«Καθαρίζοντας»το παραδικαστικό

Για να απονεμηθεί Δικαιοσύνη χρειάζονται νόμοι και δικαστές. Για να συγκαλυφθεί ένα έγκλημα, χρειάζονται ακριβώς τα ίδια πράγματα. Οι νόμοι μπορούν να χρησιμοποιηθούν από αυτόν που τους έχει καταπατήσει και οι δικαστές να κάνουν «λάθος» ή να αποφασίσουν κατά την κρίση τους, όπως έχουν δικαίωμα. Η υπόθεση του «Παραδικαστικού Κυκλώματος», που το 2005 εμφανίστηκε ως μια υπόθεση διαφθοράς δικαστών οι οποίοι μέσα από ένα κύκλωμα διασυνδέσεων με δικηγόρους και ανθρώπους της Εκκλησίας καθόριζαν την έκβαση δικών, σήμερα έχει καταλήξει στην αθώωση των περισσότερων από αυτούς που εμφανίστηκαν ως πρωταγωνιστές…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 62 (B' Οκτώβριος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Οι κάτοικοι εκτεθειμένοι και στον επικίνδυνο αμίαντο

Το οικονομικό και περιβαλλοντικό σκάνδαλο που συντελείται στις Σκουριές της Χαλκιδικής έχει γίνει τα τελευταία δύο χρόνια αντικείμενο συζητήσεων, έχει προκαλέσει τις αντιδράσεις των κατοίκων της ανατολικής Χαλκιδικής, έχει φέρει στο φως βαρύτατες καταγγελίες για τρομοκράτηση των αντιδρώντων από τις αρχές, έχει προκαλέσει ακόμη και την εισβολή δυνάμεων καταστολής της αστυνομίας σε σχολείο της Ιερισσού και έχει οδηγήσει στον σχηματισμό δικογραφίας η οποία εμφανίζει δεκάδες κατοίκους της ευρύτερης περιοχής ως μέλη εγκληματικής οργάνωσης. Στη δικογραφία αυτή περιλαμβάνονται ακόμη και συνομιλίες προσώπων με δημοσιογράφους, οι οποίοι επιχείρησαν να ενημερωθούν για τα τεκταινόμενα στην περιοχή…
Extra Hot άρθρο μόνο για συνδρομητές. Γίνε τώρα Συνδρομητής
Ισορροπία του τρόμου για την Άγκυρα

Σε τεντωμένο σχοινί ακροβατεί η Τουρκία, επιχειρώντας να ισορροπήσει και εσωτερική «σταθερότητα» και το διεθνές της στάτους ως επίμαχος παράγοντας στην αντιμετώπιση των τζιχαντιστών του ISIS και να κρατήσει ισορροπίες στις εξελίξεις γύρω από το κουρδικό «ζήτημα» και να αναβαθμίσει τη θέση της στην Ευρώπη. Κι ενώ από ισχυρές πρωτεύουσες οι κινήσεις της παρακολουθούνται επίμονα και πιεστικά, η Άγκυρα ελάχιστα σήματα λαμβάνει πως τα πράγματα θα εξελιχθούν με γνώμονα το δικό της σχεδιασμό. Το εσωτερικό της «βράζει» και στο μαλακό της υπογάστριο, στα σύνορα με τη Συρία, οι Σύροι Κούρδοι που κατάφεραν να συγκρατήσουν στο ηρωικό Κομπάνι πάνοπλους τζιχαντιστές, με ελάχιστα μέσα, κερδίζουν παγκόσμια συγκίνηση και υποχρεώνουν ακόμη και την Ουάσιγκτον, να επανεξετάσει τις συμπάθειες και προτεραιότητές της. Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, παρότι στις μέχρι τώρα επιτυχίες του τού χρεωνόταν -έστω και για λόγους εκλογικών υπολογισμών- η επανέναρξη ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων με το PKK, εμφανίστηκε να καίει αυτό το χαρτί του, εξομοιώνοντας το PKK με τους τζιχαντιστές…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 62 (B' Οκτώβριος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ένας για 10
Κώστας Γάκης

Μουσική, σκηνοθεσία, ή ηθοποιία; Ο Κώστας Γάκης μπορεί να συνδυάζει και τα τρία με έναν ξεχωριστό, δικό του τρόπο. «Για να πετύχεις αυτό που θες χρειάζεσαι καθαρούς στόχους», μας λέει. Το βραβείο «Δημήτρης Χορν» για τον ρόλο του στην «Κατσαρίδα» αλλά και οι εμφανίσεις στο Μέγαρο Μουσικής με την Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ, το αποδεικνύουν περίτρανα…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 62 (B' Οκτώβριος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Hot Sports

ΠΑΕ κέρδιζαν εκατομμύρια μέσω πλαστών στοιχείων
Χορηγίες ύψους 2,7 εκατ. ευρώ εμφανίζονται να αποκόμισαν από τον ΟΠΑΠ Ποδοσφαιρικές Ανώνυμες Εταιρίες, προσκομίζοντας πλαστά φορολογικά ή ασφαλιστικά στοιχεία, όπως προκύπτει από έκθεση της Οικονομικής Αστυνομίας η οποία βρίσκεται ήδη στα χέρια του εισαγγελέα Χάρη Λακαφώση και την αποκάλυψε η τηλεοπτική «Δίκη». Όπως φαίνεται μάλιστα από ένορκη κατάθεση του αντιπροέδρου της ΕΠΟ Αριστείδη Σταθόπουλου, η ΕΠΟ δεχόταν φωτοτυπίες ενημεροτήτων και όχι πρωτότυπες όπως προβλέπει ο νόμος. Ο παράγοντας της ΕΠΟ, αναφέρει στην κατάθεσή του, σύμφωνα πάντα με τη «Δίκη»: «…ορίσθηκα μέλος της Τριμελούς Επιτροπής που σκοπό είχε να βοηθήσει την Επιτροπή Ιδιότητας Μεταγραφών κάνοντας έλεγχο σε όλους τους φακέλους των ΠΑΕ Α΄, Β΄και Γ΄ εθνικής κατηγορίας σχετικά με τις φορολογικές και ασφαλιστικές ενημερότητες που χρησιμοποιήθηκαν την μεταγραφική περίοδο από 1 έως 31 Ιανουαρίου 2011. Κατά τη διάρκεια του ελέγχου βρέθηκαν φορολογικές και ασφαλιστικές ενημερότητες που δεν ήταν πρωτότυπες όπως έπρεπε να είναι, αλλά ήταν φωτοτυπίες […]. Τότε η επιτροπή μας κατ’ εντολή του Δ.Σ. της ΕΠΟ αποφάσισε και έστειλε έγγραφα σε όλες τις ΔΟΥ και ΙΚΑ που υπήρχαν φωτοτυπίες ή ενδείξεις μη ορθότητας του εγγράφου προκειμένου να σταλούν τα πρωτότυπα για να γίνει ο έλεγχος της ορθότητας ή μη των αντίστοιχων φωτοτυπιών. Κατά τον έλεγχο διαπιστώθηκε σε ορισμένες ΠΑΕ ότι δεν ανταποκρίνονταν στην πραγματικότητα οι φωτοτυπίες που υπήρχαν στους φακέλους […]. Αναλόγως με την παραλαβή των εγγράφων από τις αρμόδιες ΔΟΥ και ΙΚΑ και τον σχετικό έλεγχο των αντίστοιχων φωτοτυπιών των φακέλων, παραδίδονταν στην αρμόδια επιτροπή της ΕΠΟ η οποία σε τακτικές συνεδριάσεις αποφάσιζε περί της πλαστότητας ή μη των εγγράφων που της παραδίδαμε». Να σημειωθεί ότι η ΕΠΟ τιμώρησε με υποβιβασμό στη Δ’ εθνική μόνο 11 από τις 27 ομάδες που βαρύνονται με πλαστές ενημερότητες, αθώωσε δύο ΠΑΕ, ενώ σύμφωνα με το ρεπορτάζ δεν ασχολήθηκε με τις υπόλοιπες 14 ΠΑΕ που συμπεριλαμβάνονται στην έκθεση της Οικονομικής Αστυνομίας. Για την ίδια υπόθεση τιμωρήθηκαν από την Ομοσπονδία με ποινές αποκλεισμού ενός και δύο ετών, 11 παράγοντες…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 62 (B' Οκτώβριος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Οι κυρώσεις «χτυπάνε» πετρέλαια

Τον Σεπτέμβριο ανακοινώθηκαν οι νέες κυρώσεις της ΕΕ και των ΗΠΑ εναντίον της Ρωσίας. Στη λίστα πλέον φιγουράρουν όλες οι ρωσικές τράπεζες, οι οποίες δεν θα μπορούν ούτε να χορηγούν πιστώσεις, ούτε να έχουν πρόσβαση στις δυτικές χρηματαγορές, και επίσης οι μεγαλύτερες ρώσικες πετρελαϊκές εταιρίες, οι κρατικές «Ροσνιέφτ» και «Γκαζπρομνιέφτ», καθώς και οι ιδιωτικές «Λουκόιλ» και «Σουργκουτνιεφτεγκάζ».
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 62 (B' Οκτώβριος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Πετρολούκας Χαλκιάς
«Όταν πάμε να φέρουμε το Σύνταγμα στα μέτρα μας, όλα να τα περιμένουμε»

Ο Πετρολούκας Χαλκιάς είναι ένας από τους μεγαλύτερους «μάστορες» του κλαρίνου. Έχοντας μια ζωή στερεοτυπικά ηπειρώτικη –ξενιτεύτηκε για είκοσι χρόνια–, ο Πετρολούκας κατάφερε να διαδώσει την ηπειρώτικη πεντατονία στα πέρατα της Γης και να συγκινεί ανθρώπους από διαφορετικές ηπείρους, συνηθισμένους σε εντελώς διαφορετικά ηχοχρώματα…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 62 (B' Οκτώβριος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Εις των βουλευτών Γόρτυνος (μέρος B΄)

Το 1886 ήταν χρονιά μεγάλων αλλαγών. Ο Δηλιγιάννης είχε αποπεμφθεί από τους ξένους και τον βασιλιά. Ο επανακάμψας πρωθυπουργός Τρικούπης, καθιέρωσε την ευρεία περιφέρεια ως εκλογικό σύστημα, μείωσε δηλαδή τους βουλευτές από 245 σε 150, καθιερώνοντας μεγαλύτερες περιφέρειες. Οι εκλογές έγιναν και τις κέρδισε ο Τρικούπης με μεγάλη διαφορά. Και τότε συνέβη κάτι που δεν είχε ξαναγίνει στην Ελλάδα, ούτε και θα ξαναγινόταν εύκολα. Η κυβέρνηση εξάντλησε την τετραετία!
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 62 (B' Οκτώβριος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ο ιός Έμπολα και οι αγορές

Η εν υπνώσει διεθνής κοινότητα και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, άρχισαν να στρέφουν τα βλέμματά τους προς τις χώρες της Δυτικής Αφρικής, όταν άρχισαν να θορυβούνται με την επιδημία του ιού Έμπολα τα στελέχη της Παγκόσμιας Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 62 (B' Οκτώβριος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Πρωθυπουργός της καρπαζιάς

Με τους πρωθυπουργούς ισχύει σε όλο τον κόσμο ένας κανόνας: Όταν τους καρπαζώνουν στο εξωτερικό, την πληρώνουν οι υπήκοοί τους στο εσωτερικό. Κανόνας που η ισχύς του αποδείχτηκε τελευταία, και μάλιστα με οδυνηρό τρόπο, στην περίπτωση της Ελλάδας και του Αντώνη Σαμαρά…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 62 (B' Οκτώβριος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ιράν: Από τη Σκύλα στη Χάρυβδη

Το 1979, η ροζ επανάσταση του Ιράν έριξε τη δυναστεία του Σάχη Ρεζά Παχλεβί για να φέρει στη θέση του το ισλαμικό καθεστώς του Αγιατολάχ Χομεϊνί. Η επανάσταση ήρθε έπειτα από τον ολοένα αυξανόμενο αριθμό νεκρών που χρεωνόταν ο Σάχης, στις προσπάθειές του να καταπλήξει τα κύματα διαδηλώσεων που τον ήθελαν εκτός θρόνου. Αλλά όχι μόνο. Επί των ημερών του, το Ιράν γνώρισε μια τόσο πρωτόγνωρη όσο και βίαιη ανάπτυξη φιλοδυτικού χαρακτήρα, καθώς πίσω από τον «Οίκο του Παγωνιού», όπως ονομαζόταν η δυναστεία, κρυβόταν ο γνωστός Αετός και τα συμφέροντά του…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 62 (B' Οκτώβριος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
«Ενοχλητικές» ομπρέλες

Στελέχη του φοιτητικού κινήματος που μετέχουν στις διαδηλώσεις του Χονγκ Κονγκ από τα τέλη Σεπτεμβρίου, καλούσαν τους πολίτες να συνεχίσουν τις καταλήψεις, μετά από κυβερνητικές δηλώσεις πως ενδεχόμενες συνομιλίες ήταν «απίθανο να είναι εποικοδομητικές». Η έκκληση του Άλεξ Τσόου, της Ομοσπονδίας Φοιτητών του Χονγκ Κονγκ, έγινε εν μέσω μικρότερων αριθμών διαδηλωτών – μόλις εκατοντάδων, σε σύγκριση με τις δεκάδες χιλιάδες, στο αποκορύφωμα των κινητοποιήσεων έξω από το αρχηγείο της κυβέρνησης, που αποκαλείται πια, η «πλατεία της ομπρέλας»…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 62 (B' Οκτώβριος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Δημήτρης Στεφανάκης
«Το καλό μυθιστόρημα δεν ήταν ποτέ mainstream»

«H εποχή μας είναι άκρως αντιμυθιστορηματική, αλλά το καλό μυθιστόρημα δεν ήταν ποτέ mainstream» λέει στο Hot Doc ο Δημήτρης Στεφανάκης, ο έλληνας συγγραφέας που τιμήθηκε πριν από λίγες εβδομάδες με το παράσημο του Ιππότη Γραμμάτων και Τεχνών του Γαλλικού Κράτους. Ο διακεκριμένος λογοτέχνης, ο οποίος έχει ήδη στις αποσκευές του το Διεθνές Βραβείο Καβάφη 2011 και το Prix Méditerranée Étranger 2011, μας μιλά για τα στάδια της συγγραφής, για τη δική του «συγγραφική εμμονή», για το παρόν και το μέλλον του μυθιστορήματος…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 62 (B' Οκτώβριος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
ΑποΤΥΠΟματα
Η τηλεόραση των δανειστών
Πριν δέκα μέρες υλοποιήθηκε, μετά από τέσσερα χρόνια, μια μνημονιακή υποχρέωση της χώρας. Μια υποχρέωση που μπαινόβγαινε κάθε φορά στους μνημονιακούς νόμους για να αποσυρθεί ή την τελευταία στιγμή στη Βουλή ή από κάποιον υπουργό, αφού προηγουμένως είχε λάβει το πράσινο φως από τους κομισάριους της τρόικας. Πρόκειται για την πώληση των συχνοτήτων, της αλλοτινής περιουσίας του δημοσίου, η οποία πέρασε ως ιδιωτική περιουσία στο ΤΑΙΠΕΔ. Η μνημονιακή υποχρέωση του 2010 να πουληθούν οι συχνότητες του λεγόμενου «ψηφιακού μερίσματος» στις εταιρίες κινητής τηλεφωνίας, υλοποιήθηκε τελικά τον Οκτώβριο του 2014 με την Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών να παραδίδει σε Cosmote, Wind και Vodafone τις τηλεοπτικές συχνότητες που απελευθερώνονται εξαιτίας της μετάβασης στην ψηφιακή τηλεόραση. Οι τρεις της κινητής θα πληρώσουν συνολικά 381 εκατ. ευρώ, 155 εκατ. ειδικά για το ψηφιακό μέρισμα…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 62 (B' Οκτώβριος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Αλί-τείες …παίρνει την ψεκαστήρα

Αλί has a dream! Κυβερνήσει ένα μέρα Ελλάδα, το κάνει το καλύτερο χώρα τη κόσμου. Ε! αφού δεν πρόλαβε Γιώργο Παπανδρέου, Αλί ένα μέρα τελειώσει τη έργο της. Που να μαθαίνει τώρα να οδηγεί τανκς, όμως το Πακιστανό! Άσε πιο εύκολο είναι κάνει μία κόμμα και κατέβει εκλογές. Κάθισε, λοιπόν, προχτές και σκέφτηκε πώς καταφέρει τη όνειρό της. Έχει δύο επιλογές. Το μία είναι να τη ψηφίσει το κόσμο. Το δεύτερη είναι να κατεβάσει τη τανκς…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 62 (B' Οκτώβριος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Το σύνδρομο Ράλλη και η «κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας»

Το 1979 η Ελλάδα υπογράφει τη συνθήκη προσχώρησης στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα. Στα μέσα το 1980 ο Κωνσταντίνος Καραμανλής εκλέγεται πρόεδρος της Δημοκρατίας και πρωθυπουργός αναλαμβάνει ο Γεώργιος Ράλλης. Η χώρα εντάσσεται οργανικά την 1η Ιανουαρίου του 1981 στην ΕΟΚ. Λίγο πριν τις εκλογές της 18ης Οκτωβρίου, ο Ράλλης προκειμένου να αντιμετωπίσει την επέλαση του ΠΑΣΟΚ, μοίρασε στους αγρότες επιταγές με βαρβάτα ποσά. Το γεγονός ήταν πρωτόγνωρο και δημιουργήθηκε μεγάλος ντόρος. Οι επιταγές δεν άλλαξαν τον ρου των πραγμάτων και το ΠΑΣΟΚ κατίσχυσε με το 48,07% των ψήφων και 172 έδρες στη Βουλή…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 62 (B' Οκτώβριος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Tech.doc
Βλαστοκύτταρα επαναφέρουν την όραση

Βλαστοκύτταρα επαναφέρουν την όραση
Επιστήμονες από τη Μασαχουσέτη εφήρμοσαν πιλοτική θεραπεία με βλαστοκύτταρα σε τυφλούς ασθενείς που έπασχαν κηλιδώδη εκφυλισμό (εκφύλιση της ωχράς κηλίδας), καταφέρνοντας να επαναφέρουν το μεγαλύτερο μέρος της όρασής τους. Είκοσι δύο μήνες μετά, και οι 18 ασθενείς δεν είχαν σημαντικές αρνητικές συνέπειες από τη μεταμόσχευση, ενώ μόνο τέσσερις ανέπτυξαν καταρράκτη και χειρουργήθηκαν.
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 62 (B' Οκτώβριος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Το δράμα του ελεγκτή της ΕΚΤ

Φανταστείτε το δράμα του να είσαι έντιμος υπάλληλος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) και να σε έχουν στείλει στην Αθήνα να ελέγξεις τα λογιστικά βιβλία των τεσσάρων ελληνικών τραπεζών. Κατ’ αρχάς, γνωρίζεις πως δεν χρειάζεται να πασχίσεις ιδιαίτερα για να καταλήξεις στο συμπέρασμα πως το πόρισμά σου, αν είναι να πεις την αλήθεια, είναι προδιαγεγραμμένο: τράπεζες με βιβλίο δανείων από τα οποία τουλάχιστον το ένα τρίτο είναι μη εξυπηρετούμενα (κοινώς έχουν σκάσει), έχουν πτωχεύσει. Τελεία και παύλα…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 62 (B' Οκτώβριος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Hot Doculture

Η επιλογή του 15νθήμερου
Ένα φεστιβάλ κινηματογράφου στο οποίο θα παραστούν η Χουλιά Κότσιγιτ και η Τουρκιάν Σοράι, οι δύο μεγάλες του τουρκικού λαϊκού σινεμά, είναι εκ προοιμίου το must be there γεγονός.
Ο λόγος για την Εβδομάδα Τουρκικού Κινηματογράφου, η οποία διοργανώνεται στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος από τις 23 έως τις 29 Οκτωβρίου.
Κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων, θα προβληθούν δεκατέσσερις ταινίες από τις πιο κλασικές του τουρκικού κινηματογράφου που έχουν βραβευτεί σε διεθνή φεστιβάλ, όπως οι: «Gözümün Nuru» (Με τα Μάτια της Ψυχής), «Ben O Değilim» (Εγώ δεν Είμαι Εγώ), «Küf» (Μούχλα), «İklimler» (Κλίματα Αγάπης), «Dedemin İnsanları» (Οι Άνθρωποι του Παππού μου), «Daire» (Κύκλος), «Kelebeğin Rüyası», (Το Όνειρο της Πεταλούδας), καθώς και ταινίες-ορόσημα του κλασικού τουρκικού κινηματογράφου όπως: «Gelin» (Η Νύφη), «Anayurt Oteli», (Ξενοδοχείο Ανάγουρτ), «Selvi Boylum Al Yazmalım» (Το Κορίτσι με την Κόκκινη Μαντίλα) και «Yol» ( Ο Δρόμος)…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 62 (B' Οκτώβριος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Η αισθητική του πλαστικού χειρουργού σε μακέτα

Θα κόψουν τον Βοτανικό Κήπο για να κάνουν εκθεσιακούς χώρους. Θα μπαζώσουν τις παραλίες για να τοποθετήσουν τραπέζια από ξύλο τικ, πάνω στα οποία θα καίνε αρωματικά κεριά και θα σερβίρονται παγωμένα κρασιά. Θα γκρεμίσουν το υποβαθμισμένο Αθηναϊκό Κέντρο για να χτίσουν τα εναλλακτικά Mall μιας σύγχρονης εναλλακτικής πόλης, στα οποία ωστόσο θα πληρώνεις με παραδοσιακό χρήμα…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 62 (B' Οκτώβριος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ο ιός Γιούνκερ

Ιδιαίτερα εντυπωσιασμένη από τον νέο πρόεδρο της Κομισιόν είναι η διεθνής κοινότητα των συνωμοσιολόγων, αφού ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ καλά καλά δεν πρόλαβε να καθίσει στην καρέκλα και άρχισε τις μπίζνες και μάλιστα τις χοντρές…
Ο νέος ευρωπαίος Χαλίφης, αφού ανακάτεψε τα χαρτοφυλάκια, αποδυναμώνοντας εκείνα που μπορεί χαλάσουν τη «σούπα» στον ίδιο και στους φίλους του, συγχωνεύοντας το Περιβάλλον με τις Θαλάσσιες Υποθέσεις και την Ενέργεια με την Κλιματική Αλλαγή, μπήκε σε πιο βαθιά μονοπάτια, μεταφέροντας αρμοδιότητες από το ένα χαρτοφυλάκιο στο άλλο.
Όπως έλεγε η crème de la crème των συνωμοσιολόγων, η κίνηση ματ του Γιούνκερ, κίνηση που αντιστοιχεί σε δεκάδες δισεκατομμύρια μπικικίνια, είναι η μεταφορά της αρμοδιότητας για τα φάρμακα και τις ιατρικές συσκευές από τον Επίτροπο Υγείας, στον Επίτροπο για την Εσωτερική Αγορά και τη Βιομηχανία!
Η κίνηση αυτή του Γιούνκερ δεν πέρασε απαρατήρητη από 36 ευρωπαϊκές οργανώσεις και φορείς που με επιστολή τους εξέφρασαν την έκπληξη και την ανησυχία τους για αυτή την απόφαση επισημαίνοντας προς τον πρόεδρο της Κομισιόν ότι: «Η βασική κινητήρια δύναμη των πολιτικών της ΕΕ σχετικά με τα φαρμακευτικά προϊόντα και τις τεχνολογίες της Υγείας θα πρέπει να είναι η προώθηση και η προστασία της υγείας και της ασφάλειας των ασθενών. Ο Επίτροπος για τη Βιομηχανία και την Εσωτερική Αγορά, όμως, έχει εντολή να προωθήσει την ανταγωνιστικότητα της βιομηχανίας και την ευρωπαϊκή οικονομία. Η διάκριση αυτή είναι σημαντική ιδιαίτερα σε ευαίσθητα θέματα όπως η ενημέρωση των ασθενών και η τιμολόγηση των φαρμάκων, όπου οι ανάγκες των ασθενών μπορεί να είναι σε σύγκρουση με τα συμφέροντα της βιομηχανίας. Η μετατόπιση που προτείνετε στέλνει το λάθος μήνυμα στους ευρωπαίους πολίτες και τους ασθενείς -δηλαδή ότι τα οικονομικά συμφέροντα είναι πάνω από την υγεία τους».
Ζαν Κλοντ…Ταμιφλού
Το θέμα της μεταφοράς της κρίσιμης για τη δημόσια υγεία αρμοδιότητας έχει βαθύ παρασκήνιο και πιέσεις επί πιέσεων τα τελευταία πέντε χρόνια από τις μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες που είδαν το 2009 την επιρροή τους να μετριάζεται μετά την αποκάλυψη του μέγα σκανδάλου με τον ιό της νέας γρίπης Η1Ν1 και το Ταμιφλού.
Μέχρι και το 2009 η αρμοδιότητα για τα φάρμακα και τις ιατρικές συσκευές ήταν στον Επίτροπο Βιομηχανίας και μεταφέρθηκαν στον Επίτροπο Υγείας όταν έγινε η μεγάλη παγκόσμια μπάζα με το Ταμιφλού, που θα έσωζε την ανθρωπότητα από την πανδημία της νέας γρίπης. Όπως αποκαλύφθηκε κατόπιν εορτής και αφού τα κράτη είχαν ξεπαραδιαστεί γεμίζοντας τις αποθήκες τους με φάρμακα και εμβόλια, οι φόβοι για πανδημία ήταν στημένοι για να ξεπουλήσουν οι πολυεθνικές του φαρμάκου. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Έκθεσή της η Επιτροπή Υγείας του Συμβουλίου της Ευρώπης που ερεύνησε το σκάνδαλο, αποκάλυψε ότι ο χειρισμός της πανδημίας της νέας γρίπης Η1Ν1 από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, τις ευρωπαϊκές υπηρεσίες και τις εθνικές κυβερνήσεις, οδήγησε σε «σπατάλη μεγάλων ποσών δημόσιου χρήματος και αδικαιολόγητο πανικό». Ο συντάκτης της έκθεσης Πολ Φλιν επεσήμανε, μάλιστα, ότι «επρόκειτο για μία πανδημία που δεν υπήρξε ποτέ», περιγράφοντας το πρόγραμμα εμβολιασμού ως «ψευδοφάρμακο μεγάλης κλίμακας». Η Επιτροπή στην έκθεσή της είχε εντοπίσει σοβαρά προβλήματα διαφάνειας κατά τη διαδικασία λήψης αποφάσεων, που οδηγούσαν σε έντονη ανησυχία για το ρόλο των φαρμακευτικών εταιριών στη λήψη των αποφάσεων.
Πέντε χρόνια μετά οι πιέσεις των πολυεθνικών του φαρμάκου απέδωσαν, τα λόμπι θριάμβευσαν και η αρμοδιότητα επέστρεψε στον Επίτροπο Βιομηχανίας, επιβραβεύοντας εκείνους που θεωρούν ότι τα φάρμακα είναι ένας τομέας που πρέπει να συνδέεται με το κέρδος και το παρασκήνιο και όχι με την ελεύθερη πρόσβαση, την ασφάλεια και τη διαφάνεια.
το άρθρο δημοσιεύθηκε στο Hot Doc #60, τον Σεπτέμβριο του 2014
Extra Hot άρθρο
Έξοδος στις αγορές
Τι σημαίνει και γιατί τώρα

Κυβέρνηση και τρόικα πανηγυρίζουν την έξοδο στις αγορές. Την ίδια ώρα μας λένε ότι το δημόσιο έχει σημαντικό πρωτογενές πλεόνασμα, όπερ μεθερμηνευόμενον, δεν έχει λόγο να δανείζεται για μισθούς, συντάξεις, ακόμα και για… προεκλογικό κοινωνικό μέρισμα. Τότε γιατί δανειζόμαστε από τις αγορές πριν καλά-καλά λάβουμε τις τελευταίες δόσεις του Μνημονίου 2;
Ας αρχίσουμε από απλή αριθμητική: Έστω ότι δανειζόμαστε 5 δισ. από τις αγορές, εντός του 2014, με επιτόκιο 5%. Το κόστος για το δημόσιο θα είναι, αρχικά, μεταξύ 50 και 80 εκατομμυρίων προμήθεια για την Goldman Sachs, την Deutsche Bank ή όποιον άλλον οίκο χρησιμοποιήσει η κυβέρνηση ως ατζέντη. Αυτά με το καλημέρα. Από εκεί και πέρα θα πρέπει να καταβάλουμε ένα ποσό 276 εκατομμυρίων ετησίως για τόκους από το 2015 έως και το 2020. Το οποίο σημαίνει ότι κάθε χρόνο πάνω από το μισό φετεινό προεκλογικό κοινωνικό μέρισμα θα δίνεται στους αγοραστές των υπό έκδοση ομολόγων.
Για να καταλάβουμε τι σημαίνει αυτό, το 2015 η χώρα είναι ήδη δεσμευμένη, από το Μνημόνιο 2, να αποπληρώσει 21,9 δισεκατομμύρια στην τρόικα και λοιπούς πιστωτές. Τώρα θα πρέπει να βρει κι άλλα 276 εκατομμύρια μόνο για τους επιπλέον τόκους. Πού θα τα βρει; Αυτό το ποσό αποπληρωμών αντιστοιχεί στο 12,7% του ΑΕΠ του 2015. Προσβλέπει σε τέτοιο πλεόνασμα ο κ. Στουρνάρας; Προφανώς και όχι. Το οποίο σημαίνει ότι οι κυβερνώντες γνωρίζουν άριστα πως το Βερολίνο και η Φρανκφούρτη ετοιμάζουν νέο μνημόνιο, ώστε να μη φανεί ότι η Ελλάδα κάνει στάση πληρωμών. Δεν θα το ονομάσουν Μνημόνιο, αλλά, όπως και να το ονομάσουν, θα είναι η λογική εξέλιξη των Μνημονίων 1 & 2.
Το πρώτο σκέλος του σχεδίου αφορά την επιμήκυνση των αποπληρωμών μας: Αντί να ολοκληρωθούν το 2035 (όπως προβλέπει το Μνημόνιο 2), θα ολοκληρωθούν το 2055 (κάτι που μειώνει τις ετήσιες αποπληρωμές, αλλά αυξάνει το συνολικό χρέος). Η έξοδός μας στις αγορές (δηλαδή η έκδοση ομολόγων) είναι το δεύτερο μέρος αυτού του σχεδίου για το Μνημόνιο 3, όπως εξηγώ πιο κάτω. Από πέρυσι είχαν σκοπό να εκδώσουν ομόλογα, αλλά κατά το Φθινόπωρο. Απλώς τώρα επέσπευσαν την ανακοίνωση της εξόδου μερικούς μήνες, επειδή, υποθέτω, μετά την υπόθεση Μπαλτάκου έπρεπε να ενισχυθεί το ευρω-κόμμα της τρόικα πριν από τις ευρωεκλογές του Μαΐου. Ας επιστρέψουμε όμως στο Μνημόνιο 3 που σχεδιάζεται και στον ρόλο που παίζει σε αυτό η έξοδος στις αγορές.
Όπως είδαμε, μας βγάζουν στις αγορές πτωχευμένους, βυθίζοντας τη χώρα πιο βαθιά στην πτώχευση. Γιατί το κάνουν; Η απάντηση κρύβεται σε μια αντίφαση: Επειδή από τη μία η τρόικα πρέπει να εξασφαλίσει ένα νέο τεράστιο πακέτο δανεικών για την Ελλάδα (καθώς η πτώχευση του δημοσίου μας αυξάνεται εκθετικά), ενώ από την άλλη το Βερολίνο δεν θέλει επ’ ουδενί να πει στον γερμανό πολίτη ότι θα δώσουν κι άλλα δανεικά στο ελληνικό δημόσιο. Πώς γίνεται και να μας επιβάλουν νέο δανεισμό και να πουν στους γερμανούς πολίτες ότι τέρμα τα πακέτα διάσωσης της Ελλάδας; Είναι απλό: Το Μνημόνιο 3 θα χρηματοδοτείται ως επί το πλείστον από τις αγορές. Πώς όμως θα πειστούν οι αγορές να δανείσουν στο πτωχευμένο ελληνικό δημόσιο με αξιοπρεπή επιτόκια; Γιατί να είναι διατεθειμένοι οι ιδιώτες (που δεν είναι βεβαίως κορόιδα για να πιστεύουν τα περί Greek success story) να δανείσουν ένα κράτος με (κοινά αποδεκτό) μη βιώσιμο χρέος; Η απάντηση της κυβέρνησης συνασπισμού του Βερολίνου είναι: Μέσω της επίκλησης του προγράμματος ΟΜΤ της ΕΚΤ!
Τι εστί ΟΜΤ; Το όνομά του είναι καθαρά παραπλανητικό. Σημαίνει «οριστικές νομισματικές συναλλαγές» (outright monetary transactions), κάτι που δεν σημαίνει βεβαίως απολύτως τίποτα. Αυτό που εννοεί η ΕΚΤ με τα αρχικά ΟΜΤ είναι η εξής απειλή-εγγύηση: Η ΕΚΤ εγγυάται (ή καλύτερα απειλεί) πως, αν τα επιτόκια ομολόγων μιας χώρας που υπαχθεί στο ΟΜΤ ανέβουν πάνω από κάποιο επίπεδο (π.χ. 5%), η ΕΚΤ θα παρέμβει, αγοράζοντας όσα τέτοια ομόλογα χρειάζεται για να ρίξει τα επιτόκια κάτω του επίπεδου αυτού. Μια τέτοια εγγύηση- απειλή της ΕΚΤ αρκεί ώστε οι ιδιώτες να είναι διατεθειμένοι να αγοράσουν ελληνικά ομόλογα, αν και γνωρίζουν ότι το ελληνικό δημόσιο όχι μόνο θα παραμένει πτωχευμένο, αλλά θα γίνεται όλο και πιο πτωχευμένο (με κάθε νέο ομόλογο που εκδίδει).
Να λοιπόν ο σκελετός του Μνημονίου 3: Όπως το Μνημόνιο 2 βασιζόταν σε 130 δισ. νέα δάνεια για να συγκαλυφθεί η αστοχία του Μνημονίου 1 (και η αδυναμία μας να αποπληρώσουμε τα 110 δισ. του Μνημονίου 1), έτσι και το Μνημόνιο 3 θα μας εξασφαλίσει άλλα 200 δισ. (σε βάθος χρόνου) για να συγκαλυφθεί η αστοχία του Μνημονίου 2 (και η πλήρης αδυναμία αποπληρωμής των 240 δισ. των Μνημονίων 1 & 2). Η μόνη διαφορά θα είναι ότι τα 200 αυτά δισ. δεν θα ανακοινωθούν ως τρίτο πακέτο διάσωσης, δεν θα περάσουν από τα κοινοβούλια των κρατών-μελών της ευρωζώνης, δεν θα συζητηθούν καν στα ΜΜΕ. Απλώς θα αντλώνται λίγα-λίγα από τις αγορές υπό τη σιωπηλή καθοδήγη και απειλή- εγγύηση της ΕΚΤ. Παράλληλα, η χώρα θα τελεί υπό πλήρη επιτήρηση, με εξοντωτική λιτότητα, συνεχείς παρεμβάσεις, εκποίηση ό,τι πλούτου έχει διατηρήσει το δημόσιο και μηδενικούς βαθμούς ελευθερίας για όποια κυβέρνηση συναινέσει στο σιωπηλό Μνημόνιο 3.
Γιατί όμως βιάζονται τόσο να εκδώσουν ομόλογα τώρα, πριν καλά-καλά λάβουν τις τελευταίες δόσεις από το Μνημόνιο 2; Οι λόγοι είναι τρεις. Τον πρώτο τον είδαμε: Θέλουν να δώσουν μερικούς πόντους στην κυβέρνηση προεκλογικά, επιτρέποντάς της να πανηγυρίσει την ηρωική έξοδο (ούτε το Μεσολλόγγι να ήταν!). Ο δεύτερος λόγος είναι πιο σημαντικός: Για να εγκριθεί το ΟΜΤ από τη Γερμανία, ο πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι αναγκάστηκε να θέσει ως όρο ενεργοποίησης του ΟΜΤ υπέρ των ομολόγων της χώρας Χ ότι η χώρα Χ βρίσκεται ήδη στις αγορές. Για να μπορέσουν, λοιπόν, να ενεργοποιήσουν το Μνημόνιο 3 είναι απαραίτητο να βγουν στην πασαρέλα των αγορών διακηρρύσσοντας ότι ο αποκλεισμός της χώρας από την αγορά χρήματος τελείωσε. Υπάρχει και τρίτος λόγος: Να βοηθήσουν κι άλλο τους αγαπητούς τους τραπεζίτες!
Πώς βοηθά τους τραπεζίτες η έξοδος στις αγορές; Οι ελληνικές τράπεζες δεν διαθέτουν πλέον ομόλογα του δημοσίου (μετά και την κατ’ ευφημισμόν επαναγορά χρέους του Δεκεμβρίου 2012). Αυτό τους κόβει τα πόδια, καθώς οι τράπεζες χρησιμοποιούν κρατικά ομόλογα ως εχέγγυα για να δανείζονται από την ΕΚΤ. Τώρα, θα δανειστούν η μία από την άλλη, θα αγοράσουν ομόλογα κι έτσι θα βγάλουν κέρδη εις βάρος του έλληνα και ευρωπαίου φορολογούμενου. Πώς; Με δύο τρόπους: (α) Δανείζονται με επιτόκιο λιγότερο του 1% η μία από την άλλη και δανείζουν στο δημόσιο (αγοράζοντας τα νέα ομόλογα) με 5%, και (β) καλύπτουν τα μεταξύ τους δάνεια καταθέτοντας τα ομόλογα αυτά στην ΕΚΤ για να λάβουν ρευστό χρήμα με επιτόκιο 0,25%. Έτσι θα ενταθεί η αλληλεξάρτηση πτωχευμένων τραπεζών και του πτωχευμένου δημόσιου, την ώρα που τράπεζες, τρόικα και κυβέρνηση θα πανηγυρίζουν το Greek success story!
Επίλογος
Τι ήταν αυτό που ανέκαθεν χαρακτήριζε την ελληνική κλεπτοκρατία; Υπερδανεισμός του κράτους (τον οποίο φορτωνόταν ο αδύναμος φορολογούμενος) και κάποια ψίχουλα παροχών (από τα δανεικά) προεκλογικά, ώστε οι εκπρόσωποι της κλεπτοκρατίας να επανεκλέγονται.
Τι χαρακτηρίζει τη νέα, μνημιώδη, μνημονιακή κλεπτοκρατία σήμερα; Νέος δανεισμός του βαθιά πτωχευμένου κράτους από τις αγορές, υπό την αιγίδα και με τη βοήθεια της τροϊκανής τεχνογνωσίας, και κάποια ψίχουλα παροχών (από τα δανεικά) προεκλογικά, ώστε οι εκπρόσωποι της νέας κλεπτοκρατίας να μην καταποντιστούν στις ευρωεκλογές. Υπό αυτή την έννοια, επιστροφή στις αγορές δεν είναι παρά ολική επιστροφή στην παραδοσιακή πρακτική της εγχώριας κλεπτοκρατίας, με τη μεγάλη όμως διαφορά ότι σήμερα το κράτος είναι πιο βαθιά πτωχευμένο από ποτέ, η ελληνική κοινωνία ισχνότατη και στα όρια της εξαθλίωσης και η άρχουσα κλεπτοκρατία δεσμευμένη από τον ξένο παράγοντα περισσότερο απ’ όσο οι μετεμφυλιακές κυβερνήσεις από τον κ. Πιούριφοϊ.
Κλείνοντας με μια περίληψη του τι σημαίνει η έκδοση ομολόγων και η έξοδος στις αγορές, το μόνο που αξίζει να συγκρατήσουμε είναι ότι:
(Α) Επιταχύνει τον ρυθμό αύξησης του ήδη μη βιώσιμου χρέους, και
(Β) Αποτελεί μέρος του σχεδίου για το Μνημόνιο 3, το οποίο θα διαφέρει από τα πρώτα δύο μνημόνια μόνο στο ότι τα νέα, τεράστια, μη βιώσιμα δάνεια θα έρθουν από ιδιώτες με τη διαμεσολάβηση της ΕΚΤ (στο πλαίσιο του προγράμματος ΟΜΤ).
το άρθρο δημοσιεύθηκε στο Hot Doc #50, τον Απρίλιο του 2014
Extra Hot άρθρο
Νοικοκυραίοι βουλευτές

Συνηθίζεται να λέγεται πως η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού. Στην εποχή του μνημονίου, η πολιτική δεν μοιάζει και τόσο με τέχνη, αν και πολλά από τα αποτελέσματά της μοιάζουν αρκετά με την Γκουέρνικα. Ζωγραφίζει ο Σαμαράς, γλύφει (από το γλυπτό η λέξη) ο Βενιζέλος, σολάρει η Βούλτεψη.
Πέρα από μεταφορές και φιλοσοφικές προεκτάσεις, ζούμε την εποχή που η πολιτική σε μεγάλο βαθμό είναι η ιδιοτέλεια του πολιτικού. Σε αυτό που εμφανίζεται ως ιστορικό πεδίο της πολιτικής, οι ανθρώπινες αδυναμίες είχαν μεγαλύτερο ρόλο από αυτόν που υπολογίζει και γνωρίζει το κοινό. Οι άμεσα ενδιαφερόμενοι, οι πολιτικοί δηλαδή, ακόμη και αν δεν αναπτύσσουν την τέχνη της πολιτικής, εκπαιδεύονται και εθίζονται τελικώς στην τέχνη της μετονομασίας. Οι ιδιοτελείς επιλογές βαφτίζονται «έθνος», «σωτηρία», «ανάγκη», άρα όποιος τις αμφισβητήσει, είναι αυτόματα άπατρις, καταστροφέας και δεν κατανοεί τις σύγχρονες αναγκαιότητες.
Από το παραδοσιακό ρουσφέτι, έως την ιστορική ρήση του Αντρέα που κατανοούσε γιατί ένας υπουργός «μπορεί να κάνει ένα δωράκι στον εαυτό του», φαίνεται πως η πολιτική των κυβερνώντων είναι ένα σύνολο ιδιοτελών απόψεων που θεωρητικά ευνοεί το κόμμα, άρα είναι δικαιολογημένη, για να καταλήξει να ευνοεί το πρόσωπο που τελικώς ταυτίζει τον εαυτό του με το κόμμα.
Στη σύγχρονη ελληνική ιστορία δύο μεγάλες πολιτικές μεταβολές δημιουργήθηκαν από εμφανή ιδιοτέλεια και συμφέρον. Η μία ήταν η Αποστασία η οποία έριξε την κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου τη δεκαετία του ’60. Η άλλη προέκυψε από τον Αντώνη Σαμαρά ο οποίος έριξε την κυβέρνηση Μητσοτάκη το 1993. Αν πιστέψουμε τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και τον Στέφανο Μάνο, η κυβέρνηση έπεσε γιατί ο νυν πρωθυπουργός εξυπηρέτησε οικονομικά συμφέροντα που συνδέονταν με τον ΟΤΕ και τις ψηφιακές παροχές.
Υπάρχουν φήμες πως η αγωνία της σημερινής κυβέρνησης να παραμείνει κυβέρνηση και πολύ περισσότερο τα επιχειρηματικά συμφέροντα που φοβούνται μήπως γίνει κάτι διαφορετικό από αυτό που τους καθιστά καθημερινά και πιο πλούσιους, επεξεργάζονται αυτή την ιδιοτελή τάση πρωταγωνιστών της πολιτικής, προκειμένου να εξασφαλίσουν τις 180 ψήφους της προεδρικής εκλογής.
Αν όμως πιστέψουμε αυτές τις φήμες (προσωπικά δεν έχω κανένα λόγο να τις αμφισβητώ), τότε μας διαφεύγει ένα άλλο κίνητρο άσκησης της πολιτικής. Πρόκειται για ανθρώπους που δεν θα διακινδυνεύουν ενδεχομένως να πάρουν βαλίτσα με χρήμα, αλλά ακολουθούν την πορεία αυτών που θέλουν πολύ να πάρουν ή που παίρνουν. Κάθονται στα ίδια έδρανα, ψηφίζουν τα ίδια καταστροφικά πράγματα, φτάνουν ακόμη και στο ακραίο σημείο να πείσουν τον εαυτό τους πως τους αρέσει ο Βενιζέλος και ο Άδωνις. Συνήθως ιδεολογικοποιούν τις συμπεριφορές τους, δικαιολογούν τη στάση τους και αποδίδουν ρόλο ευθύνης στη δειλία τους.
Πρόκειται για τους φτωχοϊδιοτελείς που ανακάλυψαν στην πολιτική εκτός από την προσωπική τους προβολή και ένα εισόδημα που δεν θέλουν να χάσουν. Πάρτε για παράδειγμα έναν βουλευτή, ας πούμε τον βουλευτή Καλαμαριανό, που βρέθηκε στην πολιτική και του δόθηκε η ευκαιρία να ανακαλύψει τη σημασία της προσωπικής πολιτικής. Να ανακαλύψει πως μπορεί να ρυθμίζει καταστάσεις, αποφάσεις και κυρίως να του αναγνωρίζουν η άλλοι την σπουδαιότητα να το κάνει. Ο βουλευτής Καλαμαριανός λοιπόν, απέκτησε ένα μεγάλο εισόδημα για πρώτη φορά στη ζωή του, τόσο μεγάλο και τόσο πρωτόγνωρο όσο και η σημασία του. Ταυτόχρονα απέκτησε μια άλλη ζωή, ενώ πήρε και μερικά δάνεια που πρέπει να συνεχίσει να πληρώνει. Όταν λοιπόν ο βουλευτής Καλαμαριανός εξακοντίζει στην τηλεόραση τη θεωρητική του μπουρδολογία, μπορεί να σκέφτεται πως έτσι είναι σπουδαίος, αλλά σκέφτεται περισσότερο πως έχει μερικά ανοίγματα και δάνεια που πρέπει να συνεχίζει να πληρώνει. Αυτόματα, η πολιτική γίνεται η τέχνη των εφικτών ελιγμών που μπορούν να διατηρήσουν τα εισοδήματά του.
Ο βουλευτής Καλαμαριανός γίνεται αυτόματα ένας καλλιτέχνης των ανακυβιστήσεων και ένας νοικοκυραίος που δεν έχει πια ιδεολογικά δάνεια από τον Μπακούνιν ή τον Καστοριάδη ή έστω τον Αντρέα Παπανδρέου, αλλά από την Τράπεζα. Και τα δάνεια της Τράπεζας είναι σκληρά. Εκτός αν του τα χαρίσουν και αυτά.
Extra Hot άρθρο
Ανεπίδεκτες Κεντρικές Τράπεζες: Το νέο έγκλημα της Fed και μια ηρωίδα υπάλληλός της

Πριν έξι φθινόπωρα, το φθινόπωρο του 2008, κατέρρεε η Lehman Brothers και όλο το χρηματοπιστωτικό σύστημα αρχικά της Wall Street και κατόπιν της Δύσης ολόκληρης. Η διάσωση των απανταχού τραπεζών κόστισε μόνο στο αμερικανικό κράτος πάνω από το 200% του ΑΕΠ της Αμερικής. Δεν ήταν μόνο οι δικές τους τράπεζες που «έπρεπε» να διασωθούν από τον άμοιρο τον φορολογούμενο. Ήταν και οι άφρονες ευρωπαίοι τραπεζίτες.
Κοιτάξτε τι είχαν κάνει: Παρασυρμένοι από συμβουλές κυρίως της Goldman Sachs, γερμανοί, γάλλοι και ελβετοί τραπεζίτες (δήθεν συντηρητικοί και λιτοί) δανείζονταν πακτωλούς χρήματος από αμερικανικές τράπεζες όπως η Citi ή η Bank of America για να αγοράσουν τοξικά ομόλογα που παρήγαγε η Goldman Sachs. Απίστευτο κι όμως αληθινό. Κι όταν κατέρρευσε η αξία αυτών των τοξικών χαρτιών, οι ανόητες ευρωπαϊκές τράπεζες δεν είχαν τα χρήματα για να αποπληρώσουν τις αμερικανικές τράπεζες. Έτσι, η Κεντρική Τράπεζα της Νέας Υόρκης, το New York Fed, που είναι υπεύθυνη για την ρύθμιση και λειτουργία του τραπεζικού συστήματος της Wall Street, αναγκάστηκε όχι μόνο να διασώσει τους αμερικανικούς κολοσσούς (Goldman Sachs, Citi, J.P. Morgan, κλπ) αλλά και τους ευρωπαίους τραπεζίτες, ώστε οι τελευταίοι να μην αφήσουν τους αμερικανούς τραπεζίτες στα κρύα του λουτρού. Μύλος, με άλλα λόγια, πολλών τρισεκατομμυρίων.
Μετά από αυτό το στραπάτσο, οι ιθύνοντες στην Κεντρική Τράπεζα της Νέας Υόρκης παραδέχθηκαν ότι έφταιγαν. Ότι «κάτι» τους είχε ξεφύγει. Ότι είχαν αφήσει τους τραπεζίτες ανεξέλεγκτους με αποτέλεσμα την παγκόσμια κρίση που ακόμα ταλανίζει την υφήλιο, και της οποίας η Μνημονιακή Ελλάδα είναι ένα από τα πολλά, θλιβερά αποτελέσματα. Μετά την παραδοχή τους αυτή, οι υπεύθυνοι της Κεντρικής Τράπεζας της Νέας Υόρκης προσέλαβαν έναν καλό καθηγητή από το Πανεπιστήμιο Κολούμπια, τον David Beim, ο οποίος, αφού μελέτησε την δομή και λειτουργία της Κεντρικής Τράπεζας, έβγαλε το πόρισμά του: Έφταιγε η κουλτούρα της Κεντρικής Τράπεζας της Νέας Υόρκης και συγκεκριμένα το γεγονός ότι, πρώτον, δεν είχε στην δούλεψή της αρκετούς αδέκαστους υπαλλήλους που να ελέγχουν τους τραπεζίτες και, δεύτερον, ακόμα κι όταν ένας ευσυνείδητος υπάλληλος έκανε καλά την δουλειά του και μετέφερε στους προϊσταμένους του πληροφορίες για παρασπονδίες των τραπεζιτών, εκείνοι, οι προϊστάμενοί του, του έλεγαν ευγενικά να βγάλει τον σκασμό -να πάψει να δημιουργεί προβλήματα. Γιατί; Επειδή οι προϊστάμενοι είτε ήθελαν να δουλέψουν για μια από τις μεγάλες τράπεζες είτε ήταν πρώην διευθυντές αυτών των τραπεζών.
Έτσι, η Κεντρική Τράπεζα της Νέας Υόρκης αποφάσισε το 2009 να αλλάξει την εσωτερική της κουλτούρα. Προσέλαβε λοιπόν πολλούς νέους υπαλλήλους, αδέκαστους, μορφωμένους, που δεν είχαν σχέση με τις τράπεζες, και τους διέταξε να ελέγχουν αυστηρά τους τραπεζίτες, χωρίς να σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους. Μία εξ αυτών των νέων αδέκαστων υπαλλήλων της Κεντρικής Τράπεζας της Νέας Υόρκης ήταν η κα Carmen Segarra.
Η κα Segarra, εξέχουσα νομικός, με λαμπρές σπουδές σε κορυφαία αμερικανικά πανεπιστήμια και στην Σορβόνη, έπιασε αμέσως δουλειά. Η υπηρεσία της, η Κεντρική Τράπεζα της Νέας Υόρκης, την έστειλε στην Goldman Sachs, την γνωστή τράπεζα-κολοσσό που, όποια πέτρα σκανδάλου και να σηκώσει κανείς παγκοσμίως, θα την βρει από κάτω. Εγκαταστάθηκε λοιπόν στην Goldman Sachs η κα Segarra, σε ειδικό γραφείο, και η δουλειά της ήταν να ελέγχει καθημερινά τι γινόταν εκεί μέσα.
Κάθε εβδομάδα πήγαινε στα γραφεία της Κεντρικής Τράπεζας της Νέας Υόρκης και έδινε ραπόρτο στους προϊσταμένους της. Πολύ νωρίς κατάλαβε ότι κάποιο λάκκο έχει η φάβα. Όταν μετέφερε στους προϊσταμένους της τα απίστευτα πράγματα και θάματα που άκουγε και έβλεπε στο εσωτερικό της Goldman Sachs, οι προϊστάμενοί της ξύνιζαν τα μούτρα τους. «Δεν μπορεί να άκουσες κάτι τέτοιο, της έλεγαν». Μια φορά, δυο φορές, τρεις, και η κα Segarra κατάλαβε ότι θα είχε πρόβλημα αν επέμενε. Είχε την επιλογή μεταξύ του να κάνει την χαζή, ώστε η καριέρα της στην Κεντρική Τράπεζα της Νέας Υόρκης να εξελιχθεί καλά, ή να είναι σωστή στην δουλειά της, κάτι που απαιτούσε σύγκρουση τόσο με την Goldman Sachs όσο και με προϊσταμένους της στην Κεντρική Τράπεζα της Νέας Υόρκης.
Η Carmen Segarra επέλεξε την δύσκολη ατραπό, το όλο αγκάθια και πέτρες μονοπάτι. Ένα Σάββατο πήγε σε μαγαζί που πουλά εξειδικευμένα ηλεκτρονικά και αγόρασε μικροσκοπικό μικρόφωνο με το οποίο κατάφερε να καταγράψει 46 ώρες συνομιλιών με στελέχη της Goldman Sachs. «Δεν πιστεύετε ότι λένε αυτά που σας λέω ότι λένε, ιδού τα μαγνητοφωνημένα ντοκουμέντα».
Και τι δεν κατέγραψε το μαγνητοφωνάκι της. Μια μέρα πήγε στο γραφείο μεγαλοστέλεχους της Goldman Sachs με αποδείξεις για παράνομες συναλλαγές εδώ στο Τέξας, απ’ όπου σας γράφω αυτές τις γραμμές. Του έδειξε πως η Goldman Sachs είχε συμβουλέψει μια εταιρία, ας την πούμε Χ, να αγοράσει μετοχές σε μια άλλη εταιρία, έστω Ψ, χωρίς να πει στην εταιρία Χ ότι η ίδια η Goldman Sachs είχε πολλές μετοχές στην εταιρία Ψ -κάτι που είναι καθ’ όλα παράνομο στις ΗΠΑ και γενικά στην υφήλιο. Δεν είναι δυνατόν να πληρώνει κάποιος μια τράπεζα να σε συμβουλεύει, υποτίθεται αντικειμενικά, για το αν θα πρέπει να αγοράσεις «κάτι» χωρίς να γνωρίζεις ότι αυτό το «κάτι», ουσιαστικά, ανήκει στην τράπεζα που σε συμβουλεύει! Είναι ανήκουστο. Είναι ο ορισμός της σύγκρουσης συμφερόντων (conflict of interest).
Όταν το είπε αυτό στο μεγαλοστέλεχος της Goldman Sachs εκείνος χαμογέλασε και της απάντησε με θράσος: «Αν δεν υπάρχει σύγκρουση συμφέροντος, αγαπητή μου, δεν με συμφέρει μια συναλλαγή!» (If there is no conflict, there is no interest!) Κι όταν τον ρώτησε τι προτίθεται να κάνει για να μην επαναληφθούν τέτοιες παρανομίες, της έκλεισε το μάτι λέγοντας: «Απολύτως τίποτα».
Μια και δυο η Carmen Segarra πάει στον προϊσταμένο της, δυο ουρανοξύστες πιο κει, στην Κεντρική Τράπεζα της Νέας Υόρκης. Του είπε τι συνέβη. Εκείνος, άλλη μια φορά, έκανε ότι δεν την πίστεψε. Τότε τον βάζει να ακούσει την μαγνητοφωνημένη συνομιλία. Της απαντά: «Δεν το εννοούσε αυτό που είπε» και την διατάζει να ξεχάσει το θέμα. Εκείνη δεν το βάζει κάτω και γράφει έκθεση με όλες τις λεπτομέρειες. Λίγες μέρες μετά είχε απολυθεί χωρίς αιτιολόγηση. Κι όταν, ως δεινή δικηγόρος που είναι, η Carmen Segarra μήνυσε τόσο την Κεντρική Τράπεζα της Ν. Υόρκης όσο και τους προϊσταμένους της, ο αρμόδιος δικαστής απεφάνθη ότι η υπόθεση αυτή δεν εμπίπτει στην αρμοδιότητα του δικαστηρίου και έβαλε την μήνυση στο αρχείο.
Νομίζω ότι θα έπρεπε, οι απανταχού καλοί κ’ αγαθοί πολίτες, να καθιερώσουν βραβείο για ανθρώπους όπως η Carmen Segarra αλλά και ο Jake Bernstein, ο οποίος κατέγραψε την ιστορία αυτή και την δημοσίευσε στο περιοδικό PROPUBLICA την περασμένη εβδομάδα (26 Σεπτεμβρίου 2014).
Extra Hot άρθρο
Το μαλακό υπογάστριο του δικαιώματος

Τo να υπερασπίζεσαι το δικαίωμά σου είναι κάτι μεγαλειώδες. Δεν υπερασπίζεσαι την ύπαρξή σου και την ελευθερία σου, αλλά είτε το θέλεις είτε όχι υπερασπίζεσαι μια κοινωνία να λειτουργεί με δικαιώματα. Η υπεράσπιση ακόμη και των πιο προσωπικών δικαιωμάτων είναι μια κοινωνική λειτουργία που ξεπερνά τον ιδιωτικό χώρο τον οποίο μπορεί να επιχείρησε να υπερασπίσει. Δεν υπάρχει δικαίωμα που να διεκδικεί ένας, αλλά να αφορά μόνον ένα. Με τον ίδιο τρόπο, κάθε δικαίωμα που χάνει κάποιος, αφαιρείται από την κοινωνία. Αργά ή γρήγορα θα το χάσουν κι άλλοι.
Σε έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο, που εμφανίζεται όλο και πιο ευαίσθητος στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων, εμφανίζεται ταυτόχρονα μια αντίφαση. Μια προτεραιότητα δικαιωμάτων. Όλο και συχνότερα τα δικαιώματα αποχωρίζονται από το δίκιο ή το άδικο και καταλήγουν να διεκδικούνται με βάση την επιλογή, το γούστο, ακόμη και την ιδιότυπη μόδα.
Η κοινωνία γεμίζει με ακτιβιστές που είναι έτοιμοι να προωθήσουν ένα συγκεκριμένο δικαίωμα, το οποίο είναι ταυτόχρονα έτοιμοι να αποκόψουν από κάθε άλλο. Το δικαίωμα δεν είναι η ελευθερία που σου ανήκει, αλλά γίνεται ο βαθμός της ελευθερίας που επιλέγεις, στον τομέα που επιλέγεις. Μπορεί κάποιος να υπερασπίζεται το δικαίωμά του στη σεξουαλική του επιλογή, αλλά ταυτόχρονα να αδιαφορεί για το αν σε μια κοινωνία πεθαίνουν άνθρωποι; Πόσο ειλικρινής είναι η ζέση για τα δικαιώματα και ο ακτιβισμός, αν τον περιορίζεις στην περιοχή λίγο πάνω και λίγο κάτω από το μαλακό υπογάστριο;
Ή, για να αντιστρέψω την ερώτηση, σε μια χώρα που τα κοινωνικά δικαιώματα, το δικαίωμα στη μόρφωση ή την υγεία, καταλύονται, ποιο είναι το στοιχείο που εγγυάται πως κάποιο δικαίωμα θα μείνει τελικώς όρθιο;
Ο νεοφιλελευθερισμός προσπαθεί να πείσει πως υπάρχουν επετηρίδες δικαιωμάτων. Δικαιώματα που αξίζει να προασπίζεσαι και άλλα που η υπεράσπισή τους δεν οδηγεί πουθενά. Ο κατακερματισμός των δικαιωμάτων γίνεται για να μη δημιουργείται κοινωνική συνείδηση και δράση. Τα δικαιώματα τοποθετούνται στον ιδιωτικό χώρο, στο δωμάτιο του σπιτιού, εκεί που αναπτύσσονται αυστηρές προσωπικές ανάγκες και συμπεριφορές. Στην κρεβατοκάμαρα, στο απόρρητο του τηλεφώνου, ακόμη και στις ανθρώπινες συμπεριφορές που πρέπει να διακατέχονται από πολιτική ορθότητα και καθωσπρεπισμό.
Κάθε άλλο δικαίωμα και πολύ περισσότερο κάθε άλλη διεκδίκηση του δικαιώματος παρουσιάζεται ως γραφική απαίτηση χωρίς αντικείμενο. Σε μια κοινωνία επιλεκτικών δικαιωμάτων, απαγορεύεται να φωνάζεις και να είσαι κακότροπος στον διπλανό σου, αλλά ταυτόχρονα μπορείς να μη δίνεις σημασία στις κραυγές πόνου μιας κοινωνίας που χάνει τα βασικά της δικαιώματα με πρώτο και κύριο αυτό της επιβίωσης.
Η κοινωνία διαμορφώνεται έτσι με βάση το μοντέλο Καμίνη, ο οποίος την περίοδο των Χριστουγέννων έντυσε για αισθητικούς λόγους τους κορμούς των δέντρων με μάλλινα πουλόβερ. Κάτω από τα δέντρα βέβαια κοιμόντουσαν και πέθαιναν γυμνοί άστεγοι.
Στην απαίτηση του δικαιώματος πρέπει να υπάρχει μια συνειδησιακή απολυτότητα και όχι μια αισθητική επιλεκτική επιλογή. Ή είσαι με τα δικαιώματα ή δεν είσαι. Ή τα υπερασπίζεσαι ή όχι. Η διεκδίκηση του δικαιώματος του ευαίσθητου και προσωπικού πεδίου όχι μόνο είναι υποκριτική, αλλά δεν μπορεί να έχει κανένα αποτέλεσμα. Δυστυχώς τα δικαιώματα είναι σαν το ντόμινο. Την ώρα που θα πέσει το ένα, έχει ξεκινήσει η διαδικασία για να πέσουν όλα. Ακόμη και αυτό που είναι κρυμμένο στην κρεβατοκάμαρα.
Extra Hot άρθρο
ZunZuneo
Μυστικό twitter για την Κούβα

Δίκτυο ανταλλαγής μηνυμάτων στα πρότυπα του twitter, με στόχο την υπονόμευση της κυβέρνησης της Αβάνας, σχεδίασε και λειτούργησε από το 2009 και για δύο χρόνια η αμερικανική κυβέρνηση, λαμβάνοντας πληθώρα προφυλάξεων για να μην αποκαλυφθεί ο εμπνευστής και χρηματοδότης του. Το δίκτυο Zun Zuneo, σύμφωνα με ντοκουμέντα και συνεντεύξεις μετεχόντων που μετέδωσε το Associated Press στις αρχές Απριλίου, δημιουργήθηκε από την USAID (Αμερικανική Υπηρεσία για τη Διεθνή Ανάπτυξη) μέσω μυστικών εταιριών και χρηματοδοτήθηκε μέσω ξένων τραπεζών. Στο αποκορύφωμα της λειτουργίας του είχε 40.00 συνδρομητές. Το ποσό που δαπανήθηκε για το δίκτυο, περίπου 1,6 εκατομμύρια δολάρια, επισήμως προοριζόταν για κάποιο πρόγραμμα στο Πακιστάν.
Τo πρόγραμμα ξεκίνησε όταν ήρθαν στην κατοχή της Creative Associates International, που έχει την έδρα της στην Ουάσιγκτον, μισό εκατομμύριο αριθμοί κουβανικών κινητών τηλεφώνων.Είναι ασαφές πώς αποκτήθηκαν αυτοί οι αριθμοί, παρόλο που ντοκουμέντα δείχνουν ότι αποκτήθηκαν παράνομα, από σημαντική πηγή στον κρατικό πάροχο στην Αβάνα. Οι οργανωτές του δικτύου χρησιμοποίησαν αυτούς τους αριθμούς ως βάση συνδρομητών.
Αρχικά επιδιώχθηκε να κινηθεί το ενδιαφέρον κυρίως νέων Κουβανών, με ειδήσεις για αθλητικά, μουσική και καιρό. Οι χρήστες του Zun Zuneo (σημαίνει κολιμπρί στα κουβανικά) δεν γνώριζαν ότι ήταν δημιούργημα αμερικανικής υπηρεσίας που συνδέεται με το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ, ούτε πως άτομα και εταιρίες που το στήριξαν συνέλεγαν προσωπικά τους δεδομένα, ελπίζοντας να χρησιμοποιηθούν κάποια στιγμή οι πληροφορίες για πολιτικούς σκοπούς.
Ανάλυση πληροφοριών
Για τις ανάγκες του δικτύου δημιουργήθηκε ιστοσελίδα, που περιείχε και ψεύτικες διαδικτυακές διαφημίσεις, προκειμένου να δοθεί η εντύπωση πως επρόκειτο για πραγματική εταιρία. Ένας Κουβανός, πρώην συνδρομητής, δήλωσε στο BBC πως δεν είχε ιδέα ότι η υπηρεσία χρηματοδοτούταν από την αμερικανική κυβέρνηση, ενώ ανέφερε ότι το Zun Zuneo του έστελνε δωρεάν αθλητικές ειδήσεις. Στις κουίντες του δικτύου, οι υπολογιστές του Zun Zuneo αποθήκευαν και ανέλυαν μηνύματα συνδρομητών και άλλες δημογραφικές πληροφορίες, συμπεριλαμβανομένων δημογραφικών στοιχείων γένους, ηλικίας, δεκτικότητας και πολιτικών τάσεων. Η USAID πίστευε πως τέτοια στοιχεία θα την βοηθούσαν να φτιάξει χάρτη διαφωνίας στο νησί, που θα ήταν φτιάξει χάρτη διαφωνίας στο νησί, που θα ήταν χρήσιμος σε άλλα προγράμματα για την Κούβα. Στα προσεχώς του δικτύου, ήταν η οργάνωση ξαφνικών διαδηλώσεων, που θα οργανώνονταν μέσα σε μικρό διάστημα μέσω μηνυμάτων, ως πρόδρομων πολιτικών διαδηλώσεων. Το πρόγραμμα προχωρούσε αργά και προσεκτικά, προκειμένου να μη γίνει αντιληπτό από την κουβανική κυβέρνηση.
Εταιρίες σε Ισπανία και Νησιά Κέιμαν
Τόσο η USAID όσο και οι εργολάβοι του προγράμματος μπήκαν σε πολύ κόπο προκειμένου να κρύψουν τους δεσμούς της Ουάσιγκτον με το Zun Zuneo. Δημιούργησαν μάλιστα εταιρίες στην Ισπανία και στα Νησιά Κέιμαν προκειμένου να κρύψουν την προέλευση του χρήματος. «Δεν θα υπάρξει απολύτως καμία αναφορά σε ανάμειξη της κυβέρνησης των ΗΠΑ», αναφέρει υπηρεσιακό σημείωμα της Mobile Accord Inc, μίας από τους δημιουργούς του δικτύου, το οποίο ξεκίνησε λίγο μετά τη σύλληψη, το 2009, του αμερικανού εργολάβου Άλαν Γκρος στην Κούβα. Ο Γκρος φυλακίστηκε αφού είχε ταξιδέψει επανειλημμένα στην Αβάνα, για διαφορετική μυστική αποστολή της USAID, που αφορούσε την επέκταση της πρόσβασης στο ίντερνετ «με χρήση ευαίσθητης τεχνολογίας που μόνο κυβερνήσεις χρησιμοποιούν».
Ερωτηματικά για τη νομιμότητα
Δεν είναι σαφές αν το σχέδιο ήταν νόμιμο βάσει του αμερικανικού δικαίου, που απαιτεί γραπτή έγκριση των μυστικών ενεργειών από τον Πρόεδρο και ενημέρωση του Κογκρέσου. Αξιωματούχοι της USAID δεν έδωσαν απαντήσεις στα ερωτήματα για το ποιος ενέκρινε το πρόγραμμα και αν ο Λευκός Οίκος το γνώριζε. Ο διευθυντής της υπηρεσίας, Ρατζίβ Σαχ, υποστήριξε πως δεν επρόκειτο για μυστικό πρόγραμμα, αν και παραδέχθηκε ότι τμήματά του υλοποιήθηκαν με διακριτικότητα, για να προστατευτούν οι εμπλεκόμενοι. Σε συνέντευξή του στο MSNBC ο Σαχ δήλωσε πως το Γραφείο Λογοδοσίας της κυβέρνησης βρήκε το πρόγραμμα σύννομο, ο δε εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου Τζέι Κάρνεϊ δήλωσε άγνοια για το αν κάποιος στον Λευκό Οίκο το γνώριζε. Πρόσθεσε πάντως ότι ο Πρόεδρος υποστηρίζει τις προσπάθειες επέκτασης των επικοινωνιών στην Κούβα.
Η κουβανική κυβέρνηση αρνήθηκε να σχολιάσει. Σχόλιο στο περιοδικό The Nation ανέφερε πως το λιγότερο που μπορεί να σημειώσει κανείς είναι ότι οι λεπτομέρειες που αποκαλύφθηκαν φαίνεται να θολώνουν τις πολυετείς διαβεβαιώσεις της USAID ότι δεν διεξάγει μυστικές επιχειρήσεις, ενώ οι λεπτομέρειες των αποκαλύψεων μπορεί να υπονομεύσουν την αποστολή της υπηρεσίας για παράδοση βοήθειας σε φτωχές και ευάλωτες περιοχές του κόσμου – «μια προσπάθεια που απαιτεί εμπιστοσύνη και συνεργασία των ξένων κυβερνήσεων». Ο δημοκρατικός γερουσιαστής από το Βερμόντ και πρόεδρος της Επιτροπής Παροχών του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και της υποεπιτροπής Εξωτερικών Επιχειρήσεων, Πάτρικ Λι, χαρακτήρισε το πρόγραμμα «βλακώδες, βλακώδες, βλακώδες». Δεν το γνώριζε και αν τον είχαν ρωτήσει θα είχε απαντήσει: «Τι στο καλό σκέφτεστε; Αν πρόκειται να πραγματοποιήσετε μυστική επιχείρηση σαν αυτή, για αλλαγή καθεστώτος, υποθέτοντας πως αυτό μοιάζει λογικό, δεν είναι κάτι που πρέπει να γίνει μέσω της USAID». Το ίδιο πιστεύει και ο ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής από τη Γιούτα Τζέισον Τσάφετζ. «Αν η USAID αρχίσει να μετέχει σε μυστικές, ανατρεπτικές δραστηριότητες, η αξιοπιστία των ΗΠΑ μειώνεται», τόνισε. Ωστόσο ορισμένοι πολιτικοί υποστήριξαν την ενέργεια της αμερικανικής υπηρεσίας. Μάλιστα ο δημοκρατικός γερουσιαστής από το Νιου Τζέρσι Μπομπ Μενέντεζ, πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας, είπε πως αξίζουν συγχαρητήρια στην USAID γιατί έδωσε στον λαό της Κούβας μια πλατφόρμα λόγου.
Παύση χορηγίας, τέλος μηνυμάτων
Τον Σεπτέμβριο του 2012 το Zun Zuneo έπαψε να λειτουργεί, όταν σταμάτησε η χορηγία της αμερικανικής κυβέρνησης. Και τα μηνύματα σταμάτησαν. «Τη στιγμή που εξαφανίστηκε, ήταν σαν να δημιουργήθηκε ένα κενό», είπε πρώην συνδρομητής. Εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ δήλωσε ότι ούτε η πρώην υπουργός Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον ούτε ο σημερινός υπουργός Τζον Κέρι γνώριζαν σχετικά με το Zun Zuneo. Αξίζει ωστόσο να σημειωθεί ότι σε ομιλία της στο Πανεπιστήμιο Τζορτζ Ουάσιγκτον, το 2011, η Χίλαρι Κλίντον είχε αναφέρει ότι οι ΗΠΑ βοηθούν λαούς σε καταπιεστικά ιντερνετικά περιβάλλοντα. Και αναφερόμενη στον ρόλο της Τυνησίας στην Αραβική Άνοιξη, είχε πει πως ο κόσμος χρησιμοποίησε την τεχνολογία για να φουντώσει ένα κίνημα που οδήγησε σε επαναστατική αλλαγή.
Canvas Χρωματιστών Επαναστάσεων
Στο μεταξύ, στον ρόλο της Canvas, μιας χρηματοδοτούμενης από τις ΗΠΑ ομάδας εκπαίδευσης στις… χρωματιστές επαναστάσεις, αναφερόταν άρθρο του συγγραφέα Ουίλιαμ Ένγκνταλ στο Global Research. «Οι Ουκρανοί βρήκαν αποδείξεις άμεσης ανάμειξης της εκπαιδευτικής ομάδας, που έχει έδρα το Βελιγράδι και χρηματοδοτείται από τις ΗΠΑ, στις προσεκτικά ενορχηστρωμένες διαδηλώσεις του Κιέβου. Αντίγραφο φυλλαδίου που διένειμαν διαδηλωτές της αντιπολίτευσης στο Κίεβο πριν την αποπομπή του Γιανουκόβιτς είναι λέξη προς λέξη και εικόνα προς εικόνα μεταφράσεις φυλλαδίου που χρησιμοποίησαν οργανωτές της Canvas στις διαδηλώσεις του 2011 στην πλατεία Ταχρίρ στο Κάιρο. Η Canvas, πρώην Otpor, είχε λάβει το 2000 σημαντικά κονδύλια από το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ για να υλοποιήσει την πρώτη επιτυχή χρωματιστή επανάσταση, κατά του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς στην τότε Γιουγκοσλαβία. Από τότε έχει μετατραπεί σε πλήρους απασχόλησης εταιρία συμβούλων των ΗΠΑ περί επαναστάσεων, ενόσω εμφανίζεται ως ομάδα βάσης που υποστηρίζει τη δημοκρατία. Ποιος θα το φανταζόταν ότι μια μη κυβερνητική οργάνωση με έδρα τη Σερβία θα ήταν προκάλυμμα για αλλαγή καθεστώτος με την υποστήριξη των ΗΠΑ;»
το άρθρο δημοσιεύθηκε στο Hot Doc #52, τον Μάιο του 2014
Extra Hot άρθρο
Αυτές που «καθάρισαν» για όλους μας

Στις 18 Σεπτεμβρίου 2013, 595 καθαρίστριες κοιμήθηκαν εργαζόμενες και ξύπνησαν άνεργες. «Είναι ένα συναίσθημα που δεν μπορείς εύκολα να περιγράψεις. Σε ισοπεδώνει ως άνθρωπο. Δύο πράγματα μπορεί να συμβούν τότε. Να κάτσεις σπίτι σου στον καναπέ σου ή να πεις ότι, όχι, εγώ δεν θα το κάνω αυτό, θα βγω, θα παλέψω και θα διεκδικήσω να πάρω πίσω τη δουλειά μου». Οι καθαρίστριες έκαναν το δεύτερο λοιπόν. Βγήκαν έξω δειλά-δειλά, φοβισμένες γυναίκες, και έγιναν από τη μια στιγμή στην άλλη εκείνες που «καθάρισαν» για όλους μας.
Δήμητρα Μανώλη 52 ετών, απολυμένη καθαρίστρια της ΔΟΥ Βόλου
«Στους 9 μήνες των κινητοποιήσεών μας έχουμε έρθει πολλές φορές σε σύγκρουση με τα ΜΑΤ. Έχουν γεμίσει τα κορμιά μας πληγές και οι ψυχές μας μαζί. Το πόδι μου θα γίνει καλά, όπως και οι μελανιές των κοριτσιών, και δεν υπάρχει ούτε μία μας που αν της σηκώσεις τα μανίκια της δεν θα την βρεις γεμάτη μελανιές από τα χτυπήματα. Αυτό που μας ανησυχεί όμως είναι οι πληγές στην ψυχή μας. Δεν ξέρω τι σόι δημοκρατία είναι αυτή που όπου γυρίσω το κεφάλι μου, όπου πάει η ματιά μου, βλέπω κλούβες και αστυνομικούς. Αν αυτό δεν είναι χούντα, τι είναι χούντα; Ας μας απαντήσει κάποιος», αναρωτιέται η κυρία Μανώλη. Καθώς κάθεται σε αναπηρικό καροτσάκι, λόγω των χτυπημάτων που έχει δεχτεί από τα ΜΑΤ, τονίζει και προειδοποιεί πως ακόμα και μετά την απόφαση του Άρειου Πάγου εκείνες θα παραμείνουν στις θέσεις τους.
«Η προσωπική μου ιστορία είναι σαν τις περισσότερες. Δεν έχει κάτι διαφορετικό. Είμαι παντρεμένη με έναν άνθρωπο που όλη του τη ζωή ήταν εργάτης. Τα τελευταία χρόνια έχει προβλήματα με την υγεία του και έχει μία αναπηρική σύνταξη της τάξεως των 400 και κάτι ευρώ. Έχω δύο παιδιά. Μία κόρη που είναι άνεργη, καθώς ήταν από τα πρώτα θύματα της κρίσης, όταν έχασε τη δουλειά της πριν 4 χρόνια. Ενώ είχε φύγει από το σπίτι, ξαφνικά αναγκάστηκε να επιστρέψει. Και έχω και έναν γιο που έχει ένα μαγαζάκι, το οποίο προσπαθεί να το κρατήσει με νύχια και με δόντια ανοιχτό. Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι αυτός ο μισθός των 500 ευρώ είναι εντελώς απαραίτητος για να επιζήσει αυτή η οικογένεια». Η κυρία Μανώλη περιγράφει επίσης πως όλος σχεδόν ο οικογενειακός της περίγυρος είναι γεμάτος από ανέργους και ζητά από τους συμπολίτες της να πάψουν να κλείνονται στο σπίτι τους, να βγουν έξω, να φωνάξουν, να διεκδικήσουν.
Ευαγγελία Αλεξάκη 57 ετών, απολυμένη καθαρίστρια του ΣΔΟΕ Ιονίων Νήσων Κέρκυρας
«Αυτή τη δουλειά την έκανα πάρα πολλά χρόνια. Περίπου 20 χρόνια στο υπουργείο Οικονομικών και ήμουν εργάτρια σε κλωστοϋφαντουργία πάρα πολλά χρόνια. Δουλεύω από τα 14 μου. Από 14 ετών κολλάω ένσημα. Με αυτή τη δουλειά έκανα οικογένεια, μεγάλωσα δύο παιδιά, αγόρια. Με αυτή τη δουλειά τα μεγάλωσα, τα σπούδασα, έβγαλαν πανεπιστήμιο και τώρα ζουν με συμβάσεις τρίμηνες, τετράμηνες». Η κυρία Αλεξάκη περιγράφει πως πλέον κανείς σε αυτήν την οικογένεια δεν ονειρεύεται και περιγράφει μία κατάσταση πολύ κοινή για την μέση ελληνική οικογένεια στην Ελλάδα του success story. «Εγώ είχα πάρει και ένα δάνειο. Όνειρο ζωής να κάνω ένα δικό μου σπίτι, να το φτιάξουμε και να το βρουν τα παιδιά. Δεν είναι δα και κανένα μεγάλο όνειρο να κάνεις ένα σπίτι 85 τετραγωνικών! Τώρα γι’ αυτό το σπίτι θα γίνει κόκκινο το δάνειο, γιατί δεν μπορεί να πληρωθεί, και θα το πάρει η τράπεζα. Αν έρθει εκείνη η στιγμή που θα αναγκαστώ να μην μπορώ να πληρώσω το δάνειο και θα έρθει η στιγμή να το πάρει η τράπεζα, εγώ έχω κάνει όρκο ότι αυτό το σπίτι θα το κάψω μόνη μου και θα βάλω σε ένα φορτηγό επάνω τα αποκαΐδια και θα τα αδειάσω μπροστά στην τράπεζα. Δεν φταίω σε τίποτα ούτε εγώ ούτε οι συναδέλφισσές μου για αυτό που έγινε σε αυτή τη χώρα, για να πληρώνουμε εμείς οι γυναίκες των 600 και των 500 ευρώ αυτό το τίμημα. Εμείς δεν είχαμε ούτε offshore, ούτε ΜΚΟ, ούτε στο εξωτερικό χρήματα και βέβαια δεν καρπωθήκαμε μίζες της SIEMENS, για να πληρώσουμε όλο αυτό που συνέβη στη χώρα».
Δέσποινα Κωστοπούλου 52 ετών, απολυμένη καθαρίστρια της ΔΟΥ Ν. Ιωνίας
«Παντρεύτηκα στα 21 μου, έκανα δύο παιδιά, δύο κορίτσια. Στα 27 μου χώρισα και έκτοτε μεγάλωσα τις δυο μου κόρες μόνη. Είμαστε ουσιαστικά μονογονεϊκή οικογένεια, με δύο παιδιά που σήμερα είναι 29 και 30 ετών αντίστοιχα και άνεργα. Το λέω αυτό γιατί από εδώ και στο εξής είμαστε ουσιαστικά σε μία οικογένεια τρεις γυναίκες άνεργες. Δύσκολα χρόνια, δύσκολη ζωή. Πολλές δουλειές… Δούλευα δύο και τρεις δουλειές για να μεγαλώσω και να σπουδάσω τα παιδιά μου. Δεν παραπονιέμαι όμως. Καλά είμαστε μέχρι εδώ. Με τη σκούπα και τη σφουγγαρίστρα ουσιαστικά τα τελευταία σχεδόν 22 χρόνια μεγάλωσα και εγώ και τα παιδιά μου. Μαζί μεγαλώσαμε και νιώθω υπερήφανη για αυτό». Η κυρία Κωστοπούλου συνεχίζει να εμπιστεύεται την ελληνική Δικαιοσύνη, όπως τονίζει, παρά την απόφαση του Άρειου Πάγου σε βάρος τους, όμως επισημαίνει πως αυτό που περιμένει είναι η κυβέρνηση να δει καθαρά και να δώσει μία πολιτική λύση.
Φωτεινή Νικηταρά 45 ετών, απολυμένη καθαρίστρια του υπ. Οικονομικών
«Έχω 3 παιδιά και ένα εγγόνι. Δουλεύω από 12 ετών, παντρεύτηκα στα 16 μου, μεγάλωσα τρία παιδιά και έφτασα στα 45 μου να μην έχω δουλειά, να μην έχω να δώσω ένα ευρώ στα παιδιά μου, γιατί τα δύο παιδιά μου, τα δύο κορίτσια μου, ζουν μαζί μου επειδή είναι άνεργα, που είναι 25 και 20 χρονών, και η παντρεμένη κόρη μου, η μεγάλη, που είναι 26 ετών, είναι με τον άντρα της. Καλούμαστε να πληρώσουμε νοίκι, λογαριασμούς, χωρίς εισόδημα. Δεν χρωστούσα ούτε ένα ευρώ πουθενά. Αυτή τη στιγμή χρωστάω 1.500 ευρώ στη ΔΕΗ, 200 ευρώ στο νερό, 600 ευρώ νοίκι, γιατί έχουν μαζευτεί δύο μηνιάτικα, επειδή τα πληρώνω λίγα-λίγα με ό,τι έχω». Η κυρία Νικηταρά, η οποία μάλιστα είναι εκείνη που δέχτηκε τη γροθιά στο κεφάλι από τον αστυνομικό που τέθηκε σε διαθεσιμότητα, μιλάει με παράπονο για τις τραγικές αλλαγές που βιώνει στη ζωή της, όμως είναι αποφασισμένη να αγωνιστεί, όπως έπραττε πάντα. «Αν μας βλέπετε καμιά φορά στην κάμερα να κλαίμε, δεν κλαίμε από φόβο και από πόνο. Καμιά φορά κλαίω και απλά γιατί ένας άνθρωπος που ήρθε με έπιασε και με ρώτησε “κοπέλα μου χτύπησες;”. Δεν μπορώ να περιγράψω τα συναισθήματα αυτά. Έχω αγαπήσει τις συναδέλφισσές μου που δεν τις ήξερα, έχουμε αγαπηθεί και έχουμε γίνει ένα και κλαίμε μαζί για όλα όσα ζούμε και ειδικά αυτά που ζούμε εδώ και 40 ημέρες. Αυτούς τους 9 μήνες δεν τους αλλάζω για τίποτε, για οτιδήποτε…»
Χριστίνα Θεοδοσοπούλου 42 ετών, απολυμένη καθαρίστρια της ΙΓ ΔΟΥ Αθηνών
«Είμαι παντρεμένη, έχω δύο παιδιά 8,5 και 10,5 ετών, δύο αγόρια. Αυτή όλη την κατάσταση, την αδικία που έγινε σε βάρος μας, τη βιώνουν και τα παιδιά. Ο σύζυγός μου είναι στο πλευρό μας και ειδικά σε εμένα που μου δίνει δύναμη και κουράγιο για να προχωρήσω και να μην σταματήσω αυτό που ξεκίνησα. Ο σύζυγος είναι ο μόνος που εργάζεται αυτή τη στιγμή, όμως δεν αρκεί, δεν φτάνει. Υπάρχουν έξοδα. Υπάρχει το ρεύμα, το νερό, τα τηλέφωνα, το ενοίκιο, τα έξοδα των παιδιών… Είναι πάρα πολλά, άρα ένας μισθός σίγουρα δεν αρκεί». Η κυρία Θεοδοσοπούλου περιγράφει την υποστήριξη που εισπράττουν από τον κόσμο που τις πεισμώνει κι άλλο, όμως στέκεται σε όσα εισπράττει από τους δύο γιους της. «Ο μικρός έχει εν μέρει καταλάβει τι συμβαίνει, όμως ο μεγάλος ξέρει και στενοχωριέται. Αυτή η ψυχούλα καταλαβαίνει και κουβεντιάζουμε και μου λέει “Μαμά θα συνεχίσεις! Θα συνεχίσεις για εμάς, για όλους! Εμείς είμαστε δίπλα σου”… Και τους ευχαριστώ πάρα πολύ!».
Άννα Χρυσικοπούλου 44 ετών, απολυμένη καθαρίστρια της ΔΟΥ Ελευσίνας
«Ζω μόνη μου, με το κοριτσάκι μου μαζί, που είναι 14 ετών. Είμαι χωρισμένη. Το κοριτσάκι μου είναι σε δύσκολη ηλικία, με τα αγγλικά, με τα φροντιστήρια. Φέτος είπα να την σταματήσω και είναι στο proficiency, αλλά ο καθηγητής της δέχτηκε να το κάνει δωρεάν. Έπαιρνα μόλις 500 ευρώ και τα έξοδά μας… Μόνο για το πρωινό του παιδιού, το φαγητό, το ρεύμα, το νερό, ακόμα και τα σαμπουάν, δεν έφταναν καν τα 500 ευρώ. Δεν υπήρχε περίπτωση εάν δεν πήγαινα να δουλέψω και αλλού, που αν τολμούσα να το πω στη δουλειά μου θα έχανα και το μεροκάματο που έπαιρνα. Αν δεν το έκανα, θα έπρεπε και εμείς να ψάχνουμε φαγητό στον κάδο, αλλά αυτό είναι κάτι που δεν το καταδέχομαι και δουλεύω όπου μπορώ». Η κυρία Χρυσικοπούλου περιγράφει τον αγώνα των γυναικών αυτών για επιβίωση, που ενώθηκαν και γνωρίστηκαν μεταξύ τους από μία μεγάλη αδικία και έτσι, όπως λέει, ανακάλυψαν πως λίγο πολύ έχουν παράλληλους βίους, κοινά βιώματα και προβλήματα. «Όλες εμείς που είμαστε μονογονεϊκές οικογένειες δεν έχουμε δικαίωμα να δουλέψουμε, όταν σε άλλα κράτη δίνουν και σχετικά επιδόματα και εδώ σου αφαιρούν ακόμα και αυτή τη δουλίτσα με αυτό το μεροκάματο. Το παιδάκι μου περίμενε μετά την απόφαση του δικαστηρίου που βγήκε, πως ίσως να δικαιωνόμασταν και μετά την απόφαση του Άρειου Πάγου, ξέσπασε σε κλάματα το πρωί και με πίεσε κι εμένα. Ξέσπασε και μου είπε “μανούλα βαρέθηκα να είμαι μόνη, γύρνα σε παρακαλώ”. Και όταν είδε τα επεισόδια και εμένα χτυπημένη στο φορείο ξέσπασε και μου είπε “Ως εδώ, γύρνα πίσω!” Της είπα όχι, γιατί μετά δεν θα σπουδάσεις! Στα 44 χρόνια μας τι δουλειά θα βρούμε; Ένα κορίτσι 38 χρονών το χτύπησαν οι αστυνομικοί πάρα πολύ βάναυσα και το κορίτσι έχει καρκίνο στο στομάχι. Εμένα με χτύπησαν ενώ δεν χτύπησα κανέναν, πήγα απλά να διαμαρτυρηθώ και του λέω του αστυνομικού μην με χτυπήσεις σε παρακαλώ στο πόδι γιατί έχω πρόβλημα και με χτύπησε με δύναμη ακριβώς εκεί. Δεν μπορούν να χτυπούν γροθιές στο κεφάλι… Δεν τους νοιάζει αν βλέπουν μία γυναίκα 55 ετών μπροστά τους, που είναι ευαίσθητα τα κόκκαλά της. Της δίνουν μία να της τα κάνουν κομμάτια. Ποιον χτυπάνε; Έναν άνθρωπο που διεκδικεί τη δουλειά του… Έλεος! Και αυτοί εργαζόμενοι είναι.»
το άρθρο δημοσιεύθηκε στο Hot Doc #55, τον Ιούνιο του 2014
Extra Hot άρθρο
Η εξουσία στους τραπεζίτες

Στην Ελλάδα συμβαίνει το εξής παράξενο: Ενώ οι τράπεζες θεωρούνται εν πολλοίς υπεύθυνες για το δράμα της χώρας, χρηματοδοτούνται αφειδώς από το κράτος, δηλαδή από τους πολίτες, τους οποίους κατέστρεψαν. Και μόνο τους αριθμούς να δει κανείς -δεκάδες δις για κάθε τράπεζα- παθαίνει σοκ. Που μπορεί και να εξελιχθεί σε αμόκ αν κατανοήσει ότι αυτός ο ποταμός δισεκατομμυρίων κατευθύνεται μεν στις τράπεζες, τον χρεώνεται δε ο ίδιος. Προσωπικά.
Ο κάθε πολίτης -και η οικογένειά του και τα παιδιά του και τα εγγόνια του και τα δισέγγονά του- έχει φορτωθεί το δικό του μερίδιο χρέους για να «σωθεί» η Eurobank, ή η Πειραιώς, ή οι άλλες τράπεζες.
Συμβαίνει όμως κι άλλο παράξενο: Ενώ οι τράπεζες βούλιαξαν στα τάρταρα της χρεοκοπίας, οι τραπεζίτες έχουν αναβαθμιστεί. Διαχειρίζονται τα δικά μας δισ., γράφουν εκθέσεις για την ανάπτυξη, στηρίζουν τον μονόδρομο του Σαμαρά και του Βενιζέλου, διδάσκουν την ανάγκη της λιτότητας και της δημοσιονομικής εξυγίανσης, εξηγούν γιατί πρέπει να κοπεί ο κατώτερος μισθός, να στραγγίξει κι άλλο η κατώτερη σύνταξη, να απελευθερωθούν ολοκληρωτικά οι απολύσεις, να ξεπουληθεί η δημόσια περιουσία. Ακόμα και τι να ψηφίζουμε μας συμβουλεύουν, εν ονόματι της πολιτικής σταθερότητας που είναι απαραίτητη και μπλα, μπλα, μπλα. Εν ολίγοις στη χώρα της κρίσης για την οποία είναι υπεύθυνες και οι τράπεζες, οι τραπεζίτες και τρων, και πίνουν, και την Άρτα φοβερίζουν. Και θέλετε το χειρότερο; Δεν τη φοβερίζουν μόνο, αλλά και τη διοικούν. Οι τραπεζίτες αν το καλοσκεφτεί κανείς, αφού με την απληστία, τη στραβομάρα, την έπαρση, κατέστρεψαν εκατομμύρια ανθρώπους, τώρα αναλαβαίνουν να τους σώσουν. Αναβαθμίζονται από μέτοχοι της οικονομικής εξουσίας, σε μετόχους και της πολιτικής εξουσίας. Ο Παπαδήμος έγινε πρωθυπουργός στην κρίσιμη περίοδο του καταστροφικού για ταμεία, νοσοκομεία, ιδρύματα, μικρούς ομολογιούχους, κουρέματος. Ο Στουρνάρας έγινε πανίσχυρος υπουργός οικονομικών και μνημονίων. Και ο Χαρδούβελης τον διαδέχτηκε για να συνεχίσει απαρέγκλιτα την ίδια πολιτική, ενώ ο προκάτοχός του μετακόμισε στην Τράπεζα της Ελλάδας.
Το ερώτημα είναι: Γιατί; Ως τεχνοκράτες αποδείχτηκαν ολίγιστοι στις εκτιμήσεις, στις προβλέψεις, στην τεχνητή αισιοδοξία τους. Ως τραπεζίτες και σύμβουλοι αποδείχτηκε ότι το μόνο τους ενδιαφέρον ήταν πώς να πολλαπλασιάζουν τα κέρδη των τραπεζών και να περνούν χρήματα από το κράτος -δηλαδή από τις τσέπες μας- στα χρηματοκιβώτιά τους. Και ως πολιτικοί δεν υπήρξαν παρά εκπρόσωποι μιας ρημαγμένης θυγατρικής -της Ελλάδας- που έκαναν ότι τους διέταζε το Βερολίνο. Και μόνο εκείνο το διαβόητο Yannis forget it του Στουρνάρα αν θυμηθεί κανείς καταλαβαίνει το βαθμό της υποτέλειάς τους.
Μην το ψάχνετε: αυτά που εσείς θεωρείτε μείον, είναι τα συν τους. Η ανικανότητα, η απληστία και η υποτέλεια που χαρακτηρίζουν κάθε τους πράξη και κάθε τους λέξη, είναι τα προσόντα τους. Σε μια εποχή τραπεζοκρατίας, που στην Ελλάδα έχει πάρει τη μορφή κλεπτοτραπεζοκρατίας, οι τραπεζίτες στην εξουσία είναι οι κατάλληλοι άνθρωποι στην κατάλληλη θέση. Το τραπεζικό μάνατζμεντ γίνεται έτσι μέσο και σκοπός της πολιτικής εξουσίας. Ο Στουρνάρας βέβαια, ή ο Παπαδήμος, ή ο Χαρδούβελης, δίνουν λόγο σε κείνους που τους διόρισαν και τους στηρίζουν -στην Μέρκελ, στον Σόιμπλε, στον ωραίο κόσμο των τραπεζών και του χρήματος και όχι στους Έλληνες που υποτίθεται ότι εκπροσωπούν. Αλλά τι περιμένετε σε μια εποχή που απολύουν τις καθαρίστριες για να κάνουν οικονομίες, ενώ δίνουν 14 δισ. στη Eurobank του Χαρδούβελη;
το άρθρο δημοσιεύθηκε στο Hot Doc #56, τον Ιούλιο του 2014
Extra Hot άρθρο
Μάργκαρετ Άτγουντ
«Το τίμημα της τεχνολογίας είναι βαρύ»

Με βραβευμένα βιβλία που κινούνται στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας μέσα στις αποσκευές της, η σπουδαία καναδή συγγραφέας Μάργκαρετ Άτγουντ, αποβιβάστηκε στην Αθήνα και μίλησε για το «Τέλος του Κόσμου» -τίτλος και του ομώνυμου βιβλίου της- την επίδραση της τεχνολογίας, τις δυστοπίες αλλά και τη μελλοντική βιβλιοθήκη. Η διασημότερη πεζογράφος του Καναδά, η οποία καταπιάνεται με τους οικολογικούς κίνδυνους που διατρέχει ο πλανήτης μας, επιλέχτηκε να είναι η πρώτη που θα καταθέσει έργο της στη Μελλοντική Βιβλιοθήκη όπου το έργο της θα μείνει ανέκδοτο για ένα αιώνα. Η Μάργκαρετ Άτγουντ διασαφηνίζει πως δεν ασχολείται με αμιγώς φανταστικά πράγματα, αλλά αναφέρεται σε καταστάσεις οι οποίες είναι πολύ πιθανόν να συμβούν…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 61 (A' Οκτώβριος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Δεύτερη δικογραφία για την υπόθεση χρηματισμού Μιχελάκη καίει τον ίδιο και εισαγγελέα

Μια δεύτερη δικογραφία που εμφανίζει τον πρώην υπουργό Γιάννη Μιχελάκη, να χρηματίζεται από τον επιχειρηματία Αναστάσιο Πάλλη, άνοιξε στις 30 Σεπτεμβρίου. Ο εισαγγελέας Χάρης Λακαφώσης, άσκησε δίωξη εναντίον του Πάλλη με την κατηγορία της «ενεργετικής δωροδοκίας». Κατηγορεί δηλαδή τον επιχειρηματία πλέον, πως δωροδόκησε τον Μιχελάκη στις 5 ή 6 Φεβρουαρίου του 2013, την ημέρα δηλαδή που τον επισκέφθηκε στο σπίτι του. Το Hot Doc, τον περασμένο Απρίλιο (τεύχος 50), είχε αποκαλύψει πως η εισαγγελία Πρωτοδικών, είχε διαβιβάσει στον Άρειο Πάγο και ο Άρειος Πάγος στον υπουργό Δικαιοσύνης δικογραφία για χρηματισμό του Μιχελάκη, με το αίτημα άρσης ασυλίας του βουλευτή. Η δικογραφία αυτή αντί να διαβιβαστεί από τον υπουργό Δικαιοσύνης Χαράλαμπο Αθανασίου στη Βουλή όπως ορίζει ο κανονισμός, κρατήθηκε επί μήνες στα συρτάρια του και διαβιβάστηκε εκ νέου στον Άρειο Πάγο μετά τις αποκαλύψεις του περιοδικού, δήθεν για έλεγχο νομιμότητας. Ο υπουργός Δικαιοσύνης δεν έχει τέτοιο δικαίωμα ούτε μπορεί να αποφανθεί ο ίδιος για τη νομιμότητα εγγράφων του Ανώτατου Δικαστηρίου. Ο Άρειος Πάγος επέστρεψε στο υπουργείο τη δικογραφία, η οποία διαβιβάστηκε τελικώς στη Βουλή για να συζητηθεί το θέμα της άρσης ασυλίας του Γιάννη Μιχελάκη…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 61 (A' Οκτώβριος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Δώρο στον Βωβό τα οικόπεδα του Ελαιώνα

Υποσχέσεις επί υποσχέσεων. Μια τεράστια έκταση κοντά στο κέντρο της Αθήνας, ένα νέο εμπορικό κέντρο μεγαλύτερο από αυτό του Αμαρουσίου, το νέο γήπεδο του Παναθηναϊκού, η διπλή ανάπλαση, η δεδομένη αναβάθμιση της περιοχής του Ελαιώνα. Αυτά και ακόμη περισσότερα ακούστηκαν μετά το 2006, όταν μια έκταση μεγαλύτερη των 100 στρεμμάτων αγοράστηκε από την εταιρία του Μπάμπη Βωβού προκειμένου να αξιοποιηθεί εμπορικά, παραμένει όμως μέχρι σήμερα ανεκμετάλλευτη, αφού στο μεταξύ η αγοράστρια εταιρία εντάχθηκε σε καθεστώς πτώχευσης, ενώ οι αντιδράσεις για την εμπορική αξιοποίηση τού κατά γενική ομολογία υποβαθμισμένου Βοτανικού ήταν τεράστιες, κυρίως από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ. Η υπόθεση πώλησης των εκτάσεων του Ελαιώνα έχει όμως παρασκήνιο, που κυρίως αφορά τους μετόχους της μιας εκ των δύο εταιριών οι οποίες πώλησαν τις εκτάσεις και τα κτίσματά τους στον Μπάμπη Βωβό και σήμερα καταγγέλλουν συμφωνίες κάτω από το τραπέζι και ξέπλυμα μαύρου χρήματος.
Την εξαετία 2001-2006 δεκάδες πολίτες αγοράζουν μετοχές της εταιρίας ΕΤΜΑ ΑΕ, η οποία δραστηριοποιείται στον κλάδο της παραγωγής νημάτων, διαθέτει εργοστάσιο στην Κίνα και παράλληλα έχει στην κατοχή της μαζί με τη θυγατρική της, ΕΛΛΑΤΕΞ ΑΕ, έκταση περίπου 111 στρεμμάτων στην περιοχή του Βοτανικού. Σύμφωνα με υπόμνημα που έχει κατατεθεί στο ΣΔΟΕ, οι επενδυτές αγόρασαν μετοχές της εταιρίας βασιζόμενοι σε δύο βασικά στοιχεία: Πρώτον, βάσει των ισολογισμών της εταιρίας για τα οικονομικά έτη 2004 και 2005, αποτυπωνόταν η καθαρή θέση του ομίλου στα 67,5 εκατ. ευρώ, η οποία όμως, με δεδομένο ότι η υπεραξία του οικοπέδου άγγιζε τα 40 εκατ., ξεπερνούσε στην πραγματικότητα τα 100 εκατ. Δεύτερον, το εργοστάσιο που λειτουργούσε στην Κίνα, μόνο τα μηχανήματα του οποίου ξεπερνούσαν τα 32 εκατ. ευρώ.
Σε αμπαλάζ τα οικόπεδα στον ελαιώνα
Στις 30 Ιουνίου 2006, στην Ετήσια Τακτική Γενική Συνέλευση, παρουσία μόνο εννέα μετόχων, αποφασίζεται να πωληθούν τα ακίνητα του ομίλου στον Βοτανικό, χωρίς όμως να γίνει διαγωνισμός, χωρίς να δοθούν σε μεσίτες και, το κυριότερο, χωρίς να επιδειχθούν στους υπόλοιπους μετόχους άλλες προσφορές. Το ακίνητο πωλείται στην εταιρία ΜΠΑΜΠΗΣ ΒΩΒΟΣ-ΔΙΕΘΝΗΣ ΤΕΧΝΙΚΗ ΑΕ έναντι μόλις 50 εκατ. ευρώ, με συμβολαιογραφικό προσύμφωνο που υπογράφηκε στις 14 Αυγούστου 2006 από τη συμβολαιογράφο, σύζυγο του πρώην υπουργού της ΝΔ Γιώργου Βουλγαράκη, Κατερίνα Πελέκη και την Παρασκευή Θεοδωράκου.
Συγκεκριμένα, όπως προκύπτει από τα συμβόλαια αγοραπωλησίας, η εταιρία του Μπάμπη Βωβού αγόρασε από την ΕΤΜΑ ένα οικόπεδο, βιομηχανικά κτίρια και εγκαταστάσεις συνολικής επιφάνειας 75,6 στρεμμάτων στην περιοχή του Ελαιώνα αντί συνολικού τιμήματος 31,2 εκατ. ευρώ και από την ΕΛΛΑΤΕΞ ένα ακίνητο, βιομηχανικά κτίρια και εγκαταστάσεις στην ίδια περιοχή συνολικής επιφάνειας 24,3 στρεμμάτων αντί 18,7 εκατ. Εν ολίγοις, η ΕΤΜΑ πούλησε σε τιμή 417 ευρώ το στρέμμα, ενώ η θυγατρική της, ΕΛΛΑΤΕΞ, σε τιμή 748 ευρώ το στρέμμα, με το χαμένο κέρδος της υπογράφηκε στις 14 Αυγούστου 2006 από τη συμβολαιογράφο, σύζυγο του πρώην υπουργού της ΝΔ Γιώργου Βουλγαράκη, Κατερίνα Πελέκη και την Παρασκευή Θεοδωράκου. Συγκεκριμένα, όπως προκύπτει από τα συμβόλαια αγοραπωλησίας, η εταιρία του Μπάμπη Βωβού αγόρασε από την ΕΤΜΑ ένα οικόπεδο, βιομηχανικά κτίρια και εγκαταστάσεις συνολικής επιφάνειας 75,6 στρεμμάτων στην περιοχή του Ελαιώνα αντί συνολικού τιμήματος 31,2 εκατ. ευρώ και από την ΕΛΛΑΤΕΞ ένα ακίνητο, βιομηχανικά κτίρια και εγκαταστάσεις στην ίδια περιοχή συνολικής επιφάνειας 24,3 στρεμμάτων αντί 18,7 εκατ. Εν ολίγοις, η ΕΤΜΑ πούλησε σε τιμή 417 ευρώ το στρέμμα, ενώ η θυγατρική της, ΕΛΛΑΤΕΞ, σε τιμή 748 ευρώ το στρέμμα, με το χαμένο κέρδος της ΕΤΜΑ να ανέρχεται, βάσει καταγγελτικού υπομνήματος στις αρχές, σε 24,8 εκατ. ευρώ, αφού αυτό θα ήταν το επιπλέον ποσό που θα λάμβανε η εταιρία αν πωλούσε τις εκτάσεις της στην ίδια τιμή με την οποία πούλησε η θυγατρική της. Ο πρόεδρος της εταιρίας ΕΤΜΑ, Α.Μ., την επίμαχή περίοδο εμφανίζεται σε κατάθεσή του στο ΣΔΟΕ να δηλώνει, όπως καταγγέλλεται στα υπομνήματα προς τις αρχές: «Ο Δ.Κ. μετά την υπογραφή του προσυμφώνου για πώληση των ακινήτων της εταιρίας, στις 24 Αυγούστου 2006, ως μεγαλομέτοχος, μου εξέφρασε την ικανοποίησή του για τον τρόπο που εξασφαλίστηκαν τα συμφέροντα της εταιρίας από την πώληση του ακινήτου». Η παραπάνω τοποθέτηση, αναιρείται από το γεγονός ότιo Δ.Κ. στις 19 Νοεμβρίου 2009 είχε συγκαλέσει έκτακτη γενική συνέλευση, θέτοντας μεταξύ άλλων θέμα μη σωστού χειρισμού της πώλησης των ακινήτων της εταιρίας, αφού τον έχει καλέσει το ΣΔΟΕ για κατάθεση, έπειτα από τις καταγγελίες. Όπως καταγγέλλεται στο Hot Doc, τα πρακτικά της συγκεκριμένης γενικής συνέλευσης ζητήθηκαν, δεν παραδόθηκαν όμως ποτέ, με τη δικαιολογία ότι χάθηκαν τα ηχητικά.
Όπως χαρακτηριστικά επισημαίνεται στα υπομνήματα προς το ΣΔΟΕ και τις εισαγγελικές αρχές, «μέσα από αυτές τις αντιφάσεις και αντικρουόμενες δηλώσεις αναδεικνύονται οι ευθύνες των ιθυνόντων της εταιρίας να προασπίσουν και να διασφαλίσουν τα προσδοκώμενα οφέλη που έπρεπε να αποφέρει στην εταιρία η μεταβίβαση των ακινήτων».
Το εργοστάσιο που δεν λειτούργησε ποτέ
Εκτός της εξαιρετικά χαμηλής πώλησης των ακινήτων της ΕΤΜΑ, από την οποία φαίνεται πως ζημιώθηκαν οι μέτοχοι της εταιρίας, προς όφελος συμφερόντων τρίτων, όπως καταγγέλλουν, ένα ακόμη μείζον ζήτημα αναδεικνύεται στα συνολικά τρία υπομνήματα που έχουν κατατεθεί από το 2009 μέχρι το 2013 στις αρχές και το ΣΔΟΕ. Αυτό δεν είναι άλλο από το εργοστάσιο της εταιρίας στην Κίνα. Σύμφωνα με τις καταγγελίες, η μεταφορά του εργοστασίου στη Μαντζουρία της βορειοανατολικής Κίνας «παρουσιάστηκε στους μετόχους ως μία μοναδική, σπουδαία, επωφελής επένδυση, η οποία θα εκτόξευε τη μετοχή της εταιρίας και θα απέφερε σημαντική αύξηση στα κέρδη των μετόχων».
Ωστόσο, όπως άλλωστε προκύπτει από τα πρακτικά της τακτικής γενικής συνέλευσης του Ιουνίου 2006, ο πρόεδρος της ΕΤΜΑ, Α.Μ., παραδεχόταν ότι το εργοστάσιο παραγωγής τεχνητής μετάξης της ΕΤΜΑ στην Κίνα δεν μπορούσε να λειτουργήσει παρά για ελάχιστο χρονικό διάστημα, διότι «στην περιοχή που είναι εγκατεστημένο κατά το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου οι επικρατούσες θερμοκρασίες κατέρχονται έως και -30 βαθμούς».
Επιπλέον, ενώ το εργοστάσιο της ΕΤΜΑ μεταφέρθηκε στην Κίνα λόγω του χαμηλότερου εργατικού κόστους, στην πραγματικότητα το κόστος παραγωγής αυξήθηκε δραματικά λόγω των ακατάλληλων συνθηκών που επικρατούν στην περιοχή, πράγμα που έχει επίσης παραδεχθεί ο τότε πρόεδρος της εταιρίας, ο οποίος είχε δηλώσει ότι «δεδομένου ότι η παραγωγική διαδικασία αξιώνει σταθερά υψηλές θερμοκρασίες σε όλες τις φάσεις της, είναι εύλογο ότι η εκτόξευση του ενεργειακού κόστους επιβάρυνε ανάλογα τα οικονομικά αποτελέσματα που για πρώτη φορά υπήρξαν, ενώ η κινεζική διαχείριση έκρινε ότι κατά τους χειμερινούς μήνες έπρεπε να περιοριστεί δραστικά το ύψος της παραγωγής και από ένα σημείο και μετά να ανασταλεί εξ ολοκλήρου».
Μια ακόμη σημαντική παράμετρος που αφορά την ανεξήγητη πορεία αυτοκαταστροφής και απαξίωσης της εταιρίας και των μετόχων της συνιστά η τακτική του διοικητικού συμβουλίου της ΕΤΜΑ, που ενώ αρχικά διαβεβαίωνε και θριαμβολογούσε για τη σπουδαιότητα και την αποδοτικότητα της επένδυσης, δίχως να παραθέτει οποιαδήποτε στοιχεία και επιχειρήματα για την τεκμηρίωση ενός τέτοιου εγχειρήματος, στη συνέχεια εντελώς ξαφνικά, σύμφωνα με τις καταγγελίες, ανακοίνωσε ότι η αξία του εργοστασίου είναι μηδενική και ότι η ΕΤΜΑ είχε προσφύγει ενώπιον των κινεζικών δικαστηρίων.
Όπως αναφέρεται στο υπόμνημα: «Μέχρι σήμερα είναι άγνωστο αν εξακολουθεί να υπάρχει εργοστάσιο στην Κίνα και, αν ναι, ποια είναι η αξία του, είναι άγνωστο αν η ΕΤΜΑ ηττήθηκε σε όλες τις αντιδικίες, όπως ενημερώνουν ορισμένα μέλη του ΔΣ, τα οποία αρνούνται να προσκομίσουν στους μετόχους επικυρωμένα και μεταφρασμένα αντίγραφα των αποφάσεων, και είναι επίσης άγνωστο πως η ΕΤΜΑ, η οποία είχε την πλειοψηφία των μετοχών του εργοστασίου, απώλεσε τον έλεγχο και απεμπόλησε τα δικαιώματά της, όταν στην έκτακτη γενική συνέλευση της εταιρίας, που διεξήχθη στις 24 Δεκεμβρίου 2009, ο πρόεδρος ισχυρίστηκε ότι το εργοστάσιο αξίζει 100 εκατ. ευρώ, ενώ έξι μήνες αργότερα, στην ετήσια τακτική γενική συνέλευση του 2010, ο ίδιος άνθρωπος αναφώνησε ότι το εργοστάσιο αξίζει μόλις ένα ευρώ επειδή χρωστάει».
Καταθέσεις κατά του μεγαλομετόχου
Σε ένορκες καταθέσεις τους, κατόπιν σχετικής εισαγγελικής παραγγελίας, στο ΣΔΟΕ, τρεις συγγενείς του τότε μεγαλομετόχου της ΕΤΜΑ Δ.Κ. κατέθεσαν ότι εκείνος έχει εισπράξει από την πώληση των ακινήτων της εταιρίας στον Μπάμπη Βωβό 15 εκατ. ευρώ.
Ένας από αυτούς μάλιστα εμφανίζεται σε έγγραφη καταγγελία του να σημειώνει ότι, σε συζήτηση που είχε το Πάσχα του 2007 με τον αδελφό του Δ.Κ., εκείνος τον ενημέρωσε ότι ο μεγαλομέτοχος ωφελήθηκε από την εταιρία ΕΤΜΑ ΑΕ, στην οποία είναι μέτοχος, αφού εισέπραξε το ποσό των 15 εκατ. ευρώ, ενώ άλλος λέει ότι η οικογένεια του μεγαλομετόχου της ΕΤΜΑ είχε συναλλαγές με ελβετική τράπεζα.
Βάσει των καταγγελτικών υπομνημάτων, ο μεγαλομέτοχος της ΕΤΜΑ φέρεται να εισέπραξε αυτό το ποσό μη σύννομα προκειμένου να συμβάλλει στην πώληση των ακινήτων της ΕΤΜΑ στην εταιρία του Μπάμπη Βωβού σε εξευτελιστική τιμή, η οποία ζημίωσε τους μετόχους. Μεταξύ άλλων, οι μικρομέτοχοι της εταιρίας ΕΤΜΑ ζητούν να διερευνηθούν και οι λόγοι για τους οποίους η ΕΤΜΑ βγήκε δύο φορές εκτός διαπραγμάτευσης από το Χρηματιστήριο και αν φέρουν ευθύνη οι διοικούντες την εταιρία, για τους οποίους παραμένει άγνωστο αν παρέδωσαν τα απαιτούμενα στοιχεία στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς για τη δραστηριότητα της εταιρίας σε Ελλάδα και Κίνα. Οι μικρομέτοχοι επισημαίνουν ακόμη ότι στις αρχές του 2005 η καθαρή θέση της εταιρίας ξεπερνούσε τα 67,5 εκατ. ευρώ, ενώ μόλις πέντε χρόνια μετά, όταν και αποφασίστηκε η οριστική διαγραφή της από το Χρηματιστήριο, αυτή ανερχόταν σε μόλις 2-3 εκατ., ενώ καταγγέλλουν ότι, παρά τις συνεχείς διαμαρτυρίες τους και τις εξώδικες προσκλήσεις τους προς μέλη του διοικητικού συμβουλίου, δεν έλαβαν καμιά επί της ουσίας απάντηση, καθώς, όπως αναφέρεται στο υπόμνημα, «το 34% των μετόχων αποφάσιζε πάντα ερήμην των μικρών μετόχων, που αδυνατούσαμε να προβάλουμε οποιαδήποτε αντίδραση και να προστατεύσουμε τα συμφέροντά μας».
Το ΣΔΟΕ τους απάλλαξε
Κατά τον έλεγχο που πραγματοποίησε το ΣΔΟΕ δεν εντοπίστηκαν στοιχεία εις βάρος των καταγγελλομένων μελών του ΔΣ της ΕΤΜΑ. Ωστόσο, όπως προκύπτει από το σχετικό πόρισμα, στον τραπεζικό λογαριασμό του μεγαλομετόχου της ΕΤΜΑ στην τράπεζα HSBC βρέθηκε ποσό 2,2 εκατ. ευρώ, το οποίο δεν κρίθηκε ύποπτο γιατί είχε μεταφερθεί από λογαριασμό του ίδιου προσώπου στην Εθνική Τράπεζα. Όπως όμως καταγγέλλεται στο τελευταίο υπόμνημα που κατατέθηκε στο ΣΔΟΕ «είναι αδύνατο να νομιμοποιείται ένας λογαριασμός με μια τόσο απλή αιτιολογία, αφού δεν έχει ελεγχθεί ο τρόπος κατάθεσης του ποσού αυτού στην πρώτη τράπεζα».
Παράλληλα, στην πορισματική αναφορά του ΣΔΟΕ αναφέρεται ότι οι αρμόδιες οικονομικές εφορίες απάντησαν ότι δεν έχουν μεταβληθεί τα περιουσιακά στοιχεία του μεγαλομετόχου της ΕΤΜΑ, πράγμα το οποίο, σύμφωνα με τις καταγγελίες στις αρμόδιες αρχές, δεν αποτελεί ασφαλές κριτήριο, καθώς στις ετήσιες φορολογικές δηλώσεις δεν αναγράφονταν οι μετοχές που μπορεί να έχει αγοράσει κάποιος, παρά μόνο τα μερίσματα που μπορεί να είχε από αυτές. «Κατά συνέπεια», αναφέρεται στο υπόμνημα, «ο έλεγχος δεν πρέπει να περιοριστεί μόνο σ’ αυτό το δεδομένο, αλλά να συνεκτιμηθεί και το γεγονός ότι ο Δ.Κ., εκτός από μεγαλομέτοχος της ΕΤΜΑ, αγόρασε μαζί με τη σύζυγό του σημαντικά ποσοστά της εισηγμένης στο Χρηματιστήριο εταιρίας ΛΑΝΑΚΑΜ ΑΕ και της επίσης εισηγμένης ΛΕΒΕΝΤΕρΗΣ ΑΕ».
Το σχετικό πόρισμα του ΣΔΟΕ εκδόθηκε στα τέλη Σεπτεμβρίου 2010 και ουσιαστικά απάλλαξε κάθε καταγγελλόμενο. Σύμφωνα με αυτό, δεν διαπιστώθηκε παράνομος πλουτισμός των εμπλεκομένων στην υπόθεση, μελών του διοικητικού συμβουλίου της ΕΤΜΑ, ούτε διακίνηση ποσών από την εταιρία ΜΠΑΜΠΗΣ ΒΩΒΟΣ ΑΕ προς αυτούς. Στο ίδιο πόρισμα επισημαίνεται ότι «από την ελεγκτική διαδικασία δεν κατέστη δυνατόν να εξάγουμε ασφαλές συμπέρασμα περί του βάσιμου των καταγγελιών». Εντύπωση πάντως προκαλεί το γεγονός ότι δεν κλήθηκε να καταθέσει κανένα στέλεχος της ΜΠΑΜΠΗΣ ΒΩΒΟΣ ΑΕ, όπως και η ύπαρξη ενός άλλου πρόχειρου πορίσματος, προγενέστερου του δημοσιευμένου, σύμφωνα με τους καταγγέλλοντες, στο οποίο ανώτερος υπάλληλος του ΣΔΟΕ εμφανίζεται να ζητά χειρόγραφα εξηγήσεις για ορισμένα από τα συμπεράσματα. Πρόκειται για τον υπάλληλο Ε.Κ., σύμφωνα με τις καταγγελίες, ο οποίος τελικά υπέγραψε το δημοσιευμένο πόρισμα, στο οποίο πάντως δεν είχαν διορθωθεί οι όποιες πιθανές ανακρίβειες εκείνος είχε εντοπίσει.
Ο Ε.Κ. δεν είναι άλλος από τον υπάλληλο του οποίου το όνομα περιλαμβάνεται στις χειρόγραφες σημειώσεις του προφυλακισμένου επιχειρηματία Αναστάσιου Πάλλη και δίπλα σε αυτό υπάρχει σημειωμένο το ποσό των 400 χιλ. ευρώ. Τα χειρόγραφα του Πάλλη, όπως αποκάλυψε το Hot Doc στο τεύχος 50, έχουν κατασχεθεί από τις αρχές, και βάσει αυτών έχει σχηματιστεί και η δικογραφία κατά του υπουργού Εσωτερικών Γιάννη Μιχελάκη.
το ρεπορτάζ δημοσιεύθηκε στο Hot Doc #53, τον Μάιο του 2014
Extra Hot άρθρο
Ντοκουμέντο 1
Μάρτυρας παρέδωσε φάκελο με 7.000 ευρώ

Στις 21 Νοεμβρίου 2013, ο Ν.Κ., εργαζόμενος στις επιχειρήσεις του Αναστάσιου Πάλλη, κατέθεσε στους εισαγγελείς Ευγενία Κυβέλου, Ελένη Σίσκου και Χάρη Λακαφώση οι οποίοι ερευνούσαν τις υποθέσεις του επιχειρηματία πως ο Γιάννης Μιχελάκης, λίγους μήνες πριν γίνουν οι επιχειρήσεις που οδήγησαν σε προφυλάκιση του Πάλλη, πήγε στο σπίτι του το οποίο επισκεπτόταν συχνά. Κατά την επίσκεψή του υπουργού, ο μάρτυρας παρέδωσε στον Πάλλη το ποσό των 7.000 ευρώ μέσα σε φάκελο. Δύο μήνες πριν την επίσκεψη Μιχελάκη και πάλι είχε παραδώσει φάκελο με 5.000-10.000 ευρώ. Τα ποσά αυτά είχαν σημειωθεί σε κατάλογο πληρωμών με το όνομα του Μιχελάκη με εντολή του Πάλλη…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 61 (A' Οκτώβριος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ντοκουμέντο 2
Οι καταστάσεις πληρωμών με το όνομα «Μιχελάκης»

Ο Ν.Κ. ήταν υπεύθυνος πληρωμών του επιχειρηματία Πάλλη. Για τις πληρωμές αυτές που γίνονταν από ανάληψη από λογαριασμό της Eurobank στο όνομα της εταιρείας TRANSWORLD, ο Ν.Κ. κρατούσε σημειώσεις σε βιβλίο με το σήμα της εταιρίας Πάλλη, που παριστάνει δύο τεμνόμενες άγκυρες και τα αρχικά Α και Π με χρυσό χρώμα. Τις πληρωμές αυτές και τους καταλόγους εξόδων ελέγχει ο ίδιος Πάλλης, τις εγκρίνει ή μεταβάλλει τα ποσά. Τα «εξοδολόγια» αυτά κατασχέθηκαν από τους εισαγγελείς…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 61 (A' Οκτώβριος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Η «οδύσσεια» της δικογραφίας για τον χρηματισμό του Μιχελάκη

Στις 10 Απριλίου 2014 το Hot Doc (τ. 50) αποκάλυψε την ύπαρξη δικογραφίας, η οποία εμφανίζει τον πρώην υπουργό Εσωτερικών Γιάννη Μιχελάκη να λαμβάνει χιλιάδες ευρώ από τον υπόδικο επιχειρηματία Αναστάσιο Πάλλη, τα καμώματα του οποίου επίσης πρώτο ανέδειξε το περιοδικό (τ. 24), προκειμένου να ασκήσει κοινοβουλευτικό έλεγχο, κάνοντας ερωτήσεις υπέρ των συμφερόντων του. Η βασισμένη σε κατασχεθέντα χειρόγραφα του Αναστάσιου Πάλλη και σε ένορκη κατάθεση στενού συνεργάτη του, δικογραφία, είχε παραδοθεί από τον περασμένο Φεβρουάριο στο υπουργείο Δικαιοσύνης, όμως μέχρι τις 30 Απριλίου, δεν είχε διαβιβαστεί στη Βουλή, προκειμένου να συζητηθεί η άρση της ασυλίας του κ. Μιχελάκη. Ο Γιάννης Μιχελάκης, κατέθεσε μήνυση και αγωγή κατά του περιοδικού ισχυριζόμενος, μέσω διαρροών, ότι όσα γράφονταν στο αποκαλυπτικό ρεπορτάζ είναι ψευδή, χωρίς ωστόσο να δώσει ποτέ επίσημη απάντηση. Η αλήθεια όμως είναι εντελώς διαφορετική, και αποκαλύπτεται από τα στοιχεία της δικογραφίας…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 61 (A' Οκτώβριος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ντοκουμέντο 4
«Δημοσιογράφος» Πάλλης, αρχισυντάκτης «Μιχελάκης»

Ανάμεσα στα έγγραφα που έχουν κατασχέσει οι εισαγγελείς στο σπίτι του Αναστάσιου Πάλλη, είναι και ένα δισέλιδο χειρόγραφο κείμενο με τίτλο «ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ» το οποίο έχει γραφτεί από τον Πάλλη. Το κείμενο όπως προκύπτει από την ανάγνωσή του, είναι σχέδιο ερώτησης προς τους υπουργούς Δικαιοσύνης, Οικονομικών και Δημόσιας Τάξης. Ο Πάλλης δηλαδή γράφει με το χέρι του την ερώτηση που σχετικά τροποποιημένη υποβάλλεται από τον Μιχελάκη στη Βουλή στο πλαίσιο κοινοβουλευτικού ελέγχου…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 61 (A' Οκτώβριος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
ΟΙ ΗΠΑ και οι «πρόθυμοι»

Αυτή την περίοδο, σημείωνε το Daily Beast, η Ουάσιγκτον χρησιμοποιεί τη στρατιωτική της ισχύ σε έξι χώρες – Συρία, Ιράκ, Αφγανιστάν, Πακιστάν, Υεμένη και Σομαλία. Η «αποστολή» των ΗΠΑ στο Ιράκ όχι μόνο δεν εξετελέσθη, όπως είχε υποστηρίξει το 2003 ο πρώην πρόεδρος Τζωρτζ Μπους, αλλά η στρατιωτική τους μηχανή ξαναζεσταίνεται, με φόντο ένα μπαράζ στα διεθνή μέσα ενημέρωσης για τη βαρβαρότητα των τζιχαντιστών μαχητών που ελέγχουν σημαντικά και κερδοφόρα τμήματα του Ιράκ και της Συρίας. Από «σκόρπια» απειλή ανά τον κόσμο, οι τζιχαντιστές διεκδικούν τώρα «Χαλιφάτο»…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 61 (A' Οκτώβριος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ντοκουμέντο 3
Κατασχέθηκε η πρωτότυπη Ερώτηση με την υπογραφή Μιχελάκη στον Πάλλη

Ο Γιάννης Μιχελάκης στις 5 Φεβρουαρίου 2013, καταθέτει ερώτηση στη Βουλή, χωρίς καμιά δικαιολογία κοινοβουλευτικού ελέγχου που να προκύπτει από το περιεχόμενό της. Η ερώτηση απευθύνεται στους τότε υπουργούς Δικαιοσύνης Αντώνη Ρουπακιώτη και Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα. Με την ερώτηση αυτή στοχοποιείται ο επιχειρηματίας Βίκτορας Ρέστης, πρώην συνέταιρος και αντίπαλος την εποχή εκείνη του Αναστάσιου Πάλλη τον οποίο επισκέφθηκε εκείνες τις μέρες ο Μιχελάκης και σύμφωνα με τον μάρτυρα πήρε 7.000 ευρώ.
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 61 (A' Οκτώβριος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Αυτές που αντιστέκονται στη Σαρία

Ο δρόμος προς την πηγή του ύδατος, όπως είναι η ακριβής μετάφραση της Σαρία, δηλαδή του αυστηρού ισλαμικού νόμου, σίγουρα δεν οδηγεί στον παράδεισο, όπου οι πιστοί απολαμβάνουν το μέλι και το γάλα στην αγκαλιά του προφήτη Μωάμεθ. Μέσα από την εφαρμογή αυτού του θρησκευτικού κώδικα διαβίωσης αναδεικνύονται κάποια πρόσωπα που αντιστέκονται. Άνθρωποι, κυρίως γυναίκες, που δεν δέχθηκαν τα όσα προσπάθησαν να τους επιβάλλουν και έγιναν παγκόσμια σύμβολα στον αγώνα κατά της θρησκευτικής καταπίεσης και του ακραίου φανατισμού, πληρώνοντας συχνά ακριβό τίμημα. Μάριαμ, Μαλάλα, Αιγιάν, Λειλά, οι 200 μαθήτριες της Μπόκο Χαράμ. Είναι μόνο μερικές από τις προσωπικότητες που αντιστάθηκαν σε όσα προσπάθησαν να τους επιβάλλουν οι μουφτήδες και έδωσαν αλλά και δίνουν έναν διαφορετικό, σκληρό αγώνα, έχοντας όμως πλέον στο πλευρό τους ανθρώπους από όλο τον κόσμο που πιστεύουν σ΄αυτές και αμφισβητούν την Σαρία, η οποία όσο και αν ακούγεται παράξενο, έχει δεχθεί επιρροές από το ρωμαϊκό δίκαιο, καθώς αναπτύχθηκε κυρίως τον 8ο αιώνα σε περιοχές της πάλαι ποτέ ρωμαϊκής αυτοκρατορίας…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 61 (A' Οκτώβριος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Καταγγέλλουν τον νέο δήμαρχο ως ιδιοκτήτη παράνομης χωματερής

Επί σειρά ετών σε ολόκληρη την επικράτεια υπάρχουν παράνομες και ανεξέλεγκτες χωματερές που ρυπαίνουν δίχως κανέναν φραγμό το περιβάλλον και τον υδροφόρο ορίζοντα, ενώ στο παρασκήνιο λειτουργεί μία μαφία που μεταφέρει τοξικά απόβλητα και τα απορρίπτει σε αυτές. τα τελευταία χρόνια ο Δήμος Ωρωπού τελεί υπό καθεστώς αυτοψιών και μηνύσεων για δύο τέτοιες χωματερές. μάλιστα, καταγγελίες και εμπλεκόμενοι με την υπόθεση υποδεικνύουν ως ιδιοκτήτη παράνομης χωματερής τον νεοεκλεγέντα δήμαρχο Ωρωπού, πρώην κοινοτάρχη Συκαμίνου και ιδιοκτήτη χωματουργικών μηχανημάτων, Θωμά Ρούσση, ενώ την ίδια ώρα έχει μηνυθεί ως θεσμικά υπεύθυνη η απερχόμενη δημοτική αρχή του γιατρού Γιάννη Οικονομάκου…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 61 (A' Οκτώβριος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
ΔΗΜΑΡ: Χορεύοντας με τους λύκους

Και ξαφνικά, ο Φώτης Κουβέλης έγινε του κλότσου και του μπάτσου. Οι φίλοι τον μισήσανε, ο πόρτες όλες κλείσανε. Εφημερίδες, κανάλια και δημοσιογράφοι (αυτό το επάγγελμα δηλώνουν…) που κάποτε υμνούσαν το πολιτικό του θάρρος και την εθνική του αποφασιστικότητα, τώρα δεν τον αφήνουν σε χλωρό κλαρί…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 61 (A' Οκτώβριος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Αλί-τείες…στο πάρτι της ΝΔ

Ήταν Παπαμιμίκο μαζί με συνεργάτιδα στη παράθυρο τη γραφείο της στο Συγγρού. Σκεφτόταν ποιον καλέσει στο γιορτή τη Νέα Δημοκρατία για τη 40 χρόνια που γαμάνε Ελλάδα…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 61 (A' Οκτώβριος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Hot Doculture
Jacques Morelenbaum CelloSambaTrio feat. Paula Morelenbaum

Jacques Morelenbaum CelloSambaTrio feat. Paula Morelenbaum
Ο μεγάλος Antonio Carlos Jobim, ο δημιουργός της bossa nova, συνήθιζε να λέει πως το γκρουπ του το αποτελούσαν πέντε όμορφα κορίτσια, πέντε όμορφα αγόρια και ένας παλιόγερος! Ένα από αυτά τα κορίτσια ήταν η τραγουδίστρια Paula Morelenbaum και ένα από αυτά τα αγόρια ήταν ο σύζυγός της, ο Jacques. Είκοσι χρόνια μετά τον θάνατο του θρυλικού «Tom» Jobim, ο Jaques και η Paula κάνουν, στο Half Note Jazz Club, ένα μοναδικό αφιέρωμα στη μουσική του. Επί μια δεκαετία, από το 1984 έως το 1994, ο Jaques και η Paula έζησαν από μέσα την τέχνη του μεγάλου Βραζιλιάνου συνθέτη και ως εκ τούτου είναι οι καλύτεροι για να την αποδώσουν με πιστότητα, αυθεντικότητα και ζωντάνια. Ο σπουδαίος τσελίστας και συνθέτης Jacques Morelenbaum, μετά τον θάνατο του Jobim, συνεργάστηκε με μεγάλους μουσικούς, όπως ο Egberto Gismonti, ο Caetano Veloso και ο Ryuichi Sakamoto, όμως ποτέ δεν απομακρύνθηκε από τις ρίζες του: τη samba, τη bossa nova και τον Antonio Carlos Jobim. Έτσι, με το πιο πρόσφατο γκρουπ του, το CelloSambaTrio, που δημιούργησε το 2005, και με την απαραίτητη και ουσιαστικότατη σύμπραξη της εκπληκτικής Paula Morelenbaum μας δίνει ένα μοναδικό αφιέρωμα στον μεγάλο συνθέτη που διαμόρφωσε κατά πολύ το μουσικό πρόσωπο της σύγχρονης Βραζιλίας…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 61 (A' Οκτώβριος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Χρονολόγιο ’61

07 Οκτωβρίου 2005
Τα «6…σάπια μήλα του Αδάμ» της κυβέρνησης Κώστα Καραμανλή παρουσίαζε η εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ την ημέρα που ο τότε κυβερνητικός εκπρόσωπος Θ. Ρουσόπουλος ανακοίνωνε την παραίτηση του υφυπουργού Οικονομικών Αδάμ Ρεγκούζα, μετά από την ομολογία του ότι χορήγησε κρατική διαφήμιση στον Βασίλη Χρηστίδη -ιδιοκτήτη περιφερειακού μέσου ενημέρωσης- εναντίον του οποίου είχε ασκηθεί δίωξη για σύσταση συμμορίας και απάτη, ενώ είχε εκτίσει ποινή φυλάκισης για κακουργηματικές πράξεις και στη Δικαιοσύνη εκκρεμούσαν ακόμη υποθέσεις του. Το κανάλι του Β. Χρηστίδη, μαζί με άλλους περιφερειακούς τηλεοπτικούς σταθμούς προέβαλε παράνομα τηλεπαιχνίδια, εξαπατώντας χιλιάδες άτομα, από τα οποία αποκόμισε μεγάλο κέρδος μέσω τηλεφωνικών γραμμών υψηλής χρέωσης (090).
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 61 (A' Οκτώβριος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Tech.doc
Οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν τον Έμπολα με… τα πόδια

Πριν από λίγες μέρες, το πρώτο κρούσμα του ιού Έμπολα στις ΗΠΑ επιβεβαιώθηκε. Αυτό σημαίνει ότι πολλά (ίσως και πάρα πολλά) άτομα έχουν μια μικρή πιθανότητα να έχουν κολλήσει, ή να κολλήσουν. Πώς θα το ανακαλύψουν αυτό; Θα δεχθούν ένα χτύπημα στην πόρτα από κάποιον ανιχνευτή. Οι ΗΠΑ αναβιώνουν την τεχνική του contact tracing, όπου όποιος έχει έρθει σε επαφή με τον πρώτο άρρωστο, θα δέχεται την επίσκεψη του ανιχνευτή κάθε μέρα για 21 μέρες (το μεγαλύτερο διάστημα μέσα στο οποίο εκδηλώνεται ο Έμπολα). Αν κάποιος από αυτούς παρουσιάσει συμπτώματα, οι ανιχνευτές θα ξεκινήσουν να επισκέπτονται όσους έχουν έρθει σε επαφή με το νέο κρούσμα, ακολουθώντας τα ίχνη του ιού και, ίσως, εμποδίζοντας την εξάπλωσή του…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 61 (A' Οκτώβριος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ντιτρόιτ
Χωρίς νερό για 150 δολλάρια

Είναι γνωστή με το παρατσούκλι Motor City. Υπήρξε η πατρίδα των «Τριών Μεγάλων» της αμερικανικής αυτοκινητοβιομηχανίας, Ford, General Motors (GM) και Chrysler και ο πληθυσμός της εκτοξεύτηκε τη δεκαετία του 1960 στα δύο εκατομμύρια, με σχεδόν το ένα τρίτο να εργάζεται στα εργοστάσια αυτοκινήτων. Όμως, η πόλη με τα τριάντα χρόνια ανάπτυξης και ευημερίας, η πόλη του «Motown Sound», της αμερικανικής σόουλ των ’50s και ’60s που κυριάρχησε στο αμερικανικό μουσικό στερέωμα, βιώνει εδώ και αρκετούς μήνες τα κατάλοιπα μιας οδυνηρής χρεοκοπίας: Την αδυναμία σχεδόν του μισού πληθυσμού της να πληρώσει ακόμη και το λογαριασμό του νερού…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 61 (A' Οκτώβριος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
«Κυκλώματα απατεώνων δρουν και στα Βαλκάνια»

Στοιχεία για στημένα παιχνίδια έδωσε στη δημοσιότητα η Interpol. Ο Τζον Άμποτ, αντιπρόεδρος της οργάνωσης στην Ευρώπη και υπεύθυνος για τη συνεργασία με την Παγκόσμια Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία ανέφερε μεταξύ άλλων ότι φαινόμενα χειραγώγησης ποδοσφαιρικών αγώνων έχουν εντοπιστεί ή αναφερθεί σε 60 έως 80 χώρες, ενώ επεσήμανε ότι «διάφορα κυκλώματα έχουν εισέλθει στον χώρο του στοιχήματος με σκοπό την απάτη, πολλά από τα οποία δρουν στην Κίνα, τη Ρωσία, τα Βαλκάνια, την Αμερική και την Ιταλία». Παράλληλα, σύμφωνα με ανώνυμη πηγή της Sportradar, ως ύποπτοι χειραγώγησης έχουν αναφερθεί από το 2005 τουλάχιστον 1.500 ποδοσφαιρικοί αγώνες. Ο διευθυντής της εταιρίας Ντάρεν Σμολ, ανέφερε σχετικά ότι έχουν επισημανθεί περιπτώσεις ποδοσφαιριστών και διαιτητών που μετακινούνται από χώρα σε χώρα με σκοπό να εμπλακούν σε χειραγώγηση αγώνων. Στο ίδιο μήκος και ρεπορτάζ της βρετανικής Telegraph, που αναφέρει ότι περισσότερα από 300 παιχνίδια τον τελευταίο χρόνο θεωρούνται ύποπτα χειραγώγησης. Το τελευταίο εξάμηνο, σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, πραγματοποιήθηκαν 60 συλλήψεις και επιβλήθηκαν ποινές σε 19 άτομα για στήσιμο αγώνων…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 61 (A' Οκτώβριος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Η Γερμανία μπροστά στο υπαρξιακό της ζήτημα

Πριν λίγες μέρες, ο περιβόητος Γερμανός οικονομολόγος Hans-Werner Sinn, πρόεδρος του Institute for Economic Research (Ifo), επιτέθηκε στη νέα πολιτική της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) με την οποία βοηθάει τις ευρωπαϊκές τράπεζες να ξεφορτώσουν σε αυτήν τα κόκκινα δάνειά τους, τιτλοποιημένα σε χρεόγραφα ABS…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 61 (A' Οκτώβριος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Η αποσύνθεση του Mega

Χρειάστηκαν πέντε χρόνια τυφλής υποστήριξης στην πολιτική της τρόικας για να καταρρεύσει το κυρίαρχο ενημερωτικό κανάλι, το Mega. Ο ενημερωτικός τομέας αφού αποψιλώθηκε σταδιακά από το «ζωντανό» ρεπορτάζ που μετέφερε εικόνες και φωνές της κοινωνίας στην πολιτική εξουσία, αφού μετατράπηκε σε τηλεβόα της τροϊκανής πολιτικής και υποβολέα της εκάστοτε κυβέρνησης (Παπανδρέου, Παπαδήμου, Σαμαρά-Βενιζέλου), αποσυντίθεται. Ειρωνεία ή αστείο, όπως το βλέπει κάποιος, είναι ότι «πέτρα του σκανδάλου» είναι ο γενικός διευθυντής ειδήσεων και ενημέρωσης. Ο Χρήστος Παναγιωτόπουλος. Ο οποίος υπηρέτησε πιστά τον πρώτιστο σκοπό των ιδιοκτητών του καναλιού και προσέφερε όλα τα δημοσιογραφικά εργαλεία για την επικυριαρχία του πολιτικού μηνύματος στην κοινωνία…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 61 (A' Οκτώβριος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Το κόλπο με το αλουμίνιο

Η ελίτ των συνωμοσιολόγων μέχρι και πριν από περίπου ένα μήνα θεωρούσε ότι η συνωμοσία της δεκαετίας ήταν η υπόθεση αλουμίνιο, δια χειρός της Goldman Sachs. Τελικά οι ελπίδες τους διαψεύστηκαν. Αμερικανίδα δικαστής απεφάνθη ότι δεν επρόκειτο για συνωμοσία με στόχο να παντελονιάσουν δισεκατομμύρια δολάρια παίζοντας εκ του ασφαλούς με την τιμή του αλουμινίου, αλλά μια καθ’ όλα θεμιτή επιχειρηματική κίνηση…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 61 (A' Οκτώβριος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Εις των βουλευτών Γόρτυνος (Α΄μέρος)

Ο Πανάγος ήταν το ένατο παιδί του μωρογιάννη της Πελοποννήσου του τρελο-Γιάννη ή Ντεληγιάννη Παπαγιαννόπουλου, όπως τον έλεγαν οι Τούρκοι. Αδερφός του Αναγνώστη, βεκίλη των κοτζαμπάσηδων της Πελοποννήσου στην Πύλη. Γεννήθηκε και έμαθε τα γράμματα στα Λαγκάδια της Γορτυνίας. Μόλις οι όμοιοί του από την Σπάρτη «έφαγαν» τον κυβερνήτη, ξεκίνησε η σταδιοδρομία του στα δημόσια αξιώματα. Ο Πανάγος Δεληγιάννης έγινε διοικητής Γαστούνης και έπειτα διοικητής στην Ήλιδα και στην Κορινθία…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 61 (A' Οκτώβριος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ένας για 10
Πατρίκιος Κωστής

Ο Πατρίκιος Κωστής είναι η απόδειξη ότι ο παλιός είναι αλλιώς, όμως ο νέος μπορεί να είναι εξίσου… αλλιώς, όσο και ωραίος. Μπορεί να έγινε γνωστός ως ο «Ψηλός» του Παρά Πέντε, όμως το εύρος ρόλων που έχει υποδυθεί (από «Το Κλάμα βγήκε από τον Παράδεισο» μέχρι την «Μικρά Αγγλία») και οι θεατρικές συνεργασίες που έχει πραγματοποιήσει (Ρήγας, Ρέππας-Παπαθανασίου, Αθερίδης κ.ά), δείχνουν πως βρισκόμαστε ακόμα στην αρχή…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 61 (A' Οκτώβριος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.