Ο Αλί οικογενειάρχης
Αλί πιστεύει όλες τη ζητήματα είναι πολιτικές. Εκτός από αυτές που γυρνάς σπίτι και σε πλακώνει το γυναίκα σου με παντόφλα γιατί άργησες…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 99 (A' Απρίλιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Δεν φτάνει να καθαρίζεις τον τόπο, πρέπει και να χτίσεις πάνω του
Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε την εξουσία, μπορεί να εμφάνιζε ηθικά πλεονεκτήματα και το τεκμήριο του μη διαπλεκόμενου αλλά εμφάνιζε και δύο μεγάλα μειονεκτήματα. Το ένα ήταν η άγνοια που είχε για τη διαχείριση της εξουσίας, και το άλλο, ότι οι αναλύσεις του στην πορεία για μια εναλλακτική διακυβέρνηση μιλούσαν για τη μεγάλη εικόνα της οικονομίας. Σύμφωνα ενδεχομένως με έναν ιδεολογικό αυτοματισμό, αν λυνόταν το πρόβλημα της οικονομίας, το οποίο οι θεωρητικοί του μαρξισμού θεωρούσαν τη βάση, το εποικοδόμημα θα έλυνε όλα του τα προβλήματα…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 99 (A' Απρίλιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Μια τέτοια Κεντροαριστερά, σε ποιον θα λείψει;
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι κάτι κινείται στη λεγόμενη Κεντροαριστερά. Συναντήσεις, επιστολές, δημόσιες τοποθετήσεις, έντονο παρασκήνιο, επιτροπές διαλόγου. Όλα με την παρέμβαση, τη δηλωμένη επιθυμία, τη «γραμμή», που σε ορισμένες περιπτώσεις παίρνει τη μορφή εντολής, από τα φιλικά μέσα ενημέρωσης: Βρείτε τα επιτέλους. Συντονιστείτε σε ένα ενιαίο, ομοσπονδιακό, μετωπικό, ό, τι προκύψει, σχήμα. Για να υπάρξει μια δύναμη μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ, να σπάσει την πόλωση, να φέρει στην πρώτη γραμμή την απαίτηση για… ευρωπαϊκές μεταρρυθμίσεις. Να, να, να…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 99 (A' Απρίλιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Είδε τον εκβιασμό αλλά δεν έψαξε τον εκβιαστή για χάρη του Χιώτη
Μια υπόθεση που προκαλεί πολλά ερωτηματικά για το χειρισμό της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος είναι αυτή στην οποία εμπλέκονταν οι δημοσιογράφοι Ανδρέας Καψαμπέλης και Βασίλης Χιώτης. Ήταν η γνωστή υπόθεση εκβιασμού του Βασίλη Χιώτη, ο οποίος υποστήριζε ότι δέχτηκε εκβιαστικά mail ώστε να καταβάλει χρηματικό ποσό για να σταματήσουν τα συκοφαντικά δημοσιεύματα από το press-gr.blogspot.com…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 99 (A' Απρίλιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Η εμπλοκή Σφακιανάκη στην υπόθεση Γκιόλια
Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010. Ο δημοσιογράφος Σωκράτης Γκιόλιας γίνεται πρώτη είδηση σε όλα τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης και όχι μόνο. Ο Γκιόλιας, το ξημέρωμα εκείνης της ημέρας, είχε πέσει νεκρός από τα πυρά αγνώστων, οι οποίοι μέρες αργότερα εμφανίστηκαν ως «Σέχτα Επαναστατών»…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 99 (A' Απρίλιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Την κάλεσε δήθεν για μάρτυρα και τη συνέλαβε
Η Δέσποινα Μπρούσαλη ασχολείται με τη δημοσιογραφία περισσότερα από 20 χρόνια, και μάλιστα με την ερευνητική-αποκαλυπτική δημοσιογραφία, κάνοντας ρεπορτάζ για ανθρώπους και γεγονότα που στο σύνολό τους τα μέσα σπάνια αγγίζουν. Το Σεπτέμβριο του 2013, η Δέσποινα Μπρούσαλη δέχτηκε ένα τηλεφώνημα από τους αξιωματικούς της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, που την ενημέρωσαν ότι πρέπει να καταθέσει ως μάρτυρας για μια υπόθεση, με σκοπό τη διαλεύκανσή της, αποκρύπτοντάς της τις πραγματικές τους προθέσεις…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 99 (A' Απρίλιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Μεθόδευση Σφακιανάκη, υπέρ μηνυτή
Αύγουστος 2011. Η δημοσιογράφος Ηρώ Καριοφύλλη καταθέτει μήνυση κατά του blog «crimesonair» για κατ’ αυτήν συκοφαντικά δημοσιεύματα που τη φωτογραφίζουν, και δηλώνει ότι έχει δεχθεί στο γραφείο της υβριστικά και απειλητικά για τη ζωή της τηλεφωνήματα. Η διαχείριση μιας απλής αντιδικίας μεταξύ δύο δημοσιογράφων, όμως, προκαλεί σήμερα δύο μείζονα ερωτήματα αναφορικά με τον τρόπο λειτουργίας της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος και του επικεφαλής της. Δηλαδή του Μανώλη Σφακιανάκη…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 99 (A' Απρίλιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
«ΕΚΘΕΣΗ ΕΚΦΥΛΙΣΜΕΝΗΣ ΤΕΧΝΗΣ»
Το Πογκρόμ των Ναζί στη μοντέρνα τέχνη
Η ελευθερία της τέχνης όπως και η υποχρέωση του κράτους να την προστατεύει ήταν συνταγματικά κατοχυρωμένα στη Δημοκρατία της Βαϊμάρης ήδη από το 1919. Με την άνοδο των Ναζί στην εξουσία, το κράτος ανάλαβε το ίδιο να κρίνει τι επιτρέπεται να αποκαλείται τέχνη και τι απαγορεύεται, έκλεισε τη σχολή του Μπάουχαους, κυνήγησε καλλιτέχνες, κατέστρεψε έργα τέχνης και απαγόρευσε οτιδήποτε δεν εξέφραζε το άριο ιδανικό. Στη διάρκεια των αιώνων, η τέχνη έχει γνωρίσει πολλές φορές διώξεις. Θα είναι όμως η πρώτη φορά που θα καταδιωχτεί με τόσο λυσσαλέο τρόπο…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 99 (A' Απρίλιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
ΗΠΑ: Η Νέα Ελβετία!
Τώρα, που κατακάθεται η σκόνη που σήκωσαν τα Panama Papers, οι απανταχού συνωμοσιολόγοι πήραν τη σκυτάλη των αποκαλύψεων για να βάλουν τα πράγματα στη θέση τους. Γιατί από τα εκατομμύρια έγγραφα με τις υπεράκτιες εταιρίες που κρύβουν αμύθητο πλούτο από τις φορολογικές αρχές, οι αμερικάνικες εταιρίες και οι ζάμπλουτοι Αμερικανοί απουσιάζουν εκκωφαντικά. Μάλιστα, μετά το σάλο που προκλήθηκε, δόθηκαν στη δημοσιότητα τα ονόματα 441 επιχειρηματικών με έδρα τις ΗΠΑ, εκ των οποίων κανείς δεν φαίνεται να είναι από τα λεγόμενα «βαριά» ονόματα…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 99 (A' Απρίλιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Η «κοπτοραπτική» του Παναμά
Η εκτεταμένη αποκάλυψη της Διεθνούς Κοινοπραξίας Ερευνητών Δημοσιογράφων (ICIJ), που βασίστηκε σε 11,5 εκατομμύρια αρχεία του δικηγορικού γραφείου Μόσακ-Φονσέκα στον Παναμά, αποτέλεσε για μια μερίδα πολιτών και μέσων ενημέρωσης ένα σκάνδαλο επικών διαστάσεων, για τον τρόπο με τον οποίο το σύστημα φοροαποφυγής και φοροδιαφυγής μέσω των εξωτικών offshore εταιριών καταφέρνει να κρύβει πλούτο πολλών τρισεκατομμυρίων δολαρίων κάτω από τη μύτη των φορολογικών αρχών. Μερικοί, όμως, επανέλαβαν αυτό το οποίο όλοι φοβούνται: Ότι μιλάμε μόνο για την κορυφή ενός παγόβουνου, που θα έκανε τον «συνάδελφό» του στην τραγωδία του Τιτανικού να κοκκινίζει από ντροπή…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 99 (A' Απρίλιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Κατήγγειλε αστυνομικούς ως μαστροπούς και έγινε… παιδόφιλος
Η περίπτωση του μουσικού και αγωνιστή των Λαμπράκηδων, Παναγιώτη Βήχου, είναι από εκείνες που αφήνουν έκθετη τη Διεύθυνση Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, όχι μόνο για το είδος και την ποιότητα των πειστηρίων της αλλά και για κάτι ακόμη χειρότερο. Για την πιθανή κατασκευή στοιχείων προκειμένου να ενοχοποιηθεί ένας άνθρωπος που ήταν βασικός μάρτυρας σε υπόθεση μαστροπείας με κατηγορούμενους αστυνομικούς…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 99 (A' Απρίλιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
SFAK ATTACK: Η γκάφα Σφακιανάκη με το Indymedia
Ο Μανώλης Σφακιανάκης που αυτοπαρουσιάζεται ως ένας άπταιστος γνώστης των μυστικών του διαδικτύου, προλαβαίνοντας αυτοκτονίες και συλλαμβάνοντας επίδοξους βιαστές και παιδόφιλους, φαίνεται πως δεν μπορεί ούτε ένα λογαριασμό e-mail να χειριστεί, αν πιστέψουμε όσα δημοσίευσε το Indymedia και δεν διαψεύστηκαν ποτέ. Έτσι, από το 2002 έως και σήμερα μνημονεύεται η επική του γκάφα, υπογράφοντας mail προς το γνωστό ιστότοπο αντεξουσιαστικού χώρου ως «Manos Fanariwths», αν και διαχειριστής του λογαριασμού ήταν ο «Sfakianakis»…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 99 (A' Απρίλιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ο «Ροζ Πάνθηρας» και ο «Καουμπόι»
Δύσκολα κάνεις χιούμορ με έναν δικτάτορα. Στην περίπτωση του αργεντινού Χόρχε Ραφαέλ Βιδέλα, τον αποκαλούσαν «Ροζ Πάνθηρα» και «Κοκαλιάρη», ίσως για να ξορκίσουν το κακό που έκανε στην χώρα. Ψηλός, αδύνατος, με ένα μουστακάκι και ένα περπάτημα που θύμιζε πράγματι τον Ροζ Πάνθηρα, ήταν το πρόσωπο πίσω από τον «βρώμικο πόλεμο», που στοίχισε τη ζωή σε χιλιάδες ανθρώπους τις σκληρές δεκαετίες του ’70 και του ’80…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 99 (A' Απρίλιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
«Θαύμα» Σφακιανάκη η καταδίκη του «Γέροντα Παστίτσιου»
Μια σατιρική σελίδα με τεράστια απήχηση στο Facebook. Μια κατασκευασμένη είδηση ενός σύγχρονου θαύματος κάποιου 18χρονου τοξικομανή από τον Γέροντα Παΐσιο. Η αναξιοπιστία αρκετών διαδικτυακών μέσων, με το αποκορύφωμα ενός εξώφυλλου εφημερίδας, και μια καταδίκη, που προέκυψε έπειτα από το «κυνήγι» που εξαπέλυσε εις βάρος ενός νεαρού μπλόγκερ η «ιερά εξέταση» της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος του Μανώλη Σφακιανάκη, συνθέτουν την πιο γνωστή ίσως από τις υποθέσεις του τμήματος. Το όνομα αυτής «Γέροντας Παστίτσιος». Το φινάλε της: η πρωτόδικη καταδίκη του δημιουργού της σε 10 μήνες φυλάκιση με αναστολή για «κατ’ εξακολούθηση καθύβριση θρησκεύματος»…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 99 (A' Απρίλιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Γιώργος Κακουλίδης
«Είναι ώρα να ακολουθήσουμε της αρχές της ιπποσύνης»
Ο ποιητής, συγγραφέας και ζωγράφος Γιώργος Κακουλίδης μιλάει στο Hot Doc για τα τελευταία του έργα, το «Βασίλειο του φόβου» στο οποίο πιστεύει ότι κατοικεί η κοινωνία μας, τη στενή φιλία του με τον Νίκο Καρούζο και άλλους ποιητές, αλλά και τη γειτονιά που καθόρισε την πορεία του και γέννησε τους ήρωες του, την Καισαριανή…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 99 (A' Απρίλιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Γιάννης Σταυρακάκης
«Η μετα-δημοκρατική καταιγίδα των κάθε λογής μονοδρόμων υπονομεύει το συλλογικό μέλλον»
Βιβλιοπροτάσεις
«Σήμερα, η πρόσδεσή μας στην καταναλωτική επιβεβλημένη απόλαυση καταρρέει με έναν θορυβώδη, οδυνηρό και τρομακτικό τρόπο, που μοιάζει να απειλεί την υποκειμενική μας υπόσταση και να ωθεί πολλούς σε αδιέξοδα μονοπάτια. Την ίδια στιγμή, η μετα-δημοκρατική καταιγίδα των κάθε λογής μονοδρόμων υπονομεύει το συλλογικό μέλλον. Μπορεί να επέλθει άραγε υποκειμενική ανάταση χωρίς την ανανέωση της δημοκρατίας;» καταθέτει στο Hot Doc o Γιάννης Σταυρακάκης, καθηγητής Ανάλυσης Πολιτικού Λόγου στο ΑΠΘ, θέτοντας ένα από τα πλέον επίκαιρα ερωτήματα. Ο έλληνας στοχαστής και συγγραφέας, που έχει υπογράψει τη «Λακανική Αριστερά» και το «Ο Λακάν και το Πολιτικό», αναλύει τη σχέση πολιτικής και ψυχανάλυσης…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 99 (A' Απρίλιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Έβαλαν αθώο στη φυλακή με ψεύτικα στοιχεία ως παιδόφιλο
Στις 4 Φεβρουαρίου του 2005, το σύνολο σχεδόν των εφημερίδων στη χώρα κυκλοφορεί με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες, που αφορούν κύκλωμα παιδεραστίας. Το κύκλωμα, του οποίου ως εγκέφαλος φωτογραφίζεται ένας 72χρονος από το Μαρούσι, φαίνεται πως είναι τμήμα διεθνούς κυκλώματος. Η Αστυνομία διαρρέει και όλες οι εφημερίδες έχουν τις ίδιες λεπτομέρειες για τον 72χρονο, που φωτογράφιζε και βιντεοσκοπούσε βιασμούς παιδιών και στη συνέχεια εμπορευόταν τις φωτογραφίες στο ίντερνετ…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 99 (A' Απρίλιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Όλη η Ελλάδα αυτοκτονεί, σύμφωνα με ΔΗΕ
Η Ελλάδα βρίσκεται, ακόμη και στα χρόνια της κρίσης, στις τελευταίες θέσεις των λιστών στις οποίες καταγράφεται ο αριθμός των ανθρώπων που αυτοκτονούν. Αν όμως πιστέψουμε τη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, τότε όλοι μας είμαστε έτοιμοι να πηδήξουμε από τα παράθυρα. Κι αυτό γιατί, σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία που η ίδια δίνει στη δημοσιότητα, τα ποσοστά των ανθρώπων που εκδηλώνουν πρόθεση να αυτοκτονήσουν είναι μεγάλα και μάλιστα διαρκώς αυξανόμενα…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 99 (A' Απρίλιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος
Έφτιαχναν παιδεραστές και γίνονταν ήρωες;
Το 2012, λίγο πριν ξεκινήσει η έκδοση του Hot Doc, ένας άγνωστος μας επισκέφθηκε στα γραφεία της εκπομπής «Το Κουτί της Πανδώρας». Μας είπε πως έχει να μας κάνει σοβαρές καταγγελίες για τη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος. Ο καταγγέλλων υποστήριζε πως οι αξιωματικοί της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος κατασκευάζουν ενόχους για εγκλήματα παιδοφιλίας και παίρνουν δόξα και γαλόνια. Αποκάλυψε, μάλιστα, πως κι ο ίδιος ήταν ένας από τους κατηγορούμενους για υπόθεση παιδοφιλίας, ο οποίος είχε κατηγορηθεί άδικα. Η Αστυνομία αλλά και οι εισαγγελικές Αρχές, λόγω της φύσης του εγκλήματος, τον αντιμετώπιζαν με καχυποψία και δεν τολμούσαν να αμφισβητήσουν τα στοιχεία που παρέθετε ως αποδεικτικά η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος (ΔΗΕ). Έτσι θεώρησε πως πρέπει να απευθυνθεί σε μας…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 99 (A' Απρίλιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Γιώργος Αρβανίτης
«Γιατί να κάνεις ένα φιλμ που μοιάζει με του Ταραντίνο, όταν υπάρχει ο αυθεντικός Ταραντίνο;»
Για τον Γιώργο Αρβανίτη δεν χρειάζονται συστάσεις. Ο σημαντικότερος έλληνας διευθυντής φωτογραφίας, που ζει μόνιμα στο Παρίσι από το 1989, μας μιλάει για το νέο ελληνικό σινεμά, τη σχέση του με τον Αγγελόπουλο, το φιλμ της ζωής του, με τα πρώτα βήματα στην καριέρα του αλλά και τις νέες προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει, καθώς εδώ και λίγους μήνες είναι ο νέος πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
Πριν από λίγες μέρες, το φεστιβάλ Δράμας σας τίμησε και μάλιστα δώσατε κι ένα σπουδαίο masterclass, που παρακολούθησε σχεδόν σύσσωμη η καλλιτεχνική κοινότητα του φεστιβάλ…
Δεν έχω μεγάλη σχέση με το φεστιβάλ (είναι μόλις η δεύτερη φορά που το επισκέπτομαι), αλλά εκτιμώ τη δουλειά που γίνεται σε αυτό. Ξέρετε, στη Γαλλία, που ζω εδώ και 26 χρόνια, το φεστιβάλ Δράμας είναι πιο γνωστό απ’ ότι είναι στην Ελλάδα. Θεωρώ πολύ σημαντικό σχολείο για ένα μικρομηκά σκηνοθέτη να φτιάξει ένα φιλμάκι και να διαγωνιστεί στο φεστιβάλ. Είναι μεγάλη υπόθεση να αφηγηθείς κινηματογραφικά μια ιστορία σε ελάχιστα λεπτά. Αν το καταφέρεις αυτό, είσαι έτοιμος για το επόμενο βήμα: τη μεγάλου μήκους ταινία.
Πώς αντιμετωπίζουν οι ξένοι το νέο ελληνικό σινεμά; Παρατηρείται το φαινόμενο της διάκρισης στα διεθνή φεστιβάλ, αλλά η εμπορική τους καριέρα, όπως και στη χώρα μας, είναι μάλλον περιορισμένη.
Είναι αλήθεια αυτό. Κοιτάχτε, από τη στιγμή που υπάρχουν οι διακρίσεις, αυτό είναι πολύ σημαντικό. Πλέον πρέπει να γίνει σωστή δουλειά στο θέμα της προβολής και διανομής τους στις αίθουσες. Εδώ ίσως πάσχουμε και πρέπει να γίνουμε πιο δυνατοί. Ένα φιλμ, για να ολοκληρωθεί και να αναγνωριστεί ως έργο τέχνης, πρέπει να βρει το κοινό του και να το κερδίσει. Καλά τα βραβεία, αλλά χρειάζεται και η αναγνώριση από το κοινό. Ακούω καμιά φορά ότι φταίει η γλώσσα μας και δεν «προχωρούν» εμπορικά στο εξωτερικό οι ελληνικές ταινίες. Και οι Κορεάτες ή οι Ιρανοί; Σε αυτά τα φιλμ δεν είναι πρόβλημα η γλώσσα τους;
Πώς σας φαίνονται οι σύγχρονες ελληνικές ταινίες; Ποια στοιχεία σας εντυπωσιάσαν και ποια σας άφησαν πικρή γεύση;
Γενικά μιλώντας, καθώς υπάρχουν μερικές άρτιες ταινίες από κάθε άποψη, διακρίνω τεχνικές αρετές, που δεν υπήρχαν παλιότερα, αλλά και μια δυσκολία στο σενάριο. Ίσως είναι καλύτερα κάποιοι έλληνες σκηνοθέτες να εμπιστευτούν αληθινούς σεναριογράφους στα έργα τους καν να μην γράφουν οι ίδιοι τα σενάρια. Τα 2 καρπούζια στην ίδια μασχάλη δεν χωράνε.
Πώς έγινε το πέρασμά σας από το εμπορικό, ανάλαφρο σινεμά των 60s στον πιο καλλιτεχνικό και πολιτικοποιημένο «νέο ελληνικό κινηματογράφο» των επόμενων δεκαετιών;
Δούλεψα για έξι χρόνια στη Φίνος Φιλμ, όπου φωτογράφιζα τα φτερά και πούπουλα της Αλίκης κλπ. Όταν μου είπε ο Αγγελόπουλος να κάνουμε την «Αναπαράσταση», πήρα λίγες βδομάδες άδεια άνευ αποδοχών κι αυτό ήταν! Ένιωσα ότι βγήκε ένα προσωπικό φως από μέσα μου, καθώς, έχοντας ζήσει τα χρόνια του Εμφυλίου στο χωριό μου, το Δίλοφο, που είναι πάνω από τη Σπερχειάδα, ήμουν απόλυτα εξοικιωμένος με το σκηνικό του έργου. Η ασπρόμαυρη φωτογραφία, ο ήλιος, που έβγαινε σπάνια, όλα ήταν κομμάτι της παιδικής ηλικίας μου, τα οποία προϋπήρχαν μέσα μου κι έψαχναν την ευκαιρία να βγουν. Όταν γύρισα στον Φίνο, δεν μπορούσα να κάνω τα παλιά. Του το είπα κι εκείνος πολύ στοργικά μου απάντησε: Βρε παιδί μου; Θα πεινάσεις; Το ξέρω, του λέω, αλλά δεν μπορώ να κάνω ό,τι έκανα πριν. Βρήκα εκεί τον πραγματικό μου εαυτό.
Ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής σας αναφέρεται στη σχέση με τους γονείς σας και τα δύσκολα παιδικά χρόνια στη διάρκεια του Εμφυλίου, όπου η µητέρα σας ήταν πολιτική κρατούµενη και ο πατέρας σας στο Αντάρτικο.
Οι γονείς μου ήταν αγρότες. Δυστυχώς, δεν τους γνώρισα καλά. Μέχρι τα πέντε μου έχω κάποιες σκόρπιες αναμνήσεις και αυτό είναι. Μεγάλωσα με τον αδελφό της μητέρας μου στη Νέα Πεντέλη. Εκείνη ήταν στις φυλακές Αβέρωφ (έφαγε 13 χρόνια, επειδή ο άντρας της ήταν στο βουνό και την κατηγόρησαν ότι προμηθεύει με φαγητά και ρούχα τους αντάρτες, εκ των οποίων έκατσε στη φυλακή τα 8). Την γνώρισα όταν ήμουν έφηβος, στα 15 μου. Ο πατέρας μου σκοτώθηκε στο Αντάρτικο, δεν πρόλαβα να τον γνωρίσω. Μόνο σαν σκιά τον θυμάμαι. Τουλάχιστον με τη μάνα μου ζήσαμε μαζί τα τελευταία χρόνια στη ζωή της και δεθήκαμε αρκετά. Ήταν σπουδαία γυναίκα, με χιούμορ και αξιοπρέπεια, που δεν μιλούσε ποτέ για όσα τραβηξε. Θυμάμαι ακόμη τη συγκίνηση και την περηφάνεια στη βάφτιση του μεγάλου γιου μου, στο χωριό μας, που του έδωσα το όνομα του πατέρα μου, Γρηγόρης. Ήταν σαν να έπαιρνε το αίμα της πίσω.
Η συνεργασία σας με τον Αγγελόπουλο… Αλήθεια, πώς γνωριστήκατε;
Είχε μόλις επιστρέψει από το Παρίσι και δούλευε ως κριτικός κινηματογράφου. Ήμαστε στην ίδια παρέα με τον Βούλγαρη κ.ά. Τότε κάναμε κάποια φιλμ μικρού μήκους, βοηθώντας ο ένας τον άλλο χωρίς λεφτά. Εγώ είχα αρχίσει να δουλεύω στον Φίνο και μου πρότεινε να του κάνω την πρώτη μικρού μήκους ταινία του, που ήταν η «Εκπομπή». Μετά μου έδωσε το σενάριο της «Αναπαράστασης», που μου άρεσε πολύ, κι αυτό ήταν. Υπήρξε χημεία ανάμεσά μας. Ό,τι μου ζητούσε το έκανα ακριβώς όπως το είχε στο μυαλό του. Μπορεί να ήμασταν διαφορετικοί χαρακτήρες, αλλά στο κομμάτι της δημιουργίας του φιλμ είχαμε ουσιαστική επικοινωνία και καταλαβαινόμασταν με λίγες κουβέντες.
Κάποιοι λένε ότι η δύναμη στα φιλμ του Αγγελόπουλου είναι η φωτογραφία του Αρβανίτη και η μουσική της Καραΐνδρου…
Δεν είναι έτσι. Η φωτογραφία μου υπηρετούσε ακριβώς το καλλιτεχνικό όραμα του Αγγελόπουλου.
Πρόσφατα, αναλάβατε σημαντικό θεσμικό ρόλο στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Από τα όσα έχετε δει ως σήμερα, ποια είναι τα σημαντικότερα ζητήματα όπου καλείστε να βρείτε άμεσες λύσεις;
Προφανώς το οικονομικό είναι το κυριότερο. Δεν μπορεί να γίνει ένα φεστιβάλ, όπως αυτό της Θεσσαλονίκης, με ελάχιστα χρήματα. Υπάρχουν φυσικά κι άλλα ζητήματα, που χρειάζονται να επιλυθούν. Τώρα, όμως, προέχει να κάνουμε ένα αξιοπρεπές φεστιβάλ τον επόμενο μήνα. Όλα τα άλλα θα τα λύσουμε σταδιακά, με λίγα λόγια και περισσότερη δουλειά.
Με την εμπειρία σας στο διεθνές σινεμά, τι θα προτείνατε σε έναν νέο έλληνα σκηνοθέτη που θα σας ρώταγε – τι πρέπει να κάνω ή να μην κάνω, ώστε η ταινία μου να έχει πιθανότητες διάκρισης σε κάποιο ξένο φεστιβάλ ή ακόμη και να βρει διεθνή διανομή;
Σε έναν νέο έλληνα σκηνοθέτη θα πρότεινα να βρει τη δική του καλλιτεχνική ταυτότητα και να μην αντιγράφει ξένους σκηνοθέτες. Τι νόημα έχει να κάνεις ένα φιλμ που μοιάζει με εκείνα του Ταραντίνο, από τη στιγμή που υπάρχει ο αυθεντικός Ταραντίνο; Πρέπει να βρουν τη δική τους καλλιτεχνική λαλιά.
Νιώθετε περισσότερο Έλληνας ή Γάλλος;
Νιώθω περισσότερο Ευρωπαίος. Γιατί τώρα βλέπω τα άσχημα των Ελλήνων αλλά παράλληλα έχω ζήσει τόσα χρόνια και τα άσχημα των Γάλλων. Είναι διαφορετικά αυτά τα δύο. Όπως διαφορετική είναι κι η στάση των Γάλλων απέναντι στους Έλληνες. Κάποιοι θεωρούν αληθινά όλα τα στερεότυπα περί κουτοπονηριάς του Έλληνα, της τεμπελιάς του κλπ. και πολλοί άλλοι λατρεύουν τη χώρα μας και είναι πραγματικοί φιλέλληνες.
Η Γαλλία πώς βιώνει τη σημερινή κρίση;
Οι Γάλλοι αποδίδουν τη βασική αιτία της κρίσης στον ηγεμονικό ρόλο που θέλουν να αναπτύξουν οι Γερμανοί, όσον αφορά τα ηνία στην Ευρώπη. Δεν βλέπουν με καλό μάτι το ότι η Ευρώπη των λαών μετατρέπεται σε Ευρώπη των τραπεζών. Το ευρώ καταρρέει. Ζούμε έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο (οικονομικό αυτή τη φορά) και οι Γερμανοί είναι αυτοί που δείχνουν και πάλι ότι βγαίνουν νικητές, καθώς τα κέρδη από τις εξαγωγές τους εκτοξεύονται, τη στιγμή που όλη η υπόλοιπη ήπειρος βουλιάζει σε απίστευτα επίπεδα κρίσης.
Την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά τον Αλέξη Τσίπρα πώς τους κρίνετε;
Θα πω μόνο τούτο: τους λείπει η εμπειρία, αλλά έδωσαν μάχη. Έκαναν λάθη, σίγουρα, αλλά πιστεύω στις έντιμες προθέσεις τους και ειδικά στον συγκεκριμένο άνθρωπο. Του έχω εμπιστοσύνη. Μακάρι να τα καταφέρει.
άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Hot Doc #85, τον Οκτώβρη του 2015
Extra Hot άρθρο
Εντρυφώντας στα αρχεία της χούντας
Στα Γενικά Αρχεία του Κράτους υπάρχουν εξαιρετικά ενδιαφέρουσες συλλογές, για εξαιρετικά ενδιαφέρουσες εποχές, όπως αυτή της χούντας. Ένα από τα αρχεία είναι αυτό της γενικής γραμματείας Τύπου και Πληροφοριών.
Αναφορά από το βιβλίο συμβάντων με συλλήψεις αντιφρονούντων.
Οργανωμένη μάλλον κατά τα πρότυπα του 2ου γραφείου του Στρατού (με καθήκοντα και διαφώτισης), προσφέρει πολύτιμες πληροφορίες για τον τρόπο που οι συνταγματάρχες εννοούσαν τον έλεγχο της πληροφορίας, συνεπώς και τον έλεγχο του πληθυσμού.
Οι βασικοί άξονες των πρώτων μηνών της δικτατορίας ήταν η εσωτερική ησυχία, η κατασίγαση των αντιδράσεων στο εξωτερικό και ο βομβαρδισμός πληροφοριών για τα έργα της χούντας.
Εσωτερική ησυχία
Έχομεν την τιμήν να σας αναφέρουμε τα έργα του νομού μας.
Ως προς τον πρώτο άξονα, πολύτιμες πληροφορίες αντλούμε από τις ημερήσιες αναφορές του βιβλίου συμβάντων των τμημάτων Ασφαλείας ανά τη χώρα, που για κάποιον λόγο έφταναν στην ΓΓΤΠ. Τους πρώτους μήνες, σχεδόν καθημερινά, είχαμε συλλήψεις πολιτών, οι οποίοι «καθύβρισαν» τον πρόεδρο της κυβερνήσεως, τον αντιπρόεδρο ή ολόκληρο το υπουργικό συμβούλιο. Μπορεί κανείς να φανταστεί τα μέτρα, που παίρνονταν μετά τη σύλληψη, και έτσι το φαινόμενο βαίνει μειούμενο προς το καλοκαίρι του 1967. Ποιος να τολμήσει να υβρίσει τον Παπαδόπουλο ή τον Παττακό με τέτοια αποφασιστικότητα και τόσους σπιούνους;
Πολύ μεγάλο ενδιαφέρον προκαλούν και οι αναφορές για τον ψυχολογικό πόλεμο εντός της χώρας. Αναφέρονται φήμες, που στόχο έχουν να πλήξουν το καθεστώς, όπως το ότι η γιουγκοσλάβικη ομάδα του Ερυθρού Αστέρα είχε δωροδοκηθεί για να χάσει από τον Παναθηναϊκό, που πέρασε τελικά στον τελικό του Γουέμπλεϊ (1971). Αναδύεται από τις αναφορές αυτές μια περίεργη κουλτούρα ή έφεση του ελληνικού λαού προς τη συνωμοσιολογία, που βέβαια ήταν βούτυρο στο ψωμί των συνταγματαρχών.
Αντιδράσεις στο εξωτερικό
Η παρακολούθηση επιστολών ήταν αγαπημένη εργασία των αξιωματικών της χούντας.
Συχνά-πυκνά ήταν τα δημοσιεύματα στον ξένο Τύπο για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ελλάδα. Ο χειρισμός των υποθέσεων δείχνει αξιοθαύμαστη ψυχραιμία. Όπου μπορούσαν οι διπλωματικές αντιπροσωπείες της χώρας απαντούσαν. Άλλες φορές έκαναν πίσω, ενώ δεν ήταν και λίγες οι υποθέσεις, που κρατούμενοι μεταχειρίστηκαν καλύτερα μετά από δημοσιεύματα ή εκκλήσεις διεθνών παραγόντων.
Ιδιαίτερη μέριμνα υπήρχε, από ό,τι φαίνεται, στην παρακολούθηση των δράσεων του Μίκη Θεοδωράκη στο εξωτερικό. Οι προπαγανδιστικές αρχές του τόπου ήταν στο κατόπι του μεγάλου μουσικοσυνθέτη και απαντούσαν στις «αντεθνικές» του ενέργειες. Την ίδια μέριμνα είχαν και για τον Ανδρέα Παπανδρέου.
Τα έργα της χούντας
Συγκεντρωτική αναφορά φρονηματικών παραβάσεων.
Με έγγραφο της γενικής γραμματείας Τύπου και Πληροφοριών ζητήθηκε από όλες τις νομαρχίες αναλυτικός κατάλογος των έργων ανά νομό. Τα έγγραφα αυτά παρουσιάζουν όντως έναν κατασκευαστικό οργασμό σε κάθε γωνιά της χώρας. Γέφυρες, δρόμοι, εκκλησίες, φράγματα! Με μια πιο προσεκτική ματιά, όμως, μπορεί κάποιος να εξαγάγει τα εξής συμπεράσματα:
Τα πολυδιαφημισμένα έργα της χούντας ήταν μια καλοστημένη επιχείρηση προπαγάνδας. Εκατοντάδες μικρά έργα, που πραγματοποιούνταν στη χώρα από παλιά και πραγματοποιούνται σε κάθε εποχή, παρουσιάστηκαν στο λαό ως η μέγιστη συμβολή της δικτατορίας στη χώρα. Καταγράφηκαν και διαφημίστηκαν.
Τα έργα αυτά έδιναν δουλειές σε φίλους του καθεστώτος, ώστε αυτοί να έχουν το πάνω χέρι. Μέσω των διορισμένων νομαρχών και των 7 στρατιωτικών ΜΟΜΑ χτίστηκε ένα δίχτυ εργολαβικών συμφερόντων σε κάθε νομό της χώρας, που στόχο είχε να διαιωνίσει την κυριαρχία των στρατιωτικών.
Τέλος, αυτό που μένει ως πολύ ενδιαφέρον στοιχείο της μελέτης των αρχείων της ΓΓΤΠ επί χούντας είναι το πόσοι πολλοί από τους κυνηγημένους της εποχής εκείνης, άνθρωποι στους οποίους η υπηρεσία αφιέρωνε χρόνο και πόρους, είναι παντελώς άγνωστοι σε εμάς σήμερα. Αντιθέτως, προκαλεί απορία το πόσοι πολλοί από τους πιο διαφημισμένους «αντιστασιακούς» της μεταπολίτευσης ήταν παντελώς απόντες από τα πραγματικά κατάστιχα της χούντας.
άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Hot Doc #85, τον Οκτώβρη του 2015
Extra Hot άρθρο
Πέναλτι στην ειρήνη και την ελευθερία
H αναζωπύρωση των εχθροπραξιών στη Νοτιοανατολική Τουρκία εναντίον του PKK και η όξυνση των τουρκοκουρδικών σχέσεων δεν θα μπορούσε να μη φτάσει στο ποδόσφαιρο. Η κουρδική Αμέντσπορ, που φέτος πραγματοποιεί εκπληκτική πορεία στο Κύπελλο Τουρκίας, και ο ποδοσφαιριστής Ντενίζ Νάκι βίωσαν από πρώτο χέρι το πώς η παρέμβαση του καθεστώτος μπορεί να μεταμορφώσει το όμορφο παιχνίδι σε κάτι τελείως αποκρουστικό…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 98 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Είναι οι Βρυξέλλες το κέντρο του ευρω-τζιχαντισμού;
Δεν είχαν περάσει παρά λίγες μόνο ώρες, μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο αεροδρόμιο και το μετρό των Βρυξελλών, και τα μέσα ενημέρωσης σε όλο τον κόσμο φιλοξένησαν αναλύσεις και ιστορικές αναδρομές, οι οποίες οδήγησαν σε ένα σχεδόν πανομοιότυπο συμπέρασμα: σε κανέναν δεν προξένησε εντύπωση το γεγονός ότι οι Βρυξέλλες χτυπήθηκαν από τζιχαντιστές!
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 98 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Τα σκάνδαλα του ΟΛΠ σε «επικίνδυνα» χέρια
Ιανουάριος 2015. Παραδίδονται τρεις πορισματικές εκθέσεις που έχουν συντάξει επιθεωρητές του Σώματος Ελεγκτών Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης και του Σώματος Επιθεωρητών Δημοσίων Έργων υπό την εποπτεία του τότε γενικού επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, Λέανδρου Ρακιντζή, και αφορούν τον Οργανισμό Λιμένος Πειραιώς (ΟΛΠ), τις παθογένειες του οποίου έχει αναδείξει το Hot Doc με περισσότερα από πέντε δημοσιεύματα ήδη από το Νοέμβριο του 2012. Τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου παραδίδεται μια επιπλέον πορισματική έκθεση. Οι τέσσερις πορισματικές εκθέσεις των επιθεωρητών, οι οποίες γνωστοποιήθηκαν στη διοίκηση του Οργανισμού στα τέλη Ιανουαρίου του 2015, την εποχή που η Ελλάδα ασχολείτο ακόμη με τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές και την αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών στο εγχώριο και το διεθνές τοπίο, διαπίστωναν ούτε λίγο ούτε πολύ ζημιά πολλών εκατομμυρίων ευρώ για τον ΟΛΠ και κατ’ επέκταση για το ελληνικό Δημόσιο εξαιτίας της φαύλης διαχείρισης της κατασκευής λιμενικών έργων και προμηθειών του Οργανισμού, με τις καταγεγραμμένες υποθέσεις να αφορούν τεχνικά έργα από το 2000 κι έπειτα…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 98 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Όταν «Το Βήμα» εξυμνούσε τις offshore
Το Σεπτέμβριο του 2000, με αφορμή την εποχή εκείνη ελέγχους του ΣΔΟΕ για υπεράκτιες εταιρίες, το Βήμα, μ’ ένα άρθρο του με τίτλο «Μύθοι και αλήθειες για τις offshore εταιρίες», το οποίο υπέγραφε κάποιος «Παπινιανός» – ο οποίος όπως πληροφορούμαστε δεν είναι άλλος από τον αποβιώσαντα πια δικηγόρο Τρύφωνα Κουταλίδη, η εταιρία του οποίου διαχειρίζεται ακόμη τη SOLAREX Ltd του Σταύρου Ψυχάρη – προσπαθούσε να λειάνει τις επιφάνειες αναφορικά με το καθεστώς στο οποίο υπάγονται οι εταιρίες αυτές…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 98 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Γιατί κάποιος να δημιουργήσει μια offshore εταιρία
Το ζήτημα της δημιουργίας offshore εταιριών, δηλαδή πιο απλά υπεράκτιων εταιριών με έδρα μια άλλη – συχνά άγνωστη – χώρα, απασχολεί κατά καιρούς την ελληνική πραγματικότητα, χωρίς πάντως όλα τα προηγούμενα χρόνια να έχει γίνει κάτι ώστε να σπάσει το απόστημα που επιτρέπει σε συγκεκριμένης οικονομικής επιφάνειας πρόσωπα να φοροδιαφεύγουν – ή να φοροαποφεύγουν, όπως είναι νομικά ορθότερο – ή ακόμη και να ξεπλένουν μαύρο χρήμα. Αυτό άλλωστε έχει αποδείξει η ίδια η πραγματικότητα, αφού η σύγχρονη ελληνική ιστορία βρίθει περιπτώσεων επιχειρηματιών, εφοπλιστών, πολιτικών, εκδοτών και άλλων μεγαλόσχημων παραγόντων, οι οποίοι, μη μπορώντας να δικαιολογήσουν τα περιουσιακά τους στοιχεία, τα εμφάνιζαν ως περιουσία μιας offshore και στη συνέχεια τα νοίκιαζαν έναντι χαμηλού τιμήματος. Τα πλείστα όσα τέτοια παραδείγματα περιλαμβάνουν τον Άκη Τσοχατζόπουλο, ο οποίος φρόντιζε να νομιμοποιεί μαύρο πολιτικό χρήμα μέσω ενός δικτύου εκατοντάδων offshore, τον Γιώργο Βουλγαράκη, τον Λαυρέντη Λαυρεντιάδη, την Ιερά Μονή Βατοπεδίου κ.ά…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 98 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Αποκαλύπτουμε την offshore του Ψυχάρη
Ο Σταύρος Ψυχάρης, όπως αποδεικνύεται από τον έλεγχο που γίνεται για λογαριασμό της αρμόδιας Επιτροπής της Βουλής, παρέλειπε επί έξι χρόνια να κάνει δήλωση Πόθεν Έσχες. Πρόκειται για τα χρόνια κατά τα οποία ο γνωστός εκδότης αγοράζει το ΔΟΛ, το συγκρότημα στο οποίο δούλευε ως δημοσιογράφος, με τραπεζικό δάνειο 50 εκατ. ευρώ και στη συνέχεια δίνει 10 εκατομμύρια από τις αποταμιεύσεις του για αποπληρωμή τμήματός του. Γιατί ένας μεγαλοεκδότης, με πλήθος δικηγόρων και λογιστών δίπλα του, εμφανίζει τέτοια παράλειψη; Αφήνουμε τις αθώες εκδοχές, για όποιον θέλει να τις εξετάσει, και πάμε στην πραγματικότητα. Ένας δημοσιογράφος αγοράζει το «αφεντικό» του, δίνει μετρητά, που διαθέτει σε λογαριασμούς του Λονδίνου, κινεί επιχειρηματικά νήματα εκτός από δημοσιογραφικοπολιτικά, αλλά είναι αμελής στις κινήσεις που αποδεικνύουν πόσο νόμιμος είναι και από πού προέρχεται το χρήμα. Το Hot Doc φέρνει στη δημοσιότητα μία ακόμη πλευρά της δραστηριότητας της οικογένειας Ψυχάρη που χρειάζεται έρευνα. Αφορά μια εταιρεία τύπου Ltd, η οποία ανήκε επί σειρά στον Παναγιώτη Ψυχάρη και στη συνέχεια στον ίδιο τον Σταύρο Ψυχάρη και η οποία καλύπτει περιουσιακά στοιχεία, που είναι άγνωστο αν μπορούσε να δικαιολογήσει ο Ψυχάρης ακόμη και όταν έπαψε να είναι δημοσιογράφος και πραγμάτωσε το american dream κάθε ταπεινού δημοσιογράφου αγοράζοντας την εφημερίδα στην οποία δουλεύει…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 98 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Η δικαιοσύνη ειναι τυφλή, αλλά οι «προστάτες» της είναι …αετομάτηδες
Οι τρεις εξουσίες είναι τίμιες και διακριτές μόνο στα βιβλία της νομικής. Στην Ελλάδα, είναι παιδιά της διαπλοκής και συγγενείς όλων των υποκριτών, που βγαίνουν στις τηλεοράσεις για να πείσουν πως αυτοί και μόνο αυτοί έχουν εργολαβικό δικαίωμα να τις ασκούν και πολύ περισσότερο να τις ελέγχουν…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 98 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Μερκ-Αλι-στης
Αλέξη, Αλί θέλει ρωτήσει εσένα μία πράγμα, βρε μπαγάσα, αλλά θέλει εσύ πεις το αλήθεια. Το πήδηξες κανένα φορά αυτό το Μέρκελ εκεί στο Βρυξέλες; Ξέρεις εκείνες το 17 ώρες, Αλί είναι το μόνο που δεν το έφαγε το παραμύθι, ότι εσύ έκανες μόνο διαπραγμάτευση…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 98 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Και όμως, αντέχει…
Δεν τη λες και ευχάριστη τη θέση της κυβέρνησης. Από τη μια, το μέτωπο με τους δανειστές, όπου το ΔΝΤ δίνει τα ρέστα του για να σύρει πάλι την Ελλάδα σε μια λιτότητα απείρως αγριότερη από αυτή στην οποία βρίσκεται. Και την οποία εκούσα άκουσα είχε αποδεχτεί η ελληνική κυβέρνηση πέρσι τον Ιούλη. Από την άλλη, το μέτωπο του προσφυγικού, που φοβίζει, διχάζει και αποσταθεροποιεί, καθώς ένα μέρος της κοινωνίας κινείται από φοβικά σύνδρομα και συγκινείται από γουρουνοκεφαλές, ενώ ένα άλλο προσπαθεί να προσδώσει ανθρωπιστικά χαρακτηριστικά στην αντιμετώπισή του. Και στα νώτα της κυβέρνησης, η στάση όλων των κομμάτων της αντιπολίτευσης, αλλά και οργανώσεων, μαζικών φορέων, συνδικάτων, που δεν την αφήνουν σε χλωρό κλαρί…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 98 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Θοδωράκης Γρίβας – Γιαννάκης Στράτος
Όταν έπεσε το Μεσολόγγι, το 1826, οι εξαθλιωμένοι επιβιώσαντες της Εξόδου κατευθύνθηκαν προς την Πελοπόννησο. Βρήκαν κατάλυμα στην πρωτεύουσα, το Ναύπλιο. Τριγυρνούσαν ξυπόλητοι και ρακένδυτοι, πρόσφυγες μιας άλλης εποχής. Η κυβέρνηση προσπάθησε να τους βοηθήσει με τις μικρές δυνάμεις της.
Οι στερεοελλαδίτες αρχηγοί όμως είχαν άλλες βλέψεις. Φώναξαν από την Ύδρα, όπου βρισκόταν το 1827, τον Θοδωράκη Γρίβα, τον πιο δυναμικό από τους πολεμάρχους της Βόνιτσας. Ο Γρίβας κατάφερε με δωροδοκίες και τέχνασμα να καταλάβει το μεγάλο κάστρο της πόλης, το Παλαμήδι. Μάζεψε στρατιώτες εκεί και απαιτούσε από την κυβέρνηση τρόφιμα και μισθολόγιο. 25 γρόσια για κάθε στρατιώτη μηνιαίο μισθό. Σε 700 υπολόγιζε τους στρατιώτες που φυλούσαν το Παλαμήδι…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 98 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Μυστικές «πινελιές» στο χάος της Λιβύης
Τίποτε δεν πάει όπως τα σχεδίαζαν οι ένθερμοι χειροκροτητές της λεγόμενης «άνοιξης» στη Λιβύη, που επήλθε το 2011 με τη στήριξη του ΝΑΤΟ. Η αποτρόπαιη και άγρια «αλλαγή καθεστώτος», με τη δολοφονία του συνταγματάρχη Μουαμάρ Καντάφι, όχι μόνο δεν έφερε δημοκρατία αλλά βύθισε τη χώρα σε αιματηρό εμφύλιο, διπλές κυβερνήσεις, διαπάλη για τα πετρέλαια και ξένες επεμβάσεις, συχνότατα «μυστικές». Η διαρροή, εκ μέρους της Ιορδανίας, για κοινές επιχειρήσεις με βρετανικές δυνάμεις επί λιβυκού εδάφους, είναι το νεότερο κεφάλαιο αυτής της τραγωδίας, ενισχυμένο από τις διαπιστώσεις ότι το εγχείρημα για κυβέρνηση ενότητας, που στηρίζει ο ΟΗΕ, αποτελεί ακόμη μία άσκηση επί χάρτου. Κι η Ευρώπη αισθάνεται «ανατριχίλα» στη σκέψη ότι, απέναντί της, στη Μεσόγειο, η Λιβύη έχει καταστεί πεδίο δράσης ομάδας των τζιχαντιστών του ISIS…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 98 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Χρήστος Ναούμ
«Ο καλλιτέχνης γεννιέται. Τώρα πια το πιστεύω ακράδαντα»
Βιβλιοπροτάσεις
«Ο καλλιτέχνης γεννιέται. Τώρα πια το πιστεύω ακράδαντα», καταθέτει στο Hot Doc ο Χρήστος Ναούμ, συγγραφέας, ο οποίος εργάζεσαι ως διευθυντής στο Δερματολογικό Τμήμα του νοσοκομείου Eυαγγελισμός ενώ στο παρελθόν έχει διατελέσει αρχισυντάκτης στο επιστημονικού αλλά και κοινωνικού περιεχομένου περιοδικό Εν χρω. Ακροβατώντας με επιτυχία ανάμεσα σε τέχνη και επιστήμη, μιλά για τη δική του «διαδρομή» από και προς τη λογοτεχνία…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 98 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Αδελφοί Ψωμιάδη
Τα «45άρια», οι καθυστερήσεις και ο κίνδυνος της παραγραφής
Με αργούς ρυθμούς έχει προχωρήσει η υπόθεση με τα περίφημα «45άρια» στη Θεσσαλονίκη, η οποία αφορά τους αδελφούς Ψωμιάδη. Πρόκειται για έργα της πρώην Νομαρχίας Θεσσαλονίκης, τα οποία φέρονται να κατατμήθηκαν προκειμένου να ανατεθούν με απευθείας αναθέσεις σε εργολάβους της περιοχής, την περίοδο που στο «τιμόνι» της Νομαρχίας ήταν ο έκπτωτος περιφερειάρχης, Παναγιώτης Ψωμιάδης…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 98 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Περικλής Μουστάκης
«Σήμερα κυριαρχεί η λογιστική λογική και έχει χαθεί η ηθική λογική»
Ο Περικλής Μουστάκης επιστρέφει φέτος στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων «Λευτέρης Βογιατζής» όχι μόνο ως ηθοποιός αλλά και ως σκηνοθέτης, για την ενορατική παράσταση «Οστέα Ξηρά Σφόδρα», ενώ παράλληλα πρωταγωνιστεί στο «Όταν Ξυπνήσουμε Εμείς οι Νεκροί» του Ίψεν στο Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν». Η συζήτηση, που κάναμε μαζί του, ξεκίνησε από τη μοναδική σκηνική εμπειρία των «Οστέων» και επεκτάθηκε στην επικράτεια της φιλοσοφίας και της θεολογίας...
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 98 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΛΒΟΣ
«Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία»
Επαναστάτης, ποιητής και δάσκαλος, ο Ανδρέας Κάλβος έχει καθιερωθεί ως μια από τις κορυφαίες μορφές των γραμμάτων μας. Η ποίησή του ταυτίστηκε με την ιδέα της Επανάστασης του ’21. Κι ο ίδιος, σε μια εποχή με συναρπαστικές πολιτικές και ιδεολογικές ζυμώσεις, συμμετείχε ενεργά στα απελευθερωτικά κινήματα που συγκλόνισαν την Ευρώπη του 19ου αιώνα…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 98 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Εγχειρίδιο για αποτυχημένες επενδύσεις
Στην τελευταία συνεδρίασή της, η διεθνής των συνωμοσιολόγων είχε την ευκαιρία να εντρυφήσει σε ένα πολύτιμο εγχειρίδιο γραμμένο εις την ελληνική γλώσσα, που δίνει τις βασικές κατευθύνσεις για το πώς δεν θα γίνει μια επένδυση, για το πώς ένας επενδυτής θα φύγει νύχτα τρέχοντας…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 98 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ημέτεροι βαφτίστηκαν εκπαιδευτές και «έφαγαν» 6 εκατ. ευρώ
Έχουν περάσει δέκα ολόκληρα χρόνια, έχουν χαθεί 6 εκατ. ευρώ από τα δημόσια ταμεία, έχει προηγηθεί μια εμπεριστατωμένη έκθεση των οικονομικών επιθεωρητών του Υπουργείου Οικονομικών που αποδεικνύει την κατασπατάληση, ωστόσο δεν έχει ανοίξει ρουθούνι. Μια υπόθεση που αφορά στα επιμορφωτικά σεμινάρια του Οργανισμού Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης, η οποία με ένα σκανδαλώδη τρόπο παρέμεινε στα συρτάρια του Ελεγκτικού Συνεδρίου για πολλά χρόνια και μέχρι σήμερα δεν έχει επιστραφεί ούτε ένα ευρώ στα δημόσια ταμεία, παρόλο που η έκθεση των επιθεωρητών ήταν τόσο τεκμηριωμένη ώστε η δουλειά του Ελεγκτικού Συνέδριου να είναι… παιχνιδάκι.
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 98 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ένας Πολωνός στη Φουκουσίμα
Μια σχολική τάξη, με τις λέξεις των μαθητών ακόμη στο μαυροπίνακα. Η αίθουσα ενός εστιατορίου με το τραπέζι στρωμένο, όπως τ’ άφησαν οι άνθρωποι που έφυγαν άρον-άρον. Τα ράφια των σούπερ-μάρκετ, γεμάτα προϊόντα, αραχνιασμένα από το χρόνο. Μια οργιώδης βλάστηση, εκεί όπου άλλοτε ήταν δρόμος, τώρα πνίγει τα αυτοκίνητα των κατοίκων…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 98 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ένας για 10
Δημήτρης Κούντουρας
«Η παλιά μουσική είναι γήινη και μπορεί να μιλήσει πιο εύκολα στο κοινό»
Με αφορμή την κυκλοφορία της νέας δουλειάς του ensemble Ex Silentio «Mneme», μιλήσαμε με τον Δημήτρη Κούντουρα, μουσικολόγο, φλαουτίστα και συνιδρυτή του μουσικού συνόλου, για την παλιά μουσική – και όχι μόνο…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 98 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Βιβλιοπροτάσεις
Βασίλης Βασιλικός «Τα νεανικά μου έργα ξεχωρίζουν, γιατί μέσω αυτών νοσταλγώ τη νεότητά μου»
«Εγώ έγραφα μια ζωή σε καφενεία. Όταν δεν ξέρεις τη γλώσσα, νιώθεις πολύ άνετα σ’ αυτά. Μόνο η οικία είναι ακατάλληλη. Γιατί στο σπίτι σου ζεις. Κι όταν γράφεις πρέπει να ζεις πάλι, αλλά διά της γραφής». Με αυτά τα λόγια, ο Βασίλης Βασιλικός, σε πρόσφατη συνέντευξη του στο Hot Doc, είχε αναφερθεί στον περισσότερο από μισό αιώνα γραφής και ανάγνωσης και στη σχέση συγγραφής και αστικού χώρου.
Στο «Περί Λογοτεχνίας και Σημειωτέον, Άλλων – 60 χρόνια Γραφής και Ανάγνωσης», που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Gutenberg, ανοίγουν οι «λογοτεχνικές βαλίτσες» του πολυβραβευμένου κοσμοπολίτη συγγραφέα. Ο Βασίλης Βασιλικός μας ξεναγεί στα 60 χρόνια της αδιάλειπτης συγγραφικής παρουσίας του. Στο βιβλίο, που επιμελήθηκαν και ανθολόγησαν οι Θανάσης Αγάθος και Αριστοτέλης Σαΐνης, έχουν συγκεντρωθεί «ποικιλόμορφα κείμενα διαφορετικών προθέσεων, κείμενα γραμμένα με διάφορες αφορμές, σποραδικά, και σε μάκρος χρόνου, σε εφημερίδες και περιοδικά ή σύμμεικτους τόμους, τα οποία αποτελούν κριτικές καταθέσεις για έλληνες και ξένους, μείζονες και ελάσσονες συγγραφείς, παρεμβάσεις στην πολιτιστική επικαιρότητα…». Διατρέχοντας το βιβλίο, βλέπουμε με ποιο τρόπο ο συγγραφέας με το καπέλο και την πίπα στο χέρι σημάδεψε με τη συγγραφική δραστηριότητά του την ιστορία του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα τόσο σε Ελλάδα όσο και Ευρώπη. Παράλληλα, ερχόμαστε αντιμέτωποι με τα ερωτήματα που ταλανίζουν τον συγγραφέα και επανέρχονται ως δεσπόζοντα μοτίβα στην πεζογραφία του: «Τι είναι πραγματικότητα; Τι είναι εαυτός; Τι είναι λογοτεχνία;». Όπως ερχόμαστε αντιμέτωποι και με τα δαιμόνια του μεγάλου τεχνίτη του λόγου.
Σημειωτέον, πως ο διακεκριμένος έλληνας συγγραφέας έγραφε πάντα με το χέρι. Ίσως γι’ αυτό και από τα βιβλία του, ο ίδιος ξεχωρίζει την αυτοβιογραφία του, «Μνήμη από μελάνι» και τον «Γλαύκο Θρασάκη. Εκτός φυσικά από τα νεανικά του έργα, «όχι γιατί είναι τα καλύτερα, αλλά γιατί μέσω αυτών, τώρα που επανεκδίδονται, νοσταλγώ τη νεότητά μου», όπως ο ίδιος μας είχε εμπιστευτεί.
Ο πιο μεταφρασμένος έλληνας πεζογράφος, μετά τον Νίκο Καζαντζάκη, ανέπτυξε ως γνωστόν μια πολυσχιδή δραστηριότητα, που ξεπερνά το ογκώδες πεζογραφικό του έργο: ποίηση, θέατρο, κινηματογράφος, δημοσιογραφία, τηλεόραση και συμμετοχή στη δημόσια σφαίρα.
Ο Βασίλης Βασιλικός είναι από εκείνους του συγγραφείς, που για να γράψουν στη γλώσσα τους, πρέπει να ζουν ανάμεσα σε αλλόγλωσσους. Γι’ αυτό και στη Γαλλία δεν έγραψε ποτέ, «γιατί ήξερε τα γαλλικά από μικρό παιδί». Έγραψε όμως στο Βερολίνο, στη Ρώμη, στη Νέα Υόρκη. Εξάλλου, η γραφή είναι η ύπαρξή του και αυτός ο τόμος μια δειγματοληπτική αναδρομή της 60χρονης συγγραφικής του παρουσίας.
Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ένα βιβλίο – προοίμιο νέων χρήσιμων και χρηστικών εκδόσεων, που θα κυκλοφορήσουν σύντομα. Με άλλα λόγια, το ταξίδι στους δαιδαλώδεις δρόμους του Βασίλη Βασιλικού συνεχίζεται…
Βιβλιοπροτάσεις
ΠΕΡΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΔΑΙΜΟΝΙΩΝ
Συγγραφέας: Βασίλης Βασιλικός Ανθολόγηση – Επιμέλεια – Εισαγωγή: Θανάσης Αγάθος, Αριστοτέλης Σαΐνης Εκδότης: Gutenberg ISBN: 978-960-01-1664-9 Σελ: 368 / Τιμή: 17,10 €
Μια ανθολογία δοκιμίων και συνεντεύξεων όπου συναντάμε τις κυριότερες σκέψεις του Βασίλη Βασιλικού σχετικά με το γράψιμο, την ανάγνωση, την λογοτεχνική κριτική… Οι ανθολόγοι Θανάσης Αγαθός και Αριστοτέλης Σαΐνης, αφού σταχυολόγησαν τα σημαντικότερα κείμενα του κοσμοπολίτη συγγραφέα από το 1952 μέχρι το 2012, προσέθεσαν μια σειρά συνεντεύξεων – σταθμών του Βασιλικού απ’ όπου αναδύονται μνήμες και βιογραφικά στοιχεία.
Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
Συγγραφέας: Μένης Κουμανταρέας Εκδότης: Πατάκης ISBN: 978-960-16-5912-1 Σελ: 480 / Τιμή: 19,80 €
Ο Μένης Κουμανταρέας, ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς της δεύτερης μεταπολεμικής γενιάς της ελληνικής πεζογραφίας, υπογράφει ένα τολμηρό μυθιστόρημα για την απώλεια. Το τελευταίο –και για πολλούς προφητικό– βιβλίο του μιλά για την οδύνη της απουσίας, για το πέρασμα του χρόνου και το μοίρασμά του ανάμεσα σε ίσκιους και αναμνήσεις από μια περασμένη ζωή… Μια αφήγηση ανάμεσα στην παραίσθηση και στην άγρια πραγματικότητα. Μια περιπέτεια που οδηγεί στην αναζήτηση και απόκτηση ενός θησαυρού…
ΝΕΑΝΙΚΗ ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ 1954-1960
Συγγραφείς: Βασίλης Βασιλικός, Μένης Κουμανταρέας Επιμέλεια: Νιάρχος Θανάσης Θ. Εκδότης: Τόπος ISBN: 978-960-499-118-1 Σελ: 136 / Τιμή: 12,51 €
Ένα βιβλίο – συλλογή ντοκουμέντων, μέσα από ένα «επιστολικό αλισβερίσι» με φόντο τη βασανισμένη Ελλάδα της δεκαετίας του ’50. Η γραπτή επικοινωνία ανάμεσα στον Βασίλη Βασιλικό και στον Μένη Κουμανταρέα πιστοποιεί την «ακριβή ποιότητα της φιλίας τους» και αναδεικνύει το κριτικό βλέμμα με το οποίο αντιμετωπίζει ο ένας το έργο του άλλου, εκτός φυσικά από τις νεανικές τους ανησυχίες. Στη νεανική αλληλογραφία των δυο δημιουργικών πνευμάτων, στην αρχή της πορείας τους στα γράμματα, δεσπόζει το πάθος για δημιουργία…
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΤΑΞΗ
Συγγραφέας: Χένρι Κίσιντζερ Εκδότης: Λιβάνης ISBN: 978-960-14-2905-2 Σελίδες: 576 / Τιμή: 18,88 €
Στην «Παγκόσμια Τάξη» ο Χένρι Κίσιντζερ καταθέτει το απόσταγμα των σκέψεών του γύρω από την ιστορία, τη στρατηγική και την πολιτική διαχείριση των κρατών, αντλώντας από την πολύχρονη εμπειρία του ως πολιτικός με σημαντική δράση στη διεθνή σκηνή. Είναι σαν ο συγγραφέας να παρατηρεί τον πλανήτη μας από κάπου ψηλά, καταγράφοντας τις τιτάνιες μετακινήσεις των τεκτονικών πλακών της ιστορίας και τα κίνητρα των εθνών, ερμηνεύοντας τη στάση που τήρησαν κράτη και αυτοκρατορίες απέναντι στον υπόλοιπο κόσμο, από τη διαμόρφωση της Ευρώπης μέχρι την εποχή μας…
Η ΚΟΚΚΙΝΗ ΜΑΡΙΑ
Συγγραφέας :Κυριάκος Αθανασιάδης Εκδότης :Διόπτρα ISBN:978-960-364-823-9 Σελ: 192 / Τιμή : 10,98 €
Ένα βιβλίο γεμάτο παιδικά όνειρα και ενήλικους φόβους. Ή παιδικούς φόβους και ενήλικα όνειρα. Ένα αγόρι. Ένα κορίτσι, που ζωγραφίζει στο χιόνι. Ένας έρωτας που γεννιέται. Μια κοινωνία που κρύβεται. Ένα μαχαίρι που κόβει. Μια αγάπη πελώρια, που λάμπει. Η Κόκκινη Μαρία, σύμφωνα με τον συγγραφέα, είναι «μια μητρική φιγούρα, που στα μάτια των παιδιών έχει θεϊκές ικανότητες, που τα προστατεύει». Η Κόκκινη Μαρία είναι ένα βιβλίο για ενήλικες, παρόλο που οι ήρωές του είναι παιδιά. Η Κόκκινη Μαρία είναι ένα διαφορετικό παραμύθι για τα Χριστούγεννα…
άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Hot Doc#66, το Δεκέμβρη του 2014
Extra Hot άρθρο
Ένας για 10
Δημήτρης Καραντζάς
Με μία αξιοπρόσεκτη πορεία στο χώρο του θεάτρου τα τελευταία χρόνια, είναι ένας από τους πιο ενδιαφέροντες και τολμηρούς σκηνοθέτες της γενιάς του και ο νεότερος που έχει ανεβάσει έργο στην Επίδαυρο. Ανατριχιάζει με την ομοιομορφία που επιβάλλει ο φασισμός και αγαπάει τα ταξίδια στο Άμστερνταμ. Αυτό τον καιρό σκηνοθετεί το «Σλάντεκ», στο θέατρο Πόρτα, ένα έργο που σκιαγραφεί τη γέννηση του ναζισμού στην Ευρώπη την περίοδο του μεσοπολέμου, με κεντρικό ήρωα έναν νέο ο οποίος αποφασίζει να ενταχτεί στο «Μαύρο Στρατό».
1. Το «Σλάντεκ» είναι ένα πολιτικό έργο. Πώς το διαχειρίζεστε πάνω στη σκηνή;
Από την υπαρξιακή – οντολογική του πλευρά, που είναι η ρίζα των πραγμάτων και που μπορεί να εξηγήσει και να παραθέσει την αιτία όλων των πολιτικών θέσεων.
2. Ποια φράση του κειμένου είναι ακόμα χαραγμένη στο μυαλό σας;
«Είσαι μόνο ένα κομμάτι. Τα κομμάτια που σκέφτονται από μόνα τους είναι περιττά, δηλαδή βλαβερά και γι’ αυτό θα πρέπει να εκτελούνται. Κατανοητό;» – Ένας φρικιαστικός τρόπος σκέψης και η απόλυτη κατάργηση της ατομικότητας.
3. Υπάρχουν στο έργο ομοιότητες με τη Χρυσή Αυγή ως πολιτική και κοινωνική έκφραση;
Σίγουρα ένας θεατής θα το σκεφτεί. Αλλά δεν είναι μια παράσταση – καταγγελία για τη σημερινή άνοδο του φασισμού. Υπάρχει, αλλά δε μπορούμε να ξέρουμε πού θα καταλήξει και έτσι μου φαίνεται ανόητο να αγγίζει κανείς τόσο σύγχρονα και ευαίσθητα θέματα με σπασμωδικότητα.
4. Ο Σλάντεκ είναι θύμα ή θύτης;
Είναι και τα δύο. Και γι’ αυτό παλεύει με δύο εξίσου ισχυρούς πόλους. Και αυτοαναφλέγεται.
5. Υπάρχουν δικαιολογίες για αυτούς που έχουν παραπλανηθεί από το φασισμό σήμερα;
Υπάρχουν αιτίες. Κι αυτές είναι η ημιμάθεια, η αμορφωσιά, η έλλειψη πυρήνα και προσωπικότητας και η εθνικιστική προπαγάνδα. Στον καιρό της διάλυσης που ζούμε, αυτοί οι καταστροφείς του ανθρώπινου είδους, οι φασίστες, μπορούν δυστυχώς να βρουν εύκολα οπαδούς .
6. Θεωρείτε ότι αξίζει η συμμετοχή στις συλλογικές πολιτικές διαδικασίες;
Σαφώς. Αξίζει πάντα, με όποιες συνθήκες και με όποιο κόστος να παίρνεις θέση.
7. Ποια είναι τα αγαπημένα σας βιβλία;
Είναι πολλά. Αυτόματα μου έρχονται «Τα κύματα» της Β. Γουλφ και «Ο Τριστάνο πεθαίνει» του Α. Ταμπούκι.
8. Αγαπάτε την πόλη ή σας πνίγει η καθημερινότητα της;
Την αγαπάω από ανάμνηση. Με πνίγει, με αποβλακώνει και με κάνει να μένω με το στόμα ανοιχτό το κράτος της, οι αποφάσεις της, ο πολιτισμός της.
9. Πού θα θέλατε να ταξιδέψετε αύριο αν είχατε τη δυνατότητα;
Στο Άμστερνταμ.
10. Τα επόμενα σχέδιά σας;
«Φαέθων» του Δ. Δημητριάδη, στο θέατρο της Οδού Κυκλάδων Λ. Βογιατζής. Από τις 10 Φεβρουαρίου. Μια οικογενειακή τραγωδία με οικουμενικές διαστάσεις.
- 20 Μαΐου 2008 Η πρώτη μου πρεμιέρα. Στο θέατρο Αμόρε – που λάτρευα από μικρός.
- 6 Νοεμβρίου 2013 Η γέννηση του ανιψιού μου, Άγγελου.
- 29 Δεκεμβρίου 2013 Το ταξίδι μου στο Άμστερνταμ.
- 5 Ιουλίου 2014 Η «Ελένη» στην Επίδαυρο.
- 22 Ιουλίου 2014 «Ο κυκλισμός του τετραγώνου» στην Αβινιόν.
άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Hot Doc#66, το Δεκέμβρη του 2014
Extra Hot άρθρο
Ουδέν κρυπτόν υπό την… Google;
«Εάν έχετε κάτι να κρύψετε, ίσως δεν θα έπρεπε να το έχετε πράξει». Με αυτά τα λόγια ο Έρικ Σμιντ, πρώην διευθύνων σύμβουλος της Google και νυν εκτελεστικός πρόεδρος της Alphabet, της νέας μητρικής εταιρίας-«ομπρέλα» του ιντερνετικού κολοσσού, είχε σχολιάσει την κατοχύρωση του «Δικαιώματος στη Λήθη» από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο υπό ψήφιση νέος γενικός κανονισμός της ΕΕ για την προστασία των δεδομένων φέρει επιστήθιους φίλους αλλά και ορκισμένους εχθρούς. Πόσο εφικτό είναι κάποιος να «ξεχαστεί» στην ψηφιακή εποχή; Ποιος αποφασίζει για το εάν θα σβηστούν η όχι τα ψηφιακά ίχνη κάποιου; Τα επόμενα έτη ο «πόλεμος» μεταξύ του δικαιώματος στη λήθη και του δικαιώματος στη μνήμη θα ενταθεί. Οι ισορροπίες ανάμεσα στην προστασία των προσωπικών δεδομένων και της ελευθερίας της πληροφορίας και του Τύπου είναι λεπτές. Κανείς δεν είναι σε θέση να ξέρει τον νικητή, εάν και εφόσον βέβαια επικρατήσει κάποια από τις δυο μεριές…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 97 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ελπίδες και δικαιώματα στα λασπόνερα
Πόνος, αγωνία, απελπισία, αλλά και πείσμα. Περισσότεροι από 11.000 άνθρωποι, στην πλειονότητά τους γυναίκες και παιδιά, επιμένουν να ανέχονται στις λάσπες της Ειδομένης τη ζωή τους, και κοιτούν κατάματα την ελπίδα διατηρώντας την αξιοπρέπεια τους που δεν λερώθηκε από την ιδιοτέλεια της διεθνούς πολιτικής των συμφερόντων. Το Hot Doc βρέθηκε εκεί και κατέγραψε στιγμές της καθημερινότητάς τους…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 97 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
H SIEMENS, τα δώρα στον Κυριάκο και οι αποπληρωμές κατόπιν εορτής
Το σκάνδαλο της SIEMENS στην Ελλάδα δεν ήταν ένα οικονομικό σκάνδαλο με προϊόντα που πλήρωσε ακριβά η χώρα. Δεν ήταν ούτε ο χάρτης της διαπλοκής και της μίζας. Ήταν – και είναι – κάτι χειρότερο: Ο τρόπος που η απάτη, η δωροδοκία και η αθλιότητα γίνονται νόμοι, status και παράδειγμα. Ο τρόπος με τον οποίο το πολιτικό σύστημα υπηρετεί αλλότρια συμφέροντα και αν χρειαστεί τα αμνηστεύει κιόλας για να μην πιαστούν όλοι μαζί στη φάκα. Είναι επίσης η απόδειξη πως η Δικαιοσύνη, για μια ακόμη φορά, σαν φίδι δαγκώνει μόνο τους ξυπόλητους, αποφεύγοντας να στραφεί προς τα καλογυαλισμένα παπούτσια, με τα οποία κινείται η διαφθορά…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 97 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Λοιπόν, αριστερά
Η αλήθεια είναι ότι δεν πάμε καλά. Ελάχιστα πράγματα στο σημερινό κόσμο, στη σημερινή Ευρώπη, στη σημερινή Ελλάδα, εμπνέουν κάποιου είδους αισιοδοξία και ελπίδα. Το κύμα των προσφύγων, η γενικευμένη λιτότητα, η άνοδος μιας επιθετικής Aκροδεξιάς, η στροφή πολλών ευρωπαϊκών χωρών σε μια πολιτική ξενόφοβη και διασπαστική, δίνουν σήμερα τον τόνο. Και τίποτε, δυστυχώς, δεν δείχνει ότι αυτή η κατάσταση, μ’ αυτές τις μαύρες και γκρίζες παραμέτρους, μπορεί να αλλάξει γρήγορα. Ή εύκολα. Χρειάζεται να είσαι παθολογικά και αθεράπευτα αισιόδοξος για να διακρίνεις κάποιο φως στην άκρη του τούνελ, στο οποίο όλη η Ευρώπη –για να μιλήσουμε για τα πιο κοντινά μας– έχει μπει…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 97 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ο μικρόψυχος και ο φασίστας μέσα τους
Μιλάνε για τις λάσπες και τους ανθρώπους, για τους αριθμούς και τις στατιστικές, για τα σύνορα και τα συρματοπλέγματα, αλλά μέσα τους ζουν σε έναν καναπέ και κάνουν σχόλια πάνω στα σχόλια του Πρετεντέρη και της Τρέμη. Ξεσπαθώνουν με έναν ανθρωπισμό βγαλμένο από τις παλιές φωτογραφίες της παλαιοδεξιάς υποκριτικής φιλανθρωπίας. Ο Κυριάκος περπατά ανάμεσα στις λάσπες με το κουστούμι του και καταφέρνει να μην αγγίξει τα παπούτσια του ούτε ένας κόκκος λάσπης, από τους τόνους που πλακώνουν τους ανθρώπους και τις ψυχές τους. «Πεθαίνουν οι άνθρωποι», «τα παιδιά γεννιούνται στο κρύο», «οι σκηνές είναι γεμάτες νερό», τα πάντα διακρίνουν – για να καταλήξουν στο επιθυμητό: «η κυβέρνηση είναι ανίκανη»…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 97 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ένας για 10
Βασιλική Τρουφάκου
«Ακόμα και η απουσία κοινωνικού προβληματισμού δηλώνει κάτι ξεκάθαρα»
Αν κάτι μπορεί να πει κανείς με σιγουριά για τη Βασιλική Τρουφάκου, είναι ότι είναι μία ηθοποιός που δουλεύει σκληρά και δεν φοβάται να δοκιμάσει πολλά και διαφορετικά πράγματα. Την ίδια στιγμή, κρατάει τα μάτια της ανοιχτά σε όσα συμβαίνουν στην κοινωνία, θεωρεί ότι ο πολιτισμός δεν είναι πολυτέλεια και πιστεύει ότι ο κάθε ρόλος είναι μία μοναδική και ανεπανάληπτη εμπειρία…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 97 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Αλί-λέγγυος
Μπορεί Αλί ήρθε με τη πόδια από τη Πακιστάν πριν από 12 χρόνια, αλλά πιστεύει ακράδαντα ότι σύνορα τη Ευρώπη πρέπει κλείσουν. Τώρα πώς το κόλλησε αυτό το αρρώστια Αλί, σας τη διηγηθεί όλα: Μία πρωί τη 2004 που κρύωνε σε μία παγκάκι στο Ομόνοια, παρκάρει δίπλα της μία φορτηγό με γάλατα κακάο. Κατεβαίνει τη οδηγό και αφήνει το πόρτα ανοιχτό και τη κασετόφωνο στο διαπασών…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 97 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ο Στουρνάρας διόρισε σε επιτελική θέση κατηγορούμενο για το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο
Μείζον ηθικό ζήτημα εγείρει η απόφαση του διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος (ΤτΕ), Γιάννη Στουρνάρα, να τοποθετήσει σε επιτελική θέση στην ΤτΕ πρώην στέλεχος του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου στο οποίο έχουν ασκηθεί ποινικές διώξεις για την υπόθεση του ΤΤ. Μία απόφαση η οποία προκάλεσε αλγεινές εντυπώσεις στο εσωτερικό της ΤτΕ και η οποία αφήνει έκθετο τον διοικητή της, Γιάννη Στουρνάρα, καθώς η εμπλοκή με τη Δικαιοσύνη του συγκεκριμένου στελέχους της τραπεζικής αγοράς είναι γνωστή από το 2014…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 97 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Τα ισόβια του «Σουλτάνου» στην ελευθερία της έκφρασης
Στην καθημερινότητα ενός αντιπολιτευτικού δημοσιογράφου και κάποιου απλού χρήστη του διαδικτύου στην Τουρκία, υπάρχει μια εξαιρετικά επίφοβη πιθανότητα: Εάν χλευάσει δημοσίως τον πρόεδρο της χώρας, Ρεζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ή, ακόμη χειρότερα, δημοσιεύσει στοιχεία εναντίον του για υποθέσεις διαφθοράς, κατάχρησης εξουσίας και σκοτεινών συναλλαγών με τη Συρία του εμφυλίου πολέμου, τότε κινδυνεύει να βρεθεί αντιμέτωπος με κατηγορίες που μπορεί να τον οδηγήσουν ακόμη και σε φυλάκιση για το υπόλοιπο της ζωής του…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 97 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.