Ένας για 10
Κωνσταντίνος Μπάζας

1. H βλακεία έχει 333 συνώνυμα ενώ η εξυπνάδα τριάντα, τυχαίο;
Όλοι έχουμε μέσα μας και τους δύο αυτούς τύπους, γνωρίζοντας πολύ καλά πότε να προβάλλουμε τον βλάκα και πότε τον έξυπνο. Αυτό που βλέπω όμως με μεγάλη μου λύπη είναι ότι ολοένα αυξάνονται οι 100% βλάκες και δυστυχώς είναι εκείνοι που βρίσκονται από πάνω μας. Το γιατί ας ρωτήσει καθένας τον εαυτό του (τον έξυπνο εαυτό του) και θα καταλάβει…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 50 (A' Απρίλιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
EllhnikoGate

Τι είναι αυτό που το αγοράζεις προς 100 ευρώ το τετραγωνικό και το πουλάς προς 13.000 το τετραγωνικό; Η ερώτηση τέθηκε ως υπόθεση εργασίας προσφάτως σε φόρουμ όπου παραβρέθηκαν κορυφαίοι συνωμοσιολόγοι. Η απάντηση δεν ήταν καθόλου εύκολη και βασάνισε τους διεθνείς παίκτες, αφού κανενός εκ των ευφάνταστων συμμετεχόντων το μυαλό δεν έφτασε μέχρι την, προ απογείωσης για τον πλανήτη Ανάπτυξη, χώρα μας…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 50 (A' Απρίλιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Οι ταγματασφαλίτες

Το 1943 μέσα στο σκοτάδι της Γερμανικής κατοχής στήθηκε από οικονομικούς και πολιτικούς παράγοντες των Αθηνών η πιο αιματηρή, η πιο μαύρη σελίδα της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Μπήκαν τα θεμέλια της κατοπινής εμφύλιας σύρραξης…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 50 (A' Απρίλιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Η κοινοτοπία του κακού

Τo 1959 η ισραηλινή Μοσάντ κατάφερε να εντοπίσει τον Άντολφ Άιχμαν, τον αρχιτέκτονα του Ολοκαυτώματος, στην Αργεντινή όπου είχε καταφύγει. Με μια επιχείρηση που διήρκεσε μήνες, οι εβραίοι πράκτορες συνέλαβαν τον Άιχμαν, τον νάρκωσαν και τον μετέφεραν στο Ισραήλ, όπου τον δίκασαν και τελικώς τον απαγχόνισαν…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 50 (A' Απρίλιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Η Γερμανία αποβλήθηκε από το παιγνίδι

Το Σάββατο 29 Μαρτίου τις 12:26 αναρτήθηκε στο koutipandoras.gr μια είδηση με τίτλο «Ανατροπή στο Ουκρανικό: Απευθείας συνομιλίες ΗΠΑ-Ρωσίας», όπου επισημαινόταν ότι αυτές θα γίνονταν χωρίς τη συμμετοχή της ΕΕ και της Γερμανίας. Η εξέλιξη αυτή είχε προκύψει από τηλεφωνική συνομιλία Ομπάμα-Πούτιν. Επισημαινόταν επίσης πως, αν οι πληροφορίες αυτές επαληθεύονταν, θα άνοιγε μια νέα σελίδα στις διεθνείς σχέσεις και θα επιβεβαιωνόταν το περιβόητο ρηθέν από τη βοηθό υπουργών Εξωτερικών των ΗΠΑ Βικτόρια Νούλαντ «να πάει να γ@μ@θεί η ΕΕ» (διάβαζε η Γερμανία)…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 50 (A' Απρίλιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Χρονολόγιο ΄50

ΜΑΡΤΙΟΣ 2013
Ένα χρόνο ζωής έκλεισε πριν λίγες ημέρες το περιοδικό gr design και ανατρέχοντας στο πρώτο του τεύχος, συναντάμε τον γραφίστα και σχεδιαστή κόμικ Φώτη Πεχλιβανίδη, ν΄ απαντά στο ερώτημα της Δέσποινας Σαββοπούλου εάν «στις μέρες μας ισχύει ακόμα περισσότερο το μια εικόνα ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις»: «Ζούμε τον πληθωρισμό της εικόνας στο έσχατο σημείο του κι αυτό οδηγεί στην αυτοακύρωσή της. Όσο πιο πραγματικός γίνεται ο κόσμος γύρω μας, τόσο πιο πολύ καταφεύγουμε στη φαντασία για να ερμηνεύσουμε τον κόσμο. Χωρίς να υποτιμώ την αξία μιας εικόνας ντοκουμέντου, που υπογραμμίζει το παρόν, άλλο τόσο εκτιμώ την απουσία της εικόνας χάριν της μαγείας και της ερμηνευτικής ποικιλομορφίας των λέξεων και των νοημάτων. Μακάρι να κυριαρχήσει ξανά το ανεικονικό των λέξεων»…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 50 (A' Απρίλιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Shadow Banking
Η Λίστα Λαγκάρντ κρύβει ξέπλυμα χρήματος και πόθεν έσχες

Σε όλη τη συγκαλυπτική διαδικασία που ακολουθήθηκε στην υπόθεση της Λίστας Λαγκάρντ πρέπει να προσθέσουμε σήμερα τις εντυπώσεις που επιμελώς δημιουργήθηκαν ότι πρόκειται για έναν κατάλογο με καταθέτες. Όπως αποκαλύπτει ο Ερβέ Φαλτσιανί, ο κατάλογος αυτός συνδέεται με τα στοιχεία των συναλλαγών και των προσώπων, τα οποία δεν ήταν απλοί καταθέτες, αλλά εντολείς χρήματος. Δηλαδή κινούσαν χρήματα μέσα από διάφορα τραπεζικά προϊόντα, που αν ερευνηθούν πιθανότατα να αποδειχθεί πως δεν μπορούν να τα δικαιολογήσουν. Με ένα δαίδαλο εταιριών, περίεργων τραπεζικών προϊόντων και εντολών, η Λίστα Λαγκάρντ αποτελεί απλώς μια καταγραφή. Πίσω από αυτήν κρύβεται το μαύρο χρήμα στην Ελλάδα, οι χρηματισμοί πολιτικών και βέβαια οι φοροφυγάδες…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 49 (B' Μάρτιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ο Φαλτσιάνι απαντά για την αντιπρόσωπο Ευγενία Μανωλίδου

Αντιπρόσωπος λογαριασμού στη Λίστα Λαγκάρντ, όπως πολλάκις έχει γραφεί, ήταν και η σύζυγος του υπουργού Υγείας, Ευγενία Μανωλίδου, το όνομα της οποίας εμφανιζόταν σε λογαριασμό του πρώην συζύγου της, Θεόδωρου Μανωλίδη. Όπως προέκυπτε από το ιστορικό του λογαριασμού υπό την κωδική ονομασία ΜΑΤΗΑ12, ο κ. Μανωλίδης διατηρούσε στην HSBC και θυρίδα με χρυσό. Ο Άδωνις Γεωργιάδης, ο οποίος υπήρξε μέλος της Προανακριτικής Επιτροπής για τη Λίστα Λαγκάρντ και δεν αυτοεξαιρέθηκε, παρότι το όνομα της συζύγου του εμφανιζόταν σε αυτήν, ισχυριζόταν ότι εκείνη δεν γνώριζε τίποτα. Δεν δίσταζε μάλιστα να κατηγορήσει ως συκοφάντη όποιον τολμούσε να υποστηρίξει το αντίθετο…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 49 (B' Μάρτιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Η συνάντηση με τον Ερβέ Φαλτσιάνι αποκαλύπτει:
«Έχετε επίτηδες λειψή τη Λίστα Λαγκάρντ. Δεν ζητήσατε ποτέ τα στοιχεία που αποδεικνύουν το έγκλημα»

Η συνάντηση με τον Ερβέ Φαλτσιανί ήταν κάτι σαν ιστορική εκκρεμότητα. Ο Φαλτσιανί ήταν αυτός που κατάφερε να βγάλει από ηλεκτρονικά συστήματα της τράπεζας ΗSBC γύρω στις 80.000 καρτέλες με καταθέτες. Οι 2.063 απ’ αυτές αποτέλεσαν τη Λίστα Λαγκάρντ που δημοσίευσε το Hot Doc. Ο Φαλτσιανί πέρυσι συνελήφθη δύο φορές στη Γαλλία και την Ισπανία και καταδιώχθηκε από τις ελβετικές Aρχές. Η δημοσίευση της Λίστας Λαγκάρντ από το περιοδικό είχε τις ίδιες επιπτώσεις και στην Ελλάδα.
Όταν συναντηθήκαμε για πρώτη φορά, σε ένα μικρό καφέ πίσω από το Λούβρο, ανάμεσα σε θορυβώδεις Γάλλους που δεν είχαν κανένα λόγο να υποψιάζονται πόσο σοβαρά είναι αυτά που λέγονταν στο διπλανό τους τραπέζι, κατά μία έννοια γνωριζόμασταν. Τουλάχιστον ο καθένας ήξερε την ιστορία του άλλου.
Ο Ερβέ συνοδευόταν από μια κυρία, η οποία μας ζήτησε να μη δημοσιοποιήσουμε το όνομά της και η οποία έπαιξε σημαντικό ρόλο στην υπόθεση που με κεντρικό ήρωα τον γαλλοϊταλό φίλο της απασχόλησε μυστικές υπηρεσίες, τα μισά ευρωπαϊκά κράτη, ισάριθμες εισαγγελίες και άλλαξε χωρίς να το θέλει την πολιτική ιστορία της Ελλάδας.
Σε δύο πολύωρες συζητήσεις που έγιναν μεταξύ μας, δύο πράγματα είναι δεδομένα: Πρώτον, στην υπόθεση αυτή με τις λεπτές νομικές και διπλωματικές ισορροπίες ο Φαλτσιανί δεν μπορεί να τα πει όλα και, δεύτερον, η Ελλάδα είναι η χώρα που με δόλο και πρόθεση επιχείρησε να αποποιηθεί κάθε σχέση με τη Λίστα που αποκάλυπτε το είδος και την έκταση της διαπλοκής στη χώρα.
Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου και ο Ευάγγελος Βενιζέλος ως υπουργοί Οικονομικών γνώριζαν από τους συναδέλφους τους στη Γαλλία πως τη Λίστα είχε νομιμοποιήσει η κατάσχεσή της από τον γάλλο εισαγγελέα Έρικ Ντε Μοντγκολφιέ, στο σπίτι της οικογένειας Φαλτσιανί στη Νίκαια. Γνώριζαν επίσης πως η Λίστα είχε δοθεί με απλό αίτημα δικαστικής συνδρομής στην εισαγγελία του Τορίνο από την εισαγγελία της Νίκαιας και αξιοποιήθηκε. Γίνεται λοιπόν φανερό πως σε όλα τα στάδια διακίνησης της Λίστας, και σε αυτό μέσω εισαγγελικών γραφείων και στο επόμενο της επαφής των υπουργείων, μέσω της οποία πήραμε τελικώς τη Λίστα, η νομιμότητα της Λίστας ήταν δεδομένη.
Αμέσως μόλις επέστρεψα στην Ελλάδα από το Παρίσι, κάνοντας μια αναδρομή στα δημοσιεύματα του 2010, όταν είχε δημοσιοποιηθεί πως ο Ερβέ Φαλτσιανί είχε παραδώσει λίστα με καταθέτες της HSBC, έπεσα πάνω σε μια δήλωση του γενικού γραμματέα του υπουργείου Οικονομικών Ηλία Πλασκοβίτη στη δημοσιογράφο Σοφία Παπαϊωάννου (εκπομπή Φάκελοι) τον Οκτώβριο του 2010, η οποία μου είχε διαφύγει. Ερωτώμενος από τη δημοσιογράφο αν η Ελλάδα μπορεί να αξιοποιήσει τη λίστα Φαλτσιανί τότε ως νόμιμη, ο γενικός γραμματέας απαντούσε: «εφόσον έχουμε τέτοια στοιχεία θα τα θέσουμε υπόψιν των δικαστικών Αρχών. Δεν πρόκειται δηλαδή να μην τα θέσουμε αναρωτώμενοι για την προέλευσή τους». Είναι προφανές πως τα στοιχεία έχουν θεωρηθεί νόμιμα. Η δήλωση έχει γίνει τις ημέρες που απ’ ό,τι φαίνεται η Ελλάδα παραλαμβάνει τη Λίστα Λαγκάρντ, αλλά στη συνέχεια η Λίστα μπαίνει στο συρτάρι ως μη νόμιμη από Παπακωνσταντίνου και Βενιζέλο. Σε καμιά περίπτωση πάντως δεν παραδίδονται στη Δικαιοσύνη ούτε για αξιοποίηση ούτε καν για νομική αξιολόγηση. Η πλευρά αυτή φαίνεται να αφήνει νομικά ακάλυπτο τον Ηλία Πλασκοβίτη, που έχει ενεργή σχέση με τη Λίστα.
Η Ελλάδα δεν ζήτησε όλα τα στοιχεία
Η HSBC συνεχίζει να παρουσιάζει τον Φαλτσιανί ως έναν δαίμονα που δημοσιοποίησε στοιχεία καταθετών. Ο ίδιος ο Φαλτσιανί δηλώνει με επιμονή πως θέλει να βοηθήσει τα κράτη να απαλλαγούν από τη σκιώδη λειτουργία των τραπεζών. «Υπάρχουν ομάδες στις τράπεζες που επεξεργάζονται τους νόμους που στη συνέχεια θα ψηφίσουν οι κυβερνήσεις για να τους εξυπηρετήσουν», δηλώνει με βεβαιότητα. Η Ελλάδα είναι από τις χώρες που έχει να επιδείξει αρκετούς νόμους υπέρ των τραπεζών.
Το σημαντικό όμως είναι άλλο. Η Ελλάδα όχι μόνο δεν ζήτησε τα στοιχεία από την εισαγγελία της Γαλλίας μέσω δικαστικής συνδρομής, όχι μόνο παρεμπόδισε την παραλαβή τους από το γαλλικό υπουργείο Οικονομικών και έκρυψε μέσω Παπακωνσταντίνου και Βενιζέλου τα ονόματα, αλλά δεν ζήτησε ποτέ τα πλήρη στοιχεία των συναλλαγών. Όπως χαρακτηριστικά λέει ο Ερβέ Φαλτσιανί, «οι καρτέλες με τα ονόματα και τους λογαριασμούς που έχετε και εσείς στη διάθεσή σας είναι ένα μικρό κομμάτι των στοιχείων. Οι καρτέλες αυτές συνοδεύονται από στοιχεία με συναλλαγές, καταθέσεις, μεταφορές χρημάτων, εταιρίες που συνδέονται με πρόσωπα.
Ένας λογαριασμός μπορεί να φαίνεται κλειστός ή αρνητικός και να έχει σχέση με λογαριασμό που έχει εκατομμύρια σε άλλη χώρα. Όλα αυτά υπάρχουν. Η διαδρομή του χρήματος. Η Ελλάδα μπορεί να τα πάρει, αλλά δεν το έχει κάνει».
Η τοποθέτηση του Φαλτσιανί εκθέτει για μια ακόμη φορά τις ελληνικές κυβερνήσεις. Όχι μόνο δεν έχουν ερευνήσει τα υπάρχοντα στοιχεία, αλλά δεν έχουν ζητήσει το πιο αποκαλυπτικό τους κομμάτι. Αυτό δηλαδή που αποκαλύπτει ποιος είναι πίσω από τους λογαριασμούς, με ποιους έχει έρθει σε συναλλαγή, πού μετέφερε χρήματα.
Τον παρακολουθούσε μια λίστα με μυστικές υπηρεσίες
Η ιστορία του Ερβέ Φαλτσιανί μοιάζει με ένα παραμύθι που απλώς εκτόπισε την πραγματικότητα. Το 2000, ήταν ένας πολλά υποσχόμενος προγραμματιστής, ο οποίος προσελήφθη στα 28 του χρόνια από την HSBC στο Μονακό. Μετά από έξι χρόνια ο Ερβέ πήρε μετάθεση για τη Γενεύη, έχοντας πια την ευθύνη για τη ασφάλεια των αρχείων της τράπεζας. Τον Δεκέμβριο του 2008 ο Φαλτσιανί φεύγει από την Ελβετία και οι ελβετικές Αρχές βγάζουν ένταλμα σύλληψής του. Ο Φαλτσιανί είχε περάσει στην απέναντι πλευρά, κατέχοντας λίστες με ονόματα και στοιχεία που αποδείκνυαν τον σκοτεινό κόσμο των τραπεζών.
Στις συζητήσεις που είχαμε δεν θέλησε να δώσει λεπτομέρειες για το πώς έγινε αυτό το πέρασμα και αν υποβοηθήθηκε από μυστικές υπηρεσίες. Μιλάει λακωνικά για ένα ταξίδι στον Λίβανο, το οποίο ήταν καθοριστικό, γιατί σε αυτό το ταξίδι μπόρεσε να προκαλέσει τις τράπεζες, οι οποίες έκαναν καθοριστικά λάθη. Σε αυτή την υπόθεση υποστηρίζει πως δεν ήταν μόνος, αλλά είχε τη συμβολή ενός δικτύου ανθρώπων που είχαν αποφασίσει να αποκαλύψουν τον ρόλο των τραπεζών. Η HSBC έχει αφήσει να διαρρεύσει το δικό της σενάριο για την υπόθεση Φαλτσιανί. Υποστηρίζει πως ο υπάλληλός της έκλεψε στοιχεία, τα οποία προσπάθησε στη συνέχεια να τα πουλήσει σε τράπεζες για να προσελκύσουν πελάτες. Πήγε στον Λίβανο τον Φεβρουάριο του 2008, συνοδευόμενος από τη σύντροφό του και επίσης προγραμματίστρια Τζορτζίνα Μικαέλ, χρησιμοποιώντας το ψευδώνυμο Ruben Al Chidiack. Εκεί ήρθε σε επαφή με 5 τραπεζίτες. Ο ένας από αυτούς ενημέρωσε την HSBC και έτσι όταν ο Φαλτσιανί επέστρεψε στην τράπεζα μπήκε σε διαδικασία ανάκρισης. Κατάφερε όμως να ξεφύγει και να περάσει στη Γαλλία.
Οι ελβετικές Αρχές εξέδωσαν εναντίον του ένταλμα σύλληψης, κατηγορώντας τον για κλοπή προσωπικών δεδομένων. Το ένταλμα κοινοποιήθηκε στις εισαγγελικές Αρχές της Γαλλίας και ζητήθηκε με αίτημα δικαστικής συνδρομής από τον εισαγγελέα της Νίκαιας Έρικ Ντε Μοντγκολφιέ να κάνει έρευνα στο σπίτι της οικογένειας Φαλτσιανί στη Νίκαια. Ο Μοντγκολφιέ δεν ήταν ένας τυχαίος εισαγγελέας. Ήταν αυτός που είχε οδηγήσει τον πρώην υπουργό και φίλο του Μιτεράν και πρόεδρο της Μαρσέιγ στη Δικαιοσύνη για ένα σκάνδαλο αποζημίωσής του με 285 εκατ. ευρώ. Στο σκάνδαλο ενεπλάκη και το όνομα της Κριστίν Λαγκάρντ ως υπουργού Οικονομικών.
Η έρευνα του Μοντγκολφιέ στο σπίτι του Φαλτσιανί αποκάλυψε τα αρχεία. Οι γαλλικές Αρχές θεώρησαν καλύτερο να κατασχέσουν τα αρχεία από το να τα παραδώσουν στην Ελβετία. Πάνω από 80.000 καρτέλες με καταθέτες από 180 κράτη. Η κατάσχεση του υλικού, ήταν ένας τρόπος να νομιμοποιηθεί η Λίστα, αφού οι Γάλλοι μπορούσαν να αποφύγουν τον σκόπελο των «προσωπικών δεδομένων που διέρρευσαν», λέγοντας «εμείς τα κατασχέσαμε νόμιμα και δεν ξέρουμε από πού προέρχονται, αλλά ξέρουμε ότι αποδεικνύουν έγκλημα». Ο Φαλτσιανί δεν αναφέρεται σε όλη την έκταση των περιστατικών αυτών, αλλά συμφωνεί με την εκτίμηση του γάλλου εισαγγελέα. Υπάρχουν αρκετοί που πιστεύουν πως το ταξίδι του Φαλτσιανί στον Λίβανο και η αντίδραση των ελβετικών Αρχών ήταν μια παγίδα την οποία έστησαν από κοινού ο Φαλτσιανί και οι γαλλικές μυστικές υπηρεσίες, ώστε να μπορέσουν να κάνουν με αίτημα των ίδιων των ελβετικών Αρχών έρευνα και κατασχέσεις. Αναφερόμενος στο περιστατικό γελά με νόημα, λέγοντας «στον Λίβανο έγινε αυτό που ανάγκασε την τράπεζα να εκτεθεί. Με βοήθησαν πολλοί άνθρωποι».
Ο Φαλτσιανί σήμερα είναι σύμβουλος του γαλλικού και του ισπανικού κράτους και διαπραγματεύεται με τις Αρχές της Αργεντινής να τους βοηθήσει στην αντιμετώπιση του shadow banking, του σκιώδους τραπεζικού συστήματος, που αποτελεί το γήπεδο της κερδοσκοπίας και της διαφθοράς. Στην Ελλάδα, η κυβέρνηση εύχεται προφανώς να μην είχε γεννηθεί.
το άρθρο δημοσιεύτηκε στο Hot Doc #49, το Μάρτιο του 2014
Extra Hot άρθρο
Ο άνθρωπος πίσω από την Λίστα Λαγκάρντ

Περιγράψτε μας αυτό που κάνατε και τους σκοπούς σας.
Eργαζόμουν από την αρχή σε στρατηγικά προγράμματα. Βασική εργασία ήταν η ανάπτυξη λογισμικών προγραμμάτων. Ξεκίνησα να εργάζομαι σε ευαίσθητα προγράμματα της τράπεζας, πρώτα σε εθνικό επίπεδο και αργότερα σε διεθνές. Στο πλαίσιο αυτό, όφειλα να διευρύνω τις γνώσεις μου, γι’ αυτό πήγα στη Γενεύη όπου βρισκόταν η διεύθυνση.
Εκεί αντιλήφθηκα ότι λαμβάνονται πολιτικές αποφάσεις εν αγνοία των ευρωπαίων πολιτών, οι οποίες επιτρέπουν σε μια τράπεζα να κερδίζει περισσότερα χρήματα, επιτρέποντας παράλληλα σε ορισμένους πελάτες, τους πιο πλούσιους ή για παράδειγμα σε επιχειρήσεις, να μην πληρώνουν φόρους. Κατάλαβα ότι το σκιώδες τραπεζικό σύστημα (shadow banking) λειτουργεί σαν μια βιομηχανία, την οποία κανείς δεν γνωρίζει ούτε κατανοεί και της οποίας σκοπός είναι οι μεγάλες επιχειρήσεις και οι πιο πλούσιοι να κρύβουν χρήμα και να μην πληρώνουν φόρους.
Όταν συνειδητοποίησα ότι μέσω της δουλειάς μου βοηθούσα στην εξάπλωση αυτής της βιομηχανίας, άρχισα με τη βοήθεια και άλλων να ψάχνω τον τρόπο να αποδείξω ότι αυτά πράγματι γίνονται, προκειμένου να αποκαλυφθούν μέσω της Δικαιοσύνης. Πήραμε μεγάλο ρίσκο, αλλά σιγά σιγά καταφέραμε να δώσουμε στον κόσμο να καταλάβει τι πραγματικά συμβαίνει και να ξεκινήσουν σχετικές έρευνες. Μπορέσαμε, μετά από τόσα χρόνια, να παραδεχθεί η Δικαιοσύνη ότι οι πελάτες δεν είναι απλώς ένοχοι, αλλά στην πραγματικότητα εκφραστές αυτού του συστήματος. Διότι, γνωρίζοντας ότι οι πολίτες δεν κατανοούν την οικονομία και συγκεκριμένα την οικονομία που κινείται στο σκοτάδι, θα συνεχίσουν να αποκρύπτουν τα πλούτη τους. Αντιθέτως, αν ο κόσμος μάθει τους κανόνες αυτής της σκοτεινής οικονομίας, θα μπορεί να προσδιορίσει τους πραγματικούς αντιπάλους του, εκείνους που του παίρνουν τα χρήματα.
Τι ακριβώς είναι το shadow banking;
Υπάρχουν διαφορετικοί μηχανισμοί που συνθέτουν το shadow banking. Αυτοί έχουν σχέση όχι μόνο με λογαριασμούς και είδη καταθέσεων, αλλά και με επενδυτικά προϊόντα, έτσι ώστε να επιτρέπεται η διάσπαση της περιουσίας κάποιου, με τέτοιο τρόπο ώστε να μην είναι δυνατόν να γνωρίζουμε ποιον αφορά.
Μπορείτε, για παράδειγμα, να έχετε δύο τραπεζικούς λογαριασμούς. Έναν αρνητικό κι έναν θετικό. Έναν στην Ελλάδα, για παράδειγμα, ο οποίος παρουσιάζει οφειλή, έχει δηλαδή αρνητικό υπόλοιπο, κι έναν δεύτερο που μπορεί να είναι στην Ελβετία ή κάπου άλλου και να είναι πιστωτικός. Αυτά τα δύο είδη λογαριασμών είναι η βάση του σκιώδους τραπεζικού συστήματος. Τι σημαίνει αυτό; Ότι, αντίθετα μ’ έναν τρεχούμενο λογαριασμό που πολλοί άνθρωποι έχουν, αυτοί οι λογαριασμοί που λειτουργούν στο σκιώδες τραπεζικό σύστημα βρίσκονται εντός ενός δικτύου λογαριασμών μεταξύ κρατών, τους οποίους μπορεί να διαχειρίζονται άλλα κράτη. Αυτό σημαίνει ότι κάποιος που έχει στην Ελλάδα έναν λογαριασμό με αρνητικό υπόλοιπο μπορεί να έχει κι ένα πόσο στις Μπαχάμες και ο διαχειριστής του λογαριασμού αυτού να βρίσκεται στην Ελβετία. Όταν η Δικαιοσύνη (η ελληνική) ζητήσει στοιχεία, βλέποντας ότι ο πολίτης αυτός κάνει δουλειές στην Ελβετία, η Ελβετία θα απαντήσει ότι ο συγκεκριμένος κύριος δεν έχει λογαριασμό. Και είναι εν μέρει αλήθεια, γιατί η Ελβετία διαχειρίζεται έναν λογαριασμό ο οποίος βρίσκεται στις Μπαχάμες.
Όλα αυτά τα δίκτυα είναι που αποκαλούμε shadow banking. Είναι στην ουσία μηχανισμός που επιτρέπει να αποκρύπτεται η πραγματική οικονομική θέση μιας εταιρίας ή ενός πλούσιου ανθρώπου, δίνοντάς τους παράλληλα το δικαίωμα να επικαλούνται ότι βρίσκονται υπό πτώχευση. Το χρήμα όμως δεν εξαφανίζεται ποτέ. Το χρήμα απλώς περνάει από έναν λογαριασμό σ’ έναν άλλο, από μια χώρα σε μια άλλη. Το χαρακτηριστικό των μεγάλων τραπεζών, που δραστηριοποιούνται σε δεκάδες χώρες, είναι ότι μπορούν να μεταφέρουν αυτά τα χρήματα με πολύ απλό τρόπο, χωρίς να αφήνουν ίχνη. Δεν υπάρχει φυσικά ούτε εσωτερικός ούτε προφανώς εξωτερικός έλεγχος, γιατί έχουν ψηφιστεί συγκεκριμένοι νόμοι που το επιτρέπουν. Είναι σαν να έχουν επιτρέψει σ’ ένα αεροπλάνο να πετάει δίχως ραντάρ, σαν να μην ξέρουμε πού και πότε πηγαίνει. Αυτό έχουν ψηφίσει για την οικονομία.
Έτσι, έχουν καταφέρει να μη γνωρίζουμε πια ποιος έχει και ποιος δεν έχει χρήματα. Έχουν καταφέρει εταιρίες και πλούσιοι να μην πληρώνουν ποτέ φόρους, σε αντίθεση με τους πολίτες, οι οποίοι έχουν λογαριασμούς στη χώρα τους, δεν γνωρίζουν πώς λειτουργούν αυτοί οι μηχανισμοί και όταν τους λένε πρέπει να πληρώσετε το βρίσκουν φυσιολογικό. Δεν υπάρχει τυραννία χωρίς έλεγχο και δεν υπάρχει έλεγχος χωρίς απόκρυψη της αλήθειας και των πληροφοριών. Πρέπει να έχουμε επίγνωση του τι είναι το shadow banking. Πρέπει να έχουμε επίγνωση ότι όλες αυτές οι αλήθειες που αποκρύπτονται από τον κόσμο, επιτρέπουν την υποδούλωσή του.
Μπορεί κάποιος τηλεφωνικά να πραγματοποιεί συναλλαγές ή να δώσει εντολή τοποθέτησης χρημάτων χωρίς να παρέχει πληροφορίες;
Όλα είναι οργανωμένα ώστε να υπάρχει εχεμύθεια. Μπορείς να παρουσιαστείς με κάποιο άλλο όνομα, να σε καταλάβουν απλώς από τη φωνή, να σου κάνουν μια ερώτηση, η οποία έχει συμφωνηθεί εκ των προτέρων με τον διαχειριστή του λογαριασμού, και μετά μπορείς να δώσεις την εντολή σου. Μπορεί λοιπόν να βρίσκεσαι στην Ελλάδα και να συνεννοείσαι τηλεφωνικώς με Γαλλία ή Ελβετία και οι εντολές να αφορούν έναν λογαριασμό που βρίσκεται στο Λουξεμβούργο. Όλα αυτά τα επιτρέπει το private και το shadow banking.
Δεν είναι ρίσκο να μιλάς από το τηλέφωνο;Αν υποθέσουμε ότι η κλήση καταγράφεται, πώς μπορεί η τράπεζα να εξασφαλίσει εχεμύθεια;
Ορισμένοι, όταν κάνουν τηλεφωνικές κλήσεις, φροντίζουν να καλούν από τηλεφωνικό θάλαμο ή από άλλο τηλέφωνο. Δεν είναι τόσο πολύπλοκο να καλέσει κάποιος χωρίς να μπορεί να εντοπιστεί το προσωπικό του τηλέφωνο. Τώρα, αν βλέπουν στην Ελλάδα, για παράδειγμα, ότι συνομιλείτε με τον τραπεζίτη σας στην Ελβετία και η ελληνική δικαιοσύνη ρωτήσει τις ελβετικές Αρχές αν εσείς έχετε λογαριασμό στην Ελβετία, τότε η Ελβετία θα απαντήσει αρνητικά, διότι ο λογαριασμός βρίσκεται στην πραγματικότητα σε τρίτη χώρα.
Τι συνέβη από τη στιγμή που αποφασίσατε να αποκαλύψετε αυτά τα στοιχεία;
Για να συλλέξω αυτά τα στοιχεία και τις αποδείξεις και να βοηθήσω τη Δικαιοσύνη να τα κατανοήσει ώστε να πάρει τις σωστές αποφάσεις, χρειάστηκε να έρθω σε επαφή με άτομα με τα οποία είχα συνεργαστεί στο παρελθόν. Με αυτούς οργανώσαμε το πλάνο και βάλαμε τα πράγματα σε μια σειρά ώστε να προχωρήσουμε.
Φεύγοντας από την Ελβετία, πήγα στη Γαλλία για να μπορέσω να κινήσω τις νομικές διαδικασίες και να πραγματοποιηθούν έρευνες και ανακρίσεις. Αντιμετώπισα κάποια προβλήματα, τα οποία ωστόσο ξεπεράστηκαν, δεδομένου ότι και στη Γαλλία υπήρξαν τριγμοί επί του θέματος αυτού. Κάπως έτσι ξεκίνησε η έρευνα και σήμερα συνεργαζόμαστε και με άλλα κράτη.
Πήγατε και στον Λίβανο;
Πράγματι, είχα μεταβεί και στον Λίβανο. Υπήρξαν πολλές αντιδράσεις αναφορικά με την παρουσία μου εκεί, αλλά τελικά ήταν ο μόνος τρόπος για να ξεκλειδώσει η ελβετική Δικαιοσύνη και να δώσει στοιχεία. Στον Λίβανο ήρθαν οι ελβετικές Αρχές κι έτσι άνοιξε η νομική οδός. Όρισαν για λογαριασμό τους έναν γάλλο εισαγγελέα προκειμένου να πραγματοποιήσει έρευνες, ο οποίος μεταξύ άλλων έλεγξε και το τι έκανα εγώ στον Λίβανο, και κατόπιν διαφόρων νομικών παρεμβάσεων και συνεννοήσεων μεταξύ κρατών ξεκίνησαν και επίσημα πια οι έρευνες.
Μέχρι να φτάσουμε εκεί, πάντως, χρειάστηκε να περάσω και από την Ισπανία, όπου φυλακίστηκα. Έτσι είναι όμως αυτά τα πράγματα. Δηλαδή, αν δεν θυσιαστείς δεν βγαίνει η αλήθεια εύκολα προς τα έξω.
Σ’ ένα από τα έγγραφα της HSBC που έχουμε στη διάθεσή μας αναγράφεται μεταξύ άλλων κάποια εταιρία «Παντελάκης Securities». Τι σημαίνει αυτό; Είναι συνεργάτης της HSBC;
Αυτά τα έγγραφα είναι ουσιαστικά μέρος ενός συστήματος, που είναι με τη σειρά του μέρος του shadow banking. Στο σύστημα αυτό, διαφορετικές εταιρίες συνεργάζονται για να δίνουν δάνεια κάπου, ενώ το ποσό του δανείου δεσμεύεται κάπου αλλού, σε κάποια άλλη χώρα. Χάρη σε αυτό το σύστημα, μπορείς να έχεις κάποιον που εμφανίζει έναν ελλειμματικό λογαριασμό σε μια χώρα και παράλληλα έναν πλεονασματικό σε μια άλλη. Μπορεί να εμφανίσει δηλαδή αδυναμία πληρωμών, καθώς στη συγκεκριμένη χώρα θα φαίνεται χρεοκοπημένος, και να έχει τα λεφτά σε άλλες χώρες. Και αυτό το σύστημα δημιουργήθηκε και προσφέρθηκε στους πελάτες για αυτόν ακριβώς τον σκοπό, για να μπορείς να παίρνεις ένα ποσό από μια χώρα και να πιστώνεται σε μια άλλη, υπό πλήρη αδιαφάνεια.
Σε άλλο λογαριασμό, γράφει «Midland Branch Παντελάκης». Τι σημαίνει αυτό, στον παρόντα λογαριασμό;
Αυτό σημαίνει ότι η εταιρία παίρνει μέρος στη διαχείριση αυτού του λογαριασμού. Σημαίνει ότι συνεργάζονται. Βάσει αυτού του συμβολαίου, η εταιρία μπορεί να περνάει εντολές στην τράπεζα.
Το ίδιο όνομα υπάρχει και σε άλλους λογαριασμούς.
Ναι, μια εταιρία μπορεί να παίρνει μέρος στη διαχείριση πολλών λογαριασμών. Είναι συνηθισμένο αυτό, το να βάζει κάποιος μια εταιρία να διαχειρίζεται ποσά μέσω διαφορετικών λογαριασμών αλλά και τραπεζών. Τις περισσότερες φορές, όπως έδειξε η έρευνα, πίσω από τα δηλωμένα ποσά ήταν τα τριπλάσια. Δηλαδή εμφανίζονταν 100 εκατομμύρια και από πίσω βρίσκονταν 300. Σύμφωνα με τους ερευνητές, όταν κάποιος δήλωνε ένα ποσό, συνήθως είχε άλλους δύο λογαριασμούς σε άλλες τράπεζες.
Είναι ένα είδος ξεπλύματος;
Είναι ένα εργαλείο, το οποίο δεν ελέγχεται. Η ύπαρξή του δεν είναι καν γνωστή στις αρμόδιες Αρχές. Δεν υπάρχει καμία ρυθμιστική Αρχή, κανένα πρόσωπο που να μπορεί να τα ελέγξει αυτά. Φανταστείτε να είστε σε έναν αυτοκινητόδρομο και να γνωρίζετε πως δεν υπάρχει κανένα ραντάρ ή αστυνομικός πουθενά. Μπορείτε να κάνετε τα πάντα. Έτσι κι εδώ. Έχουν τη δυνατότητα να κάνουν ό,τι θέλουν. Εάν δεν είναι στις προθέσεις τους να παραβούν τον νόμο, δεν θα το κάνουν. Αν όμως είναι, οι πιθανότητες να τους πιάσουν είναι ελάχιστες.
Είναι αυτές οι εταιρίες μέρος αυτού του συστήματος, του shadow banking;
Ναι, με αυτά τα χαρτιά μπορείτε να αποδείξετε πως υπάρχουν εταιρίες στην Ελλάδα, όπως αυτή του Παντελάκη, οι οποίες αποτελούν μέρος του συστήματος και μπορεί να κρύβουν ποσά σε άλλες χώρες. Ένας δικαστής μπορεί να μην το καταλαβαίνει, αν δεν γνωρίζει το σύστημα και τη λειτουργία του. Το παν είναι να κατανοήσεις τον μηχανισμό και να έχεις τη δυνατότητα να ερμηνεύσεις και να χρησιμοποιήσεις τέτοιου είδους πληροφορίες, όπως αυτές που περιέχονται στα χαρτιά αυτά. Συχνά όμως, υπάρχουν δικηγόροι που διαχειρίζονται τα ποσά των εταιριών. Πίσω από ένα άτομο μπορεί να υπάρχουν πολλά άλλα, τα οποία όμως δεν γίνεται να μάθουμε ποια είναι. Αυτό που έγινε στις άλλες χώρες και έπρεπε να γίνει και στην Ελλάδα είναι ο έλεγχος του πληρεξούσιου δικηγόρου, ώστε να αποκαλυφθεί με ποιους μιλούσε. Ο λόγος για τον οποίο γίνονται αυτά είναι επειδή υπάρχουν μέρη σαν την Ελβετία, όπου μπορείς να ανοίξεις λογαριασμό μόνο και μόνο για να αποφύγεις την εφορία και τη δικαιοσύνη. Αυτό που μου δείξατε είναι η απόδειξη πως κάποιος μπορεί να οργανώσει έτσι τις καταθέσεις, ώστε να μην φαίνονται σε κανένα «ραντάρ». Κάποιες, λίγες φορές, κυρίως επειδή τα εμπλεκόμενα πρόσωπα είναι τόσο σίγουρα ότι δεν θα συμβεί τίποτα, βάζουν το όνομά τους και τους ανακαλύπτουν.
Στην Ελλάδα τι συμβαίνει;
Η Ελλάδα είναι ένα παράδειγμα του τι σημαίνει για μια χώρα να πρέπει να ξεχρεώσει τις τράπεζες, τη στιγμή που είναι πιθανό τα λεφτά να μην έχουν χαθεί, αλλά να βρίσκονται στο εξωτερικό. Βλέπετε πολίτες να υποφέρουν χωρίς να γνωρίζουν τους οικονομικούς μηχανισμούς. Η Ελλάδα είναι απλώς μέρος του μηχανισμού αυτού. Αυτό που πρέπει να κάνει η Ελλάδα είναι να σκεφτεί με όρους δικτύου, όπως οι τράπεζες. Αποκαλύψαμε πως η αδιαφάνεια προκύπτει μέσα από τέτοια δίκτυα. Ο τρόπος, λοιπόν, για να εξαλειφθεί αυτή η αδιαφάνεια, είναι κι εμείς να δουλέψουμε με τους ίδιους όρους, με δίκτυα. Επιμένω και προτείνω στην ελληνική Δικαιοσύνη να συνεργαστεί και να προσπαθήσει από κοινού με τις γαλλικές, τις ισπανικές, τις ιταλικές Αρχές για την εξάλειψη αυτού του φαινομένου. Εσείς κρατάτε στα χέρια σας την απόδειξη (εννοεί τη Λίστα) ότι τα λεφτά που λείπουν από την Ελλάδα μπορεί να βρίσκονται σε οποιαδήποτε άλλη χώρα.
Είστε έτοιμος να ενημερώσετε την ελληνική Δικαιοσύνη;
Είμαι απολύτως ελεύθερος και έχω κίνητρο να βοηθήσω οποιονδήποτε το χρειάζεται. Το έκανα και το κάνω με πολλές χώρες ανά την Ευρώπη. Αυτή τη στιγμή υπάρχει μόνο μια χώρα η οποία αρνείται να συνεργαστεί μαζί μου, η Ελβετία. Μόνο αυτοί θέλουν να με εμποδίσουν να έρθω, για παράδειγμα, στην Ελλάδα και να βοηθήσω στην έρευνα. Μπορώ αύριο να έρθω στην Ελλάδα και να εξηγήσω στους δικαστές πώς δουλεύει το σύστημα. Μπορούν όμως να έρθουν κι εκείνοι εδώ (σ.σ. στη Γαλλία) και να συνεργαστούν με τις γαλλικές Αρχές και να πάρουν όλα τα στοιχεία που μάζεψαν και τα οποία εξηγούν ακριβώς το σύστημα. Σκοπός της Λίστας ήταν να ενεργοποιήσει τον ελληνικό κρατικό μηχανισμό και μετά από λίγο καιρό να ζητήσει η Ελλάδα τη βοήθεια της Γαλλίας και να συνεργαστούν πάνω σε όσα έχουν βρει, κάτι που εμπόδισαν τα πολιτικά συμφέροντα.
Οι δικαστικές Αρχές μπορούν να ασκήσουν έλεγχο αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα;
Φυσικά. Όμως λίγοι δικαστές γνωρίζουν την ύπαρξη και τον τρόπο λειτουργίας ενός τέτοιου δικτύου. Μιλήσατε, για παράδειγμα, για την εταιρία του Παντελάκη. Οι δικαστές στην Ελλάδα μπορεί να μην έχουν ιδέα για το θέμα, όμως εδώ φαίνεται πως ήταν μέρος ενός δικτύου. Κάθε πληροφορία είναι σημαντική.
- 2000
Ο τότε 28 ετών γαλλοϊταλός Ερβέ Φαλτσιανί προσλαμβάνεται στην τράπεζα HSBC. Έξι χρόνια μετά, προάγεται στο τμήμα πληροφορικών συστημάτων της τράπεζας και μετακινείται στη Γενεύη, στα κεντρικά γραφεία της τράπεζας. Αυτομάτως αποκτά πρόσβαση στο πελατολόγια και στις κινήσεις των λογαριασμών των καταθετών. Η ιστορία της περιβόητης Λίστας Λαγκάρντ έχει μόλις αρχίσει να γράφεται. Ο Φαλτσιανί διαπιστώνει εκείνο που αποτελούσε κοινό μυστικό. Ότι χιλιάδες εύποροι απ’ όλο τον κόσμο χρησιμοποιούν εταιρίες offshore κι ένα σκιώδες τραπεζικό δίκτυο για να αποφεύγουν τη φορολόγηση. Αντιγράφει, με τη βοήθεια πρώην συνεργατών του χιλιάδες ονόματα καταθετών από διάφορες χώρες της Ευρώπης, μεταξύ των οποίων η Ελλάδα, και των ΗΠΑ, με σκοπό, όπως ο ίδιος λέει στο Hot Doc, να βοηθήσει στην αποκάλυψη αυτής της βιομηχανίας απόκρυψης του πλούτου. - 2008
Οι ελβετικές Αρχές ασκούν εναντίον του δίωξη και ο Φαλτσιανί καταφεύγει στη Γαλλία, η οποία δεν τον εκδίδει, ενώ τα υποκλαπέντα αρχεία της HSBC περιέρχονται στην κατοχή του εισαγγελέα της Νίκαιας και αργότερα της Κριστίν Λαγκάρντ, η οποία ήταν τότε υπουργός Οικονομικών. - 2012
Ο Φαλτσιανί συλλαμβάνεται την 1η Ιουλίου 2012 στο λιμάνι της Βαρκελώνης, όταν σε έλεγχο διαβατηρίων διαπιστώνεται ότι εκκρεμεί εις βάρος του ένταλμα σύλληψης των ελβετικών Αρχών, και παραμένει στη φυλακή έως τον Δεκέμβριο, οπότε αποφυλακίζεται με περιοριστικούς όρους. - 2013
Στις 8 Μαΐου 2013, το δικαστήριο της Μαδρίτης αποφαίνεται ότι οι πράξεις της κλοπής και αποκάλυψης βιομηχανικών ή εμπορικών απορρήτων και του τραπεζικού απορρήτου που επικαλείται η Ελβετία δεν υπόκεινται σε διώξεις, δεδομένου ότι στην Ισπανία δεν υφίσταται ειδική ποινική προστασία του τραπεζικού απορρήτου, τα οποίο έχει καταργηθεί από το 1977, και αποφασίζει να μην τον εκδώσει στην Ελβετία.
♦ Ο Ερβέ Φαλτσιανί ζει σήμερα στο Παρίσι, δηλώνει διατεθειμένος να βοηθήσει την Ελλάδα στις έρευνές της σχετικά με τα πρόσωπα της Λίστας Λαγκάρντ και καλεί τις ελληνικές Αρχές να ζητήσουν τη βοήθεια της Γαλλίας, η οποία έχει στα χέρια της όλα τα στοιχεία των λογαριασμών, πράγμα το οποίο μέχρι σήμερα δεν έχει συμβεί.
το άρθρο δημοσιεύθηκε στο Hot Doc #49 το Μάρτιο του 2014
Extra Hot άρθρο
Όταν η Ιστορία υπολογίζεται σε 52.000 τ.μ. άρτια και οικοδομήσιμα

«Η κατοικία αυτή (όπως και οι υπόλοιπες 7) κατασκευάστηκε το 1934 από τον Αρχιτέκτονα Κ. Λάσκαρη και τον Πολιτ. Μηχανικό Δ. Κυριακό. Το σύνολο των 228 διαμερισμάτων (50 τ.μ. το καθένα) αγοράστηκε με ευνοϊκούς όρους από πρόσφυγες… Στις ταράτσες, φαίνονται ακόμα τα σημάδια από τις οβίδες των Άγγλων στρατιωτών εναντίον των οχυρωμένων ανταρτών τον Δεκέμβρη του 1944…». Αυτές οι λίγες φράσεις, οι οποίες φιλοξενούνται στην επιγραφή που βρίσκεται στη γωνία των οδών Κερκίνης και Δημητσάνας, στο πρώτο κτίριο του οικισμού των Προσφυγικών, καλύπτουν την ιστορία μιας ξεχασμένης, για πολλούς, αλλά ένδοξης, για περισσότερους, γειτονιάς των Αθηνών. Τα Προσφυγικά, αν και το 2008 κηρύχθηκαν διατηρητέα μνημεία, με απόφαση του Κεντρικού Συμβουλίου Νεώτερων Μνημείων, παραχωρήθηκαν από το ΚΕΔ (Κτηματική Εταιρία Δημοσίου) στο ΤΑΙΠΕΔ πριν από λίγο καιρό, για άγνωστο μέχρι στιγμής λόγο. Το μόνο σίγουρο, πως η κίνηση αυτή δεν ήταν για καλό…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 49 (B' Μάρτιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Διεθνής δρόμος εγκλήματος η Πελοπόννησος, ελλείψει ραντάρ

Διεθνή κυκλώματα δουλεμπόρων και εμπόρων ναρκωτικών δραστηριοποιούνται τα τελευταία χρόνια στις βραχώδεις, ερημικές και απόμακρες παραλίες της δυτικής Πελοποννήσου που μοιάζουν με ξέφραγο αμπέλι, καθώς το ηλεκτρονικό σύστημα που τις εποπτεύει παραμένει ανεξήγητα ανενεργό από τον Σεπτέμβρη του 2012.
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 49 (B' Μάρτιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Μεσόγειος
Χωματερή αποβλήτων με την άδειά μας;

Μυστικοπάθεια, σκόπιμα ελλιπής ενημέρωση και κυβερνητικές δεσμεύσεις χωρίς βαρύτητα είναι τα βασικά χαρακτηριστικά της πιο επικίνδυνης αποστολής που αφορά την καταστροφή των χημικών όπλων της Συρίας, νότια της Κρήτης. Πρόκειται για μια αποστολή η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη, αλλά κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά σε ποιο στάδιο βρίσκεται. Γιατί όμως η Ελλάδα βρέθηκε μπροστά σε μια πιθανή ανυπολόγιστη περιβαλλοντική καταστροφή; Γιατί είπε ακόμα μια φορά ένα υποτακτικό ναι, αντί για ένα βροντερό όχι, όπως έκαναν άλλες χώρες; Γιατί ο αμερικανικός στρατός δεν πραγματοποιεί την υδρόλυση των τοξικών ουσιών σε μια πιο ανοιχτή θάλασσα ή στη χώρα κατασκευής των οπλών ή ακόμα καλύτερα σε αμερικανικό έδαφος; Ερωτήματα που βασανίζουν τους πολίτες της Κρήτης, που βλέπουν τον θαλάσσιο πλούτο της περιοχής τους να κινδυνεύει, τα οποία εδώ και πολλούς μήνες δεν έχουν φτάσει στα δημοσιογραφικά γραφεία των μεγάλων καναλιών, διότι πιθανώς οι δεσμεύσεις του υπουργού Εξωτερικών Βαγγέλη Βενιζέλου έχουν καλύψει τις δημοσιογραφικές τους ανησυχίες…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 49 (B' Μάρτιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Συμβολαιακή Γεωργία και Κτηνοτροφία

Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 49 (B' Μάρτιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Όταν αεροπλάνα εξαφανίζονται

Η υπόθεση της πτήσης MH370, που εξαφανίστηκε στις 8 Μαρτίου, έχει κλονίσει τα θεμέλια πάνω στα οποία χτίζεται η σύγχρονη ιστορία της αεροπορίας. Το γιγαντιαίο Boeing 777-200ER μέχρι και τη στιγμή συγγραφής του παρόντος κειμένου δεν έχει βρεθεί. Κάτι που αναπόφευκτα εισάγει την πτήση της Malaysia Airlines σε μια κατηγορία που κανείς δεν θέλει να είναι – εξαφανισμένα αεροπλάνα. Είναι τελικά ο ουρανός τόσο μεγάλος; Ρίχνουμε μια ματιά στις σημαντικότερες εξαφανίσεις του παρελθόντος…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 49 (B' Μάρτιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ο κουβάς της Ευρώπης

Είναι δυνατόν η κατασκευή ενός εργοστασίου στην Πτολεμαΐδα να δημιουργεί 250 θέσεις εργασίας στην Ελλάδα και να διασφαλίζει 1.150 στη Γερμανία; Η απάντηση στο ερώτημα είναι ναι! Και δεν πρόκειται για θεωρία συνωμοσίας… Γιατί το εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας με άνθρακα που προωθεί με νύχια και με δόντια η ΔΕΗ, η μονάδα «Πτολεμαΐδα 5», που χρηματοδοτείται κατά το ήμισυ από τον γερμανικό τραπεζικό οργανισμό KfW, θα δημιουργήσει 250 μόνιμες θέσεις εργασίας στην περιοχή κατασκευής και, σύμφωνα με δημοσίευμα της Berliner Zeitung, που επικαλείται έγγραφο του υπουργείου Οικονομικών της Γερμανίας, θα διασφαλίσει στη Γερμανία 1.150 θέσεις εργασίας έως το 2017!
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 49 (B' Μάρτιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Η αυτοκαταστροφική μανία της Ευρώπης

Στις 8 το πρωί της 21ης Μαρτίου 2014 το Ecofin/ Eurogroup, μετά από 17 ώρες συζητήσεων και σε συμφωνία με τους εκπροσώπους του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου, κατέληξε σε προκαταρκτική συμφωνία για την τραπεζική ενοποίηση, που «θα επιτρέψει την καθιέρωση ενός ενιαίου διοικητικού συμβουλίου ανάλυσης SRM με ευρείες αρμοδιότητες σε περιπτώσεις εξυγίανσης τραπεζών, καθώς και ενός ενιαίου ταμείου εξυγίανσης»…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 49 (B' Μάρτιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Tech.doc
Η Χίμαιρα των μήλων

Πρόκειται για το πρώτο του είδους του, και μάλλον και το τελευταίο, καθώς κανείς δεν ξέρει –ακόμα τουλάχιστον– πώς και γιατί γεννήθηκε αυτό το μήλο. Μοιάζει ψεύτικο, όμως βρέθηκε στην Ταζμανία, στη φάρμα της Μελ Σταπλς. Το μυστήριο της γεύσης του συγκεκριμένου μήλου θα παραμείνει μέχρι να αναλυθεί η φύση της μετάλλαξης…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 49 (B' Μάρτιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Τσογλάνια στου Μαξίμου; Αν είναι δυνατόν!

Ο συριζαίος είναι ένα πολύ άτιμο μιλιέτι. Στοιχειώνει τον ύπνο των νοικοκυραίων που έχουν παντρευτεί τη νομιμοφροσύνη. Κάθεται στο στομάχι των πολιτικά ορθών, που δεν μπορούν να συμβιβαστούν με τη ρέμπελη και αχώνευτη εικόνα του. Μπερδεύει τους αυλικούς του Μαξίμου, καθώς οι δεξιοί της δεξιάς τον καταγγέλλουν ως βομβιστή, κουκουλοφόρο και τρομοκράτη και οι αριστεροί της δεξιάς ως έτοιμο και πρόθυμο να συμβιβαστεί με τους Αμερικανούς, με τους τραπεζίτες, με τους μεγαλοκαρχαρίες, αρκεί να γίνει βολεμένος νεοπασόκος στη θέση του ξεβολεμένου παλαιοπασόκου…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 49 (B' Μάρτιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
«Αλί» Εισαγωγές – Εξαγωγές

Αλί πολύ καλό μουσουλμάνο, είχε πάει σε μία μπαρ και έπινε πορτοκαλάδα ον δε ροκς και είχε μέσα και παγάκια. Φίλο μπάρμαν ήταν Ολυμπιακό, και επειδή ξεκινούσε νηστεία εκείνο το ημέρα, Αλί τη ευχήθηκε καλό τριαρακοστή. Μπάρμαν μπορεί όμως τσαντίστηκε, γιατί κάτι έβαλε μέσα στη πορτοκαλάδα και κεφάλι τη Αλί έφερνε σβούρες χωρίς νόημα. Σα Ρομπέρτο κάτω από τη γκολπόστ μία πράγμα…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 49 (B' Μάρτιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ένας δάσκαλος στο τιμόνι του Σαλβαδόρ

Ο προκάτοχός του, δημοσιογράφος Μαουρίσιο Φούνες, είχε σχηματίσει το 2009 την πρώτη αριστερή κυβέρνηση του Σαλβαδόρ, μετά από δύο δεκαετίες δεξιάς διακυβέρνησης. Αλλά και η εκλογή του 69χρονου Σάντσες Σερέν είναι ιστορική, καθώς για πρώτη φορά οι Σαλβαδοριανοί ψήφισαν ως πρόεδρο το πρώην στέλεχος του απελευθερωτικού κινήματος Φαραμπούντο Μαρτί (FMLN), που διατήρησε το όνομά του και ως πολιτικό κόμμα. Ο Σερέν, πρώην δάσκαλος και πρώην υπουργός Παιδείας, ήταν ένας από τους πέντε ηγέτες των ανταρτών στη διάρκεια του εμφυλίου με την υποστηριζόμενη από τις ΗΠΑ κυβέρνηση, που διήρκεσε από το 1979 έως το 1992. Ο 67χρονος αντίπαλός του στο δεύτερο γύρο των εκλογών, Νόρμαν Κιχάνο, δήμαρχος της πρωτεύουσας Σαν Σαλβαδόρ, δεδηλωμένος αντικομμουνιστής, διεξήγαγε μια προεκλογική εκστρατεία που επικέντρωνε στον νόμο και την τάξη, δίνοντας έμφαση στα υψηλά ποσοστά εγκληματικότητας και στη δράση των διαβόητων συμμοριών «μάρας», που συνδέονται με διακίνηση ναρκωτικών και δολοφονίες. Όμως τροχοπέδη για τον ίδιο ήταν μεταξύ άλλων και οι δεσμοί του με τον πρώην πρόεδρο Φρανσίσκο Φλόρες, που ελέγχεται για την εξαφάνιση 10 εκατομμυρίων δολαρίων που είχε δωρίσει στη χώρα η Ταϊβάν στη διάρκεια της δικής του προεδρίας, από το 1999 έως το 2004…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 49 (B' Μάρτιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ζακ Σεγκελά
Προστατέψτε τις ρίζες σας ποντάροντας στο μέλλον

«Ο Πούτιν δεν είναι πολύ δημοκράτης, η Μέρκελ δεν είναι αρκετά χαρισματική, ο Ομπάμα δεν έχει συγκλονίσει ακόμα την ιστορία εκτός από την ημέρα της εκλογής του», μας λέει ο Ζαρατούστρα της διαφήμισης Ζακ Σεγκελά, εμφανώς απογοητευμένος από τις μεγαλύτερες σύγχρονες πολιτικές προσωπικότητες…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 49 (B' Μάρτιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ένας για 10
Γιώργος Καμινάρης

O Γιώργος Καμινάρης είναι από εκείνους τους καλλιτέχνες που μπαίνουν με τη μουσική τους αθόρυβα στα σπίτια μας. Μακριά από τα φώτα και τα φλας, αποτελεί εδώ και χρόνια την καρδιά της ορχήστρας του Λάκη Παπαδόπουλου, στο πλευρό του οποίο ανδρώθηκε μουσικά. Πρόσφατα απέκτησε και πτυχίο στην Ιατρική και αυτή την περίοδο κάνει την ειδικότητά του, ενώ έχει ήδη στα σκαριά ορισμένα νέα τραγούδια…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 49 (B' Μάρτιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Τραπεζική ενοποίηση
Η πανούργα στρατηγική του Σόιμπλε και η θλιβερή στάση της ελληνικής κυβέρνησης

Στα τέσσερα χρόνια που πέρασαν από τότε που ξέσπασε η κρίση του ευρώ, είχαμε πάνω από σαράντα ευρωπαϊκές συνόδους κορυφής. Μόνο σε μία εξ αυτών έγινε κάτι άξιο λόγου. Κάτι για το οποίο μπορούσαμε, ως ευρωπαίοι πολίτες, να νιώσουμε κάτι που θύμιζε ανακούφιση και περηφάνεια. Στη σύνοδο κορυφής του Ιουνίου του 2012…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 49 (B' Μάρτιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Δημήτρης Ποταμιάνος
«Εδραιώνουμε την ελευθερία μας μέσα από ατομικό συμφέρον»

Ο Δημήτρης Ποταμιάνος, ο πανεπιστημιακός και δοκιμιογράφος με σπουδές ανθρωπολογίας στο Παρίσι και διδακτορικό στην Ιστορία, που άφησε το στίγμα του στον ελληνικό Τύπο με τα εγκώμια ευζωίας, υπογράφει ένα ανηθικολογικό βιβλίο, όπως ο ίδιος μας λέει, για τη σωστή διασύνδεση με το εμείς, συνδυάζοντας την κοινωνιολογία με το φαγητό και την πολιτική κριτική με το κρασί. «Σημασία έχει όχι ποια ελευθερία θα ήθελα εγώ να ασκήσω, αλλά ποια ελευθερία χρειάζεται κάποιο άλλο άτομο προκειμένου να κάνει πράγματα χρήσιμα για την κοινωνία», επισημαίνει στο Hot Doc, επικαλούμενος τη φράση του Φρίντριχ Χάγιεκ…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 49 (B' Μάρτιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Η Ελλάδα επιτίθεται στην Κριμαία

Στη Ρωσία αποφάσισαν να μην πληρώσουν τα δάνεια που είχαν πάρει οι προηγούμενες κυβερνήσεις από τους Ευρωπαίους. Σε αντίποινα η Γαλλία έστειλε στρατό στην Κριμαία για να την αποσπάσει από τον έλεγχο των Ρώσων. Υπολόγιζε στο να ενισχύσει τους ρώσους αντιφρονούντες, καθώς και την ουκρανική κυβέρνηση του Κιέβου. Ο Βενιζέλος πείστηκε να βοηθήσει τους Γάλλους. Αποφάσισε να στείλει 25.000 στρατιώτες στην Κριμαία για να πολεμήσουν εναντίον των μπολσεβίκων. Δεν πρόκειται για φάρσα, πρόκειται για την ιστορία του ελληνικού εκστρατευτικού σώματος στην Κριμαία 96 χρόνια πριν…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 49 (B' Μάρτιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Χρονολόγιο ΄49
1969 Μάρτιος
Διαφήμιση σε ημερήσιο και περιοδικό Τύπο δώρων «εορτασμού δεκαετίας» του ΠΡΟΠΟ συνοδευόμενη από το σλόγκαν της χούντας για τον αθλητισμό: «Κάθε πόλις και στάδιο, κάθε χωριό και γυμναστήριο».
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 49 (B' Μάρτιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ίφιτος
Το επιχειρησιακό σχέδιο ασφαλείας των Ολυμπιακών Αγώνων

Το καλοκαίρι του 2000, ο τότε αρχηγός ΓΕΕΘΑ Μανούσος Παραγιουδάκης έδωσε εντολή στον υποστράτηγο Βασίλειο Γιαννόπουλο να παρακολουθεί τα θέματα εμπλοκής των ενόπλων δυνάμεων στα θέματα ασφαλείας των Ολυμπιακών Αγώνων…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 48 (A' Μάρτιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ποιός έριξε το Σινούκ;

Τα αεροπλάνα και τα ελικόπτερα είναι κατασκευασμένα για να πετούν και τα πλοία για να πλέουν, με την ίδια λογική που τα ποδήλατα είναι κατασκευασμένα για να κινούνται στο έδαφος, αν βέβαια αυτός που τα οδηγεί είναι ικανός να το κάνει. Στις 11 Σεπτεμβρίου 2004, την ώρα που η Ελλάδα ζούσε το όνειρο των Ολυμπιακών Αγώνων και μαζί με αυτό της ασφάλειας, ένα ελικόπτερο Σινούκ, το οποίο μετέφερε τον πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής Πέτρο Ζ΄ μαζί με τη συνοδεία του στο Άγιο Όρος, κατέπεσε λίγο πριν προσγειωθεί. Δεκαεπτά άνθρωποι σκοτώθηκαν. Ως σήμερα οι υπεύθυνοι δεν έχουν απαντήσει στο φυσικό ερώτημα γιατί και πώς έπεσε το Σινούκ. Μια σειρά από λεπτομέρειες περιγράφουν την πτώση, δεκάδες τεχνικά θέματα αναλύουν τις τεχνικές ακολουθίες, αλλά δεν απαντούν στο πώς δημιουργήθηκαν όλα αυτά. Είναι σαν να απαντά κάποιος γιατρός πως ο ασθενής του πέθανε από ανακοπή καρδιάς ενώ ήταν υγιής και να μην αισθάνεται την ανάγκη να ερευνήσει γιατί σταμάτησε η καρδιά του. Δέκα χρόνια μετά, η ανάλυση των στοιχείων που έχουν προκύψει οδηγεί στο συμπέρασμα πως το Σινούκ δεν έπεσε γιατί έμελλε να πέσει, ούτε γιατί προέκυψε κάποιο μηχανικό πρόβλημα ή αβλεψία των χειριστών. Έπεσε γιατί κάποια έκρηξη στο εσωτερικό του δημιούργησε μια πλήρη ηλεκτρική απώλεια. Το πιο αξιοπερίεργο που προκύπτει είναι πως το Σινούκ πετούσε επί μιάμιση ώρα με τουρκικό σήμα αναγνώρισης. Ήταν ένας τρόπος για να δώσουν οι κυβερνήτες σήμα απειλής στον πύργο ελέγχου, ώστε να σηκωθούν πολεμικά αεροσκάφη για αναγνώριση, ή μήπως ο λόγος που κάποιοι έριξαν το ελικόπτερο αναγνωρίζοντάς το ως εχθρικό που είχε σκοπό να χτυπήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες;
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 48 (A' Μάρτιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Το μοιραίο ταξίδι του Σινούκ

Το πρωινό της 11ης Σεπτεμβρίου 2004, ημέρα κατά την οποία ο πατριάρχης Αλεξανδρείας Πέτρος θα έφθανε στη μονή Βατοπεδίου του Αγίου Όρους για τον εορτασμό της Αγίας Ζώνης, έμελλε να σημαδευτεί από την πτώση του ελικοπτέρου Σινούκ και τον τραγικό χαμό 17 ανθρώπων: Του ίδιου του πατριάρχη, της συνοδείας του και πέντε αξιωματικών και υπαξιωματικών του στρατού. Δέκα χρόνια μετά, το μυστήριο της τραγωδίας παραμένει άλυτο. Τι συνέβη όμως πραγματικά πριν, κατά τη διάρκεια της πτήσης και μετά την πτώση του μοιραίου ελικοπτέρου;
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 48 (A' Μάρτιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Στο αρχείο καταγγελία για σκάνδαλο εν γνώσει Βενιζέλου

Οι αδιαφανείς διαδρομές του δημόσιου χρήματος, μέσα από δημόσια έργα, κάθε άλλο παρά σπάνιο φαινόμενο είναι. Ακόμη και την εποχή της κρίσης, από το 2010 και έπειτα, οι καταγγελίες για διασπάθιση των χρημάτων των φορολογουμένων δίνουν και παίρνουν. Μία απ’ αυτές, η οποία τελικώς τέθηκε στο αρχείο, χωρίς η υπόθεση να διερευνηθεί επί της ουσίας και σε βάθος, είναι η καταγγελία του πρώην ανώτερου αξιωματικού του στρατού Ξενοφώντα Τζουρά για κατακερματισμό δαπάνης μεγαλύτερης του ενός εκατ. ευρώ για οχυρωματικά έργα στον Έβρο. Για την υπόθεση ήταν ενήμερος και ο τότε υπουργός Εθνικής Άμυνας και νυν αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης Βαγγέλης Βενιζέλος, ο οποίος όμως, παρά τις ενημερωτικές επιστολές που λάμβανε από τον αξιωματικό, παρέπεμψε, κατά πως φαίνεται, την υπόθεση στις καλένδες…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 48 (A' Μάρτιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ο Πολιτισμός βορά της ελεύθερης αγοράς

Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Αυτή η φράση ταιριάζει δυσάρεστα καλά στην περίπτωση της πρότασης του ΟΟΣΑ (Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης) για την κατάργηση της ενιαίας τιμής του βιβλίου. Στην έκθεσή του αναφέρει πως η ενιαία τιμή κρατάει πίσω την αγορά και προτείνει την κατάργησή της, ώστε να υπάρχουν πιο φτηνά βιβλία, ως αντικείμενα. Τι θα γίνει όμως με το βιβλίο ως σύμβολο πολιτισμού;
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 48 (A' Μάρτιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Όποιος σπέρνει ανέμους θερίζει θύελλες

Τα γεγονότα τα οποία διαδραματίστηκαν στην κεντρική πλατεία του Κιέβου ξεπέρασαν τους τρεις μήνες. Από αλλού ξεκίνησαν και αλλού κατέληξαν. Ως αφορμή είχαν τη μη υπογραφή της Συμφωνίας Σύνδεσης με την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά οι αιτίες ήταν άλλες. Οι κυριότερες από αυτές ήταν η αντίθεση του κόσμου με την κυβέρνηση Γιανουκόβιτς, η ανισόμετρη ανάπτυξη μεταξύ ανατολικής και δυτικής Ουκρανίας και η κόντρα που ξέσπασε μεταξύ των παλαιών ολιγαρχών και των νέων τζακιών που προσπάθησε να δημιουργήσει το περιβάλλον του Β. Γιανουκόβιτς…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 48 (A' Μάρτιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ο Σταύρος και ο σταυρός

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη, πριν ακόμα αποκτήσει νερό, απέκτησε γεφύρια. Συγκροτήματα ΜΜΕ, κανάλια, εφημερίδες και γνωστοί για τον ρόλο τους τα τελευταία χρόνια κύκλοι και δημοσιογράφοι ανέλαβαν να γεφυρώσουν την όχθη των υδαρών διακηρύξεων του ιδρυτή του με την όχθη της σκληρής πραγματικότητας. Ο Θεοδωράκης, αν τους πιστέψουμε, έρχεται να απαντήσει σε ερωτήματα του καθημερινού ανθρώπου, να προσδώσει μια αύρα ανανέωσης στη φθαρμένη πολιτική ζωή, να αμφισβητήσει το κομματικό κατεστημένο, να προκαλέσει τους επαγγελματίες πολιτικούς, να αποδείξει τι μπορεί να πετύχει ένα χαλαρό t-shirt απέναντι σε μια σφιχτοδεμένη γραβάτα…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 48 (A' Μάρτιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ποιος θέλει ελιές Βενιζέλου;

Το ΠΑΣΟΚ, η Συμφωνία για τη Νέα Ελλάδα, οι Νέοι Μεταρρυθμιστές, η Δυναμική Ελλάδα, οι 58, οι Μπροστά, η Πρωτοβουλία Β. Και η Ελιά βεβαίως. Μαγνήτης το πολιτικό αγροτεμάχιο της κεντροαριστεράς για καλούς σπορείς και επίμονους κηπουρούς τον τελευταίο καιρό. Αν βάλετε μάλιστα στον λογαριασμό και το Ποτάμι, προσθέσετε και τους δεκάδες επώνυμους –με επιφανέστερο τον Γιώργο Παπανδρέου– που συμμετέχουν αφανώς στις σχετικές γεωργικές εργασίες, τότε σίγουρα θα καταλήξετε ότι: Μπορεί κεντροαριστερούς να μη συναντάμε πολλούς, αλλά σκοντάφτουμε συνεχώς πάνω σε εκπροσώπους τους…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 48 (A' Μάρτιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Εδώ τα καλά Εθνικά Πάρκα! Ξεπουλάμε!

Πανέμορφα φιλέτα γης που βρίσκονται ακόμα και μέσα σε Εθνικά Πάρκα στη δυτική Ελλάδα και στα νησιά του Ιονίου που προστατεύονται από διεθνείς συμβάσεις κινδυνεύουν να ξεπουληθούν με συνοπτικές διαδικασίες εξαιτίας της προκλητικής και σκανδαλώδους κυβερνητικής τακτικής. Οι οικολογικές οργανώσεις και οι φορείς της περιοχής κάνουν λόγο για αρπαχτή, καταγγέλλουν την κυβερνητική προσπάθεια εκποίησης των ακινήτων και προαναγγέλλουν δυναμικές κινητοποιήσεις και προσφυγές στα δικαστήρια, προκειμένου –όπως λένε– να αποτρέψουν το ξεπούλημα των προστατευόμενων εκτάσεων…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 48 (A' Μάρτιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Οδοιπορικό στη χώρα που την καθαρίζουν με κάτι βρόμικο

Απόβαση στη χώρα του χαμόγελου. Εκεί που γελούν ακόμα και όταν διαδηλώνουν ανάμεσα σε σφαίρες και δακρυγόνα. Το βασίλειο της απομίμησης, των μασαζάδικων και των ping pong shows είναι γεμάτο αυτοσχέδια μαγειριά που κατακλύζουν τους δρόμους, κάποιες φορές στη σκιά ουρανοξυστών και άλλοτε πάλι με φόντο ξύλινες παράγκες, ασιατικά τρίκυκλα –τα περίφημα tuk-tuk–, που μοιάζουν να ακροβατούν υπερφορτωμένα πάνω σε φαρδιές λεωφόρους και στενά σοκάκια και πολύχρωμες πραμάτειες που απλώνονται απ’ άκρη σ’ άκρη της χώρας, στις υπαίθριες αγορές που ξαγρυπνούν…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 48 (A' Μάρτιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Τραπεζικά ομόλογα – φάκα για χιλιάδες επενδυτές

Δισεκατομμύρια ευρώ φαίνεται ότι αποκόμισαν τα τελευταία χρόνια οι ελληνικές τράπεζες σε βάρος ανυποψίαστων πολιτών. Για χρόνια ολόκληρα πουλούσαν σύνθετα και δυσνόητα επενδυτικά προϊόντα, δίχως να ενημερώνουν τους πελάτες τους για τον κίνδυνο που εγκυμονούσαν τέτοιου είδους επενδύσεις. Αρκετοί ήταν αυτοί που δέχθηκαν να τοποθετήσουν τις οικονομίες τους σε τέτοιου είδους επενδυτικά προϊόντα, θεωρώντας ότι ήταν ασφαλή, με αποτέλεσμα να καταστραφούν οικονομικά. Την ίδια ώρα, οι αρμόδιες εποπτικές αρχές κάνουν ακόμη και σήμερα την πάπια, ενώ ουδέποτε προστάτεψαν το επενδυτικό κοινό…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 48 (A' Μάρτιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Tech.doc
Νέος δεινόσαυρος, ίσως ο μεγαλύτερος της εποχής του

Όταν επιστήμονες, βόρεια της Λισαβόνας, ανακάλυψαν κόκαλα δεινοσαύρου, όλα έδειχναν πως πρόκειται για τον «συνηθισμένο» Torvosaurus tanneri, που είχε πρωτοεμφανιστεί στη Βόρεια Αμερική. Όμως, μια προσεκτικότερη ματιά, κυρίως τα τεράστια δόντια του που ξεπερνούσαν τα 10 εκατοστά, τους έκανε να αλλάξουν γνώμη. Το όνομα του νέου είδους, Torvosaurus gurneyi. Πρόκειται ίσως για το μεγαλύτερο σαρκοβόρο της εποχής του, καθώς είναι κατά πολύ προγενέστερος του – ακόμα μεγαλύτερου – Τυραννόσαυρου. Έζησε πριν από περίπου 150 εκατομμύρια χρόνια. Το ύψος του ξεπερνάει τα 10 μέτρα και το βάρος του τους 5 τόνους. Μόνο το κρανίο του συγκεκριμένου άγγιξε τα 115 εκατοστά!
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 48 (A' Μάρτιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Dressed to kill

Σε μία από τις καλύτερες ταινίες του Μπράιαν Ντε Πάλμα, το «Προετοιμασία για έγκλημα» (1980), με την Άντζι Ντίκινσον και τον Μάικλ Κέιν, ο μυστηριώδης δολοφόνος ντυνόταν ιδιαίτερα πριν από κάθε φόνο και φορούσε μαύρα γυαλιά. Από την ταινία μού έχει μείνει η Ντίκινσον στις καλύτερες στιγμές της, το νεοχιτσκοκικό σασπένς του Ντε Πάλμα και ο αγγλικός τίτλος της ταινίας, Dressed to Kill (Ντυμένος για Φόνο), που για κάποιο ανεξήγητο λόγο με είχε εντυπωσιάσει. Προφανώς, εξηγώ εκ των υστέρων, γιατί οι φόνοι έχουν μια τελετουργία, ένα πρωτόκολλο, και ο τίτλος υπογράμμιζε αυτή τη διαδικασία…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 48 (A' Μάρτιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ο κύριος «Πες το και έγινε»!

Στα φόρα των διεθνών συνωμοσιολόγων ο έλληνας υπουργός Περιβάλλοντος απέκτησε το ξεχωριστό nickname, αφού οι πληροφορίες λένε ότι τον αποκαλούν mister Yesman! Για τις διαπραγματεύσεις μεταξύ ΗΠΑ και Ευρωπαϊκής Ένωσης που γίνονται στο πλαίσιο της υπογραφής της Συμφωνίας Διατλαντικής Εμπορικής και Επενδυτικής Συνεργασίας (Transatlantic Trade and Investment Partnership – ΤΤΙΡ) σας έχω ενημερώσει σε προηγούμενο σημείωμα…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 48 (A' Μάρτιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ζώνη κινδύνου

Sternschanze, Αμβούργο. Μια γειτονιά που μαζί με το St. Pauli και τους παλιούς δρόμους του Schanzenviertel καμαρώνει για την ιστορική της κληρονομιά. Αυτοδιαχειριζόμενα στέκια, πολιτιστικά και κοινωνικά κέντρα, εκδηλώσεις και κινήσεις αλληλεγγύης δεσπόζουν στο ημερήσιο πρόγραμμα. Στη μέση δεσπόζει η κατάληψη Rote Flora. Ένα πολιτιστικό κέντρο με ιστορία 25 ετών που συνιστά εμπόδιο στην επεκτεινόμενη επενδυτική πολιτική, με όπλο της μια περίεργη αστυνομική συνήθεια: Τον νόμο Gefahrengebiet, ή αλλιώς Ζώνη Κινδύνου…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 48 (A' Μάρτιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ρωγμές στη χώρα του Τσάβεζ και του Μαδούρο

Οι διαδηλώσεις στη Βενεζουέλα για πολλούς μοιάζουν με τις διαδηλώσεις και τις εξεγέρσεις σε όλο τον κόσμο. Στη χώρα του Τσάβεζ και του Μαδούρο όμως τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα. Στο τελευταίο μεγάλο προπύργιο του σοσιαλισμού στη Λατινική Αμερική φαίνεται πως ξημερώνει μια άλλη μέρα. Οι διαδηλωτές ζητούν τα αυτονόητα και η εκλεγμένη κυβέρνηση τους αποκαλεί φασίστες που θέλουν να την ρίξουν. Όμως φασισμός δεν είναι και να φιμώνεις τον άλλον; Πού τελειώνει η αλήθεια και πού αρχίζει το ψέμα σ’ αυτό το μπερδεμένο παιχνίδι εξουσίας;
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 48 (A' Μάρτιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ο πάντα «αθώος» ελληνικός λαός

Πολλοί ήταν αυτοί που θεώρησαν ότι δεν αρμόζει σε έναν κυβερνήτη κράτους να επισκέπτεται καθημερινά σχεδόν τα δημοτικά σχολεία για να επιβλέπει τη διδασκαλία. Κάποιοι βρήκαν αξιολύπητη τη συνήθειά του να κατσαδιάζει τους δασκάλους μετά το μάθημα και να τους δίνει οδηγίες για το πώς να το κάνουν σωστά. Άραγε να ήταν μια ψυχαναγκαστική μονομανία του Καποδίστρια πίσω από αυτή την αταίριαστη με το αξίωμά του συνήθεια ή κρυβόταν κάτι άλλο;
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 48 (A' Μάρτιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ένας για 10
Κώστας Λειβαδάς

Τραγουδοποιός, με μεγάλες του αγάπες το ηλεκτρικό και το λαϊκό τραγούδι, ο Κώστας Λειβαδάς έχει συνεργαστεί με ανθρώπους όπως οι Μάνος Ελευθερίου, Λίνα Νικολακοπούλου, Θοδωρής Γκόνης και Οδυσσέας Ιωάννου. Μετά από σχεδόν τρία χρόνια απουσίας, επέστρεψε πέρυσι στη δικογραφία με μια ιδιαίτερη ανθολογία ποίησης με τίτλο «Γραμμένο με Κόκκινο», στην οποία συμμετέχουν οι Αηδονίδης, Γαλάνη, Π. Κατσιμίχας, Κραουνάκης, Νέγκα, Πασχαλίδης, Περίδης, Ρωμανός, Σαββόπουλος, Τσαλιγοπούλου και ο ίδιος…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 48 (A' Μάρτιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ο Αλί κάνει κόμμα

Μαμά τη Αλί είχε πει γειτόνισσα ότι παιδί της έχει όλες τη χαρίσματα τη κόσμου, μα για μία ξεχώριζε περισσότερο από όλες. Για το μετριοφροσύνη της. Και αυτή τη πράγμα είναι πολύ αλήθεια, γιατί Αλί ποτέ δεν καυχήθηκε για το ότι είναι τη πιο «χοτ» δημοσιογράφο στη «ντοκ». Όταν, για παράδειγμα, τη έπιασαν κάτι μπάτσοι και τη έδερναν, Πατησίων και Βερανζέρου γωνία, Αλί δεν είπε το ιδιότητά του, ότι είναι δημοσιογράφο τη Κώστα Βαξεβάνη. Από το ένα το μετριοφροσύνη, από το άλλη που φοβήθηκε μη φάει περισσότερο ξύλο ακόμα, έβγαλε τη σκασμό…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 48 (A' Μάρτιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ούτε οι αριθμοί ευημερούν: Η πικρή αλήθεια για το Greek Success Story

Η κυβέρνηση επιμένει: Η ελληνική οικονομία σταθεροποιείται και περνάει, εντός του 2014, στην περίοδο της ανάκαμψης. Ο Αλέξης Τσίπρας, την ίδια ώρα, θέτει τους ψηφοφόρους, εν όψει των ευρωεκλογών, προ της ευθύνης τους να αποφανθούν για το εάν η κυβέρνηση έχει δίκιο (οπότε πρέπει να την ψηφίσουν) ή όχι. Ας θέσουμε για λίγο στην άκρη τις πολιτικές αντιπαραθέσεις κι ας δούμε τι λένε οι αριθμοί εις βάθος. Κι όταν λέω οι αριθμοί, εννοώ τα στατιστικά στοιχεία, όπως ακριβώς τα δίνει η Τράπεζα της Ελλάδας και η ΕΛΣΤΑΤ…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 48 (A' Μάρτιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Project προχώρα σε θέλει όλη η χώρα

Η επικοινωνία είναι ένας τρόπος για να προωθείται η πολιτική. Για να γίνεται αντιληπτή, αποδεκτή ή ακόμη και για να μπορεί να ωραιοποιείται και να εξαπατά. Όλα αυτά αποτελούν, αν όχι απολύτως ηθικές, ωστόσο λογικές και θεσμοθετημένες λειτουργίες της επικοινωνίας. Το πρόβλημα ξεκινά όταν η επικοινωνία γίνεται η ίδια πολιτική. Όταν καλείται δηλαδή ο πολίτης όχι να ελέγξει και να αποδεχθεί ή να απορρίψει το αντικείμενο της επικοινωνίας, το ποια δηλαδή είναι η πολιτική που προωθείται, αλλά να αποδεχθεί την επικοινωνία ως πολιτική…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 48 (A' Μάρτιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
7,5 εκ. και κρατικό χρήμα για επαγγελματίες «εθελοντές»

Σκεφθείτε μια μικρή ομάδα ανθρώπων, σε ηλικία 20-22 χρόνων, σχεδόν επαγγελματίες της πολιτικής, που στήνει μια Μη Κυβερνητική Οργάνωση και αναλαμβάνει δράσεις σε όλο τον κόσμο, με πολύ θεαματικούς τίτλους. Η ίδια ομάδα έχει επίσης μια εταιρία που δηλώνει την ίδια έδρα και τα ίδια τηλέφωνα με τη ΜΚΟ, αποτελείται από τους ίδιους ανθρώπους και οι δράσεις της είναι το ίδιο αόριστες και περισπούδαστες με αυτές της ΜΚΟ. Στα ταμεία της ΜΚΟ μπαίνουν εκατομμύρια για τον πόνο του άλλου, όπως άλλωστε και στης εταιρίας. Η ΜΚΟ και η εταιρία εμφανίζουν δράσεις, πληρώνονται, και αυτές οι δραστηριότητες καταγράφονται ως έργα στο βιογραφικό της ομάδας. Από κατασκευή σχολείων στη Σρι Λάνκα μέχρι συμβουλές επικοινωνίας σε ελληνικούς δήμους. Η ομάδα καταφέρνει να καταλαμβάνει κυβερνητικά πόστα και θέσεις συμβούλου για τη σωτηρία του ελληνικού κράτους, πλην αυτής του τρίτου κόσμου. Διαπρέπει επίσης σε άλλες επιχειρηματικές δραστηριότητες, από μπαρ μέχρι παραγωγή ρεύματος με χρήση φωτοβολταϊκών. Ενώ είναι γνωστή η στενή σχέση της ομάδας με τους υπουργούς Ευριπίδη Στυλιανίδη και Κωνσταντίνο Αρβανιτόπουλο, είναι άγνωστο το συνολικό ποσό που έχει εισπράξει για την καθόλου απτή δραστηριότητά της. Πρόκειται για μια τεράστια απάτη με πολιτική κάλυψη, από αυτές που ερευνούν οι εισαγγελείς, ή για μια θαυματουργή ομάδα που την αξία της δεν καταλαβαίνουν οι υπόλοιποι; Είναι δύσκολο να δοθεί απάντηση, αφού δεν υπάρχουν ούτε καν τηλέφωνα και ιστοσελίδες της ΜΚΟ, που εισέπραξε εκατομμύρια από το κρατικό χρήμα, για να ρωτήσει κάποιος…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 47 (B' Φεβρουάριος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Πάρτι εκατομμυρίων με τον πόνο του άλλου

Το ερώτημα «υπάρχει εισαγγελέας;» έχει καταντήσει δημοσιογραφικό κλισέ. Υπάρχουν πολλοί εισαγγελείς και τίμιοι. Η ερώτηση εν προκειμένω είναι αν υπάρχει εισαγγελέας όχι για να ερευνήσει πώς τα τρωκτικά του πολιτικού συστήματος ροκάνισαν το δημόσιο χρήμα, αλλά αν αυτό το γλέντι δεν ήταν τίποτε άλλο από έναν τρόπο για να δημιουργηθεί μαύρο πολιτικό χρήμα. Αν δηλαδή το χρήμα που δόθηκε στις ΜΚΟ, χωρίς έλεγχο και με επιτηδευμένη επιπολαιότητα, ήταν ένας τρόπος να εισπράξουν όσοι με ευκολία το έδωσαν…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 47 (B' Φεβρουάριος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Οι φίλοι μας οι Βατοπεδινοί

Το φαγοπότι και οι αδιαφανείς διαδρομές χρήματος προς τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις αποτελούν, βάσει αποδείξεων, μία από τις μεγαλύτερες παθογένειες της ελληνικής πολιτείας. Ήδη από τη δεκαετία του ’90, όταν οι πρώτες ΜΚΟ έκαναν την εμφάνισή τους, ο κρατικός προϋπολογισμός επιβαρυνόταν προκειμένου να τις ενισχύει. Στην πορεία των χρόνων η ίδρυση μιας ΜΚΟ έγινε επένδυση. Φαιδρά ονόματα, ανύπαρκτο έργο και αρκετά χαμένα εκατομμύρια συνέθεταν το σκηνικό της αδιαφάνειας και της διαφθοράς, ενώ συγκεκριμένα πρόσωπα, συνήθως ημέτεροι των εκάστοτε κυβερνόντων, πλούτιζαν στις πλάτες του έλληνα φορολογούμενου…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 47 (B' Φεβρουάριος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.