που δυνητικοί κίνδυνοι από το glyphosate θα εκτιμώνται στο μέλλον. Όσον αφορά στον καρκίνο, είναι απίθανο η ουσία αυτή να είναι καρκινογόνος».
Την έκθεση καλωσόρισε, όπως ήταν αναμενόμενο, η Glyphosate Task Force, το λόμπι δηλαδή των εταιριών που εμπορεύονται προϊόντα που περιέχουν την ουσία, με τη Monsanto να έχει προφανώς κυρίαρχο ρόλο. «Επιβεβαιώνει τις προηγούμενες αξιολογήσεις του glyphosate από κανονιστικές αρχές ανά τον κόσμο, που έχουν διαδοχικά καταλήξει ότι η εφαρμογή του glyphosate δεν θέτει κανέναν απαράδεκτο κίνδυνο», δήλωσε ο Ρίτσαρντ Γκαρνέτ, επικεφαλής της εν λόγω Task Force.
Στην έκθεση αναφέρεται επίσης πως η EFSA συνεκτίμησε, κατόπιν αιτήματος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, την αναφορά της Διεθνούς Υπηρεσίας για την Έρευνα του Καρκίνου (IARC), η οποία λειτουργεί υπό την αιγίδα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), η οποία αναφορά κατέληξε σε αντίθετο πόρισμα. Η EFSA δικαιολογεί τη διαφοροποίησή της από την IARC υποστηρίζοντας πως συμβουλεύτηκε ορισμένες έρευνες που δεν συμβουλεύτηκε η IARC. Ποιες είναι αυτές οι έρευνες, που οδήγησαν τις δύο επιστημονικές αρχές σε διαφορετικά πορίσματα;
Συγκάλυψη της Monsanto από την EFSA καταγγέλλει η Greenpeace
Άμεση ήταν η αντίδραση της Greenpeace στη δημοσιοποίηση της έκθεσης της EFSA, κάνοντας λόγο για «συγκάλυψη» του κολοσσού των αγρο-χημικών προϊόντων από την επιστημονική αυτή αρχή. «Η EFSA πηγαίνει κόντρα στην πλέον θεσμική υπηρεσία για τον καρκίνο παγκοσμίως», δήλωσε η Φραζίσκα Άχτερμπεργκ, διευθύντρια του ευρωπαϊκού τμήματος της ΕΕ για τα τρόφιμα, αναφερόμενη στην IARC.
Η περιβαλλοντική οργάνωση κατηγορεί ευθέως την EFSA ότι βάσισε την έκθεσή της σε αδημοσίευτες μελέτες, που πραγματοποιήθηκαν κατά παραγγελία της Monsanto. «Οι εγγυήσεις «ασφάλειας» της EFSA δεν είναι καθόλου ασφαλείς για την υγεία αγροτών, καταναλωτών και περιβάλλοντος. Κάθε ανεξάρτητη και μη χρηματοδοτημένη έρευνα από την Monsanto έχει δείξει ότι το Roundup είναι επικίνδυνο για το περιβάλλον και την υγεία μας. Θα πρέπει να επιλέξουμε: βιώσιμη γεωργία για το κοινό μας καλό ή μεταλλαγμένα και επικίνδυνα φυτοφάρμακα για το κέρδος της Monsanto», τονίζει η Έλενα Δανάλη, υπεύθυνη της εκστρατείας της Greenpeace στην Ελλάδα για τη βιώσιμη γεωργία.
Πρόκειται αναμφίβολα για πολύ σοβαρή καταγγελία, που, αν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, σημαίνει πως οι επιστήμονες της EFSA, μεταξύ αυτών και Έλληνες, συντάσσουν εκθέσεις υπέρ μιας εταιρίας-κολοσσού σε βάρος της υγείας των ευρωπαίων πολιτών, την οποία υποτίθεται ότι υπηρετούν.
Το ελληνικό τμήμα της Greenpeace παρέχει συνεχή ενημέρωση στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης για τη συλλογή υπογραφών εναντίον του glyphosate και έχει καλέσει δημόσια τον υπουργό Βαγγέλη Αποστόλου να απαγορεύσει τη συγκεκριμένη ουσία στην Ελλάδα, τουλάχιστον μέχρι την επαναξιολόγηση του από την Κομισιόν, και να αναλάβει τις απαραίτητες πρωτοβουλίες ώστε να επεκταθεί η απαγόρευση του glyphosate σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Τι απαντά το υπουργείο
Το Hot Doc επικοινώνησε με το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, που είναι αρμόδιο για τις πιθανόν καρκινογόνες ουσίες. «Ακολουθούμε την πολιτική της ΕΕ. Εφόσον δεν έχει απαγορευθεί το συγκεκριμένο συστατικό στην ΕΕ, δεν απαγορεύεται και στην Ελλάδα», είπε επίσημα συνεργάτης του υπουργού Βαγγέλη Αποστόλου. «Αυτά τα θέματα συζητούνται, είναι σε εξέλιξη. Αν αλλάξει κάτι στην ΕΕ, προφανώς θα εφαρμοσθεί κι εδώ», συμπλήρωσε.
Τι αναφέρει η έκθεση της IARC, υπό την αιγίδα του ΠΟΥ
Όπως έχει αναφερθεί ήδη, η έκθεση της EFSA έρχεται σε αντίθεση με αυτήν της Διεθνούς Υπηρεσίας για την Έρευνα του Καρκίνου (IARC) που λειτουργεί στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ). Στην αντίστοιχη λοιπόν έκθεση, που δημοσιεύτηκε τον περασμένο Μάρτιο, οι επιστήμονες αυτοί υποστηρίζουν πως το glyphosate είναι πιθανώς καρκινογόνο για τον άνθρωπο, προκαλώντας μάλιστα βλάβες στο DNA και τα χρωμοσώματα των ανθρώπινων κυττάρων.
Το πόρισμά τους στηρίζεται σε μια σειρά από έρευνες, που κατονομάζονται στην έκθεση. Αξίζει να σημειωθεί πως η EFSA δικαιολόγησε το διαφορετικό της πόρισμα όχι αμφισβητώντας την προέλευση των ερευνών πάνω στις οποίες στηρίχθηκε η IARC αλλά στην ύπαρξη ερευνών που δεν έλαβε υπόψη η εν λόγω διεθνής υπηρεσία, τις οποίες έρευνες ωστόσο δεν κατονομάζει. Προς το παρόν, λοιπόν, δεν γνωρίζουμε ποιος χρηματοδότησε τις έρευνες που οδήγησαν την EFSA να χαρακτηρίσει το glyphosate μη καρκινογόνο. Σύμφωνα πάντως με την Greenpeace, ο χρηματοδότης είναι η Monsanto.
Μηνύσεις στις ΗΠΑ για καρκινογενέσεις εξαιτίας του Roundup
Όπως έγραψε στην ιστοσελίδα του το Reuters[2], δικηγορικές εταιρίες ανά τις ΗΠΑ, που εκπροσωπούν ενάγοντες κατά της Monsanto, υποστηρίζουν πως το ζιζανιοκτόνο Roundup έχει προκαλέσει καρκίνο σε εργάτες γης κι άλλα άτομα που εκτέθηκαν στη συγκεκριμένη σειρά προϊόντων.
Μηνύσεις στη Νέα Υόρκη και την Καλιφόρνια κατηγορούν τη Monsanto πως γνώριζε από καιρό ότι το glyphosate, ως βασικό συστατικό του Roundup, ήταν επιβλαβές για την ανθρώπινη υγεία. Η Monsanto «έκανε μία εκτενή εκστρατεία παραπληροφόρησης, για να πείσει κυβερνητικές υπηρεσίες, αγρότες και γενικά τον πληθυσμό πως το Roundup ήταν ασφαλές», αναφέρεται στη μήνυση.
«Μπορούμε να αποδείξουμε πως η Monsanto γνώριζε σχετικά με τους κινδύνους του glyphosate», είπε ο Μάικλ ΜακΝτίβιτ, του οποίου το δικηγορικό γραφείο με έδρα το Κολοράντο, σύμφωνα με το δημοσίευμα, έχει συνενώσει 50 διαφορετικές υποθέσεις.
Τι απαντά η Monsanto και γιατί ο λομπίστας της δεν ήπιε… Roundup
Οι εκπρόσωποι της Monsantο αρνούνται πεισματικά πως το glyphosate και κατ’ επέκταση το Roundup μπορούν να προκαλέσουν καρκίνο στον άνθρωπο. Στη σχετική με την ασφάλεια του εν λόγω συστατικού καταχώρηση στην ιστοσελίδα της, η εταιρία αναφέρει τα εξής:
«Ζιζανιοκτόνα, που βασίζονται στο glyphosate, υποστηρίζονται από μία από τις πληρέστερες παγκοσμίως βάσεις δεδομένων όσον αφορά την ανθρώπινη υγεία, την ασφάλεια και το περιβάλλον, που συντάχθηκαν ποτέ για φυτοφαρμακευτικό προϊόν. Αναλυτικές τοξικολογικές έρευνες, που επαναλαμβάνονται τα τελευταία 40 χρόνια, έχουν δείξει πως το glyphosate δεν θέτει κανέναν παράλογο κίνδυνο στους ανθρώπους, το περιβάλλον ή τα κατοικίδια ζώα, εφόσον χρησιμοποιείται όπως υποδεικνύεται στην ετικέτα».
Πόσο πιστεύουν άραγε οι ίδιοι οι άνθρωποι της Monsanto αυτή την ανακοίνωση; Χαρακτηριστικό είναι το απόσπασμα ενός ντοκιμαντέρ του γαλλικού Canal +, όπου ένας λομπίστας της Monsanto έχει κληθεί να μιλήσει στην κάμερα για μια νέα τεχνολογία γενετικά μεταλλαγμένου ρυζιού. Ο γάλλος δημοσιογράφος φέρνει την κουβέντα στο glyphosate και σε πρώτο στάδιο ο λομπίστας λέει πως «μπορείς να πιεις ένα ολόκληρο ποτήρι και δεν θα σε βλάψει». Τότε ο δημοσιογράφος του προσφέρει να πιει όντως ένα ποτήρι κι ο λομπίστας σε πανικό απαντάει «Δεν είμαι ηλίθιος!» και διακόπτει τη συνέντευξη ενώ γνωρίζει ότι καταγράφεται και θα εκτεθεί. Το συγκεκριμένο απόσπασμα[3] έχει πάνω από ένα εκατομμύριο θεάσεις στο YouTube.
Η απάντηση της Κομισιόν στο Hot Doc
Το Hot Doc έκρινε απαραίτητο να επικοινωνήσει με το αρμόδιο για την Υγεία και την Ασφάλεια των Τροφίμων τμήμα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, προκειμένου να εξακριβώσει πώς οι Βρυξέλλες σκοπεύουν να χειριστούν την έκθεση της EFSA. Αν την υιοθετήσουν, οι πολίτες της ΕΕ, των οποίων τα κράτη θα μετατρέψουν την εισήγηση της Κομισιόν σε νόμο, θα διατρέχουν σοβαρό κίνδυνο να πάθουν καρκίνο, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.
Στο σχετικό μήνυμα ηλεκτρονικής αλληλογραφίας προς την Κομισιόν, συμπεριλάβαμε την έκθεση της IARC (ΠΟΥ) που χαρακτηρίζει το glyphosate «πιθανώς καρκινογόνο» καθώς και τις μηνύσεις των αμερικανών πολιτών κατά της Monsanto για το Roundup.
Από το γραφείο Τύπου του αρμόδιου επιτρόπου Βιτένις Αντριουκάιτις μας απάντησαν πως η Επιτροπή θα λάβει υπόψη την έκθεση της EFSA στο πλαίσιο της επαναξιολόγησής του glyphosate προκειμένου το εν λόγω ενεργό συστατικό να λάβει ανανέωση της έγκρισής του. Όπως μας ενημέρωσαν, η Επιτροπή πρέπει να αποφανθεί για την ανανέωση της έγκρισης μέχρι τον Ιούνιο του 2016. Όσο για την έκθεση του ΠΟΥ και τις μηνύσεις των αμερικανών πολιτών, ούτε λέξη.
Monsanto: Η εταιρία που θέλει να ελέγξει την παγκόσμια παραγωγή τροφίμων
Η Monsanto δεν είναι μία ακόμη πολυεθνική. Δεν είναι καν μία ακόμη πολυεθνική που μέσα από το λόμπινγκ προσπαθεί να επηρεάσει αποφάσεις κυβερνήσεων και νομοθετήματα κοινοβουλίων. Είναι η πολυεθνική που προσπαθεί να αλλάξει τον τρόπο που η ανθρωπότητα εδώ και χιλιετίες αντιλαμβάνεται την παραγωγή τροφίμων στον πρωτογενή τομέα.
Ιδρύθηκε το 1901, στις ΗΠΑ, από τον Τζον Φράνσις Κουίνι, κι αρχικά παρήγαγε σακχαρίνες. Στη συνέχεια, επεκτάθηκε σε βιομηχανικά χημικά προϊόντα και τη δεκαετία του ’40 ήταν ένας μεγάλος παραγωγός πλαστικών ειδών. Μεταπολεμικά, προχώρησε στην παραγωγή μιας σειράς χημικών προϊόντων, μεταξύ αυτών το γνωστό DDT Agent Orange, το ισχυρό χημικό με το οποίο ο αμερικανικός στρατός αποψίλωνε ολόκληρα δάση στο Βιετνάμ κατά τη διάρκεια του πολέμου.
Τη δεκαετία του ’80 η Monsanto γίνεται από τις εταιρίες-πρωτοπόρους στην εφαρμογή γενετικών τεχνολογιών στην αγροτική παραγωγή. Αν και παραμένει μεγάλη παραγωγός χημικών προϊόντων μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’90, από το 1997 στρέφεται αποκλειστικά στην αγροτική παραγωγή, οργανώνοντας τη δραστηριότητά της σε δύο άξονες: τα γενετικά μεταλλαγμένα τρόφιμα και τα χημικά προϊόντα, όπως το Roundup. Με τον παγκόσμιο πληθυσμό να αυξάνεται μεταπολεμικά με τρομερά γρήγορους ρυθμούς και τα αναξιοποίητα εδάφη να λιγοστεύουν σε συνθήκες απελευθέρωσης της οικονομικής δραστηριότητας παγκοσμίως, η Monsanto θεώρησε πως μακροπρόθεσμα, η αγροτική παραγωγή θα της έφερνε πολύ περισσότερα κέρδη από τα πλαστικά.
Στο ειδικό δημοσίευμα του Hot Doc για τη Monsanto (τεύχος 16), είχαμε αναφερθεί στα τεράστια ποσά που η εταιρία ξοδεύει κάθε χρόνο για να διαφημίζει τα προϊόντα της και να επηρεάζει τους ανά τον πλανήτη κρατικούς λειτουργούς, που λαμβάνουν κρίσιμες για εκείνη αποφάσεις. Στο συγκεκριμένο δημοσίευμα, είχαμε εξηγήσει επίσης με ποιο τρόπο η εταιρία προσπαθεί να ελέγξει όλα τα στάδια παραγωγής, αναγκάζοντας τους παραγωγούς, αγρότες και κτηνοτρόφους, να αγοράζουν από ένα σημείο και μετά σπόρους και ζωοτροφές αποκλειστικά από αυτή. Και αποκλειστικά μεταλλαγμένα.
Το λόμπινγκ της Monsanto στην Ευρώπη
Η Ευρωπαϊκή Ένωση θεωρείται παγκοσμίως η λιγότερη φιλική προς τα γενετικά μεταλλαγμένα τρόφιμα αγορά, αφού τα κράτη-μέλη διατηρούν αρκετά αυστηρά νομοθετικά πλαίσια, που στηρίζουν την παραγωγή αγροτικών προϊόντων υψηλής ποιότητας, βασισμένη σε σχετικά συμβατικές μεθόδους. Πρόκειται ωστόσο για τη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο, ως ενιαία οικονομική οντότητα, κι άρα η αυστηρότητα αυτή αποτελεί εμπόδιο στην προσπάθεια παγκόσμιας εξάπλωσης των μεταλλαγμένων, που κάνουν εταιρίες όπως η Monsanto.
Το Γενάρη του 2011, ο βρετανικός Guardian δημοσίευσε έγγραφα, που είχε φέρει στο φως το Wikileaks και έδειχναν πως αμερικανοί διπλωμάτες σε συνεργασία με ισπανούς πολιτικούς ασκούσαν ισχυρότατες πιέσεις στα υπόλοιπα κράτη της ΕΕ για λογαριασμό της Monsanto προκειμένου να κάνουν τα νομοθετικά τους πλαίσια πιο φιλικά προς τα μεταλλαγμένα τρόφιμα. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση, όπου, στα τέλη του 2007, όταν η Γαλλία σχεδίαζε να απαγορεύσει τον καρπό MON810 της Monsanto, ο αμερικανός πρέσβης στο Παρίσι, Κρεγκ Ρόμπερτς Στάπλετον, ζήτησε από την Ουάσινγκτον να εφαρμόσει «μία στοχευμένη λίστα αντιποίνων» εναντίον της ΕΕ.
[1] Τα στοιχεία είναι του Friends of The Earth Europe, πανευρωπαϊκού δικτύου περιβαλλοντικών οργανώσεων.
[2] http://www.reuters.com/article/2015/03/20/us-monsanto-roundup-cancer-idUSKBN0MG2NY20150320#FpW4tJyAEq6Cl4UD.97, τελευταία ανάγνωση 18/11/2015
[3] https://www.youtube.com/watch?v=ovKw6YjqSfM
άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Hot Doc#91, το Δεκέμβρη του 2015
Extra Hot άρθρο
Γιώργος Σερβετάς
Η αδράνειά μας θα είναι ιστορικά ασυγχώρητη

Στην αλυσίδα των πρόσφατων πετυχηµένων ελληνικών ταινιών έρχεται να προστεθεί άλλη µία. Ο Γιώργος Σερβετάς µε την ταινία «Να κάθεσαι και να κοιτάς», που προβλήθηκε στο Panorama του φεστιβάλ Βερολίνου και κυκλοφορεί στις ελληνικές αίθουσες από την 1η Μαΐου, καταπιάνεται µε άλλη µια ανθρώπινη περιπέτεια βγαλµένη από την Ελλάδα της κρίσης και του σκεπτικισµού για την επόµενη µέρα. Μια κουβέντα µαζί του αποσαφηνίζει τα πράγµατα…
Ποια η σχέση της ηρωίδας του φιλμ, της Αντιγόνης, με τη σημερινή κρίση;
Η Αντιγόνη της ταινίας ανήκει ηλικιακά σε μια γενιά που μεγάλωσε στην πιο ευημερούσα Ελλάδα που υπήρξε, είχε την εμπειρία της ευημερίας πριν γνωρίσει την απειλή της φτώχειας και την αναγκαστική προσγείωση των φιλοδοξιών της.
Η αίσθηση μιας εξαθλιωμένης και παρακμιακής επαρχίας απλώνεται σε όλο το φιλμ.
Η δράση της ταινίας εκτυλίσσεται στην επαρχία, επειδή εκεί υπάρχει η δυνατότητα να έχεις ένα διάφανο πλέγμα σχέσεων εξουσίας. Η Αντιγόνη της ταινίας έχει στο κοντινό περιβάλλον της τον λούμπεναστό Νώντα. Οι λούμπεν καταβολές των αστών είναι κάτι κρυμμένο στην Αθήνα. Ο χώρος και ο τρόπος ου φτιάχνονται τα λεφτά δεν είναι ορατός από τους χώρους της συναναστροφής και της κατανάλωσης.
Ο τίτλος του φιλμ πού αναφέρεται;
Οι κοινωνίες, όπως και η φύση, αγαπούν να κάνουν οικονομία. Στην πραγματικότητα, το να αναλάβει κανείς δράση έχει πάντα το κόστος του. Όλοι οι άνθρωποι θα ήθελαν να έχουν την πολυτέλεια να κάθονται και να κοιτούν. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι μερικές φορές το κόστος της ιδιώτευσης καταλήγει να είναι μεγαλύτερο από το κόστος της δράσης. Η ελληνική κοινωνία δεν έχει πια το περιθώριο να μείνει αμέτοχη. Το μέλλον που σχεδιάζουν για μας είναι τόσο ζοφερό, που ενδεχόμενη αδράνειά μας θα είναι ιστορικά ασυγχώρητη.
Το νέο ελληνικό σινεμά διαπρέπει στα διεθνή φεστιβάλ, αλλά συναντάει την αδιαφορία του έλληνα θεατή.
Ένας έλληνας σεναριογράφος στο mfi μου είχε πει κάτι που το βρίσκω γενικά εύστοχο, ότι καμιά κοινωνία δεν αγκαλιάζει μια ταινία που της επιτίθεται. Νομίζω ότι στο μεγαλύτερο μέρος της η ελληνική παραγωγή των τελευταίων χρόνων που βγαίνει στα διεθνή φεστιβάλ απηχεί μια πολιτική στάση που ενοχοποιεί συνολικά την ελληνική κοινωνία. Δεν θα είχα κανένα πρόβλημα με αυτό πριν από μερικά χρόνια. Στα χρόνια της πασοκικής ευημερίας υπήρχε μια γενικευμένη συνενοχή και η σιωπή της κοινωνικής πλειοψηφίας. Ωστόσο, δεν νομίζω ότι είναι η πιο εύστοχη τοποθέτηση για την Ελλάδα και την Ευρώπη της κρίσης. Δεν νομίζω ότι είναι εντάξει να κουνάει κανείς το δάχτυλο, όταν η ελληνική κοινωνία έχει αναδείξει πια διαχωριστικές γραμμές και όλοι είμαστε υποχρεωμένοι να πάρουμε θέση. Βρίσκω ότι είναι πολιτικά απαράδεκτη μια ρητορική αυτοενοχοποίησης στην Ελλάδα σήμερα. Μπορεί φεστιβαλικά να αποδίδει, αλλά ότι ήταν δόκιμο στην Αυστρία του 2000 δεν είναι απαραίτητα έγκυρο στην Ελλάδα του 2014.
Οι «φασίστες του μέλλοντος», όπως ακούγεται στην ταινία, έρχονται από τα όχι και τόσο μακρινά 80s. Παντόφλες, χοντρές κοιλιές, τζιπ, πούρα και σκυλάδικα. Ποιες είναι οι κοινωνικοπολιτικές συνθήκες που τους δημιουργούν;
Στο «Τενεκεδένιο ταμπούρλο» ο Γκύντερ Γκρας έχει ένα ποιηματάκι που το βάζει στα χείλη του λόχου προπαγάνδας. Δεν το θυμάμαι ακριβώς, αλλά λίγο πολύ μίλαγε για τη μικροαστική θαλπωρή που έθρεψε τους ναζί και για τη μικροαστική θαλπωρή που θα ακολουθούσε τον πόλεμο. Η κοινωνική βάση του φασισμού στα μικροαστικά στρώματα ήταν πάντα εδώ και οι απόγονοι των συνεργατών των ναζί δεν έφυγαν ποτέ από το πολιτικό προσκήνιο. Η στήριξη που οι νεοναζί είχαν από μέινστριμ ΜΜΕ, ή από πολιτικούς του λεγόμενου κέντρου, δείχνει ότι οι οικονομικές ελίτ και οι κρατικοί θεσμοί έκριναν ότι είναι η ώρα να βγάλουν το σκιάχτρο από την ντουλάπα. Οι σκληρές οικονομικές πολιτικές που εφαρμόζονται σε όλη την Ευρώπη χρειάζονται και την ανάλογη καταστολή των κοινωνικών αντιστάσεων.
Συμφωνείτε με αυτούς που λένε ότι η κρίση είναι ευκαιρία για να αναπτυχτούν δημιουργικές ιδέες και δράσεις;
Βέβαια. Υπάρχουν πάντα κοράκια και παράσιτα που θησαυρίζουν πάνω στην γενίκευση της φτώχειας. Η κρίση είναι μια μεγάλη ευκαιρία για επενδυτές να πλιατσικολογήσουν τη δημόσια περιουσία, για τους εργοδότες να ρίξουν το κόστος εργασίας και με αυτόν τον τρόπο να αναπτύξουν τη δημιουργικότητά τους. Επίσης έχουν αναπτυχθεί οι καινοτόμες επιχειρήσεις μαυραγοριτών που αγοράζουν χρυσό, ή η παροχή προστασίας.
Οι καλλιτέχνες που σας επηρέασαν, καθώς και αγαπημένες ταινίες που βλέπετε με άνεση ξανά και ξανά;
Τελείως πρόχειρα μου έρχονται στο μυαλό δύο ταινίες του Αντονιόνι, η «Κόκκινη έρημος» και η «Νύχτα». Επίσης «Ο τρελός Πιερό» και το «Δυο τρια πράγματα που ξέρω για αυτήν» του Γκοντάρ. Θυμάμαι ακόμα την εντύπωση που είχα όταν είδα το «Import-Export» του Ζάιντλ, το 2008. Σήμερα, ωστόσο, θεωρώ ότι αυτή ήταν μια άλλη, εντελώς παλιά εποχή. Οι ταινίες αυτές έδειχναν να είναι φτιαγμένες για μια κοινωνία που βίωνε μια επιθετική ευημερία. Ένας καπιταλισμός που προσέφερε μια κόλαση από κατανάλωση και ανάπτυξη, με το τίμημα της αλλοτρίωσης και της διάβρωσης των προσωπικών σχέσεων. Τώρα πια χαίρομαι πολύ να βλέπω γουέστερν.
Το πλάνο της σιδερένιας τεράστιας δαγκάνας που λιώνει μέταλλα, αυτοκίνητα και άλλα αντικείμενα επανέρχεται διαρκώς στην ταινία σας. Τι επιδιώκετε να δείξετε με αυτό;
Μου φαίνεται πολύ ενδιαφέρον και παρακμιακό το νέο πρόσωπο που δείχνει να παίρνει η ανάπτυξη. Η πράσινη ανάπτυξη δείχνει να είναι μια απελπισμένη και αδηφάγα λεηλασία της φύσης, χωρίς καν να έχει τον δυναμισμό και το επιθετικό όραμα της παλιάς βιομηχανίας. Η διαχείριση της καταστροφής που προκάλεσε η ανάπτυξη των προηγούμενων δεκαετιών και αιώνων έχει γίνει μια κερδοφόρα διαδικασία πάνω στην οποία παίζουν και μεγάλοι παίχτες, όπως στην Κερατέα. Επίσης, για δεκαετίες το αυτοκίνητο ήταν σύμβολο των αξιών και της ευημερίας του δυτικού κόσμου. Η δαγκάνα το καταστρέφει με έναν αρκετά θεαματικό τρόπο, μου φαίνεται μια ευθεία οπτική αναλογία με τη χρεοκοπία των υποσχέσεων για ευημερία και ανάπτυξη.
Η Αντιγόνη φαίνεται διαρκώς θυμωμένη. Επίσης έχει μια περηφάνια που αγγίζει τα όρια του θράσους. Από πού προέρχονται αυτά τα χαρακτηριστικά της;
Η Αντιγόνη έζησε τα χρόνια του ’90 και του ’00, που όλα τα πλάκωνε η κυριαρχία του lifestyle, της ευημερίας της «ισχυρής Ελλάδας» και μιας καταθλιπτικά γελοίας τηλεοπτικής κουλτούρας. Δεν είναι ότι αυτό τελείωσε, από το Ciao ANT1 μέχρι ένα κυβερνητικό πόστο η απόσταση αποδείχτηκε μικρή. Είναι ότι από τον Δεκέμβρη του 2008 αναδείχτηκε μια νέα συνείδηση, ο Δεκέμβρης έσπασε τη μοναξιά ενός κομματιού της κοινωνίας που μέχρι τότε ήταν σχεδόν αόρατο, στη χειρότερη περίπτωση εναλλακτικό, στην καλύτερη περιθωριακό. Η Αντιγόνη αντλεί την αυτοπεποίθησή της από το ότι δεν είναι μόνη ούτε παράξενη. Για να σηκώσει κεφάλι ένας λαός χρειάζεται να ξαναβρεί την αυτοπεποίθησή του και να ξανακερδίσει την αξιοπρέπειά του. Η ρητορική του «μαζί τα φάγαμε», του τεμπέλη ή διεφθαρμένου νότιου και της συλλογικής μας αυτοενοχοποίησης έρχεται να εξυπηρετήσει το ακριβώς αντίθετο.
Πώς φαντάζεστε την Ελλάδα σε 10 χρόνια από τώρα;
Δεν νομίζω ότι κανείς μπορεί να ξέρει πώς θα είναι η Ελλάδα, η Ευρώπη ή ο κόσμος σε 10 χρόνια. Η Ευρώπη έχει γίνει πολιτικά αδίστακτη, οι νεοφιλελεύθεροι ποτέ δεν είχαν πρόβλημα να φλερτάρουν ανοιχτά με τον φασισμό. Οι θεμελιώδεις αρχές της ΕΕ έχουν περισσότερη σχέση με την ατζέντα των ναζί παρά με τον διαφωτισμό. Το πώς θα ζήσουμε εξαρτάται από τη δύναμη των κοινωνικών αντιστάσεων. Είναι «ή εμείς ή αυτοί».
άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Hot Doc # 51 , τον Απρίλιο του 2014
Extra Hot άρθρο
Ένας για 10
Γεωργία Νταγάκη

1. Πώς ονοµάζεται το δικό σου καράβι φυγής;
Κρήτη.
2. Αν ήταν η Κρήτη γυναίκα, πώς θα την περιέγραφες;
Της αρέσει να την θαυµάζουν όλοι, αM.ά δίνεται ολοκληρωτικά µόνο σε αυτόν που εκτιµάει.
3. Η Γεωργία Νταγάκη χωρίς λύρα;
Homeless.
4. Ποια είναι η πρώτη σκέψη που έρχεται στο µυαλό σου όταν βλέπεις τον κόσµο στα συσσίτια;
Θλίψη, θυµός, απογοήτευση, ενοχές.
5. Ποιο τραγούδι όταν το ερµηνεύεις σε συγκινεί;
«Πετροπέρδικα», ένα τραγούδι που ερµηνεύω στην παράσταση
«Αναφορά στον Γκρέκο» του Νίκου Καζαντζάκη.
6. Ένας στίχος από οποιοδήποτε τραγούδι που περιγράφει την κατάσταση στην Ελλάδα;
Τώρα που πέφτει πάνω µας άλλη
µια άγρια µπόρα Χαρούµενοι ανεβαίνουµε τη γελαστή ανηφόρα
Κι αν φλέγεται τριγύρω µας του τίποτα η χώρα
Χαρούµενοι ανεβαίνουµε τη γελαστή ανηφόρα
(«Γελαστή Ανηφόρα», Γιάννης Αγγελάκας).
7. Τελικά γίνεται να σε µάθει o κόσµος χωρίς να περάσεις από reality;
Ναι, αν ζεις στην πραγµατικότητα.
8. Το όνειρό σου;
Όνειρο όχι, επιθυµίες πολλές. Να ερµηνεύω ωραία τραγούδια, να συναντώ ωραίους ανθρώπους.
9. Αγκαλιάζουν την παραδοσιακή µουσική οι νέοι;
Όταν τους δοθεί σαν ερωµένη, και όχι σαν προξενιό, ναι.
10. Ποια θεωρείς ότι είναι η µεγαλύτερη αδικία;
Η επικράτηση των µετρίων.
- 1994: Μαθήτρια δημοτικού στο Ρέθυμνο. Παίρνω δώρο από τους γονείς μου την πρώτη μου κρητική λύρα.
- 1936-1980: Η ζωή και ο θάνατος του Νίκου Ξυλούρη.
- 2009: Ηχογράφηση και περιοδεία με Eric Burdon & Animals.
- 2010: Καστελόριζο, Γ. Παπανδρεου. Το τέλος της ψευδαίσθησης, η αρχή της περιπέτειας.
- 2014: H έκδοση του πρώτου μου προσωπικού δίσκου.
άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Hot Doc # 51 , τον Απρίλιο του 2014
Extra Hot άρθρο
Hot Sports
«Παίζεις με το δουλικό παιχνίδι των εντολέων σου»

Με βαριές κουβέντες και αιχμές επιτίθενται στον Θοδωρή Ζαγοράκη, ο οποίος είναι υποψήφιος ευρωβουλευτής με τη ΝΔ, έξι σύνδεσμοι οπαδών του ΠΑΟΚ. Μεταξύ άλλων, αναφέρουν σε κοινή ανακοίνωσή τους: «Σου ζητήσαμε να φερθείς φιλότιμα και αντρίκεια […], η ιστορία διέψευσε την τυφλή πίστη μας ότι αγαπάς άδολα τον ΠΑΟΚ. Αποδείχθηκε πόσο τίμησες την επιταγή που σου παραδώσαμε εν λευκώ να καθαρίσεις τον ΠΑΟΚ, […] όταν αποφάσισες να χαντακώσεις την ομάδα προσλαμβάνοντας με δικά μας λεφτά τον υπάλληλο του Κόκκαλη να σου κάνει τις δουλειές με τα κουμπαράκια στην Κρήτη χρεώνοντας τον Σύλλογο». Οι φίλοι του δικεφάλου κάνουν επίσης λόγο για επιδίωξη από πλευράς Ζαγοράκη οπαδικής ψήφου, και τον κατηγορούν ότι παίζει «για άλλη μια φορά το δουλικό υποτακτικό παιχνίδι των εκάστοτε εντολέων του». «Ο ΠΑΟΚ και οι οπαδοί του αποτάσσουν τους υπαλλήλους των τραπεζιτών που γονάτισαν τούτο τον τόπο, δεν τους ψηφίζουν, αλλά τους καταβαραθρώνουν και τους πολεμούνε μέχρι ενός. Είσαι το ίδιο ανεπιθύμητος σε μας, όσο είναι η λαίλαπα των μνημονίων και αυτών που διασπάθισαν τον ιδρώτα του κοσμάκη και τολμούνε ακόμα και σήμερα να μιλάνε για ευήμερη εξέλιξη. Απαγορεύουμε δια ροπάλου να εκμεταλλεύεσαι τα ιερά 4 γράμματα. Σε εγκαταλείπουμε στην (γραφική) μοίρα σου», αναφέρει η ανακοίνωση και καταλήγει καλώντας τον κόσμο του ΠΑΟΚ να μαυρίσει τον Ζαγοράκη στις εκλογές μέχρι τελικής πτώσης ως καταχραστή των προσδοκιών του, ως προδότη των ονείρων του και ως υπηρέτη του πιο καταστροφικού, αισχρού και αυταρχικού πολιτικού συνονθυλεύματος που κυβέρνησε την Ελλάδα.
Χατζηπαναγής: «Πολιτικοί οι λόγοι αποκλεισμού μου από την Εθνική»
Ο Βασίλης Χατζηπαναγής, ο άνθρωπος που μπορούσε να ντριμπλάρει ακόμη και μέσα σε τηλεφωνικό θάλαμο, όπως έλεγαν, άνοιξε την καρδιά του στα Νέα και μίλησε, μεταξύ πολλών άλλων, για τους πολιτικούς λόγους που του στέρησαν τη συμμετοχή στην Εθνική Ελλάδας. «Η μεγάλη μου πίκρα ήταν ότι δεν έπαιξα στην εθνική ομάδα, ενώ και με τον Ηρακλή δεν μπορέσαμε να αγωνιστούμε στην Ευρώπη», ανέφερε ο Νουρέγιεφ του ποδοσφαίρου και συμπλήρωσε με παράπονο: «Πιστεύω ότι, όσον αφορά την εθνική ομάδα, πλήρωσα και τα πολιτικά φρονήματα του πατέρα μου, ο οποίος ήταν αριστερός μέχρι το τέλος της ζωής του. Η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της ΕΣΣΔ με είχε ενημερώσει ότι θα μπορούσε η Ελλάδα να ζητήσει να γίνει ένα ειδικό δικαστήριο, στο οποίο θα αποδεικνυόταν ότι οι γονείς μου ήταν Έλληνες, όπως και ήταν. Έτσι, θα μπορούσα να αγωνιστώ με την Εθνική Ελλάδας, όμως το δικαστήριο δεν έγινε ποτέ». Φήμες της εποχής ανέφεραν πως επίσης για πολιτικούς λόγους δεν είχε καταφέρει να πάρει μεταγραφή στον Ολυμπιακό ή την ΑΕΚ, όπου είχε προταθεί πριν έρθει στην Ελλάδα, διότι ήταν από την ΕΣΣΔ.
24 Απριλίου 1997 «Θεούλη μου θα τρελαθώ…»
…τραγουδούν οι φίλοι του Ολυμπιακού, ακόμη και σήμερα, 17 χρόνια μετά την κατάκτηση της Euroleague από την αρμάδα του Ντούσαν Ίβκοβιτς. Έναν χρόνο μετά τον θρίαμβο του Παναθηναϊκού στο Παρίσι, ο Ολυμπιακός, αφού υπερκέρασε το εμπόδιο της Παρτιζάν Βελιγραδίου στους 16 και «σκούπισε» το «τριφύλλι» στους 8, ταξίδεψε στη Ρώμη στο τρίτο Final 4 της ιστορίας του. Στον ημιτελικό απέκλεισε σχετικά εύκολα την Ολύμπια Λουμπλιάνας και στον μεγάλο τελικό του Παλαέουρ, υπό το βλέμμα χιλιάδων οπαδών του και με πρωταγωνιστή τον Ντέιβιντ Ρίβερς, ο οποίος σημείωσε 54 πόντους στο Final 4 και αναδείχθηκε MVP, νίκησε την Μπαρτσελόνα με σκορ 73-58. Η Ελλάδα βρισκόταν για δεύτερη συνεχή χρονιά στην κορυφή της Ευρώπης, ενώ ο Ολυμπιακός θα γινόταν το 1997 η πρώτη ομάδα στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού που θα πετύχαινε το triple crown, κατακτώντας, εκτός από την Euroleague, το πρωτάθλημα και το κύπελλο Ελλάδος.
Κατάθεση-φωτιά για Μαρινάκη και μεγαλοπαράγοντες
Οι αποκαλύψεις αναφορικά με τα στημένα παιχνίδια στο ελληνικό ποδόσφαιρο δεν έχουν τελειωμό. Η νέα αποκάλυψη αφορά τον πρόεδρο της ΠΑΕ Βέροια, Γιώργο Αρβανιτίδη, σημαντικά στοιχεία για τις δραστηριότητες του οποίου έδωσε στη δημοσιότητα συνεργάτιδά του. Η γυναίκα, σε συνέντευξή της στην τηλεοπτική «Δίκη», αλλά και σε ένορκη κατάθεσή της, την οποία επικαλείται ο ΣΚΑΪ, ανέφερε μεταξύ άλλων: «Τον Απρίλιο του 2008, 10-15 μέρες πριν την αναμέτρηση Λεβαδειακός- Βέροια, ο κ. Αρβανιτίδης συναντήθηκε σε ξενοδοχείο της Αθήνας με τον πρόεδρο του Λεβαδειακού, τον κ. Κομπότη. Όταν πήγαμε στη Λιβαδειά για το παιχνίδι, ο Αρβανιτίδης μου είπε να περιμένω στο αυτοκίνητό μου. Στο ημίχρονο με πλησίασαν δύο κύριοι και μου έδωσαν μία τσάντα Louis Vuitton. Όταν την άνοιξα, είδα μέσα πολλά χρήματα. Όταν ρώτησα τον κ. Αρβανιτίδη, χαμογέλασε και μου είπε ότι ήταν 100.000 ευρώ. “Πήγε καλά το χειρουργείο”, είπε χαρακτηριστικά και μου έδωσε δύο χιλιάρικα. Κατάλαβα ότι τα λεφτά είχαν σχέση με το παιχνίδι. Η Βέροια θα έπεφτε και ο Λεβαδειακός θα έμενε στην κατηγορία, όπως κι έγινε». Σε άλλο σημείο της κατάθεσης η συνεργάτης του Γιώργου Αρβανιτίδη εμφανίζεται να λέει: «Ο Αρβανιτίδης μου είχε πει ότι τα παιχνίδια της Β΄ Εθνικής είναι προτιμότερα από της Super Leaague για να στοιχηματίζεις», ενώ εμπλέκει τόσο τον πρόεδρο της ΠΑΕ Ολυμπιακός, Βαγγέλη Μαρινάκη, όσο και τον νομικό σύμβουλο της ΕΠΟ, Θοδωρή Κουρίδη. «Με τον κ. Κουρίδη, τον δικηγόρο της ΕΠΟ, συναντήθηκε ο Αρβανιτίδης τέσσερις φορές παρουσία μου στον Πειραιά, κοντά στα κεντρικά γραφεία της εταιρίας του Βαγγέλη Μαρινάκη. Στην πρώτη συνάντηση ο κ. Κουρίδης είχε κανονίσει ένα ραντεβού μεταξύ Αρβανιτίδη-Μαρινάκη. Εγώ η ίδια άφησα με το αυτοκίνητο τον Αρβανιτίδη στα γραφεία των επιχειρήσεων Μαρινάκη. Ο κ. Κουρίδης τον είχε κατατοπίσει πώς θα φερθεί στο ραντεβού, γιατί –όπως του είπε– ο κ. Μαρινάκης είναι περίεργος άνθρωπος. Όταν γύρισε από το ραντεβού, μου είπε ότι όλα πήγαν καλά», αναφέρει στην κατάθεσή της η συνεργάτης του προέδρου της Βέροιας και συνεχίζει: «Με τον Κουρίδη μιλούσαν πολύ συχνά για τη διαιτησία και για το πρόβλημα με την ασφαλιστική ενημερότητα της Βέροιας. Μπροστά μου ο Κουρίδης του είπε να επιλέξει ποιον διαιτητή θέλει στους αγώνες της Βέροιας και εκείνος θα το τακτοποιούσε. Σχετικά με τη συνάντηση Μαρινάκη, ο Αρβανιτίδης μου είπε ότι “πάω να γνωρίσω τον πρόεδρο που όλοι θέλουν να γνωρίσουν και κάνει κουμάντο σε όλη τη διαιτησία”. Το πρώτο ραντεβού Μαρινάκη- Αρβανιτίδη πρέπει να έγινε το 2010».
άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Hot Doc # 51, τον Απρίλιο του 2014
Extra Hot άρθρο
Underground
«Ήταν κάποτε μια χώρα»

To 1995 η ταινία Underground του Εμίρ Κουστουρίτσα βγαίνει στις κινηματογραφικές αίθουσες και κερδίζει το Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Καννών. Μέσα από τη σουρεαλιστική ματιά του σκηνοθέτη και την εκρηκτική μουσική του Γκόραν Μπρέγκοβιτς, παρουσιάζεται η πορεία της Γιουγκοσλαβίας από τον Β’ Παγκόσμιο μέχρι τη διάλυσή της και προκαλεί θύελλα αντιδράσεων καθώς ο Εμφύλιος στη χώρα μαίνεται ακόμα. Το Underground, ωστόσο, για τον Κουστουρίτσα δεν ήταν μια ακόμη αντιπολεμική ταινία, «αλλά μια υπόμνηση της τραγωδίας αυτών που πιστεύουν ό,τι δείχνει η τηλεόραση. Άρα, μια ταινία πάνω στην προπαγάνδα»…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 96 (A' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Οι σούπες του Καπόνε…

Στα χρόνια της Μεγάλης Ύφεσης, λίγο μετά το κραχ του ’29, που βύθισε στη φτώχεια εκατομμύρια ανθρώπους, κάποιοι προσπαθούσαν να βοηθήσουν. Ήταν η εποχή που εκκλησιαστικές και ανθρωπιστικές οργανώσεις διοργάνωναν τα περίφημα συσσίτια με κύριο γεύμα τις σούπες, ένα εύκολο και γρήγορο φαγητό, που αφενός κρατούσε ζεστούς το χειμώνα τους απόρους, αφετέρου τους παρείχε τις απαραίτητες βιταμίνες για να συνεχίσουν τη μάταιη συχνά αναζήτηση για δουλειά…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 96 (A' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Το τέλος του παλιού κόσμου στη Συρία

Μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, στη διεθνή κοινή γνώμη κυριάρχησε η αίσθηση ότι είχε έλθει πλέον η ώρα ενός μονοπολικού (unipolar) διεθνούς συστήματος ελεγχόμενου από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Σήμερα, διαμορφώνεται ένα πολυπολικό (multipolar) διεθνές σύστημα, το οποίο αντικαθιστά τη συλλογική φαντασίωση του μονοπολικού – αμερικανοκρατούμενου πλανήτη, ενώ η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στη Συρία επιταχύνει τις εξελίξεις. Στην πραγματικότητα, φαίνεται πως έχουμε μια «ολική επαναφορά» της Ρωσίας, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες ενδέχεται να υιοθετήσουν σύντομα μια εντελώς νέα παγκόσμια στρατηγική…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 96 (A' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Η απόρρητη έκθεση για τα δάνεια Βγενόπουλου, που η Δικαιοσύνη συστηματικά δεν βλέπει

Το Μάρτιο του 2015, εκδικάστηκε η μήνυση του Αντρέα Βγενόπουλου εναντίον μου για συκοφαντική δυσφήμηση. Στο δικαστήριο παρέδωσα πάνω από 5.000 σελίδες εγγράφων, που προέρχονταν από την Τράπεζα της Ελλάδος, την Κεντρική Τράπεζα Κύπρου, τη Βουλή της Κύπρου αλλά και την ελεγκτική εταιρία Price Waterhouse Cooper (PWC), η οποία είχε πραγματοποιήσει έλεγχο στα δάνεια που έδωσε η τράπεζα επί Βγενόπουλου. Το δικαστήριο με καταδίκασε σε 26 μήνες φυλάκιση και στην απόφαση, που καθαρογράφτηκε με εννιά μήνες καθυστέρηση (!) δεν υπάρχει ούτε μία πρόταση με την οποία οι δικαστές να δικαιολογούν την απόφασή τους. Δεν υπάρχει ούτε ένα επιχείρημα με το οποίο να αναιρούν τους ισχυρισμούς και τα δημοσιεύματά μου. Το δικαστήριο αποτελούσαν οι δικαστές Βασίλειος Πορτοκάλης (πρόεδρος), Ανδρέας Λίλος και Αικατερίνη Τσιράκη. Εισαγγελέας ήταν ο Ευάγγελος Ιωαννίδης, ο οποίος έχει αποδειχθεί ένα θαύμα των πιθανοτήτων, αφού, όπως έχουμε γράψει, σε δέκα δίκες που είμαι κατηγορούμενος ήταν τρεις φορές εισαγγελέας έδρας, ανάμεσα σε ογδόντα εισαγγελείς. Μαθηματικά υπολογιζόμενη η πιθανότητα είναι 0,02 %, αλλά ο Ιωαννίδης την πέτυχε!
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 96 (A' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ο Βγενόπουλος λέει πάντα την… αλήθεια

Ο Ανδρέας Βγενόπουλος και η αλήθεια απ’ ό,τι φαίνεται διατηρούν μία ιδιάζουσα σχέση. Όσο ο μεγαλοεπιχειρηματίας την επικαλείται, τόσο εκείνη τον διαψεύδει. Στη διακαναλική συνέντευξή του, που προβλήθηκε σχεδόν σε όλη τη διάρκειά της από το δανειοδοτημένο από τη Λαϊκή ΣΚΑΪ, παρουσίασε τον εαυτό του ως έναν ευυπόληπτο και αδίκως στοχοποιημένο πολίτη…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 96 (A' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Η τέχνη του να κλειδώνεις το συρτάρι και να ρίχνεις τα κλειδιά μέσα

Η για δεύτερη φορά αρχειοθέτηση της έρευνας για τον Αντρέα Βγενόπουλο και τους συνεργάτες του αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα δικαστικά σκάνδαλα των τελευταίων δεκαετιών. Το δεύτερο συρτάριασμα, όχι μόνο έγινε με διαδικασίες fast truck από την εισαγγελέα Γεωργία Τσατάνη, αφού προηγήθηκε ένα δικαστικό πραξικόπημα, αλλά ανακοινώθηκε και ως αθώωση από τον ίδιο σε διακαναλική συνέντευξη Τύπου…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 96 (A' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
«Χρυσή» εφεδρεία, «χρυσή» αλητεία

Η διεθνής των συνωμοσιολόγων στην τελευταία της συνεδρίαση ασχολήθηκε για μια ακόμα φορά με ένα αμιγώς ελληνικό θέμα: τη μετωπική σύγκρουση, στην ταλαίπωρη Ελλάδα, του πρωθυπουργού με έναν εκ των ισχυρών εκδοτών της χώρας, ο οποίος είναι κατηγορούμενος για απιστία με αφορμή προσωπικό δανεισμό ύψους 57 εκατομμυρίων ευρώ για τον οποίο η εισαγγελική έρευνα κατέληξε ότι χορηγήθηκαν χωρίς ικανά εχέγγυα και εξασφαλίσεις…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 96 (A' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Με την κυβέρνηση ή με τη διαπλοκή;

Σας απασχολεί η αναμέτρηση της κυβέρνησης με το σύστημα που ο Κώστας Μητσοτάκης βάφτισε διαπλοκή; Αν ναι, το πρώτο που θα πρέπει να έχετε παρατηρήσει είναι ότι για τους βαρόνους που ελέγχουν το μέγιστο της ενημέρωσής μας όλα έχουν υποταχτεί στη μάχη αυτή. Είτε μιλάμε για το προσφυγικό, είτε για το ασφαλιστικό, είτε για τις αντιδράσεις στο μνημόνιο, είτε για τις οικονομικές προοπτικές της χώρας, ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζονται είναι τόσο εμπαθής και προπαγανδιστικός, που βγάζει, κατά το κοινώς λεγόμενο, μάτι. Αν πιστεύει μάλιστα κανείς το MEGA, τον ΣΚΑΙ , τον ΑΝΤΕΝΝΑ, τις εφημερίδες του ΔΟΛ και τα λοιπά συστημικά λεγόμενα μέσα , θα πρέπει ή να το σκάσει για την ξενιτιά, ή να αυτοκτονήσει από απόγνωση, ή να παραδοθεί στην κατάθλιψη…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 96 (A' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια; Η σκισμένη γάτα

Η «υγιής» επιχειρηματικότητα έχει νεύρα. Ο Ψυχάρης παραπονιέται πως τον φιμώνουν, ο Αλαφούζος απειλεί πως θα κάνει Κούγκι το Φάληρο και ο Βγενόπουλος σηκώνει το δάχτυλο με τη χρυσή αλυσίδα και δείχνει τους εχθρούς του και συνωμότες. Το Βήμα άφησε τις αγιουβερδικές συνταγές με αλάτι Ιμαλαΐων και ανακάλυψε τη γάτα Ιμαλαΐων, η οποία υπήρξε αδιάψευστος μάρτυρας του εκβιασμού του από τον Τσίπρα. Ο ΔΟΛ, όπως ακριβώς έκανε το 1982 και το 2012, κάνει και το 2016. Απειλεί πως αν δεν του κάνουν τα χατίρια, θα κατηγορήσει την κυβέρνηση για όλα τα δεινά…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 96 (A' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Γιώργος Πολίτης
«Να πάψουμε να συμβιβαζόμαστε με τον παραλογισμό που διαποτίζει τις ζωές μας»
Βιβλιοπροτάσεις

«Στη χώρα μας, η επιστροφή στον ορθό λόγο έχει επαναστατικά χαρακτηριστικά. Αυτό εννοώ με την πρόταση “να σηκωθούμε όρθιοι”: Να πάψουμε να συμβιβαζόμαστε με τον παραλογισμό που διαποτίζει τις ζωές μας», λέει στο Hot Doc ο Γιώργος Πολίτης, που προσυπογράφει την «Επανάσταση της κοινής λογικής»…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 96 (A' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Στο καρναβάλι ετούτο…

Τα παράλογα της διεθνούς σκηνής ήταν ανέκαθεν προσφιλές θέμα σε καρναβαλικές εκδηλώσεις. Φέτος, ειδικότερα στη Γερμανία, οι εποχιακές εορτές είχαν μια ψυχρή αύρα. Ο δισεκατομμυριούχος με τη θημωνιά στην κεφαλή, που επιθυμεί να ηγηθεί των Ηνωμένων Πολιτειών, απεικονίστηκε ως δράκος, που ξεφυσά φασιστικούς ατμούς στο Άγαλμα της Ελευθερίας. Η καγκελάριος Μέρκελ, σε στάση ανατροπής, να καταπίνεται από κύμα προσφύγων. Τραγική η ειρωνεία, αν σκεφτεί κανείς πως στην πραγματικότητα, κύματα στη Μεσόγειο έχουν καταπιεί και καταπίνουν όχι ευρωπαίους ηγέτες αλλά χιλιάδες πρόσφυγες. Παραπονεμένος δεν έμεινε από τους καρναβαλιστές ούτε ο τούρκος πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Απεικονίστηκε να τσουγκρίζει με τους τζιχαντιστές του ISIS ποτήρια γεμάτα κουρδικό αίμα. Τελικά, πόσο επίκαιροι οι στίχοι: «μάσκα δεν έχω να γυρνώ, στο καρναβάλι ετούτο»…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 96 (A' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Η αξιότιμη εισαγγελέας Γεωργία Τσατάνη

Το εγκώμιο της εισαγγελέως Εφετών, Γεωργίας Τσατάνη, έπλεξε ο Αντρέας Βγενόπουλος, μετά την απόφασή της να αρχειοθετήσει την υπόθεσή του. Ο επιχειρηματίας είχε κάθε λόγο να το κάνει. Το ερώτημα είναι αν η Δικαιοσύνη και τα όργανά της συμμερίζονται την άποψη του Βγενόπουλου, ο οποίος, εκτός από την Τσατάνη, αποθέωσε τον υπόδικο Σταύρο Ψυχάρη και τον επίσης υπόδικο Σταύρο Παπασταύρου δίνοντας μάλιστα συμβουλές αθώωσής τους. Άρα το θέμα δεν είναι να είσαι αθώος αλλά να αθωωθείς μέσα από νομικές διαδικασίες…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 96 (A' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Στράτος Τζίτζης
Η Ελλάδα δεν έχει βρει ακόμη τον εαυτό της

Αν σήμερα το ελληνικό σινεμά ακούγεται πολύ στο εξωτερικό, αυτό οφείλεται ως ένα βαθμό και στο γεγονός πως κάποιοι σκηνοθέτες, πριν από αρκετά χρόνια, εκεί γύρω στα 2000, έκαναν το δικό τους αντάρτικο απέναντι στην καθεστυκυία κινηματογραφική τάξη της μεταπολιτευτικής γενιάς και της απόλυτης εσωστρέφειας. Ο Στράτος Τζίτζης ήταν ένας από αυτούς. Από το «Σώσε με» και το «Η αγάπη είναι ελέφαντας» έως τη φετινή «Καύση» του, η διαδρομή του είναι γεμάτη από ενδιαφέρουσες στάσεις. Ας δούμε τι είπε στο Hot Doc για τη διαδρομή αυτή αλλά και τη νέα του δημιουργία «Καύση»…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 96 (A' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ποιος είναι ο Κωνσταντίνος Γεωργάρας;

Ο Κωνσταντίνος Γεωργάρας δεν είναι ένας τυχαίος ελεγκτής της Τραπέζης της Ελλάδος (ΤτΕ). Για πολλούς θεωρείται από τα στελέχη εκείνα της ΤτΕ τα οποία στάθηκαν τυχερά εν μέσω οικονομικής κρίσης. Κι αυτό, με τις «ευλογίες» του πρώην διοικητή της ΤτΕ, Γιώργου Προβόπουλου…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 96 (A' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Το ΝΑΤΟ να εγγυηθεί τα σύνορα της ΕΕ

Η διπλή δοκιμασία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από την αποτυχημένη αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης και από την αδυναμία διευθέτησης του προσφυγικού προβλήματος, αποκτά τέτοιο βάθος, καθώς θέτει σε δοκιμασία όλο το ιδεολογικό ευρωπαϊκό εποικοδόμημα, και αποκαλύπτει την υποκρισία, το συντηρητισμό, τον κομφορμισμό και την ιδιοτέλεια των Ευρωπαίων (χριστιανών), που εκφράζεται με έναν άκρατο λαϊκισμό από τους πάντες…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 96 (A' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Η τελευταία μεγάλη σύγκρουση

Ο Ιουλιανός, ανιψιός του αυτοκράτορα Κωνστάντιου, είχε κερδίσει το σεβασμό του στρατού, καθώς αντιμετώπιζε με επιτυχία τα γερμανικά και κέλτικα φύλλα στο Ρήνο ποταμό…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 96 (A' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ένας για 10
Λεία Βιτάλη
«Η Ευρώπη είναι απάνθρωπη»

Μια συζήτηση με τη συγγραφέα του θεατρικού έργου «Νύχτα στην Εθνική», που παίζεται αυτό τον καιρό στο Θέατρο Μεταξουργείο, δεν θα μπορούσε παρά να ανιχνεύσει κρίσιμα κοινωνικά ζητήματα που βιώνουμε καθημερινά με εφιαλτικό τρόπο…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 96 (A' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Αρτούρο Σκότο
Η σωτηρία της αριστεράς συμπίπτει με τη σωτηρία της Ευρώπης

Η εκλογή του Ματέο Ρέντσι ως νέου γραμματέα του Δημοκρατικού Κόμματος στην Ιταλία, του μεγαλύτερου κόμματος της κεντροαριστεράς, και οι φιλοδοξίες του για την πρωθυπουργία, αλλά και η απόφαση των κομμάτων της ευρωπαϊκής αριστεράς να πρωτοστατήσουν στον έλεγχο από το ευρωκοινοβούλιο της τρόικας στην Ελλάδα και στις άλλες χώρες του μνημονίου, δείχνουν ότι η αριστερά προσπαθεί να αρθρώσει τον δικό της λόγο. Ωστόσο, έχει περάσει πολύς καιρός από την εποχή που ο θρυλικός ηγέτης του ιταλικού κομμουνιστικού κόμματος Ενρίκο Μπερλινγκουέρ έκανε τον περίφημο ιστορικό συμβιβασμό και έθετε τα ευρωπαϊκά θεμέλια της αριστεράς. Το Hot Doc μίλησε με τον Αρτούρο Σκότο, ο οποίος σε ηλικία μόλις 35 ετών είναι ένα από τα πιο ενεργά μέλη της επιτροπής εξωτερικών υποθέσεων της ιταλικής Βουλής, για το πώς αντιλαμβάνεται τον ρόλο της Αριστεράς στην Ευρώπη και εάν τελικά υπάρχει, όπως λένε, φως στην άκρη του τούνελ.
Έχουν αλλάξει πολλά από την εποχή του Μπερλινγκουέρ. Σήμερα ποιος είναι ο ρόλος της Αριστεράς στην Ευρώπη; Μπορεί να επηρεάσει τις εξελίξεις;
Ο Μπερλινγκουέρ με τον ευρωκομμουνισμό ήθελε να λάβει οριστικές αποστάσεις από τη Σοβιετική Ένωση και να διευκολύνει μια διαδικασία εξευρωπαϊσμού της ιταλικής αριστεράς. Ήταν μια στρατηγική επιλογή πολύ υψηλής ιστορικής αξίας, η οποία προετοίμαζε το Κομμουνιστικό Κόμμα Ιταλίας για την είσοδο στον κυβερνητικό χώρο. Σήμερα η όλη υπόθεση είναι διαφορετική: Η Αριστερά είναι ασθενέστερη στο κοινωνικό και πολιτικό πεδίο, είναι λιγότερο ριζωμένη στον εργασιακό χώρο, ο οποίος αλλάζει με ιλιγγιώδη ταχύτητα, και δεν διαθέτει μια ισχυρή και συμπαγή πολιτιστική οντότητα που να της επιτρέψει να αντιδράσει στην κραταιά πολιτική αντίληψη της ηπείρου μας, η οποία ρέπει προς τα δεξιά και παράγει λαϊκισμό και ξενοφοβία. Θεωρώ πως σήμερα όσο ποτέ άλλοτε η σωτηρία της Αριστεράς συμπίπτει με την σωτηρία της Ευρώπης. Είναι σαφές, βέβαια, ότι η Αριστερά δεν σώζεται με τις σημερινές βάσεις και τους κανόνες της Ευρώπης. Φυσικά ισχύει και ακριβώς το αντίστροφο. Πρέπει να τα αλλάξουμε όλα.
Η Αριστερά στην Ευρωβουλή πρωτοστατεί στη διαδικασία ελέγχου της τρόικας. Πιστεύετε ότι τελικά θα υπάρξει κάποιο αποτέλεσμα;
Η ευρωπαϊκή Αριστερά με την πάροδο των ετών αποφάσισε να ακολουθήσει το κύμα του οικονομικού φιλελευθερισμού. Δεν κατάφερε να επιβάλει μια αυτόνομη άποψη, πολλώ δε μάλλον στην Ευρώπη. Μετά από τη νομισματική ένωση παραιτήθηκε της προσπάθειας που στόχευε στην άσκηση πραγματικής πολιτικής κυριαρχίας και περιορίστηκε στη διαχείριση της τρέχουσας επικαιρότητας. Ο ευρωπαϊκός σοσιαλισμός, δηλαδή, επέστρεψε εντός εθνικών συνόρων, επιλέγοντας να εγκαταλείψει την ομοσπονδιακή του έφεση. Δεν κατάφερε να επιβάλει μια πραγματική πολιτική αντίληψη και λόγω του ότι μετά από τη σύντομη παρένθεση της δεκαετίας του ’90, όταν 13 στις 15 κυβερνήσεις ήταν κεντροαριστερές, η Δεξιά κέρδισε και επέβαλε παντού τη δική της οπτική γωνία. Και εννοώ τη δημοσιονομική πειθαρχία, την επισφαλή εργασία και τις ιδιωτικοποιήσεις. Η ίδια η διεύρυνση, η οποία έδωσε και πάλι την ευκαιρία στην Ευρώπη να κοιτάξει προς Ανατολάς, σχεδιάστηκε μόνο ως μια εμπορικού τύπου επέκταση, εισάγοντας και στοιχεία αθέμιτου κοινωνικού και ανθρώπινου ανταγωνισμού μέσα στην Ένωση. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η Ελλάδα είναι πραγματικά η χώρα όπου η τεχνοκρατική Ευρώπη απέτυχε με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο. Στη χώρα σας η Αριστερά έπρεπε να ανατρέψει τους κανόνες του παιχνιδιού. Τελικά, όμως, η τρόικα μέτρησε περισσότερο από τη λαϊκή βούληση, από την αξιοπρέπεια της εργασίας, από τη ζωή των ανθρώπων. Στην Ελλάδα σημειώθηκε μια πραγματική παύση των δημοκρατικών ελευθεριών, κάτι που προκάλεσε την εμφάνιση μιας άκρως επικίνδυνης, τρομακτικής άκρας Δεξιάς. Εννοώ, εδώ, τη Χρυσή Αυγή. Για το φαινόμενο αυτό ευθύνονται οι ιθύνουσες τάξεις της Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένης της Αριστεράς.
Η εκλογή του Ρέντσι μπορεί να βοηθήσει; Γνωρίζω πως έχετε τελείως διαφορετικές πολιτικές αντιλήψεις, αλλά πιστεύετε πως θα βοηθήσει, λαμβάνοντας υπόψη ότι ο ίδιος έχει δηλώσει στο παρελθόν πως θέλει να γίνει πρωθυπουργός; Το κόμμα σας πώς αντιμετωπίζει την κρίση;
Ο Ματέο Ρέντσι αντιπροσωπεύει μια ουσιαστική ρήξη με την ιταλική ιστορική Αριστερά, διότι προέρχεται από κεντρώες πολιτικές εμπειρίες και επειδή στο οικονομικό και κοινωνικό πεδίο έδειξε πάντα μια μορφή επιείκειας προς τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Είναι δύσκολο να ξαναοικοδομηθεί στην Ιταλία ένα κοινό πεδίο δράσης του προοδευτικού χώρου αν δεν υπάρξει μια αναθεώρηση του όλου μηχανισμού που ώθησε τον Ρέντσι να επιλέξει ως σημείο αναφοράς τον Μπλερ και την Left of Center αντί για έναν σοσιαλισμό που, έστω και αν βρίσκεται σε δύσκολη θέση, προσπαθεί να διατηρήσει ως κεντρικές του προτάσεις τα δικαιώματα και την ισότητα. Εμείς του κόμματος «Αριστερά, Οικολογία και Ελευθερία» πρέπει να καταφέρουμε να προσφέρουμε νέες ελπίδες και κίνητρα στο εκλογικό σώμα της Αριστεράς που έχει πληγεί εντονότατα από την κρίση, να του ξαναδώσουμε ένα πολιτικό πεδίο για αγώνα και να προκαλέσουμε την έναρξη μιας ενωτικής διαδικασίας των δυνάμεων που ζητούν μια στροφή, σε σχέση με την εποχή της δημοσιονομικής πειθαρχίας χωρίς ισότητα. Απευθυνόμαστε και στις δυνάμεις εντός του Δημοκρατικού Κόμματος, οι οποίες δεν θέλουν να δεχθούν μοιρολατρικά μια κεντρώα και μετριοπαθή στροφή.
Ο ισπανός πρωθυπουργός δήλωσε πρόσφατα ότι η χώρα του έχει αφήσει τα χειρότερα πίσω της και πως τα καλύτερα έρχονται. Τελικά κατά πόσο μπορούμε να πιστέψουμε τέτοιου είδους δηλώσεις; Ο ευρωπαϊκός νότος μπορεί να τα καταφέρει;
Η πρόταση του ισπανού πρωθυπουργού έχει πιάσει το νόημα. Η νότια Ευρώπη έχει κοινά συμφέροντα και πρέπει να προσπαθήσει να οικοδομήσει και πάλι μια πολιτική που να ξεκινά από τη Μεσόγειο, η οποία σήμερα περνά μια ενδιαφέρουσα φάση πολιτικών αλλαγών. Η Ευρώπη δεν έπαιξε κάποιο ρόλο στις διάφορες χώρες της Αραβικής Άνοιξης και σήμερα η επιρροή της συνεχίζει να είναι περιορισμένη. Δεν πρέπει ούτε να αρκεστεί σε έναν εμπορικό και μόνο ρόλο. Χρειάζεται, αντιθέτως, να συμβάλει στη θεσμική ανοικοδόμηση, στην επανέναρξη του διαλόγου. Συγχρόνως, δεν συμμερίζομαι την ιδέα ενός ευρώ των χωρών του νότου που να έρθει σε αντιπαράθεση με το ευρώ υπό γερμανική κυριαρχία. Θεωρώ όμως, ότι πρέπει να συντονιστούν στενότερα οι χώρες που ζουν με μεγαλύτερο άγχος και δυσκολία τις επιπτώσεις της κρίσης, όσοι πλήττονται από την ύφεση, τη λιτότητα και δεν βλέπουν καμία ανάπτυξη στον ορίζοντα. Πρέπει να καταφέρουμε να συντονιστούμε, να οικοδομήσουμε κοινά μοντέλα ανάπτυξης που να βασίζονται στην έρευνα, τη γνώση, την ανανεώσιμη ενέργεια, την καινοτομία. Και τον στόχο αυτό μπορεί να τον πετύχει μόνο μια Αριστερά ικανή να ξαναβρεί τον εαυτό της και που δεν φοβάται να μιλήσει τη γλώσσα της.
άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Hot Doc # 43, τον Ιανουάριο του 2014
Extra Hot άρθρο
Pax Ottomana
Μέσα από τις διηγήσεις ευρωπαίων (και όχι μόνο) περιηγητών – (μέρος B)

Η ειρήνη είναι προτιμότερη από τον πόλεμο. Πάνω σε αυτή την αρχή βασίστηκε η θεωρία της Pax Ottomana. Πριν από τους Οθωμανούς υπήρξαν συγκρούσεις. Και μετά την πτώση τους υπήρξαν περισσότερες συγκρούσεις. Άρα, τι πιο λογικό, να ονομάσουμε το μεταξύ διάστημα ειρήνη; Έστω κι αν η μεγάλη πλειονότητα του πληθυσμού πλήρωνε κόστος πολεμικό για να διατηρούν την ειρήνη τους οι σουλτάνοι της Κωνσταντινούπολης.
Αυτοί που χαλούν το ειρηνικό αφήγημα της σύγχρονης νεοϊστορίας είναι κυρίως οι έλληνες ραγιάδες, που για αιώνες περίμεναν στις βίγλες τους να δουν τις μεγάλες αρμάδες των χριστιανών ηγεμόνων να ενωθούν με αυτές και να βαδίσουν προς την Κωνσταντινούπολη. Μερικές φορές, ούτε καν τις περίμεναν. Μια υπόσχεση ή ένα γράμμα ήταν αρκετά για να ξεσηκωθούν.
Ο γάλλος απεσταλμένος του Λουδοβίκου ΙΓ, ο Sieur de Breves, αναπτύσσει το 1605 τις προτάσεις του για την στρατιωτική επιχείρηση κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας: «Μόλο που γνωρίζω καλά την πολεμική δύναμη του σουλτάνου, πιστεύω ότι ο Θεός θα επιτρέψει την ένωση των δυνάμεων των βασιλιάδων και άλλων μεγιστάνων της χριστιανοσύνης, ώστε από το πρώτο κιόλας χρόνο να ανατρέψουν την αυτοκρατορία του… Σ’ ολόκληρη την Ελλάδα κατοικούν χριστιανοί και, όπως εξήγησα, θα εξεγερθούν αμέσως κατά του τουρκικού δεσποτισμού…»
Ο de Breves είχε δίκιο. Δεκάδες εξεγέρσεις έγιναν τον 16ο, 17ο και τον 18ο αιώνα. Σε μία από τις πιο σημαντικές, οι Τούρκοι έπιασαν τον αρχιεπαναστάτη Διονύσιο, επίσκοπο Τρίκκης ή σκυλοφιλόσοφο όπως τον είπαν, τον έγδαραν ζωντανό, παραγέμισαν με άχυρο το δέρμα του και το έστειλαν τρόπαιο στον σουλτάνο.
Ο ρόλος της εκκλησίας
Δεν ήταν όλοι οι ιερωμένοι επαναστάτες. Οι περισσότεροι, αντίθετα, ήταν υπέρ της διατήρησης της τάξης, αποτρέποντας ή και προδίδοντας τους ένοπλους αγώνες. Η ιεροσύνη ήταν προνόμιο στην εποχή της τουρκοκρατίας και οι προνομιούχοι δυσκολότερα επιθυμούν τις επαναστάσεις. Ο Pierre Belon παρατηρεί το 1546: «Οι Τούρκοι δεν έχουν διόλου θρησκευτικές προκαταλήψεις, όπως οι Έλληνες και οι άλλοι λαοί. Επιτρέπουν στους Έλληνες να τελούν λειτουργίες, παρευρίσκονται μάλιστα σ’ αυτές…»
Κι όταν επισκέπτεται τον Άθω, γράφει: «Από τους 6.000 καλογέρους που ζουν στον Άθω, μονάχα δυο ή τρεις από κάθε μοναστήρι γνωρίζουν ανάγνωση και γραφή. Κι αυτό γιατί οι αρχιερείς της ελληνικής εκκλησίας και οι πατριάρχες είναι εχθροί της φιλοσοφίας και αφορίζουν κάθε κληρικό που μελετάει βιβλία μη θεολογικά…»
Η μαρτυρία του αυτή όμως έρχεται σε απόλυτη αντίθεση με το ιστορικό γεγονός της συμμετοχής ιερωμένων σε κάθε σχεδόν εξέγερση εναντίον των Τούρκων. Επίσης στο γεγονός ότι ιερωμένοι ήταν κυρίως οι δάσκαλοι όσων παιδιών πήγαιναν στα υπαρκτά σχολεία της εποχής. Αυτό που άθελά του αποκαλύπτει ο Belon είναι ότι η περιβόητη Pax Ottomana στηριζόταν και επεδίωκε την αμάθεια των ανθρώπων και κυρίως των υπόδουλων πληθυσμών. Τα ανώτατα κλιμάκια της εκκλησίας κατά καιρούς γίνονταν φορείς αυτής της επιλογής των σουλτάνων.
Η πνευματική και υλική κατάσταση των υποδούλων
Ο πολύς Sandys, πιο διάσημος στην εποχή του και από τον Σαίξπηρ, έγραψε για τους Έλληνες όταν επισκέφτηκε τα εδάφη τους το 1610: « Ένα λαμπρό έθνος που η παιδεία του αποτελούσε παράδειγμα και κανόνα ζωής και οδηγό αρετής, θαυμαστό στις τέχνες και ένδοξο στα όπλα, ξακουστό για το πολίτευμά του και τον φιλελευθερισμό του, ένα έθνος ευγενών που θεωρούσε όλους τους άλλους λαούς βάρβαρους, έσβησε για πάντα. Η σοφία κατάντησε αμάθεια, το πνεύμα έγινε σκλαβιά».
Η ίδια τύχη περίμενε και τους άλλους λαούς: «Στη Θράκη, αρβανίτες εργάτες που έρχονται κάθε καλοκαίρι από την πατρίδα τους θερίζουν τα στάχυα των τούρκων γαιοκτημόνων. Όλοι είναι ξυπόλυτοι και εξαθλιωμένοι. Πληρώνονται ελάχιστα και δουλεύουν σκυλίσια. Έτσι βρίσκουν πάντοτε εργασία στα οθωμανικά χωριά. Γιατί οι Τούρκοι είναι τεμπέληδες» (Pierre Belon, 1546).
Για μια ακόμα φορά ο γάλλος βοτανολόγος αποκαλύπτει την αλήθεια. Η οθωμανική κατάκτηση ή, όπως την λένε τώρα, η Pax Ottomana βασίστηκε στη δήμευση και διανομή εδαφών από τις κατακτημένες χώρες σε τούρκους στρατιώτες. Τα εδάφη αυτά έπρεπε να καλλιεργηθούν και να αποδώσουν καρπούς και πλούτη. Οι υπόδουλοι από ελεύθεροι καλλιεργητές μετατράπηκαν σε δουλοπάροικους ή ακόμη και δούλους. Οι υπόδουλοι είναι οικονομικές μονάδες. Σε τι ωφελεί να μορφωθούν;
To Devshirme
Τα χωράφια των τούρκων τιμαριωτών έπρεπε, εκτός από το να καλλιεργούνται, να προστατεύονται κιόλας. Οι οθωμανικοί νόμοι ήταν σαφείς: «Κατά την παραμονή μου σ’ αυτή την πολιτεία», γράφει ο Εβλιγιά Τσελεμπή, «έφυγε, Κύριος οίδε γιατί, ένας δούλος μου. Άνοιξε η γη και τον κατάπιε. Έξω φρενών, καβαλικεύω τ’ άλογό μου και γυρίζω στις Φερρές και παίρνω επίσημη κλήση από τον καδή. Ύστερα, μαζί με τους δικαστικούς κλητήρες αρχίζω την καταδίωξη που κράτησε μια ολόκληρη εβδομάδα. Έψαξα όλα τα χωριά των Φερρών, όλα τα κατατόπια, έφθασα ως τα βουνά Σητσανλή. Επιτέλους, δόξα τω Θεώ, τον έπιασα τον τρισκατάρατο. Δεμένο χεροπόδαρα τον έφερα στον σταθμό Φερεδζίκ. Κι αφού τον μαστίγωσα γερά και του έδειξα τη θαυματουργή δύναμη του βούρδουλα του Εβλιγιά, συνέχισα το ταξίδι μου». Βέβαια υπήρξαν, όπως είπαμε, πιο σοβαρές περιπτώσεις εξεγέρσεων των υπόδουλων. Εκεί το μαστίγιο δεν ήταν αρκετό. Αναλάμβανε ο ίδιος ο σουλτάνος και η σωματοφυλακή του, 40.000 γενίτσαροι, αρπαγμένοι ως αμούστακα παιδιά από τις οικογένειές τους και μεγαλωμένοι μέσα σε στρατιωτική πειθαρχία και θρησκευτικό φανατισμό. Κι έτσι ερχόμαστε στο παράδοξο, να προπαγανδίζουν σήμερα, ακόμη και έλληνες ιστορικοί, μια ειρήνη που βασιζόταν στην υποχρεωτική στρατολόγηση κάθε πέντε χρόνια μικρών παιδιών, καταδικασμένων να πολεμούν στο εσωτερικό τους ίδιους τους γονείς τους και στο εξωτερικό τούς κατά εποχή εχθρούς του σουλτάνου.
Η παρακαταθήκη της Pax Ottomana
Η αλήθεια είναι ότι μια τέτοια σπουδαία και μακρά ειρήνη δεν μπορεί παρά να αφήσει ανεξίτηλα τα σημάδια της όπου επιβλήθηκε. Ήδη αναφέραμε μία από τις σπουδαιότερες συνέπειές της: Την πνευματική εξαθλίωση λαών με παράδοση στα γράμματα. Υπάρχουν κι άλλες. Αν ψάξει κανείς γιατί ακριβώς υπήρξαν πατριάρχες που απέτρεπαν το ποίμνιο τους από το να μάθει γράμματα, θα βρει μια αιτία. «Η αρχή αυτής της αταξίας αποδίδεται στον σουλτάνο Σουλεϊμάν, που καθώς αγαπούσε πολύ τις αδελφές και τις κόρες του, αντί να τις παντρέψει, κατά τη συνήθεια των προκατόχων του, με κυβερνήτες μακρινών επαρχιών, φρόντιζε να τις δώσει σε πασάδες ώστε να βρίσκονται κοντά του και να τις βλέπει συχνά. Αλλά επειδή οι πριγκίπισσες ζούσαν πια στην αυλή του σουλτάνου, οι δαπάνες ήταν τεράστιες, έτσι που δεν μπορούσαν να τις αντιμετωπίσουν ο πατέρας, ο αδελφός και οι άντρες τους. Άρχισαν τότε να δέχονται σιωπηλά μεγάλα χρηματικά ποσά και κοσμήματα από κείνους που ήθελαν να αποκτήσουν αξιώματα» (Sieur de Breves, 1605).
Διαλέξαμε αυτή την περιγραφή (έστω κι αν η αγοροπωλησία αξιωμάτων ήταν πολύ παλιότερη συνήθεια και την έβρισκε κανείς και στο Βυζάντιο), γιατί κατά κάποιον τρόπο πιστεύουμε ότι ακόμη και οι πιο απλοί Έλληνες σήμερα αντιλαμβάνονται το κλίμα ακριβώς. Διορίστηκαν αγράμματοι και πειθήνιοι πατριάρχες γιατί είχαν να πληρώσουν. Το ίδιο συνέβαινε και με τους πασάδες, τους αγάδες και τα κάθε λογής αξιώματα.
Ο Philip de Fresne Canaye, ένας φιλότουρκος νεαρός Γάλλος, έγραφε το 1573: «Με λίγα άσπρα μπορείς να στείλεις έναν Τούρκο στην άκρη του κόσμου». Η διαφθορά αναφέρεται ακόμη και από τους θεωρητικούς της Pax Ottomana ως το πλέον σημαντικό αίτιο της κατάρρευσής της. Παράλληλα, αποτελεί και τη σπουδαιότερη παρακαταθήκη της.
Καθώς έγινε ο μόνος αξιόπιστος μηχανισμός για να προκόψει κάποιος ή απλώς να μην φάει το κεφάλι του, τον παντρεύτηκαν οι λαοί αυτής της διαβόητης ειρήνης και αδυνατούν μέχρι σήμερα να ξεφύγουν από αυτόν. Μάλιστα συμβαίνει να τον θαυμάζουν κάθε απόγευμα από τους τηλεοπτικούς δέκτες τους.
άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Hot Doc #43, τον Ιανουάριο του 2014
Extra Hot άρθρο
Το μυστήριο με το διπλό ΑΦΜ

Εκτός από τα… «περίεργα» Πόθεν Έσχες του Κυριάκου Μητσοτάκη και της συζύγου του, η δημοσιογραφική έρευνα εντόπισε ακόμη ένα μυστήριο του πολυάσχολου, όπως φαίνεται από τα δεκάδες ΦΕΚ, ζεύγους. Σύμφωνα λοιπόν με το ΦΕΚ (αρ. φύλλου 4291, 8 Ιουνίου 2007) στο οποίο αναφέρεται η σύσταση της εταιρίας MG CAPITAL ADVISORS ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΠΑΡΟΧΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΩΝ με διακριτικό τίτλο «MG CAPITAL ADVISOR A.E.» στης οποίας μέλος του Δ.Σ. ήταν ο «γαλάζιος» και «σαμαρικός» Σταύρος Παπασταύρου της λίστας Λαγκάρντ, η κ. Γκραμπόφσκι εμφανίζεται να έχει τον εξής αριθμό ΑΦΜ: 059533610…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 95 (B' Φεβρουάριος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ο Ισίδωρος Ντογιάκος «αθωώνει» φυγόδικο του Παραδικαστικού

Για μία ακόμη φορά, το όνομα του παράνομα εκλεγμένου και πολλαπλά πειθαρχικά ελεγκτέου προϊσταμένου της Εισαγγελίας Εφετών Αθηνών, Ισίδωρου Ντογιάκου, εμπλέκεται σε σοβαρή δικαστική υπόθεση. Ο Ισίδωρος Ντογιάκος, με πρότασή του προς το Συμβούλιο Εφετών Αθηνών, φαίνεται πως προσπάθησε να «βγάλει λάδι» τον φυγόδικο επιχειρηματία Γιάννη Μπολέτση, στην υπόθεση χρηματισμού δικαστών στο «παραδικαστικό κύκλωμα 2». Με βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών, όμως, δεν έγινε δεκτό το συγκεκριμένο απαλλακτικό σκέλος της πρότασής του. Τα ερωτήματα, που έχουν γεννηθεί από τη συμπεριφορά του εισαγγελέα, είναι πολλά και χρήζουν απαντήσεων από τα αρμόδια πειθαρχικά όργανα…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 95 (B' Φεβρουάριος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Η Μαρέβα, ο Χριστοφοράκος, το οικόπεδο και η SIEMENS

Στις 28 Μαΐου 2002, η Μαρέβα Γκραμπόφσκι κάνει μια συμφέρουσα αγορά στην περιοχή Χαλακιά στην Τήνο. Αγοράζει μια έκταση οκτώ στρεμμάτων, οικοδομήσιμη, πάνω από τη θάλασσα, αντί 62.486 ευρώ, όσο δηλαδή η αντικειμενική της αξία. Στο οικόπεδο, στη συνέχεια, χτίζει ένα παραδοσιακό σπίτι…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 95 (B' Φεβρουάριος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Κυριάκος – Μαρέβα Μητσοτάκη
Τους χωρίζει το Πόθεν Έσχες

Τα σχετικά με τη γυναίκα του Καίσαρα είναι γνωστά. Το θέμα όμως είναι η γυναίκα του Κυριάκου Μητσοτάκη, η Μαρέβα Γκραμπόφσκι, η οποία δεν συμπεριλαμβάνεται επί χρόνια στις δηλώσεις Πόθεν Έσχες του αρχηγού της ΝΔ. Σύμφωνα με όσα έχουν δηλώσει πρόσφατα Μαρέβα Γκραμπόφσκι και Κυριάκος Μητσοτάκης, αν και έζησαν σε διάσταση, δεν πήραν ποτέ διαζύγιο. Παρ’ όλα αυτά, ο Μητσοτάκης δεν δηλώνει τα περιουσιακά στοιχεία της συζύγου του, η οποία την επίμαχη περίοδο βρίσκεται συνεταίρος του Σταύρου Παπασταύρου (ο οποίος ελέγχεται για τη λίστα Λαγκάρντ), ενώ παρουσιάζει έντονη επιχειρηματική δραστηριότητα. Είναι προφανές πως το να «μπαινοβγαίνει» σύζυγος πολιτικού στη δήλωση Πόθεν Έσχες, με το επιχείρημα της συζυγικής διάστασης, μπορεί να είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος για να αποκρύψει παράνομα περιουσιακά στοιχεία. Γι’ αυτό άλλωστε, ενώ ο νόμος προβλέπει πως δύο σύζυγοι σε διάσταση μπορούν να κάνουν χωριστή φορολογική δήλωση, δεν υπάρχει τέτοια πρόβλεψη για τη δήλωση Πόθεν Έσχες. Αν μπορούσε ο πολιτικός, ή οποιοσδήποτε είναι υπόχρεος δήλωσης Πόθεν Έσχες, να αποφύγει το Πόθεν Έσχες δηλώνοντας «διάσταση», τότε ουσιαστικά θα μπορούσε να αποκρύπτει περιουσιακά του στοιχεία, δεχόμενος ακόμη και χρηματισμό μέσω της εν «διαστάσει» συζύγου του…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 95 (B' Φεβρουάριος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ο Αλί και η κεντροαριστερά

Αλί έψαχνε χτες στη Ίντερνετ κάτι πληροφορίες που ήθελε για ένα έρευνα: «hottest ass in the world» και έμεινε μαλάκα. Πρώτο στο αναζητήσεις ήταν το Κιμ Καρντάσιαν και δεύτερο το «κεντροαριστερά»…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 95 (B' Φεβρουάριος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Μια σύγκρουση που αξίζει τον κόπο

Δεν είναι και σε ευχάριστη θέση η κυβέρνηση Τσίπρα. Έχει να διαχειριστεί ένα δύσκολο μνημόνιο κι αυτό τη θέτει αντιμέτωπη με μεγάλα τμήματα της κοινωνίας, που θίγονται από μέτρα όπως το ασφαλιστικό και το φορολογικό. Πολιορκείται από το προσφυγικό, που έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις και απειλεί τη βολεμένη Ευρώπη, με αποτέλεσμα πολλές ευρωπαϊκές χώρες να στρέφονται κατά της Ελλάδας, επιχειρώντας να τη μετατρέψουν σε αποθήκη ψυχών και αποδιοπομπαίο τράγο. Και έχει τέλος απέναντί της, και μάλιστα συχνά με τρόπο ακραία επιθετικό, όλες τις πολιτικές δυνάμεις. Με την αξιωματική αντιπολίτευση, μάλιστα, μετά την εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη, να προβάλλει ένα πρόσωπο εντελώς διχαστικό και μηδενιστικό…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 95 (B' Φεβρουάριος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Το κίνημα «Στάσου μύγδαλα»

Ποιοι είναι οι αγρότες; Είναι κάποιοι που έχουν δίκιο; Κάποιοι που έχουν άδικο; Ας ξεκινήσουμε ανάποδα. Οι αγρότες είναι αυτοί που είτε έχουν δίκιο είτε έχουν άδικο, ως στρώμα μέσα στην ελληνική κοινωνία, καθορίζουν το εκλογικό αποτέλεσμα. Με λίγα λόγια είναι το πιο ευμετάβλητο πολιτικά κομμάτι της χώρας. Ίσως να είχαν δίκιο οι θεωρητικοί του μαρξισμού, πως η ασταθής ισορροπία μεταξύ συνείδησης κολίγα, εργάτη γης από τη μια, και εν δυνάμει επιχειρηματία από την άλλη, που μπορεί να έχει ένας αγρότης, είναι αυτή που καθορίζει την ευμεταβλητότητα, ίσως και την ταξική του αυταπάτη…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 95 (B' Φεβρουάριος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Victor Jara
«Επανάσταση δεν γίνεται χωρίς τραγούδια»

Μπορεί στα τέλη της δεκαετίας του ’60 οι ΗΠΑ να ξοδεύαν εκατομμύρια δολάρια σε μια άγρια προπαγάνδα με σκοπό να αποτρέψουν την εκλογική νίκη του Αλιέντε στην Χιλή, αυτός όμως είχε στο πλευρό ένα δυνατότερο όπλο: τα τραγούδια. Θα είναι η πρώτη φορά που μέσα από μια εκλογική διαδικασία αναδείχθηκε αριστερή κυβέρνηση στη Νότιο Αμερική αλλά θα είναι και η πρώτη φορά που ένα πολιτιστικό κίνημα είχε τόσο άμεση επίδραση στην πολιτική ιστορία της εποχής του. Μια από τις πιο τρανταχτές φωνές αυτού του κινήματος ήταν αυτή του Βίκτορ Χάρα…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 95 (B' Φεβρουάριος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Τράπεζες: η νέα «μαύρη τρύπα» του σύμπαντος

Τα αρχαιότερα μέλη της διεθνούς των συνωμοσιολόγων θέλησαν να μάθουν την πάσα αλήθεια για την εκκωφαντική κατάρρευση των τραπεζών με αιχμή την ξανθιά αγαπημένη «Παναγιά», την Deutsche Bank, και για το λόγο αυτό ζήτησαν τη βοήθεια εκείνων που κινούνται στο βαθύ παρασκήνιο…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 95 (B' Φεβρουάριος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.