Τεράστιο ζήτημα προκύπτει για τη δημόσια υγεία στην Ευρωπαϊκή Ένωση από την έκθεση της Ευρωπαϊκής Αρχής Ασφάλειας Τροφίμων, που κατατάσσει την ουσία glyphosate στις μη καρκινογόνες, παρά το γεγονός πως μια σειρά από έγκριτους οργανισμούς, με πρώτο τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, υποστηρίζουν το αντίθετο. Παράλληλα, στις ΗΠΑ, πολίτες έχουν κάνει μηνύσεις για καρκινογενέσεις, που σχετίζονται με το glyphosate. Με ανακοίνωσή της, η ελληνική αντιπροσωπεία της Greenpeace ερμηνεύει τη στάση αυτή της Ευρωπαϊκής Αρχής ως συγκάλυψη του «γίγαντα» της Monsanto, καθώς το glyphosate είναι ενεργό συστατικό της σειράς ζιζανιοκτόνων Roundup, που φέρνει στην εν λόγω πολυεθνική πωλήσεις δισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως. Κι όλα αυτά, ενώ οι διαπραγματεύσεις της ΕΕ με τις ΗΠΑ για τη μυστηριώδη Διατλαντική Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου (TTIP) μπαίνει στην τελική ευθεία…

Το glyphosate είναι ένα ενεργό συστατικό, που αποτελεί βάση για ζιζανιοκτόνα. Ανακαλύφθηκε από τον χημικό της Monsanto, Τζον Ε. Φραντζ, το 1970, με την εταιρία να το φέρνει στην αγορά την ίδια κιόλας χρονιά υπό την εμπορική ονομασία Roundup. Η τελευταία σχετική πατέντα της Monsanto έληξε στις ΗΠΑ το 2000. Το glyphosate είναι η πρώτη σε χρήση ζιζανιοκτόνος ουσία ανά τον κόσμο και το Roundup η πλέον εμπορική σειρά τέτοιων προϊόντων.

Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος της συγκεκριμένης αγοράς κι άρα των συμφερόντων που διακυβεύονται, περιβαλλοντικές οργανώσεις[1] έχουν υπολογίσει πως το 2011 χρησιμοποιήθηκαν παγκοσμίως 650.000 τόνοι προϊόντων με βάση το glyphosate και οι πωλήσεις τους το 2010 κινήθηκαν κοντά στα 6,5 δισ. δολάρια. Όπως φαίνεται στην ετήσια αναφορά της Monsanto προς τους μετόχους της, για το έτος 2014, η σειρά Roundup είναι η ναυαρχίδα του ενός από τους δύο κλάδους της δραστηριότητάς της, αυτού της «αγροτικής παραγωγικότητας» όπως τον ονομάζουν. Το 2014, η Monsanto κατέγραψε αύξηση πωλήσεων 7% σε σχέση με το 2013, που μεταφράζεται σε κάτι λιγότερο από 1 δισ. δολάρια. Γίνεται λοιπόν σαφές τι έχει να χάσει η συγκεκριμένη εταιρία αν απαγορευθεί η χρήση του glyphosate στη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου, την ΕΕ.

Όσον αφορά στην ασφάλεια, για πάρα πολλά χρόνια το glyphosate θεωρούνταν ασφαλές, παρά τη γενική παραδοχή πως μικροποσότητες φτάνουν στις τροφές του ανθρώπου. Τα τελευταία μόνο χρόνια έχουν διατυπωθεί σοβαρές επιφυλάξεις και καταγγελίες από επιστήμονες, περιβαλλοντικές οργανώσεις αλλά και πολίτες, βάζοντας μπελάδες στις εταιρίες της συγκεκριμένης αγοράς, με πρώτη και καλύτερη τη Monsanto.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση κι η χώρα μας επιτρέπουν την κυκλοφορία και τη χρήση προϊόντων που έχουν ως βάση το εν λόγω συστατικό, με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να είναι υπεύθυνη για την κατά καιρούς ανανέωση της έγκρισης. Ως συμβουλευτικό όργανο, η Κομισιόν έχει την Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφάλειας Τροφίμων (EFSA), ένα επιστημονικό όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο οποίο συμμετέχουν επιστήμονες από όλα τα κράτη-μέλη. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή λαμβάνει υπόψη τις εισηγήσεις-εκθέσεις της EFSA για να δώσει ή να ανανεώσει εγκρίσεις σε συγκεκριμένες ουσίες. Στη συνέχεια, τα κράτη-μέλη έχουν τη δυνατότητα να μετατρέψουν σε νόμους ή να απορρίψουν τις σχετικές αποφάσεις της Κομισιόν.

Η έκθεση της EFSA, που βρίσκει το glyphosate μη καρκινογόνο

Στις 12 Νοεμβρίου 2015 η EFSA εξέδωσε έκθεση με την οποία κατατάσσει το glyphosate στις μη καρκινογόνες ουσίες, με την εξής διατύπωση:

«Η ειδική ομάδα ερευνητών κατέληξε πως το glyphosate είναι απίθανο να είναι γενοτοξικό (βλάβη στο DNA) ή να θέσει ανθρώπους σε κίνδυνο για καρκίνο. Το glyphosate δεν προτείνεται να ταξινομηθεί ως καρκινογόνο στο κανονιστικό πλαίσιο της ΕΕ για την ταξινόμηση, την ετικετοποίηση και τη συσκευασία χημικών ουσιών».

Η EFSA προβάλλει ως κίνηση για την προστασία της υγείας των ευρωπαίων πολιτών την εισαγωγή της «οξείας δόσης αναφοράς». Πρόκειται για ένα νέο τρόπο υπολογισμού της μικροποσότητας που θεωρείται αβλαβής-νόμιμη σε έναν άνθρωπο ανάλογα με το βάρος του, σε ένα πολύ συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Συγκεκριμένα, οι επιστήμονες της EFSA θεωρούν πως ένα άτομο 80 κιλών μπορεί να καταναλώνει με ασφάλεια μικροποσότητα 40 μιλιγκράμ (mg) glyphosate την ημέρα, για το υπόλοιπο της ζωής του.

Υποστηρίζοντας την εισήγηση, ο επικεφαλής της EFSA για τα φυτοφάρμακα, Χοσέ Ταραζόνα, δήλωσε: «Ήταν μια εξαντλητική διαδικασία, μία εμπεριστατωμένη εκτίμηση, που έλαβε υπόψη μία πληθώρα νέων ερευνών και δεδομένων. Εισάγοντας την “οξεία δόση αναφοράς”, ενισχύουμε ακόμη περισσότερο τον τρόπο που δυνητικοί κίνδυνοι από το glyphosate θα εκτιμώνται στο μέλλον. Όσον αφορά στον καρκίνο, είναι απίθανο η ουσία αυτή να είναι καρκινογόνος».

Την έκθεση καλωσόρισε, όπως ήταν αναμενόμενο, η Glyphosate Task Force, το λόμπι δηλαδή των εταιριών που εμπορεύονται προϊόντα που περιέχουν την ουσία, με τη Monsanto να έχει προφανώς κυρίαρχο ρόλο. «Επιβεβαιώνει τις προηγούμενες αξιολογήσεις του glyphosate από κανονιστικές αρχές ανά τον κόσμο, που έχουν διαδοχικά καταλήξει ότι η εφαρμογή του glyphosate δεν θέτει κανέναν απαράδεκτο κίνδυνο», δήλωσε ο Ρίτσαρντ Γκαρνέτ, επικεφαλής της εν λόγω Task Force.

Στην έκθεση αναφέρεται επίσης πως η EFSA συνεκτίμησε, κατόπιν αιτήματος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, την αναφορά της Διεθνούς Υπηρεσίας για την Έρευνα του Καρκίνου (IARC), η οποία λειτουργεί υπό την αιγίδα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), η οποία αναφορά κατέληξε σε αντίθετο πόρισμα. Η EFSA δικαιολογεί τη διαφοροποίησή της από την IARC υποστηρίζοντας πως συμβουλεύτηκε ορισμένες έρευνες που δεν συμβουλεύτηκε η IARC. Ποιες είναι αυτές οι έρευνες, που οδήγησαν τις δύο επιστημονικές αρχές σε διαφορετικά πορίσματα;

Συγκάλυψη της Monsanto από την EFSA καταγγέλλει η Greenpeace

Άμεση ήταν η αντίδραση της Greenpeace στη δημοσιοποίηση της έκθεσης της EFSA, κάνοντας λόγο για «συγκάλυψη» του κολοσσού των αγρο-χημικών προϊόντων από την επιστημονική αυτή αρχή. «Η EFSA πηγαίνει κόντρα στην πλέον θεσμική υπηρεσία για τον καρκίνο παγκοσμίως», δήλωσε η Φραζίσκα Άχτερμπεργκ, διευθύντρια του ευρωπαϊκού τμήματος της ΕΕ για τα τρόφιμα, αναφερόμενη στην IARC.

Η περιβαλλοντική οργάνωση κατηγορεί ευθέως την EFSA ότι βάσισε την έκθεσή της σε αδημοσίευτες μελέτες, που πραγματοποιήθηκαν κατά παραγγελία της Monsanto. «Οι εγγυήσεις «ασφάλειας» της EFSA δεν είναι καθόλου ασφαλείς για την υγεία αγροτών, καταναλωτών και περιβάλλοντος. Κάθε ανεξάρτητη και μη χρηματοδοτημένη έρευνα από την Monsanto έχει δείξει ότι το Roundup είναι επικίνδυνο για το περιβάλλον και την υγεία μας. Θα πρέπει να επιλέξουμε: βιώσιμη γεωργία για το κοινό μας καλό ή μεταλλαγμένα και επικίνδυνα φυτοφάρμακα για το κέρδος της Monsanto», τονίζει η Έλενα Δανάλη, υπεύθυνη της εκστρατείας της Greenpeace στην Ελλάδα για τη βιώσιμη γεωργία.

Πρόκειται αναμφίβολα για πολύ σοβαρή καταγγελία, που, αν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, σημαίνει πως οι επιστήμονες της EFSA, μεταξύ αυτών και Έλληνες, συντάσσουν εκθέσεις υπέρ μιας εταιρίας-κολοσσού σε βάρος της υγείας των ευρωπαίων πολιτών, την οποία υποτίθεται ότι υπηρετούν.

Το ελληνικό τμήμα της Greenpeace παρέχει συνεχή ενημέρωση στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης για τη συλλογή υπογραφών εναντίον του glyphosate και έχει καλέσει δημόσια τον υπουργό Βαγγέλη Αποστόλου να απαγορεύσει τη συγκεκριμένη ουσία στην Ελλάδα, τουλάχιστον μέχρι την επαναξιολόγηση του από την Κομισιόν, και να αναλάβει τις απαραίτητες πρωτοβουλίες ώστε να επεκταθεί η απαγόρευση του glyphosate σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Τι απαντά το υπουργείο

Το Hot Doc επικοινώνησε με το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, που είναι αρμόδιο για τις πιθανόν καρκινογόνες ουσίες. «Ακολουθούμε την πολιτική της ΕΕ. Εφόσον δεν έχει απαγορευθεί το συγκεκριμένο συστατικό στην ΕΕ, δεν απαγορεύεται και στην Ελλάδα», είπε επίσημα συνεργάτης του υπουργού Βαγγέλη Αποστόλου. «Αυτά τα θέματα συζητούνται, είναι σε εξέλιξη. Αν αλλάξει κάτι στην ΕΕ, προφανώς θα εφαρμοσθεί κι εδώ», συμπλήρωσε.

Τι αναφέρει η έκθεση της IARC, υπό την αιγίδα του ΠΟΥ

Όπως έχει αναφερθεί ήδη, η έκθεση της EFSA έρχεται σε αντίθεση με αυτήν της Διεθνούς Υπηρεσίας για την Έρευνα του Καρκίνου (IARC) που λειτουργεί στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ). Στην αντίστοιχη λοιπόν έκθεση, που δημοσιεύτηκε τον περασμένο Μάρτιο, οι επιστήμονες αυτοί υποστηρίζουν πως το glyphosate είναι πιθανώς καρκινογόνο για τον άνθρωπο, προκαλώντας μάλιστα βλάβες στο DNA και τα χρωμοσώματα των ανθρώπινων κυττάρων.

Το πόρισμά τους στηρίζεται σε μια σειρά από έρευνες, που κατονομάζονται στην έκθεση. Αξίζει να σημειωθεί πως η EFSA δικαιολόγησε το διαφορετικό της πόρισμα όχι αμφισβητώντας την προέλευση των ερευνών πάνω στις οποίες στηρίχθηκε η IARC αλλά στην ύπαρξη ερευνών που δεν έλαβε υπόψη η εν λόγω διεθνής υπηρεσία, τις οποίες έρευνες ωστόσο δεν κατονομάζει. Προς το παρόν, λοιπόν, δεν γνωρίζουμε ποιος χρηματοδότησε τις έρευνες που οδήγησαν την EFSA να χαρακτηρίσει το glyphosate μη καρκινογόνο. Σύμφωνα πάντως με την Greenpeace, ο χρηματοδότης είναι η Monsanto.

Μηνύσεις στις ΗΠΑ για καρκινογενέσεις εξαιτίας του Roundup

Όπως έγραψε στην ιστοσελίδα του το Reuters[2], δικηγορικές εταιρίες ανά τις ΗΠΑ, που εκπροσωπούν ενάγοντες κατά της Monsanto, υποστηρίζουν πως το ζιζανιοκτόνο Roundup έχει προκαλέσει καρκίνο σε εργάτες γης κι άλλα άτομα που εκτέθηκαν στη συγκεκριμένη σειρά προϊόντων.

Μηνύσεις στη Νέα Υόρκη και την Καλιφόρνια κατηγορούν τη Monsanto πως γνώριζε από καιρό ότι το glyphosate, ως βασικό συστατικό του Roundup, ήταν επιβλαβές για την ανθρώπινη υγεία. Η Monsanto «έκανε μία εκτενή εκστρατεία παραπληροφόρησης, για να πείσει κυβερνητικές υπηρεσίες, αγρότες και γενικά τον πληθυσμό πως το Roundup ήταν ασφαλές», αναφέρεται στη μήνυση.

«Μπορούμε να αποδείξουμε πως η Monsanto γνώριζε σχετικά με τους κινδύνους του glyphosate», είπε ο Μάικλ ΜακΝτίβιτ, του οποίου το δικηγορικό γραφείο με έδρα το Κολοράντο, σύμφωνα με το δημοσίευμα, έχει συνενώσει 50 διαφορετικές υποθέσεις.

Τι απαντά η Monsanto και γιατί ο λομπίστας της δεν ήπιε… Roundup

Οι εκπρόσωποι της Monsantο αρνούνται πεισματικά πως το glyphosate και κατ’ επέκταση το Roundup μπορούν να προκαλέσουν καρκίνο στον άνθρωπο. Στη σχετική με την ασφάλεια του εν λόγω συστατικού καταχώρηση στην ιστοσελίδα της, η εταιρία αναφέρει τα εξής:

«Ζιζανιοκτόνα, που βασίζονται στο glyphosate, υποστηρίζονται από μία από τις πληρέστερες παγκοσμίως βάσεις δεδομένων όσον αφορά την ανθρώπινη υγεία, την ασφάλεια και το περιβάλλον, που συντάχθηκαν ποτέ για φυτοφαρμακευτικό προϊόν. Αναλυτικές τοξικολογικές έρευνες, που επαναλαμβάνονται τα τελευταία 40 χρόνια, έχουν δείξει πως το glyphosate δεν θέτει κανέναν παράλογο κίνδυνο στους ανθρώπους, το περιβάλλον ή τα κατοικίδια ζώα, εφόσον χρησιμοποιείται όπως υποδεικνύεται στην ετικέτα».

Πόσο πιστεύουν άραγε οι ίδιοι οι άνθρωποι της Monsanto αυτή την ανακοίνωση; Χαρακτηριστικό είναι το απόσπασμα ενός ντοκιμαντέρ του γαλλικού Canal +, όπου ένας λομπίστας της Monsanto έχει κληθεί να μιλήσει στην κάμερα για μια νέα τεχνολογία γενετικά μεταλλαγμένου ρυζιού. Ο γάλλος δημοσιογράφος φέρνει την κουβέντα στο glyphosate και σε πρώτο στάδιο ο λομπίστας λέει πως «μπορείς να πιεις ένα ολόκληρο ποτήρι και δεν θα σε βλάψει». Τότε ο δημοσιογράφος του προσφέρει να πιει όντως ένα ποτήρι κι ο λομπίστας σε πανικό απαντάει «Δεν είμαι ηλίθιος!» και διακόπτει τη συνέντευξη ενώ γνωρίζει ότι καταγράφεται και θα εκτεθεί. Το συγκεκριμένο απόσπασμα[3] έχει πάνω από ένα εκατομμύριο θεάσεις στο YouTube.

Η απάντηση της Κομισιόν στο Hot Doc

Το Hot Doc έκρινε απαραίτητο να επικοινωνήσει με το αρμόδιο για την Υγεία και την Ασφάλεια των Τροφίμων τμήμα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, προκειμένου να εξακριβώσει πώς οι Βρυξέλλες σκοπεύουν να χειριστούν την έκθεση της EFSA. Αν την υιοθετήσουν, οι πολίτες της ΕΕ, των οποίων τα κράτη θα μετατρέψουν την εισήγηση της Κομισιόν σε νόμο, θα διατρέχουν σοβαρό κίνδυνο να πάθουν καρκίνο, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.

Στο σχετικό μήνυμα ηλεκτρονικής αλληλογραφίας προς την Κομισιόν, συμπεριλάβαμε την έκθεση της IARC (ΠΟΥ) που χαρακτηρίζει το glyphosate «πιθανώς καρκινογόνο» καθώς και τις μηνύσεις των αμερικανών πολιτών κατά της Monsanto για το Roundup.

Από το γραφείο Τύπου του αρμόδιου επιτρόπου Βιτένις Αντριουκάιτις μας απάντησαν πως η Επιτροπή θα λάβει υπόψη την έκθεση της EFSA στο πλαίσιο της επαναξιολόγησής του glyphosate προκειμένου το εν λόγω ενεργό συστατικό να λάβει ανανέωση της έγκρισής του. Όπως μας ενημέρωσαν, η Επιτροπή πρέπει να αποφανθεί για την ανανέωση της έγκρισης μέχρι τον Ιούνιο του 2016. Όσο για την έκθεση του ΠΟΥ και τις μηνύσεις των αμερικανών πολιτών, ούτε λέξη.

 

Monsanto: Η εταιρία που θέλει να ελέγξει την παγκόσμια παραγωγή τροφίμων

Η Monsanto δεν είναι μία ακόμη πολυεθνική. Δεν είναι καν μία ακόμη πολυεθνική που μέσα από το λόμπινγκ προσπαθεί να επηρεάσει αποφάσεις κυβερνήσεων και νομοθετήματα κοινοβουλίων. Είναι η πολυεθνική που προσπαθεί να αλλάξει τον τρόπο που η ανθρωπότητα εδώ και χιλιετίες αντιλαμβάνεται την παραγωγή τροφίμων στον πρωτογενή τομέα.

Ιδρύθηκε το 1901, στις ΗΠΑ, από τον Τζον Φράνσις Κουίνι, κι αρχικά παρήγαγε σακχαρίνες. Στη συνέχεια, επεκτάθηκε σε βιομηχανικά χημικά προϊόντα και τη δεκαετία του ’40 ήταν ένας μεγάλος παραγωγός πλαστικών ειδών. Μεταπολεμικά, προχώρησε στην παραγωγή μιας σειράς χημικών προϊόντων, μεταξύ αυτών το γνωστό DDT Agent Orange, το ισχυρό χημικό με το οποίο ο αμερικανικός στρατός αποψίλωνε ολόκληρα δάση στο Βιετνάμ κατά τη διάρκεια του πολέμου.

Τη δεκαετία του ’80 η Monsanto γίνεται από τις εταιρίες-πρωτοπόρους στην εφαρμογή γενετικών τεχνολογιών στην αγροτική παραγωγή. Αν και παραμένει μεγάλη παραγωγός χημικών προϊόντων μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’90, από το 1997 στρέφεται αποκλειστικά  στην αγροτική παραγωγή, οργανώνοντας τη δραστηριότητά της σε δύο άξονες: τα γενετικά μεταλλαγμένα τρόφιμα και τα χημικά προϊόντα, όπως το Roundup. Με τον παγκόσμιο πληθυσμό να αυξάνεται μεταπολεμικά με τρομερά γρήγορους ρυθμούς και τα αναξιοποίητα εδάφη να λιγοστεύουν σε συνθήκες απελευθέρωσης της οικονομικής δραστηριότητας παγκοσμίως, η Monsanto θεώρησε πως μακροπρόθεσμα, η αγροτική παραγωγή θα της έφερνε πολύ περισσότερα κέρδη από τα πλαστικά.

Στο ειδικό δημοσίευμα του Hot Doc για τη Monsanto (τεύχος 16), είχαμε αναφερθεί στα τεράστια ποσά που η εταιρία ξοδεύει κάθε χρόνο για να διαφημίζει τα προϊόντα της και να επηρεάζει τους ανά τον πλανήτη κρατικούς λειτουργούς, που λαμβάνουν κρίσιμες για εκείνη αποφάσεις. Στο συγκεκριμένο δημοσίευμα, είχαμε εξηγήσει επίσης με ποιο τρόπο η εταιρία προσπαθεί να ελέγξει όλα τα στάδια παραγωγής, αναγκάζοντας τους παραγωγούς, αγρότες και κτηνοτρόφους, να αγοράζουν από ένα σημείο και μετά σπόρους και ζωοτροφές αποκλειστικά από αυτή. Και αποκλειστικά μεταλλαγμένα.

Το λόμπινγκ της Monsanto στην Ευρώπη

Η Ευρωπαϊκή Ένωση θεωρείται παγκοσμίως η λιγότερη φιλική προς τα γενετικά μεταλλαγμένα τρόφιμα αγορά, αφού τα κράτη-μέλη διατηρούν αρκετά αυστηρά νομοθετικά πλαίσια, που στηρίζουν την παραγωγή αγροτικών προϊόντων υψηλής ποιότητας, βασισμένη σε σχετικά συμβατικές μεθόδους. Πρόκειται ωστόσο για τη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο, ως ενιαία οικονομική οντότητα, κι άρα η αυστηρότητα αυτή αποτελεί εμπόδιο στην προσπάθεια παγκόσμιας εξάπλωσης των μεταλλαγμένων, που κάνουν εταιρίες όπως η Monsanto.

Το Γενάρη του 2011, ο βρετανικός Guardian δημοσίευσε έγγραφα, που είχε φέρει στο φως το Wikileaks και έδειχναν πως αμερικανοί διπλωμάτες σε συνεργασία με ισπανούς πολιτικούς ασκούσαν ισχυρότατες πιέσεις στα υπόλοιπα κράτη της ΕΕ για λογαριασμό της Monsanto προκειμένου να κάνουν τα νομοθετικά τους πλαίσια πιο φιλικά προς τα μεταλλαγμένα τρόφιμα. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση, όπου, στα τέλη του 2007, όταν η Γαλλία σχεδίαζε να απαγορεύσει τον καρπό MON810 της Monsanto, ο αμερικανός πρέσβης στο Παρίσι, Κρεγκ Ρόμπερτς Στάπλετον, ζήτησε από την Ουάσινγκτον να εφαρμόσει «μία στοχευμένη λίστα αντιποίνων» εναντίον της ΕΕ.
[1] Τα στοιχεία είναι του Friends of The Earth Europe, πανευρωπαϊκού δικτύου περιβαλλοντικών οργανώσεων.
[2] http://www.reuters.com/article/2015/03/20/us-monsanto-roundup-cancer-idUSKBN0MG2NY20150320#FpW4tJyAEq6Cl4UD.97, τελευταία ανάγνωση 18/11/2015
[3] https://www.youtube.com/watch?v=ovKw6YjqSfM

άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Hot Doc#91, το Δεκέμβρη του 2015

Extra Hot άρθρο

Στην αλυσίδα των πρόσφατων πετυχηµένων ελληνικών ταινιών έρχεται να προστεθεί άλλη µία. Ο Γιώργος Σερβετάς µε την ταινία «Να κάθεσαι και να κοιτάς», που προβλήθηκε στο Panorama του φεστιβάλ Βερολίνου και κυκλοφορεί στις ελληνικές αίθουσες από την 1η Μαΐου, καταπιάνεται µε άλλη µια ανθρώπινη περιπέτεια βγαλµένη από την Ελλάδα της κρίσης και του σκεπτικισµού για την επόµενη µέρα. Μια κουβέντα µαζί του αποσαφηνίζει τα πράγµατα…

Ποια η σχέση της ηρωίδας του φιλμ, της Αντιγόνης, με τη σημερινή κρίση;
Η Αντιγόνη της ταινίας ανήκει ηλικιακά σε μια γενιά που μεγάλωσε στην πιο ευημερούσα Ελλάδα που υπήρξε, είχε την εμπειρία της ευημερίας πριν γνωρίσει την απειλή της φτώχειας και την αναγκαστική προσγείωση των φιλοδοξιών της.

Η αίσθηση μιας εξαθλιωμένης και παρακμιακής επαρχίας απλώνεται σε όλο το φιλμ.
Η δράση της ταινίας εκτυλίσσεται στην επαρχία, επειδή εκεί υπάρχει η δυνατότητα να έχεις ένα διάφανο πλέγμα σχέσεων εξουσίας. Η Αντιγόνη της ταινίας έχει στο κοντινό περιβάλλον της τον λούμπεναστό Νώντα. Οι λούμπεν καταβολές των αστών είναι κάτι κρυμμένο στην Αθήνα. Ο χώρος και ο τρόπος ου φτιάχνονται τα λεφτά δεν είναι ορατός από τους χώρους της συναναστροφής και της κατανάλωσης.

Ο τίτλος του φιλμ πού αναφέρεται;
Οι κοινωνίες, όπως και η φύση, αγαπούν να κάνουν οικονομία. Στην πραγματικότητα, το να αναλάβει κανείς δράση έχει πάντα το κόστος του. Όλοι οι άνθρωποι θα ήθελαν να έχουν την πολυτέλεια να κάθονται και να κοιτούν. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι μερικές φορές το κόστος της ιδιώτευσης καταλήγει να είναι μεγαλύτερο από το κόστος της δράσης. Η ελληνική κοινωνία δεν έχει πια το περιθώριο να μείνει αμέτοχη. Το μέλλον που σχεδιάζουν για μας είναι τόσο ζοφερό, που ενδεχόμενη αδράνειά μας θα είναι ιστορικά ασυγχώρητη.

Το νέο ελληνικό σινεμά διαπρέπει στα διεθνή φεστιβάλ, αλλά συναντάει την αδιαφορία του έλληνα θεατή.
Ένας έλληνας σεναριογράφος στο mfi μου είχε πει κάτι που το βρίσκω γενικά εύστοχο, ότι καμιά κοινωνία δεν αγκαλιάζει μια ταινία που της επιτίθεται. Νομίζω ότι στο μεγαλύτερο μέρος της η ελληνική παραγωγή των τελευταίων χρόνων που βγαίνει στα διεθνή φεστιβάλ απηχεί μια πολιτική στάση που ενοχοποιεί συνολικά την ελληνική κοινωνία. Δεν θα είχα κανένα πρόβλημα με αυτό πριν από μερικά χρόνια. Στα χρόνια της πασοκικής ευημερίας υπήρχε μια γενικευμένη συνενοχή και η σιωπή της κοινωνικής πλειοψηφίας. Ωστόσο, δεν νομίζω ότι είναι η πιο εύστοχη τοποθέτηση για την Ελλάδα και την Ευρώπη της κρίσης. Δεν νομίζω ότι είναι εντάξει να κουνάει κανείς το δάχτυλο, όταν η ελληνική κοινωνία έχει αναδείξει πια διαχωριστικές γραμμές και όλοι είμαστε υποχρεωμένοι να πάρουμε θέση. Βρίσκω ότι είναι πολιτικά απαράδεκτη μια ρητορική αυτοενοχοποίησης στην Ελλάδα σήμερα. Μπορεί φεστιβαλικά να αποδίδει, αλλά ότι ήταν δόκιμο στην Αυστρία του 2000 δεν είναι απαραίτητα έγκυρο στην Ελλάδα του 2014.

Οι «φασίστες του μέλλοντος», όπως ακούγεται στην ταινία, έρχονται από τα όχι και τόσο μακρινά 80s. Παντόφλες, χοντρές κοιλιές, τζιπ, πούρα και σκυλάδικα. Ποιες είναι οι κοινωνικοπολιτικές συνθήκες που τους δημιουργούν;

Στο «Τενεκεδένιο ταμπούρλο» ο Γκύντερ Γκρας έχει ένα ποιηματάκι που το βάζει στα χείλη του λόχου προπαγάνδας. Δεν το θυμάμαι ακριβώς, αλλά λίγο πολύ μίλαγε για τη μικροαστική θαλπωρή που έθρεψε τους ναζί και για τη μικροαστική θαλπωρή που θα ακολουθούσε τον πόλεμο. Η κοινωνική βάση του φασισμού στα μικροαστικά στρώματα ήταν πάντα εδώ και οι απόγονοι των συνεργατών των ναζί δεν έφυγαν ποτέ από το πολιτικό προσκήνιο. Η στήριξη που οι νεοναζί είχαν από μέινστριμ ΜΜΕ, ή από πολιτικούς του λεγόμενου κέντρου, δείχνει ότι οι οικονομικές ελίτ και οι κρατικοί θεσμοί έκριναν ότι είναι η ώρα να βγάλουν το σκιάχτρο από την ντουλάπα. Οι σκληρές οικονομικές πολιτικές που εφαρμόζονται σε όλη την Ευρώπη χρειάζονται και την ανάλογη καταστολή των κοινωνικών αντιστάσεων.

Συμφωνείτε με αυτούς που λένε ότι η κρίση είναι ευκαιρία για να αναπτυχτούν δημιουργικές ιδέες και δράσεις;
Βέβαια. Υπάρχουν πάντα κοράκια και παράσιτα που θησαυρίζουν πάνω στην γενίκευση της φτώχειας. Η κρίση είναι μια μεγάλη ευκαιρία για επενδυτές να πλιατσικολογήσουν τη δημόσια περιουσία, για τους εργοδότες να ρίξουν το κόστος εργασίας και με αυτόν τον τρόπο να αναπτύξουν τη δημιουργικότητά τους. Επίσης έχουν αναπτυχθεί οι καινοτόμες επιχειρήσεις μαυραγοριτών που αγοράζουν χρυσό, ή η παροχή προστασίας.

Οι καλλιτέχνες που σας επηρέασαν, καθώς και αγαπημένες ταινίες που βλέπετε με άνεση ξανά και ξανά;
Τελείως πρόχειρα μου έρχονται στο μυαλό δύο ταινίες του Αντονιόνι, η «Κόκκινη έρημος» και η «Νύχτα». Επίσης «Ο τρελός Πιερό» και το «Δυο τρια πράγματα που ξέρω για αυτήν» του Γκοντάρ. Θυμάμαι ακόμα την εντύπωση που είχα όταν είδα το «Import-Export» του Ζάιντλ, το 2008. Σήμερα, ωστόσο, θεωρώ ότι αυτή ήταν μια άλλη, εντελώς παλιά εποχή. Οι ταινίες αυτές έδειχναν να είναι φτιαγμένες για μια κοινωνία που βίωνε μια επιθετική ευημερία. Ένας καπιταλισμός που προσέφερε μια κόλαση από κατανάλωση και ανάπτυξη, με το τίμημα της αλλοτρίωσης και της διάβρωσης των προσωπικών σχέσεων. Τώρα πια χαίρομαι πολύ να βλέπω γουέστερν.

Το πλάνο της σιδερένιας τεράστιας δαγκάνας που λιώνει μέταλλα, αυτοκίνητα και άλλα αντικείμενα επανέρχεται διαρκώς στην ταινία σας. Τι επιδιώκετε να δείξετε με αυτό;
Μου φαίνεται πολύ ενδιαφέρον και παρακμιακό το νέο πρόσωπο που δείχνει να παίρνει η ανάπτυξη. Η πράσινη ανάπτυξη δείχνει να είναι μια απελπισμένη και αδηφάγα λεηλασία της φύσης, χωρίς καν να έχει τον δυναμισμό και το επιθετικό όραμα της παλιάς βιομηχανίας. Η διαχείριση της καταστροφής που προκάλεσε η ανάπτυξη των προηγούμενων δεκαετιών και αιώνων έχει γίνει μια κερδοφόρα διαδικασία πάνω στην οποία παίζουν και μεγάλοι παίχτες, όπως στην Κερατέα. Επίσης, για δεκαετίες το αυτοκίνητο ήταν σύμβολο των αξιών και της ευημερίας του δυτικού κόσμου. Η δαγκάνα το καταστρέφει με έναν αρκετά θεαματικό τρόπο, μου φαίνεται μια ευθεία οπτική αναλογία με τη χρεοκοπία των υποσχέσεων για ευημερία και ανάπτυξη.

Η Αντιγόνη φαίνεται διαρκώς θυμωμένη. Επίσης έχει μια περηφάνια που αγγίζει τα όρια του θράσους. Από πού προέρχονται αυτά τα χαρακτηριστικά της;
Η Αντιγόνη έζησε τα χρόνια του ’90 και του ’00, που όλα τα πλάκωνε η κυριαρχία του lifestyle, της ευημερίας της «ισχυρής Ελλάδας» και μιας καταθλιπτικά γελοίας τηλεοπτικής κουλτούρας. Δεν είναι ότι αυτό τελείωσε, από το Ciao ANT1 μέχρι ένα κυβερνητικό πόστο η απόσταση αποδείχτηκε μικρή. Είναι ότι από τον Δεκέμβρη του 2008 αναδείχτηκε μια νέα συνείδηση, ο Δεκέμβρης έσπασε τη μοναξιά ενός κομματιού της κοινωνίας που μέχρι τότε ήταν σχεδόν αόρατο, στη χειρότερη περίπτωση εναλλακτικό, στην καλύτερη περιθωριακό. Η Αντιγόνη αντλεί την αυτοπεποίθησή της από το ότι δεν είναι μόνη ούτε παράξενη. Για να σηκώσει κεφάλι ένας λαός χρειάζεται να ξαναβρεί την αυτοπεποίθησή του και να ξανακερδίσει την αξιοπρέπειά του. Η ρητορική του «μαζί τα φάγαμε», του τεμπέλη ή διεφθαρμένου νότιου και της συλλογικής μας αυτοενοχοποίησης έρχεται να εξυπηρετήσει το ακριβώς αντίθετο.

Πώς φαντάζεστε την Ελλάδα σε 10 χρόνια από τώρα;
Δεν νομίζω ότι κανείς μπορεί να ξέρει πώς θα είναι η Ελλάδα, η Ευρώπη ή ο κόσμος σε 10 χρόνια. Η Ευρώπη έχει γίνει πολιτικά αδίστακτη, οι νεοφιλελεύθεροι ποτέ δεν είχαν πρόβλημα να φλερτάρουν ανοιχτά με τον φασισμό. Οι θεμελιώδεις αρχές της ΕΕ έχουν περισσότερη σχέση με την ατζέντα των ναζί παρά με τον διαφωτισμό. Το πώς θα ζήσουμε εξαρτάται από τη δύναμη των κοινωνικών αντιστάσεων. Είναι «ή εμείς ή αυτοί».

άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Hot Doc # 51 , τον Απρίλιο του 2014

Extra Hot άρθρο

1. Πώς ονοµάζεται το δικό σου καράβι φυγής;
Κρήτη.

2. Αν ήταν η Κρήτη γυναίκα, πώς θα την περιέγραφες;
Της αρέσει να την θαυµάζουν όλοι, αM.ά δίνεται ολοκληρωτικά µόνο σε αυτόν που εκτιµάει.

3. Η Γεωργία Νταγάκη χωρίς λύρα;
Homeless.

4. Ποια είναι η πρώτη σκέψη που έρχεται στο µυαλό σου όταν βλέπεις τον κόσµο στα συσσίτια;
Θλίψη, θυµός, απογοήτευση, ενοχές.

5. Ποιο τραγούδι όταν το ερµηνεύεις σε συγκινεί;
«Πετροπέρδικα», ένα τραγούδι που ερµηνεύω στην παράσταση
«Αναφορά στον Γκρέκο» του Νίκου Καζαντζάκη.

6. Ένας στίχος από οποιοδήποτε τραγούδι που περιγράφει την κατάσταση στην Ελλάδα;
Τώρα που πέφτει πάνω µας άλλη
µια άγρια µπόρα Χαρούµενοι ανεβαίνουµε τη γελαστή ανηφόρα
Κι αν φλέγεται τριγύρω µας του τίποτα η χώρα
Χαρούµενοι ανεβαίνουµε τη γελαστή ανηφόρα
(«Γελαστή Ανηφόρα», Γιάννης Αγγελάκας).

7. Τελικά γίνεται να σε µάθει o κόσµος χωρίς να περάσεις από reality;
Ναι, αν ζεις στην πραγµατικότητα.

8. Το όνειρό σου;
Όνειρο όχι, επιθυµίες πολλές. Να ερµηνεύω ωραία τραγούδια, να συναντώ ωραίους ανθρώπους.

9. Αγκαλιάζουν την παραδοσιακή µουσική οι νέοι;
Όταν τους δοθεί σαν ερωµένη, και όχι σαν προξενιό, ναι.

10. Ποια θεωρείς ότι είναι η µεγαλύτερη αδικία;
Η επικράτηση των µετρίων.

• 1994: Μαθήτρια δημοτικού στο Ρέθυμνο. Παίρνω δώρο από τους γονείς μου την πρώτη μου κρητική λύρα.
• 1936-1980: Η ζωή και ο θάνατος του Νίκου Ξυλούρη.
• 2009: Ηχογράφηση και περιοδεία με Eric Burdon & Animals.
• 2010: Καστελόριζο, Γ. Παπανδρεου. Το τέλος της ψευδαίσθησης, η αρχή της περιπέτειας.
• 2014:  H έκδοση του πρώτου μου προσωπικού δίσκου.

άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Hot Doc # 51 , τον Απρίλιο του 2014

Extra Hot άρθρο

Η εκλογή του Ματέο Ρέντσι ως νέου γραμματέα του Δημοκρατικού Κόμματος στην Ιταλία, του μεγαλύτερου κόμματος της κεντροαριστεράς, και οι φιλοδοξίες του για την πρωθυπουργία, αλλά και η απόφαση των κομμάτων της ευρωπαϊκής αριστεράς να πρωτοστατήσουν στον έλεγχο από το ευρωκοινοβούλιο της τρόικας στην Ελλάδα και στις άλλες χώρες του μνημονίου, δείχνουν ότι η αριστερά προσπαθεί να αρθρώσει τον δικό της λόγο. Ωστόσο, έχει περάσει πολύς καιρός από την εποχή που ο θρυλικός ηγέτης του ιταλικού κομμουνιστικού κόμματος Ενρίκο Μπερλινγκουέρ έκανε τον περίφημο ιστορικό συμβιβασμό και έθετε τα ευρωπαϊκά θεμέλια της αριστεράς. Το Hot Doc μίλησε με τον Αρτούρο Σκότο, ο οποίος σε ηλικία μόλις 35 ετών είναι ένα από τα πιο ενεργά μέλη της επιτροπής εξωτερικών υποθέσεων της ιταλικής Βουλής, για το πώς αντιλαμβάνεται τον ρόλο της Αριστεράς στην Ευρώπη και εάν τελικά υπάρχει, όπως λένε, φως στην άκρη του τούνελ.

Έχουν αλλάξει πολλά από την εποχή του Μπερλινγκουέρ. Σήμερα ποιος είναι ο ρόλος της Αριστεράς στην Ευρώπη; Μπορεί να επηρεάσει τις εξελίξεις;
Ο Μπερλινγκουέρ με τον ευρωκομμουνισμό ήθελε να λάβει οριστικές αποστάσεις από τη Σοβιετική Ένωση και να διευκολύνει μια διαδικασία εξευρωπαϊσμού της ιταλικής αριστεράς. Ήταν μια στρατηγική επιλογή πολύ υψηλής ιστορικής αξίας, η οποία προετοίμαζε το Κομμουνιστικό Κόμμα Ιταλίας για την είσοδο στον κυβερνητικό χώρο. Σήμερα η όλη υπόθεση είναι διαφορετική: Η Αριστερά είναι ασθενέστερη στο κοινωνικό και πολιτικό πεδίο, είναι λιγότερο ριζωμένη στον εργασιακό χώρο, ο οποίος αλλάζει με ιλιγγιώδη ταχύτητα, και δεν διαθέτει μια ισχυρή και συμπαγή πολιτιστική οντότητα που να της επιτρέψει να αντιδράσει στην κραταιά πολιτική αντίληψη της ηπείρου μας, η οποία ρέπει προς τα δεξιά και παράγει λαϊκισμό και ξενοφοβία. Θεωρώ πως σήμερα όσο ποτέ άλλοτε η σωτηρία της Αριστεράς συμπίπτει με την σωτηρία της Ευρώπης. Είναι σαφές, βέβαια, ότι η Αριστερά δεν σώζεται με τις σημερινές βάσεις και τους κανόνες της Ευρώπης. Φυσικά ισχύει και ακριβώς το αντίστροφο. Πρέπει να τα αλλάξουμε όλα.

Η Αριστερά στην Ευρωβουλή πρωτοστατεί στη διαδικασία ελέγχου της τρόικας. Πιστεύετε ότι τελικά θα υπάρξει κάποιο αποτέλεσμα;
Η ευρωπαϊκή Αριστερά με την πάροδο των ετών αποφάσισε να ακολουθήσει το κύμα του οικονομικού φιλελευθερισμού. Δεν κατάφερε να επιβάλει μια αυτόνομη άποψη, πολλώ δε μάλλον στην Ευρώπη. Μετά από τη νομισματική ένωση παραιτήθηκε της προσπάθειας που στόχευε στην άσκηση πραγματικής πολιτικής κυριαρχίας και περιορίστηκε στη διαχείριση της τρέχουσας επικαιρότητας. Ο ευρωπαϊκός σοσιαλισμός, δηλαδή, επέστρεψε εντός εθνικών συνόρων, επιλέγοντας να εγκαταλείψει την ομοσπονδιακή του έφεση. Δεν κατάφερε να επιβάλει μια πραγματική πολιτική αντίληψη και λόγω του ότι μετά από τη σύντομη παρένθεση της δεκαετίας του ’90, όταν 13 στις 15 κυβερνήσεις ήταν κεντροαριστερές, η Δεξιά κέρδισε και επέβαλε παντού τη δική της οπτική γωνία. Και εννοώ τη δημοσιονομική πειθαρχία, την επισφαλή εργασία και τις ιδιωτικοποιήσεις. Η ίδια η διεύρυνση, η οποία έδωσε και πάλι την ευκαιρία στην Ευρώπη να κοιτάξει προς Ανατολάς, σχεδιάστηκε μόνο ως μια εμπορικού τύπου επέκταση, εισάγοντας και στοιχεία αθέμιτου κοινωνικού και ανθρώπινου ανταγωνισμού μέσα στην Ένωση. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η Ελλάδα είναι πραγματικά η χώρα όπου η τεχνοκρατική Ευρώπη απέτυχε με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο. Στη χώρα σας η Αριστερά έπρεπε να ανατρέψει τους κανόνες του παιχνιδιού. Τελικά, όμως, η τρόικα μέτρησε περισσότερο από τη λαϊκή βούληση, από την αξιοπρέπεια της εργασίας, από τη ζωή των ανθρώπων. Στην Ελλάδα σημειώθηκε μια πραγματική παύση των δημοκρατικών ελευθεριών, κάτι που προκάλεσε την εμφάνιση μιας άκρως επικίνδυνης, τρομακτικής άκρας Δεξιάς. Εννοώ, εδώ, τη Χρυσή Αυγή. Για το φαινόμενο αυτό ευθύνονται οι ιθύνουσες τάξεις της Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένης της Αριστεράς.

Η εκλογή του Ρέντσι μπορεί να βοηθήσει; Γνωρίζω πως έχετε τελείως διαφορετικές πολιτικές αντιλήψεις, αλλά πιστεύετε πως θα βοηθήσει, λαμβάνοντας υπόψη ότι ο ίδιος έχει δηλώσει στο παρελθόν πως θέλει να γίνει πρωθυπουργός; Το κόμμα σας πώς αντιμετωπίζει την κρίση;
Ο Ματέο Ρέντσι αντιπροσωπεύει μια ουσιαστική ρήξη με την ιταλική ιστορική Αριστερά, διότι προέρχεται από κεντρώες πολιτικές εμπειρίες και επειδή στο οικονομικό και κοινωνικό πεδίο έδειξε πάντα μια μορφή επιείκειας προς τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Είναι δύσκολο να ξαναοικοδομηθεί στην Ιταλία ένα κοινό πεδίο δράσης του προοδευτικού χώρου αν δεν υπάρξει μια αναθεώρηση του όλου μηχανισμού που ώθησε τον Ρέντσι να επιλέξει ως σημείο αναφοράς τον Μπλερ και την Left of Center αντί για έναν σοσιαλισμό που, έστω και αν βρίσκεται σε δύσκολη θέση, προσπαθεί να διατηρήσει ως κεντρικές του προτάσεις τα δικαιώματα και την ισότητα. Εμείς του κόμματος «Αριστερά, Οικολογία και Ελευθερία» πρέπει να καταφέρουμε να προσφέρουμε νέες ελπίδες και κίνητρα στο εκλογικό σώμα της Αριστεράς που έχει πληγεί εντονότατα από την κρίση, να του ξαναδώσουμε ένα πολιτικό πεδίο για αγώνα και να προκαλέσουμε την έναρξη μιας ενωτικής διαδικασίας των δυνάμεων που ζητούν μια στροφή, σε σχέση με την εποχή της δημοσιονομικής πειθαρχίας χωρίς ισότητα. Απευθυνόμαστε και στις δυνάμεις εντός του Δημοκρατικού Κόμματος, οι οποίες δεν θέλουν να δεχθούν μοιρολατρικά μια κεντρώα και μετριοπαθή στροφή.

Ο ισπανός πρωθυπουργός δήλωσε πρόσφατα ότι η χώρα του έχει αφήσει τα χειρότερα πίσω της και πως τα καλύτερα έρχονται. Τελικά κατά πόσο μπορούμε να πιστέψουμε τέτοιου είδους δηλώσεις; Ο ευρωπαϊκός νότος μπορεί να τα καταφέρει;
Η πρόταση του ισπανού πρωθυπουργού έχει πιάσει το νόημα. Η νότια Ευρώπη έχει κοινά συμφέροντα και πρέπει να προσπαθήσει να οικοδομήσει και πάλι μια πολιτική που να ξεκινά από τη Μεσόγειο, η οποία σήμερα περνά μια ενδιαφέρουσα φάση πολιτικών αλλαγών. Η Ευρώπη δεν έπαιξε κάποιο ρόλο στις διάφορες χώρες της Αραβικής Άνοιξης και σήμερα η επιρροή της συνεχίζει να είναι περιορισμένη. Δεν πρέπει ούτε να αρκεστεί σε έναν εμπορικό και μόνο ρόλο. Χρειάζεται, αντιθέτως, να συμβάλει στη θεσμική ανοικοδόμηση, στην επανέναρξη του διαλόγου. Συγχρόνως, δεν συμμερίζομαι την ιδέα ενός ευρώ των χωρών του νότου που να έρθει σε αντιπαράθεση με το ευρώ υπό γερμανική κυριαρχία. Θεωρώ όμως, ότι πρέπει να συντονιστούν στενότερα οι χώρες που ζουν με μεγαλύτερο άγχος και δυσκολία τις επιπτώσεις της κρίσης, όσοι πλήττονται από την ύφεση, τη λιτότητα και δεν βλέπουν καμία ανάπτυξη στον ορίζοντα. Πρέπει να καταφέρουμε να συντονιστούμε, να οικοδομήσουμε κοινά μοντέλα ανάπτυξης που να βασίζονται στην έρευνα, τη γνώση, την ανανεώσιμη ενέργεια, την καινοτομία. Και τον στόχο αυτό μπορεί να τον πετύχει μόνο μια Αριστερά ικανή να ξαναβρεί τον εαυτό της και που δεν φοβάται να μιλήσει τη γλώσσα της.

άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Hot Doc # 43, τον Ιανουάριο του 2014

Extra Hot άρθρο

Η σχέση του Γεωργιάδη με το κύκλωμα, αν και δεν διώκεται εξαιτίας της ασυλίας του, φαίνεται σε μία ακόμη δίκη. Πρόκειται για τη δίκη με κατηγορούμενο τον Ιστράτι Γκεόργκι, ο οποίος κατηγορείται ως ενδιάμεσος που έφερνε τα ανήλικα θύματα σε επαφή με τους πελάτες. Μία από τις κατηγορίες που αντιμετωπίζει ο Ιστράτι Γκεόργκι είναι γιατί εξυπηρέτησε τον Γεωργιάδη, οδηγώντας έναν ανήλικο στο διαμέρισμα του. Στην υπόθεση, που εξετάζουν τρία δικαστήρια (Πρωτοδικείο, Εφετείο και Ανώτατο Δικαστήριο του Κισινάου), περιγράφεται:

«Ο Ιστράτι Γκεόργκι κατηγορήθηκε από τις Αρχές Ποινικής Δίωξης για το γεγονός ότι στις 24 Νοεμβρίου 2010 και ενώ βρισκόταν στο Κισινάου, δρώντας με σκοπό τη σεξουαλική εμπορική εκμετάλλευση στην πορνεία του ανήλικου Ντεμιτσέβ Βιατσεσλάβ, καταχράστηκε τη μικρή ηλικία αυτού και την ασταθή θέση εξαιτίας της δύσκολης οικονομικής κατάστασης, και παρακινούμενος από τον έλληνα υπήκοο Νικόλαο Γεωργιάδη στη στρατολόγηση του Ντεμιτσέβ για σεξουαλική εκμετάλλευση στην πορνεία ενήργησε ως αυτουργός της παράβασης, στρατολογώντας τον Ντεμιτσέβ για το σκοπό που αναφέραμε και έπειτα για την πραγματοποίηση του ίδιου σκοπού κανόνισε τη συνάντηση του Νικόλαου Γεωργιάδη με τον Ντεμιτσέβ, στο διαμέρισμα 21 της οδού Πέτρου Μοβίλα 23/9 στο Κισινάου. Στο πλαίσιο της αναφερόμενης συνάντησης, ως επακόλουθο των ενεργειών του Ιστράτι Γκεόρκι, ο Νικόλαος Γεωργιάδης επέλεξε τον ανήλικο Ντεμιτσέβ για τη μελλοντική σεξουαλική εκμετάλλευση και εκπόρνευση. Στη συνέχεια των ενεργειών που κατέβαλε ο Ιστράτι Γκεόργκι, την ίδια μέρα, ο ανήλικος Ντεμιτσέβ κακοποιήθηκε σεξουαλικά από τον έλληνα υπήκοο Νικόλαο Γεωργιάδη στην οικία αυτού, στο διαμέρισμα 21 της οδού Πέτρου Μοβίλα 23/9 στο Κισινάου.

Για αυτό το λόγο ο Ιστράτι Γκεόργκι κατηγορήθηκε για πράξη παράβασης, που προβλέπεται στο άρθρο 206 παρ 2 γραμ. B και C του ποινικού κώδικα.

Επίσης κατηγορήθηκε για το γεγονός ότι στις 25 Νοεμβρίου 2010, ενεργώντας επίσης για την πραγματοποίηση των παραβατικών του προθέσεων μαζί με τον Νικόλαο Γεωργιάδη, και έχοντας ως πρόθεση αυτού να συνάψει σεξουαλικές σχέσεις με παιδί, παρακινούμενος από αυτόν, στρατολόγησε τον ανήλικο Ντεμιτσέβ για σεξουαλική εκμετάλλευση στην πορνεία, ενεργώντας ως αυτουργός της παράβασης, και στρατολόγησε το θύμα του για το σκοπό που αναφέραμε και αργότερα στις 27 Νοεμβρίου 2010 για την πραγματοποίηση του ίδιου σκοπού κανόνισε τη συνάντηση του Νικόλαου Γεωργιάδη με τον Ντεμιτσέβ στο διαμέρισμα 21 της οδού Πέτρου Μοβίλα 23/9 στο Κισινάου. Για αυτόν το λόγο ο Ιστράτι Γκεόργκι κατηγορήθηκε για παράβαση, που προβλέπεται στο άρθρο 206 παρ 3 γραμ. Α του ποινικού κώδικα».

Στα ίδια δικαστικά έγγραφα γίνεται σαφής αναφορά στην ασυλία του Νίκου Γεωργιάδη. Διώκεται ο ενδιάμεσος αλλά όχι ο ίδιος για το λόγο αυτό:

«Στις 27 Νοεμβρίου 2010 και ενώ βρισκόταν στο Κισινάου, ενέργησε με σκοπό τη σεξουαλική εκμετάλλευση στην πορνεία του ανήλικου Ντεμιτσέβ, εκμεταλλευόμενος την ηλικία και την αδύναμη θέση του.

Ενεργώντας ως αυτουργός της παράβασης, τον στρατολόγησε, τον μετέφερε και κανόνισε την συνάντηση με έναν υπήκοο της Ελλάδας, ο οποίος, σύμφωνα με την επιστολή υπ’ αριθμ.19729 της 30 Νοεμβρίου του 2012, επωφελήθηκε τα προνόμια και τις διευκολύνσεις και την ασυλία που παρέχει το διπλωματικό σώμα, που εδρεύει στην Μολδαβία, στο διαμέρισμα Πέτρου Μοβίλα 23/9 Κισινάου, όπου στις 24 Νοεμβρίου 2010 και 27 Νοεμβρίου 2010 ο ανήλικος κακοποιήθηκε σεξουαλικά από τον έλληνα υπήκοο».

Ο Ιστράτι Γκέοργκι δεν καταδικάζεται τελικώς από το δικαστήριο, το οποίο συμπεραίνει πως ο ίδιος δεν γνώριζε απαραίτητα την κακοποίηση του θύματος αφού δεν ήταν παρών όταν αυτή συνέβαινε από τον Γεωργιάδη.

άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Hot Doc #94 ,το Φεβρουάριο του 2016

Extra Hot άρθρο

Το Μάρτιο του 2011, η γενική εισαγγελέας Καταπολέμησης Διακίνησης Ανθρώπων, Ελένα Καζακόφ, με το κατηγορητήριό της με αριθμό 2010515213, ασκεί διώξεις εναντίον των πρωταγωνιστών κυκλώματος παιδεραστίας στο Κισινάου της Μολδαβίας. Το κύκλωμα έχει εξαρθρωθεί από τη Μολδαβική Αστυνομία, μετά από παρακολούθηση μέσω τεχνικών μέσων, παγίδευση χώρων και ερευνών στα σπίτια των φερόμενων ως παιδόφιλων. Η αστυνομία έχει συλλάβει τον ιταλό Αντρέα Πασκουίνι, το πρώην θύμα παιδοφιλίας και στη συνέχεια προαγωγό Όλεγκ Σιβίτσκι και έναν αμερικανό υπήκοο. Ο Νίκος Γεωργιάδης, σύμβουλος του υπουργού Οικονομικών και απεσταλμένος του ΟΗΕ και της ΕΕ στη Μολδαβία, παρότι έχει προσαχθεί από την Αστυνομία για την εμπλοκή του σε αυτή την υπόθεση, επικαλείται τη διπλωματική του ασυλία και έτσι δεν διώκεται. Στο κατηγορητήριο ωστόσο της Εισαγγελίας, αλλά και σε άλλα δικόγραφα, το όνομα και η δράση του Νίκου Γεωργιάδη περιγράφονται από τα θύματα και τον προαγωγό, καθώς εξιστορείται η δράση του κυκλώματος.

Στα έγγραφα, που δημοσιεύει το Hot Doc, ο Γεωργιάδης κατονομάζεται για σχέση με δύο τουλάχιστον παιδιά 16-17 ετών, τους Μιχαήλ Μπιντιάκ και Βιατεσλάβ Ντεμιτσέβ, και έναν δεκαπεντάχρονο, τον Μαξίμ Εβτόντιεφ από την Υπερδνειστερία (επαρχία της Μολδαβίας με καθεστώς αυτονομίας). Όπως επίσης προκύπτει από τα δικόγραφα, ο Γεωργιάδης φάνηκε πρόθυμος να ενισχύσει οικονομικά τους προμηθευτές του προκειμένου να δημιουργήσουν σελίδα γνωριμιών, η οποία τελικώς ήταν κάλυψη για τους παιδόφιλους. Η αστυνομία έχει επίσης καταγράψει συνομιλίες μεταξύ του Γεωργιάδη και των παιδιών. Παραθέτουμε το περιεχόμενο των δικογράφων χωρίς σχολιασμό. Είναι προφανές πως όσα καταγράφονται δεν αφορούν την σεξουαλική επιλογή του Γεωργιάδη, αλλά τη δράση του με εξαθλιωμένα ανήλικα παιδιά, τα οποία έσυρε ως το πολυτελές διαμέρισμά του, κάνοντας χρήση της θέσης και των χρημάτων του.

«Δεν ήξερα ότι ο Γεωργιάδης ήταν και παιδόφιλος»

Στις σελίδες 3-4 του κατηγορητηρίου της εισαγγελέως Ελένα Καζακόφ αναφέρεται:

«Την ίδια περίοδο, ο Σιβίτκσι Όλεγκ (σ.σ. πρόκειται για τον προαγωγό) παρακινήθηκε από τον έλληνα υπήκοο Νικόλαο Γεωργιάδη να αναζητήσει παιδιά αρσενικού φύλου, τα οποία θα του παρείχαν σεξουαλικές υπηρεσίες έναντι αμοιβής. Οργάνωσε (ο Σιβίτκσι) μία συνάντηση του Γεωργιάδη με τον ανήλικο Μπιντιάκ Μιχαήλ και με ένα άλλο παιδί, ονόματι Μαξίμ, που δεν ταυτοποιήθηκε από τα όργανα δίωξης και ο οποίος είχε στρατολογηθεί από τον Όλεγκ Σιβίτσκι με σκοπό τη σεξουαλική εκμετάλλευση και την πορνεία, κοντά στον κινηματογράφο “Πατρίδα” στο Κισινάου.

Στη συνάντηση που αναφέραμε και ως αποτέλεσμα των ενεργειών που κατέβαλε ο Σιβίτσκι, ο έλληνας υπήκοος Νικόλαος Γεωργιάδης επέλεξε τον ανήλικο Μπιντιάκ Μιχαήλ για τη σεξουαλική εκμετάλλευση.

Την ίδια μέρα, μετά τη συνάντηση που αναφέραμε, ο Σιβίτκσι, ενεργώντας με σκοπό την υλοποίηση της σεξουαλικής εκμετάλλευσης και της εκπόρνευσης του ανήλικου Μπιντιάκ Μιχαήλ από τον έλληνα υπήκοο Νικόλαο Γεωργιάδη και προκειμένου να διατηρήσει τον έλεγχο πάνω στη συμπεριφορά του στρατολογημένου θύματος, με σκοπό τη σεξουαλική εκμετάλλευση, γνωρίζοντας για την πρόθεση του ιταλού υπηκόου Αντρέα Πασκουίνι να έχει σεξουαλικές επαφές με παιδιά, φιλοξένησε τον ανήλικο Μπιντιάκ στην οικία του, που βρίσκεται στο Κισινάου, λεωφόρος Ντάτσια 50, διαμέρισμα 105.

Ύστερα, την ίδια μέρα, ενεργώντας από κοινού με τον Αντρέα Πασκουίνι, οργάνωσε τη συνάντηση μεταξύ αυτού και του θύματος στο διαμέρισμα 105, λεωφόρος Ντάτσια 50 στο Κισινάου.

Σε αυτή την συνάντηση και ως αποτέλεσμα των ενεργειών που κατέβαλε ο Σιβίτκσι, ο Πασκουίνι επέλεξε τον ανήλικο Μπιντιάκ Μιχαήλ για μελλοντική σεξουαλική εκμετάλλευση.

Ως αποτέλεσμα των ενεργειών του Σιβίτσκι Όλεγκ, την ίδια μέρα ο ανήλικος Μπιντιακ Μιχαήλ έτυχε σεξουαλικής εκμετάλλευσης από τον έλληνα υπήκοο Νικόλαο Γεωργιάδη στην κατοικία του, στην οδό Πέτρου Μοβίλα 23/9, διαμέρισμα 21, στο Κισινάου. Την επόμενη μέρα, και ως αποτέλεσμα των ενεργειών του Σιβίτσκι, ο ανήλικος Μπιντιάκ Μιχαήλ έτυχε σεξουαλικής εκμετάλλευσης από τον Αντρέα Πασκουίνι στην κατοικία του τελευταίου, στην οδό Μ. Σαντοβεάνου 4/1, διαμέρισμα 118, στο Κισινάου».

Στις σελίδες 7-8 περιγράφεται η απαίτηση του Γεωργιάδη να έρθει σε επαφή με ανήλικα παιδιά:

«Ο Όλεγκ δήλωσε επίσης πως έφερε σε επαφή τον Μιχαήλ με τον Νικ, το καλοκαίρι του 2010, στο Κισινάου.

Ο Νικ επιθυμούσε να γνωρίσει κάποιον για να περάσει την ώρα του και ο Όλεγκ γνώριζε ότι ο Νικ ήταν ομοφυλόφιλος αλλά όχι ότι ήταν και παιδόφιλος.

Επίσης γνώριζε ότι ο Μιχαήλ ήταν 16 ετών και τον έφερε σε επαφή με τον Νικ, μετά από παράκληση του τελευταίου για να περάσει την ώρα του, και αυτός (ο Νικ) του έδωσε χρήματα για τις υπηρεσίες που αναφέραμε.

Επίσης, δήλωσε ότι αυτόν δεν τον ενδιαφέρει τι κάνουν τα άτομα αυτά στη συνέχεια και ότι δεν βγάζει χρήματα από αυτές τις γνωριμίες.

Ο Όλεγκ δήλωσε ότι υπέθεσε ότι όταν ένας άντρας είναι 40 ετών και ο άλλος 16 ό,τι συμβαίνει μεταξύ τους μπορεί να μην είναι από αγάπη αλλά γίνεται με αμοιβαία συγκατάθεση, και καταλάβαινε επίσης ότι κάπου υπάρχει και το χρηματικό μέρος, διότι ένα αγόρι 16 ετών δεν θα πήγαινε στο κρεβάτι με έναν άντρα 40 ετών.

Ο Όλεγκ υποψιάζεται ότι μεταξύ του Μιχαήλ και του Νικ εκτός από προσωπικές σχέσεις υπήρχαν και άλλες σχέσεις, χρηματικής φύσεως, για βοήθεια και υποστήριξη, αλλά δηλώνει ότι αυτός ο ίδιος δεν πήρε ποτέ λεφτά για κάτι τέτοιο και ούτε αναμειγνυόταν στη σχέση τους. Το μόνο που μπορούσε να κάνει ήταν να δώσει εγγύηση ότι και τα δύο άτομα είναι φερέγγυα. Ο Όλεγκ έφερε σε επαφή τον Νικ με 4 ενήλικα άτομα από την πόλη Τιράσπολ.

Τα 4 αυτά άτομα, ο Όλεγκ τους έκανε γνωριμία και με τους ξένους που έρχονταν σε αυτόν, και συγκεκριμένα με τους Νουτάπογκ, Νταν Πέτερσον, Νικ κ.τ.λ. Ο Όλεγκ δηλώνει ότι έλαβε χρήματα από τους ξένους, επειδή τους οργάνωσε την διαμονή στη Μολδαβία και όχι επειδή τους έκανε γνωριμίες.

Τους ξένους υπηκόους τους βοηθούσε να νοικιάσουν δωμάτια.
Ο Μιχαήλ συναντιόταν με τον Νικ στην κατοικία του Νικ, την οποία νοίκιαζε στο Κισινάου.

Ο Όλεγκ δηλώνει ότι δεν είχε πάει εκεί αλλά ότι ο Μιχαήλ του είπε ότι πρόκειται για πολυτελές διαμέρισμα, που βρίσκεται στην οδό Πέτρου Μοβίλα 3/9.

Όταν ο Όλεγκ έφερε σε επαφή τον Μιχαήλ με τον Νικ, ο Νικ ήξερε ότι ο Μιχαήλ ήταν ανήλικος και 16 ετών και δεν το έβλεπε αυτό σαν πρόβλημα.

Ο Όλεγκ δήλωσε ότι τα άτομα από την πόλη Τιράσπολ, στους οποίους έκανε γνωριμία με τους ξένους, ονομάζονται Όλεγκ, Βαλεντίν, Αρτούρ, (δεν θυμάται το όνομα του τελευταίου) και ανέφερε τους αριθμούς τηλεφώνου τους και το τηλέφωνο του Νικ στην Ελλάδα -060008823».

Δεκαπεντάχρονο θύμα

Στη δικογραφία γίνεται αναφορά σε παιδί 15 ετών, το οποίο είχε επιλέξει ο Γεωργιάδης για τις ερωτικές του επαφές, τον Μαξίμ από την Υπερδνειστερία:

«Περίπου στις αρχές του Ιουνίου, για πρώτη φορά ο Όλεγκ είχε τηλεφωνική επαφή με τον Μιχαήλ, τον αριθμό του οποίου είχε δώσει μέσω ίντερνετ και του τηλεφώνησε στον αριθμό 069212359. Στην τηλεφωνική συζήτηση, συνεννοήθηκαν να συναντηθούν κοντά στο ξενοδοχείο Vila Iris στη λεωφόρο Ντάτσια στο Κισινάου.

Συναντήθηκαν γύρω στις 11 το βράδυ και ο Όλεγκ κάλεσε τον Μιχαήλ στο σπίτι του. Συζήτησαν για διάφορα θέματα, συμπεριλαμβανομένου του θέματος της παροχής σεξουαλικών υπηρεσιών σε ξένους υπηκόους. Στο πλαίσιο αυτής της συζήτησης, ο Μιχαήλ πληροφορήθηκε ότι εκείνη τη στιγμή στη Μολδαβία βρισκόταν ο γραμματέας του υπουργείου Οικονομικών της ΕΕ με το όνομα Νίκος Γεωργιάδης, ο οποίος προγενέστερα ζήτησε τις υπηρεσίες του Όλεγκ και συγκεκριμένα παροχή προσωπικών υπηρεσιών από αγόρια.

Από όσα γνωρίζει ο Μιχαήλ, με την παροχή σεξουαλικών υπηρεσιών προς τον Νικ ασχολούταν ένα αγόρι 15 ετών με το όνομα Εβτόντιεφ Μαξίμ, που έμενε στην πόλη Μπέντερ στην Υπερδνειστερία.

Το ίδιο βράδυ, ο Μιχαήλ παρέμεινε στο σπίτι του Όλεγκ αλλά δεν συνέβη τίποτα μεταξύ τους.

Την επόμενη μέρα, ο Μιχαήλ, μαζί με τον Όλεγκ και ένα ακόμα άτομο με το όνομα Μαξίμ, που δεν το θυμάται καλά, πήγαν κοντά στον κινηματογράφο Πάτρια για να συναντήσουν τον Νίκο Γεωργιάδη, ο οποίος έπρεπε να επιλέξει μεταξύ αυτού (του Μιχαήλ) και του Μαξίμ το άτομο που ενδέχετο να του παρέχει σεξουαλικές υπηρεσίες.

Μετά τη συνάντηση, ο Όλεγκ και ο Νικ απομακρύνθηκαν και συζήτησαν κάτι και στη συνέχεια ο Νικ αποχώρησε. Αργότερα ο Όλεγκ πλησίασε τον Μιχαήλ και τον Μαξίμ και τους είπε πως ο Νικ δεν επέλεξε κανέναν από αυτούς. Στη συνέχεια, ο Μαξίμ έφυγε και ο Όλεγκ με τον Μιχαήλ περπάτησαν προς την Μποτάνικα και καθ’ οδόν ο Όλεγκ του ανακοίνωσε ότι ο έλληνας Νικ επέλεξε αυτόν (τον Μιχαήλ) αλλά δεν τους το είπε από την αρχή για να μην προσβάλει τον Μαξίμ.

Έτσι, ο Όλεγκ του είπε ότι θα χρειαστεί να έρθει στο ίδιο μέρος στις 9 το βράδυ. Ο Όλεγκ δεν του εξήγησε το είδος των σεξουαλικών υπηρεσιών, που θα παρείχε στον Νικ.

Την ίδια μέρα, πριν τη συνάντηση με τον Έλληνα, οι δυο τους πήγαν στο σπίτι του Όλεγκ για να περιμένουν το βράδυ.

Στο σπίτι του Όλεγκ ήρθε επίσκεψη ένας ιταλός υπήκοος, ο Αντρέα Πασκουίνι, που ήθελε να γνωρίσει τον Μιχαήλ. Με τον Αντρέα, ο Μιχαήλ συζήτησε και συνεννοήθηκαν να συναντηθούν την επόμενη μέρα.

Σε αυτό το σημείο ο Μιχαήλ επισήμανε πως ο Αντρέα ήταν σκόπιμα καλεσμένος από τον Όλεγκ, για να περάσουν την ώρα μαζί αλλά και με σκοπό ο Μιχαήλ να του παρέχει σεξουαλικές υπηρεσίες. Ο Αντρέα ήταν εξαρχής ένας από τους ξένους πελάτες του Όλεγκ.

Περίπου στις 9 το βράδυ, όπως συνεννοήθηκαν, ο Μιχαήλ ξεκίνησε να πάει στο ραντεβού με τον Νίκο Γεωργιάδη.

Συναντήθηκαν και στη συνέχεια πήγαν στο σπίτι του Νικ, που βρισκόταν στην οδό Πέτρου Μοβίλα 23/9, διαμέρισμα 21, στο Κισινάου.

Το διαμέρισμα ήταν υπερπολυτελείας, με 5 δωμάτια και πολύ καλά διακοσμημένο με τηλεοράσεις LCD στα δωμάτια.

Όταν έφτασε στο διαμέρισμα ο Μιχαήλ έκανε μπάνιο στο τζακούζι ενώ ο Νικ παρακολουθούσε ποδόσφαιρο.

Μετά το μπάνιο, ο Μιχαήλ μπήκε λίγο στο ίντερνετ και αφού τέλειωσε ο αγώνας ποδοσφαίρου ο Νικ κάλεσε τον Μιχαήλ στο υπνοδωμάτιο όπου ο Μιχαήλ έκανε μασάζ στον Νικ, ύστερα από το οποίο έκαναν στοματικό σεξ, όπου ο Μιχαήλ ήταν ο ενεργός σεξουαλικός σύντροφος και ο Νικ ο παθητικός. Εκείνο το βράδυ ο Μιχαήλ κοιμήθηκε στο σπίτι του Νικ και την επόμενη μέρα, γύρω στις 11-12, έλαβε από τον Νικ το ποσό των 400 λέι για την παροχή σεξουαλικών υπηρεσιών. Στη συνέχεια πήγε στο σπίτι του Όλεγκ».

Και χορηγός της σελίδας για τους παιδόφιλους

Ο Γεωργιάδης στο κατηγορητήριο εμφανίζεται, με βάση τις μαρτυρίες του ίδιου του προαγωγού Όλεγκ Σιβίτσκι, να του προσφέρει χρήματα για να φτιάξει την ιστοσελίδα, που ουσιαστικά ήταν ο τρόπος επαφής με τους παιδόφιλους:

«Επίσης ο Όλεγκ δήλωσε τα ακόλουθα (που αναφέρονται στη γνωριμία του Μιχαήλ Μπιντιάκ, 16 ετών, και το άτομο με το όνομα Νικ, που είναι περασμένο με τον αριθμό 060008823): Ο Νικ είναι ένα άτομο με υψηλό αξίωμα, μεγάλης υπευθυνότητας στη Μολδαβία και είναι εκπρόσωπος της ΕΕ και για αυτό το λόγο δεν συχνάζει σε gay πάρτι και club, έχει κρυφή και εμπιστευτική συμπεριφορά και κρύβει το γεγονός ότι ανήκει στην κατηγορία των ομοφυλόφιλων.

Ως επακόλουθο, απευθύνθηκε στον Όλεγκ για να του γνωρίσει ένα άτομο με ομοφυλοφιλική κατεύθυνση.

Στην αρχή ο Όλεγκ αρνήθηκε να τον βοηθήσει, εξηγώντας του ότι στις υπηρεσίες του συμπεριλαμβάνει ξένα άτομα που έρχονται στην Μολδαβία για σύντομο διάστημα (τουρίστες) και όχι ξένους που μένουν στη Μολδαβία, για να μην θεωρηθεί ως προαγωγός.

Μετά από αυτό, ο Νικ είπε πως για μια τέτοια υπηρεσία θα του πληρώσει 100 ευρώ εξηγώντας πως πληρώνει αυτό το ποσό ως βοήθημα για το σχέδιο που είχε ξεκινήσει και συγκεκριμένα την προετοιμασία της σελίδας www.livejournal. com, όπου αυτός τοποθετούσε τις φωτογραφίες των ομοφυλόφιλων από τη Μολδαβία και την Υπερδνειστερία, τους οποίους είχε πρόθεση να φέρει σε επαφή με τους ξένους που έρχονται στη χώρα για ξεκούραση (τουρίστες).

Αυτό το σχέδιο ενδέχεται να μετετράπη σε επίσημη δραστηριότητα, δηλαδή να δημιουργήθηκε ένα πρακτορείο πληροφοριών με θέμα την ομοφυλοφιλία.

Τέτοια πρακτορεία υπάρχουν σε διάφορες χώρες του κόσμου νόμιμα.

Η ηλεκτρονική διεύθυνση που δημιουργήθηκε για αυτό τον σκοπό είναι www. gaymoldova. livejournal.com».

Στα δικόγραφα ο Μιχαήλ Μπιντιάκ,ο οποίος οδηγήθηκε σε σχέση με τον Γεωργιάδη, περιγράφεται ως προβληματικό άτομο με προβλήματα επιληψίας: «Η οικονομική κατάσταση της οικογένειας είναι πολύ άσχημη. Οι γονείς δουλεύουν στην αγορά Second hand και όλα τα χρήματα ξοδεύονται για τη συντήρηση της οικογένειας.

Ο αδερφός του, την παρούσα στιγμή, υπηρετεί στο στρατό και βοηθά τους γονείς του.

Επίσης ο Μιχαήλ Μπιντιάκ δήλωσε ότι διαγνώστηκε από ψυχίατρο με “επιληπτικό σύνδρομο” και τελευταία φορά που είχε κρίση επιληψίας ήταν περίπου πριν δύο μήνες».

Καταγραφές κλήσεων και παγιδεύσεις

Στις σελίδες 38-39 του κατηγορητηρίου παρατίθενται τα αποδεικτικά στοιχεία της αστυνομίας. Από αυτά φαίνεται πως η αστυνομία στην επιχείρησή της χρησιμοποίησε καταγραφές αλλά και άνοιγμα των επικοινωνιών. Ο Γεωργιάδης δεν παραπέμπεται λόγω της ασυλίας του και έτσι τα αποδεικτικά στοιχεία αφορούν τους άλλους κατηγορούμενους. Φαίνεται όμως πως υπήρξε ίδια μέθοδος και γι’ αυτόν, αφού καταγράφεται η διαδικασία στην περίπτωση του κατηγορούμενου Πασκουίνι:

«- Διαδικασία, διαταγή και περάτωση της ανάκρισης στις 29/10/2010, με την οποία εγκρίθηκε η έρευνα στην κατοικία του ιταλού υπηκόου Αντρέα Πασκουίνι, έγινε με την τοποθέτηση οπτικοακουστικών συσκευών, φωτογραφικής μηχανής και κάμερας καθώς και την παρακολούθηση της οικίας του μέσω της χρήσης τεχνικών μέσων και την έγκριση καταγραφής εικόνων και συνομιλιών στην κατοικία του
– Πρακτικά για την πληροφόρηση καταγραφής εικόνων και αντιγραφή αυτών.
– Πρακτικά εκτίμησης της σπουδαιότητας των εικόνων που καταγράφηκαν στην οικία του Πασκουίνι.
– Διαταγή αναγνώρισης και επισύναψης στην ποινική υπόθεση των ενοχοποιητικών στοιχείων και συγκεκριμένα των CD με εικόνες από την οικία του Πασκουίνι.
– Διαδικασία, διαταγή και περάτωση της ανάκρισης του ανακριτή στις 29/10/2010 σχετικά με την καταγραφή τηλεφωνικών συνομιλιών που έγιναν από τα τηλέφωνα του Πασκουίνι και του Αγκάτιεφ Βαλέρι.
– Πρακτικά πληροφόρησης των τηλεφωνικών συνομιλιών και στενογραφία αυτών.
– Πρακτικά εκτίμησης της σπουδαιότητας της πληροφόρησης των τηλεφωνικών συνομιλιών.
– Διαταγή αναγνώρισης και επισύναψης στην ποινική υπόθεση των ενοχοποιητικών στοιχείων και συγκεκριμένα των CD με τηλεφωνικές συνομιλίες.
– Διαταγή και πρακτικά έρευνας, που έγινε στις 5/11/2010 στην οικία του Πασκουίνι Αντρέα. Κατά τη διάρκεια της έρευνας συνελέγησαν: ένα τηλέφωνο NOKIA, μια ψηφιακή φωτογραφική μηχανή KODAK με καρτέλα flash, ψηφιακή κάμερα, προσωπικός φάκελος με αριθμό 102 στο όνομα Νικολάεβ Ιγκόρ, φωτοτυπίες εγγράφων με όνομα Σούρντου Νικολάε, σημειωματάριο και άλλα αντικείμενα που αναφέρονται στα πρακτικά.
– Πρακτικά εξέτασης των αντικειμένων με τα οποία έγινε η εξέταση των αντικειμένων, που συνελέγησαν από την οικία του Πασκουίνι.

Τα πρακτικά της εξέτασης των πληροφοριών, που συλλέχθηκαν και αφορούν τις τηλεφωνικές συνομιλίες που έγιναν από τα τηλέφωνα που χρησιμοποιούσαν οι Γκούρα Γκριγκόρε και Μπιντιάκ Μιχαήλ, επιβεβαιώνουν την τηλεφωνική συνομιλία του Μπνιτιάκ Μιχαήλ με τους Πασκουίνι Αντρέα, Νικόλαο Γεωργιάδη, Σιβίτσκι Όλεγκ και Γκούρα Γκριγκόρε και μεταξύ του Γκούρα Γκριγκόρε με τον Μπιντιάκ Μιχαήλ, Αντρέα Πασκουίνι, Νικόλαο Γεωργιάδη και Σιβίτκσι Όλεγκ.

Τα πρακτικά της εξέτασης των πληροφοριών σχετικά με τις τηλεφωνικές συνομιλίες, που έγιναν από τα τηλέφωνα που χρησιμοποιούσαν οι Αντρέα Πασκουίνι, Νικόλαος Γεωργιάδης και ο Σιβίτσκι Όλεγκ, επιβεβαιώνουν τις τηλεφωνικές συνομιλίες μεταξύ Νικόλαου Γεωργιάδη με τον Μιχαήλ Μπιντιάκ και τον Σιβίτσκι Όλεγκ, μεταξύ του Σιβίτσκι Όλεγκ και του Μπιντιάκ Μιχαήλ, Αντρέα Πασκουίνι και Νικόλαου Γεωργιάδη κ.τ.λ.»

άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Hot Doc #94, το Φεβρουάριο του 2016

Extra Hot άρθρο

Η αποκάλυψη του Hot Doc, για την εμπλοκή του Νίκου Γεωργιάδη, πρώην βουλευτή της ΝΔ και έως πρόσφατα συμβούλου του Κυριάκου Μητσοτάκη, σε υπόθεση παιδεραστίας, προκάλεσε στην κοινωνία δυσανάλογες αντιδράσεις απ’ ό,τι στα ΜΜΕ και τα κόμματα. Μετά την κυκλοφορία του τεύχους, έγινε μια προσπάθεια να αποσιωπηθεί η υπόθεση ή να εμφανιστεί ως κάτι για το οποίο δεν υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία.

Για τραγική ειρωνία, την ίδια μέρα της αποκάλυψης δόθηκε από την Αστυνομία στη δημοσιότητα η φωτογραφία παιδόφιλου, που δρούσε στην Καλλιθέα. Τα ίδια μέσα ενημέρωσης, που κρέμασαν στα μανταλάκια τον ανώνυμο κατηγορούμενο για παιδοφιλία, αποσιώπησαν την υπόθεση Γεωργιάδη, ενός δημοσίου προσώπου δηλαδή, που χρησιμοποίησε το αξίωμά του αλλά και την ασυλία των οργανισμών, που υπηρετούσε, για να δράσει και κυρίως για να μην τιμωρηθεί.

Έντονη προσπάθεια έγινε να ταυτιστεί η αποκάλυψη με πολιτικές σκοπιμότητες. Κατηγορήθηκε το Hot Doc πως έβγαλε το θέμα για να χτυπηθεί ο Μητσοτάκης. Οι ίδιοι, που εξακόντιζαν τις κατηγορίες, απέφευγαν ωστόσο να απαντήσουν αν είναι αλήθεια ή ψέματα, αν δηλαδή το περιοδικό αποκάλυπτε την αλήθεια ή κατηγορούσε αδίκως τον Νίκο Γεωργιάδη.

Ο ίδιος ο Νίκος Γεωργιάδης, επίσης, δεν απάντησε στις αποκαλύψεις. Με μια οργισμένη ανακοίνωση, με την οποία δημοσιοποιούσε την παραίτησή του από τη ΝΔ (τον εξαναγκασμό σε παράιτηση ουσιαστικά) γνωστοποιούσε πως θα καταφύγει στη Δικαιοσύνη. Κάποιος όμως που κατηγορείται πως έχει εμπλοκή σε υπόθεση παιδεραστίας, δεν ανακοινώνει προσφυγή στη Δικαιοσύνη, αλλά πρωτίστως διατρανώνει την αθωότητά του παραθέτοντας στοιχεία και απαντώντας στις κατηγορίες. Πόσο μάλλον όταν είναι δημόσιο πρόσωπο και είναι υπόλογος σε δημόσιο έλεγχο.

Αναγκαστήκαμε να καταθέσουμε τα στοιχεία του δημοσιεύματος στην Εισαγγελία, η οποία διέταξε κατεπείγουσα έρευνα για τον Γεωργιάδη. Στην προανακριτική διαδικασία ήδη κατέθεσε η δικηγόρος των παιδιών-θυμάτων από τη Μολδαβία, Ναταλία Μπαϊράμ, η οποία έφτασε από το Κισινάου.

Αμέσως μετά την εντολή έρευνας και την παραίτηση Γεωργιάδη, συνέβησαν δύο εξίσου περίεργα πράγματα.

Πολλά sites άρχισαν να ανεβάζουν και να κατεβάζουν την είδηση, σα να μην υπήρξε ποτέ η εντολή εισαγγελικής έρευνας και η παραίτηση Γεωργιάδη. Κάτι που δεν είναι περίεργο μόνο δημοσιογραφικά ή πολιτικά. Και θα το πω ξεκάθαρα, αυτός που αποκρύπτει μια τέτοια είδηση, ενδεχομένως δεν καλύπτει κάποιον τρίτο μόνο αλλά τον εαυτό του. Σε αυτό ας απαντήσουν οι ίδιοι, γιατί το έκαναν.

Το δεύτερο περίεργο είναι πως εναντίον του περιοδικού και των συντακτών ξεκίνησε μία πρωτοφανής επίθεση. Έφτασαν στο σημείο να μας κατηγορήσουν πως δεν σεβόμαστε τις σεξουαλικές «επιλογές» του Γεωργιάδη. Δηλαδή, η Εφημερίδα των Συντακτών, η οποία δημοσίευσε επανειλημμένα άρθρα, βάφτισε την παιδεραστία «σεξουαλική επιλογή» και εμάς ασεβείς και αντιδεοντολόγους, που κάνουμε δημοσιογραφία της κλειδαρότρυπας.

Δίπλα σε αυτό το επιχείρημα γεννήθηκε δειλά-δειλά και το επιχείρημα του τεκμηρίου της αθωότητας του κατηγορουμένου. Δηλαδή μία νομική πρόβλεψη, η οποία δεν δεσμεύει τη δημοσιογραφία αλλά μόνο τις κρατικές Αρχές και τη Δικαιοσύνη. Με αυτή τη λογική, ο δημοσιογράφος δεν θα μπορούσε να δημοσιεύσει κανένα στοιχείο έρευνας αφού αυτό δεν έχει κριθεί από δικαστήριο…

Στις ανεξήγητες αυτές εφευρέσεις, απαντάμε με συνέχεια της έρευνας. Ένας πολιτικός που εμπλέκεται σε τέτοιο σκάνδαλο και συνεχίζει μετά την ατιμωρησία του να δρα σα να μην έγινε κάτι, είναι φαινόμενο και επικίνδυνο και άρρωστο. Θα παραδώσουμε στην κοινή γνώμη και τις Αρχές ό,τι στοιχείο καταδεικνύει η έρευνα, απαιτώντας όχι το διασυρμό αλλά την τιμωρία. Και θα πάμε όσο μακριά χρειαστεί, ακόμη κι αν είμαστε μόνοι (δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά) στην αποκάλυψη της αλήθειας.

άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Hot Doc # 94, το Φεβρουάριο του 2016

Extra Hot άρθρο