Ο ΤΑΛΑΝΤΟΥΧΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΤΗΣ EUROBANK

«Όλοι πρέπει να κρινόμαστε από το έργο μας και την αποτελεσματικότητά μας». Αυτή δεν είναι η βασική αρχή της αξιολόγησης που με ενθουσιασμό προωθούν οι θιασώτες των μεταρρυθμίσεων στην χώρα μας; Η αρχή αυτή δεν πρέπει να ισχύει για τους άρτι διορισθέντες υπουργούς, ιδίως για τους «τεχνοκράτες» που χειρίζονται τα πιο λεπτά και καίρια ζητήματα – όπως, π.χ., την διαπραγμάτευση για το δημόσιο χρέος;
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 55 (B' Ιούνιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Δεν είναι αυτό που νομίζεις

Η ιστορία είναι γνωστή. Ο απατημένος ή η απατημένη σύζυγος πιάνει στα πράσα το έτερον ήμισυ, το οποίο ορκίζεται «αγάπη μου δεν είναι αυτό που νομίζεις». Ζούμε ακριβώς την περίοδο «δεν είναι αυτό που νομίζεις». Μια ομάδα αδίστακτων πολιτικών, μαφιόζοι του διπλανού βουλευτικού εδράνου που είναι έτοιμοι να τσιμεντάρουν την ίδια τη Δημοκρατία και να την πετάξουν στη θάλασσα, πόσο μάλλον τους ανθρώπους που την υπερασπίζονται, έχουν φορέσει πρόχειρα το ακριβό σακάκι, σκουπίζονται από τα σημάδια των αποδείξεων και προσπαθούν να μας πείσουν πως δεν συμβαίνει τίποτα από όσα βλέπουμε…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 55 (B' Ιούνιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Όταν ο γραμματέας της ΝΔ συμμετείχε σε ΜΚΟ με σπόνσορα το κράτος

Μεταξύ των πολλών γνωστών προσώπων που κατά καιρούς συμμετείχαν ή ίδρυσαν Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, υπό το ένδυμα των οποίων απορρόφησαν μεγάλες κρατικές επιδοτήσεις, είναι και άνθρωποι της πολιτικής ζωής του τόπου. Ένας από αυτούς είναι ο σημερινός γραμματέας της ΝΔ Ανδρέας Παπαμιμίκος, το όνομα του οποίου ενεπλάκη πριν από περίπου μια δεκαετία στην υπόθεση της ΟΝΝΕΔ ΑΕ και ορισμένων άλλων ΜΚΟ, οι οποίες δραστηριοποιούνταν στη Θεσσαλονίκη και λάμβαναν κρατικές επιχορηγήσεις. Ο κ. Παπαμιμίκος παραμένει μέχρι σήμερα περήφανος γι’ αυτή του την απασχόληση, αφού στην προσωπική του σελίδα στο διαδίκτυο αναφέρει, μεταξύ των άλλων, ότι «έχει ενεργοποιηθεί στο χώρο των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων».
Το 2005, όταν η εφημερίδα Έθνος αποκάλυψε την ύπαρξη της ΜΚΟ ΟΝΝΕΔ Αστική Εταιρία, ο Ανδρέας Παπαμιμίκος ήταν ακόμη μέλος της Οργάνωσης Νέων της ΝΔ και δραστηριοποιούταν στη Θεσσαλονίκη, όπου σπούδαζε. Στις 20 Οκτωβρίου 2004, λίγους μήνες πριν από τα πρώτα δημοσιεύματα και μόλις έξι μήνες μετά τη νίκη του Κώστα Καραμανλή στις εθνικές εκλογές, μια ομάδα μελών της ΟΝΝΕΔ από τη Θεσσαλονίκη αποφάσισε την ίδρυση μιας αστικής εταιρίας, με αντικείμενο εργασιών, βάσει του καταστατικού της, τη «διάδοση πολιτικών ιδεών και θέσεων πολιτικού κόμματος». Στο πλαίσιο αυτό, κατέθεσε στο Πρωτοδικείο ιδιωτικό συμφωνητικό σύστασης αστικής εταιρίας, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, με την επωνυμία ONNEΔ Θεσσαλονίκης ΑΕ. Ιδρυτικό μέλος αυτής της νέας οργάνωσης ήταν ο Ανδρέας Παπαμιμίκος και ορισμένα άλλα ηγετικά στελέχη της ΟΝΝΕΔ, όπως η Χρυσούλα Λαμπριανίδου, ο Πέτρος Εγγλέζος και ο Ευτύχης Πεζίκογλου.
Η ΟΝΝΕΔ Θεσσαλονίκης ΑΕ και οι γαλάζιες ΜΚΟ
Από τον πρώτο καιρό της λειτουργίας της, η ΟΝΝΕΔ Θεσσαλονίκης ΑΕ διεκδίκησε εργασίες και κονδύλια από τον δήμο και τη νομαρχία Θεσσαλονίκης, καθώς επσης και από κεντρικούς φορείς, όπως οι Γενικές Γραμματείες Νέας Γενιάς και Αθλητισμού. Ένα χρόνο μετά την ίδρυσή της, στις 16 Σεπτεμβρίου 2005, αντιλαμβανόμενοι προφανώς ότι το όνομα της ΜΚΟ παραπέμπει στην επίσημη νεολαίας της ΝΔ, οι εταίροι προχώρησαν στην αλλαγή επωνυμίας και στη μερική τροποποίηση του καταστατικού. Έτσι, η ΟΝΝΕΔ ΑΕ μετονομάστηκε σε Νεανική Παρέμβαση, ενώ από το σχήμα αποχώρησε ο Aνδρέας Παπαμιμίκος, τη θέση του οποίου ανέλαβε ο Νίκος Aντωνάκης, επίσης μέλος της οργάνωσης.
H Νεανική Παρέμβαση αιτήθηκε εκ νέου επιχορηγήσεων, ενώ παράλληλα κίνησε διαδικασίες χρηματοδότησης και άλλων αστικών εταιριών, στις οποίες επίσης εμφανίζονται να συμμετέχουν στελέχη της ONNEΔ. Αυτές, όπως είχε αποκαλύψει το Έθνος, ήταν η Εταιρία Bαλκανικής Δράσης για τη Διεθνή Aνάπτυξη (Balkan AID), μεταξύ των μελών της οποίας ήταν ο Ανδρέας Παπαμιμίκος, η Πρωτοβουλία για τη Νεανική Δράση, μέλη της οποίας ήταν οι ΟΝΝΕΔίτες Πέτρος Εγγλέζος και Θανάσης Μιχαλιέρης, και η ΜΚΟ Δίκτυο Πρωτοβουλίας για τη Δημοκρατία στη Νοτιοανατολική Ευρώπη.
Γαλάζια δώρα σε γαλάζιες ΜΚΟ
Η Balkan AID, μεταξύ των δώδεκα ιδρυτικών μελών της οποίας ήταν οι γαλάζιοι Ανδρέας Παπαμιμίκος και η τότε γ.γ. Νέας Γενιάς και σημερινή γ.γ. Ισότητας των Φύλων Βάσω Κόλλια, υφίσταται μέχρι σήμερα. Η εν λόγω ΜΚΟ εμφάνιζε ως αντικείμενο εργασιών «εξωτερικές υποθέσεις», το καλοκαίρι του 2005 όμως, έπειτα από δικό της αίτημα, έλαβε επιχορήγηση 10 χιλ. ευρώ από τον ΟΠΑΠ για τη διοργάνωση εκδηλώσεων, παρότι από το καταστατικό της δεν προέκυπτε οποιαδήποτε σχέση με τον αθλητισμό. Μιλώντας στο Hot Doc, ο κ. Παπαμιμίκος διέψευσε ότι η συγκεκριμένη ΜΚΟ έλαβε οποιοδήποτε κονδύλι από τον ΟΠΑΠ.
Ποσό αντίστοιχο με εκείνο της «Balkan AID» έλαβε από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού και τον ΟΠΑΠ και η οργάνωση Πρωτοβουλία για τη Νεανική Δράση, με το σκεπτικό ότι «δραστηριοποιείται με συνέπεια και υπευθυνότητα στην ευρύτερη περιοχή της Kεντρικής Mακεδονίας και συγκεκριμένα στη Θεσσαλονίκη». Στο αίτημα χρηματοδότησής της προς τον ΟΠΑΠ η οργάνωση ανάφερε ως λόγο τη διοργάνωση «σειράς εκδηλώσεων που θα επικεντρώνονται σε θέματα νεολαίας και πολιτισμού», στην πραγματικότητα όμως επρόκειτο για τη διοργάνωση του διήμερου φεστιβάλ της ΟΝΝΕΔ Blue Town Festival, στην κεντρική εκδήλωση του οποίου εμφανίστηκε ο τραγουδιστής Μιχάλης Χατζηγιάννης, όπως φαίνεται, με χορηγό το ελληνικό δημόσιο. Αρχικοί εταίροι αυτής της οργάνωσης ήταν, μεταξύ άλλων, ο μέχρι τον Δεκέμβριο του 2013 πρόεδρος της ΝΟΔΕ του Ανατολικού Τομέα Θεσσαλονίκης Θεόδωρος Μητράκας και ο Nίκος Λιακόπουλος, σημαντικό στέλεχος της ΟΝΝΕΔ, ιδίως το διάστημα ’94-’95, την περίοδο της προεδρίας του Ευριπίδη Στυλιανίδη, πρώην πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ Θεσσαλονίκης και υποψήφιος για την προεδρία της οργάνωσης το 2004, όταν ηττήθηκε από τον Γιώργο Παπανικολάου.
Παρεμφερής ήταν και η δραστηριότητα της ΜΚΟ Δίκτυο Πρωτοβουλίας για τη Δημοκρατία στη Νοτιοανατολική Eυρώπη, μια οργάνωση με στόχο, όπως προέκυπτε από το καταστατικό της, την «ενίσχυση και υλοποίηση προγραμμάτων στους καίριους τομείς της προστασίας και ανάπτυξης των δημοκρατικών θεσμών, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της ενημέρωσης, εκπαίδευσης, κατάρτισης στα παραπάνω θέματα, όπως και στις εκλογικές διαδικασίες και την εξοικείωση πολιτικών φορέων και οργανώσεων στις νέες τεχνολογίες». Το περιβόητο δίκτυο χρηματοδοτήθηκε επίσης από τον ΟΠΑΠ, με ποσό 10 χιλ. ευρώ. Εκείνο το οποίο προκαλεί εντύπωση, όμως, είναι το γεγονός ότι το σχετικό αίτημα επιχορήγησης, το οποίο υπογράφεται από τη Χρυσούλα Λαμπριανίδου, τότε μέλους του συντονιστικού της ΟΝΝΕΔ Θεσσαλονίκης και εταίρου σε άλλες γαλάζιες μη κερδοσκοπικές εταιρίες, είναι πανομοιότυπο με το παραπάνω αίτημα της Πρωτοβουλίας για τη Νεανική Δράση.
Ζήτησε εξηγήσεις η ίδια η ΟΝΝΕΔ
Για τα παραπάνω, η ίδια η ΟΝΝΕΔ, αλλά και ο σημερινός πρόεδρος της Βουλής Βαγγέλης Μεϊμαράκης, είχαν ζητήσει εξηγήσεις από τα ηγετικά στελέχη της οργάνωσης στη Θεσσαλονίκη. Το Εκτελεστικό Γραφείο της ΟΝΝΕΔ, μάλιστα, απαιτούσε μέσω ανακοίνωσής του να υποβληθούν οι απαντήσεις αναφορικά με ρεπορτάζ της εφημερίδας Έθνος της Κυριακής, το οποίο αποκάλυπτε τα παραπάνω, γραπτώς και εντός 24 ωρών. Ο Ανδρέας Παπαμιμίκος, απαντώντας στα όσα του καταλογίζονταν, εξηγούσε, μεταξύ άλλων, ότι όλα έγιναν με νόμιμο τρόπο, ενώ οι αστικές, μη κερδοσκοπικές εταιρίες είχαν δημιουργηθεί προκειμένου να έχουν ΑΦΜ και να μπορούν να διοργανώνουν εκδηλώσεις. Σε επικοινωνία του Hot Doc μαζί του, ο γραμματέας της ΝΔ μας παρέπεμψε στις παλαιότερες απαντήσεις του για το θέμα.
άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Hot Doc #47, το Φεβρουάριο του 2014
Extra Hot άρθρο
Τοξικά θαμμένα στην Πελοπόννησο και στο Ιόνιο

Η Πελοπόννησος και το Ιόνιο πέλαγος προσφέρονται, λόγω της ιδιοµορφίας του εδάφους, για τις παράνοµες χωµατερές τοξικών ουσιών που προέρχονται κυρίως από τις βιοµηχανίες όλης της χώρας. Παντοδύναµα κυκλώµατα που σχετίζονται µε τη µαφία της περιοχής, χρησιµοποιώντας πολλές φορές την κάλυψη αθώων εταιριών µεταφοράς απορριµµάτων, αναλαµβάνουν έναντι πολλών χρηµάτων τη βρόµικη δουλειά της ολικής εξαφάνισης µεγάλων φορτίων µε επικίνδυνες και τοξικές ουσίες, αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις στο περιβάλλον και τη δηµόσια υγεία…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 54 (A' Ιούνιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ασωπός
Το τοξικό ποτάμι

Η ιστορία του Ασωπού ξεκινάει από την περίοδο της χούντας, όταν µε νόµο του 1969 έδωσε στη βιοµηχανική ζώνη Οινοφύτων που δηµιούργησε την άδεια να απορρίπτονται χηµικά-τοξικά απόβλητα των βιοµηχανιών στον ποταµό Ασωπό. Στη συνέχεια και επί δηµοκρατίας πλέον, η τότε Νοµαρχία Βοιωτίας, το 1979, έδωσε την άδεια να απορρίπτονται µεν απόβλητα, που να έχουν υποστεί όµως επεξεργασία, επέτρεπε όµως µέχρι και 200 µικρογραµµάρια εξασθενούς χρώµιου το λίτρο, όταν µε την σηµερινή γνώση και νοµοθεσία πρέπει να είναι µηδενικές οι τιµές!
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 54 (A' Ιούνιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Η μαφία των τοξικών αποβλήτων

Η παράνοµη διακίνηση επικίνδυνων βιοµηχανικών αποβλήτων θα µπορούσε να αποτελέσει σενάριο ταινίας. Βραδινές µεταφορές µε φορτηγά χωρίς πινακίδες, τσιλιαδόροι και απόθεση του φορτίου σε αποµακρυσµένες περιοχές. Παράλληλα ένας ευνουχισµένος ελεγκτικός µηχανισµός προσπαθεί να κάνει ό,τι µπορεί, χωρίς όµως να έχει ουσιαστικό αποτέλεσµα. Άλλωστε τα συµφέροντα είναι τόσο µεγάλα, µε αποτέλεσµα πολλά από τα πρόστιµα που έχουν επιβάλει οι ελεγκτές να παραµένουν στα συρτάρια του ΥΠΕΚΑ µε σκοπό να µην κακοκαρδίσουν τους αγαπητούς βιοµήχανους. Έτσι κι αλλιώς η γραµµή της κυβέρνησης είναι ξεκάθαρη: Πάνω από όλα η ανάπτυξη, ακόµα και αν αυτό προβλέπει θανάτους από την ολική καταστροφή του υδροφόρου ορίζοντα. Πρόκειται για µια µαφιόζικη δραστηριότητα µε µοναδικό στόχο το κέρδος…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 54 (A' Ιούνιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Σημαδεμένα χαρτιά

Ακόµα και η διεθνής κοινότητα των συνωµοσιολόγων υποκλίθηκε στο σκληρό πόκερ που παίζει η Κοµισιόν µε την ΕMάδα, σε συγκεκριµένους µάλιστα τοµείς που δεν κερδίζουν εύκολα τα φώτα της δηµοσιότητας. Και υποκλίθηκαν γιατί ούτε τα πιο πονηρά µυαλά δεν θα µπορούσαν να σκεφθούν ότι µεγαλοστελέχη της Κοµισιόν συµµετέχουν σε ένα παιγνίδι δύναµης και εκβιασµών και προσαρµόζουν το ευρωπαϊκό δίκαιο ανάλογα µε το ποιας εθνικότητας εταιρίες συµµετέχουν στο καρέ!
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 54 (A' Ιούνιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ο πολιτισμός εργολαβικός και κοστοβόρος (μέρος Β΄)

Τεράστια ποσά για πολιτιστικές εκδηλώσεις έχουν δοθεί από τα ταµεία του δήµου Ιλίου τα τελευταία χρόνια, κυρίως σε δυο αστικές µη κερδοσκοπικές εταιρίες πίσω από τις οποίες όµως υπάρχει το ίδιο αφεντικό. Μάλιστα, το Δηµοτικό Κέντρο Πολιτισµού και Αθλητισµού του δήµου έχει αναθέσει στις δυο αυτές εταιρίες τα τελευταία τριάµισι χρόνια περισσότερες από εκατό πολιτιστικές εκδηλώσεις, όλων των ειδών, µε τα ποσά που έχουν εισπραχθεί από την ίδια επιχειρηµατία πάντα να υπολογίζονται σε εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ. Με την άδεια λοιπόν του “Καλλικράτη”, της διοικητικής µεταρρύθµισης που κατά τα άλλα θα εξιλέωνε και ταυτόχρονα θα έφερνε την κάθαρση στην αυτοδιοίκηση, οι δυο αστικές µη κερδοσκοπικές εταιρίες αναλαµβάνουν εδώ και χρόνια µε απευθείας αναθέσεις φυσικά από το ΔΗΚΕΠΑ τη διοργάνωση εκατοντάδων πολιτιστικών εκδηλώσεων στα Λιόσια των ογδονταπέντε χιλιάδων κατοίκων και σε έναν δήµο όπου η ανεργία σαρώνει, αλλά ο πολιτισµός κοστίζει και µάλιστα πολύ ακριβά…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 54 (A' Ιούνιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ένας χρόνος χωρίς ΕΡΤ

Σε λίγες μέρες κλείνει ένας χρόνος από το πραξικοπηματικό λουκέτο στην ΕΡΤ. Ένα χρόνο μετά, έχει καταρρεύσει με πάταγο το οικοδόμημα των πολιτικών ψεμάτων του Παντελή Καψή πως θα λειτουργήσει μια ανεξάρτητη ΝΕΡΙΤ, φθηνότερη και με περισσότερη διαφάνεια. Ένα χρόνο μετά, η κυβέρνηση Σαμαρά, με ευθύνη του οικονομικού επιτελείου Στουρνάρα και του νέου αρμόδιου Σ. Κεδίκογλου, δεν έχει πληρώσει τις αποζημιώσεις στους 2.900 απολυμένους της ΕΡΤ. Ένα χρόνο μετά, καταγράφονται δώδεκα θάνατοι απολυμένων εργαζομένων…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 54 (A' Ιούνιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ένας για 10
Γιάννης Στάνκογλου

Δούλευε σε οικοδοµή και σε ταβέρνες από τα 14 του. Έπρεπε να περάσουν πολλά χρόνια, για να µπορέσει οικονοµικά να ακολουθήσει το όνειρό του, την ηθοποιία. Πλέον µπαµπάς, και ένας εκ των κορυφαίων ηθοποιών της γενιάς µας, µε αποκορύφωµα ίσως την τηλεοπτική του εµφάνιση στο «Νησί», ο Γιάννης Στάνκογλου µπορεί να είναι περήφανος για τη δουλειά του αλλά και την οικογένειά του…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 54 (A' Ιούνιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Σταμάτης Κραουνάκης
Χωρίς τη δημιουργία δεν υπάρχει αντίσταση

Δηλώνει αριστερός χωρίς να είναι ενταγµένος σε κάποιο κόµµα, δηλώνει ΑΕΚ χωρίς να ασχολείται µε το ποδόσφαιρο, είναι το κεντρί που ενοχλεί καθηµερινά την εξουσία, είτε µέσα από τις ραδιοφωνικές του εκποµπές στο Κόκκινο είτε µέσα από τις παραστάσεις του. Τελικά, ο Σταµάτης Κραουνάκης είναι µια άγρυπνη Ερινύα για κάθε µορφή εξουσίας που αναπτύσσει αυταρχικά χαρακτηριστικά…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 54 (A' Ιούνιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
«Χαρίζουν» έργο στον Μελισσανίδη με φωτογραφικό διαγωνισμό

Οι πρόσφατες αυτοδιοικητικές εκλογές ανέδειξαν, εκτός από τους νέους δηµάρχους και περιφερειάρχες, ένα φαινόµενο που περισσότερο σήµερα παρά ποτέ έχει κάνει την εµφάνισή του στην Ελλάδα και δεν είναι άλλο από την ταύτιση της πολιτικής µε την επιχειρηµατικότητα. Συγκεκριµένα συµφέροντα επιδιώκουν να εξαγοράσουν, στον βωµό της δήθεν ανάπτυξης, καθετί δηµόσιο που εσκεµµένα απαξιώνεται µε σκοπό να ξεπουληθεί. Στο πλαίσιο αυτής της σχέσης που τα τελευταία χρόνια δηµιουργείται µεταξύ µεγάλων επιχειρηµατικών κύκλων, πολιτικών πρόσωπων και οργανισµών, φαίνεται πως ο Οργανισµός Λιµένος Πειραιώς (ΟΛΠ) επιχειρεί µε σκανδαλώδη τρόπο και µε την ενοχή ή ανοχή της ηγεσίας του να ωφελήσει γνωστό επιχειρηµατία, εταιρία του οποίου ήδη δραστηριοποιείται στο µεγαλύτερο λιµάνι της χώρας…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 54 (A' Ιούνιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Γιόζεφ Γκέμπελς – Η άνοδος στην εξουσία

Η μελέτη για την ψυχοσύνθεση, τις τακτικές και τις αντιδράσεις του Γιόζεφ Γκέμπελς γίνεται ως κατοπτρισμός της πιο βαθειάς μελέτης που έχουν κάνει για δεκαετίες τώρα μια χούφτα συμπατριωτών μας. Μιλάμε για αυτούς που έχουν βάλει ως σκοπό της ζωής τους να αντιγράψουν κατά γράμμα τις προπαγανδιστικές αρχές του Γκέμπελς και του Χίτλερ, και να πάρουν τις ίδιες αποφάσεις στις στιγμές εκείνες που οι εχθροί τους θα κάνουν τα ίδια λάθη με τα λάθη της δημοκρατίας της Βαϊμάρης…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 54 (A' Ιούνιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Τώρα, σύντροφοι, χρειάζεται υψηλή στρατηγική (Α΄)

Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις τριπλές εκλογές είναι χωρίς αµφιβολία στρατηγικής σηµασίας και πρέπει να αποτελέσει το εφαλτήριο για τη διακυβέρνηση της χώρας. Το αυτονόητο είναι πως δεν πρέπει να γίνουν λάθη…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 54 (A' Ιούνιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ο Αλί κάτω από το κρεβάτι

Το αλήθεια είναι Αλί στο αρχή ήταν πάνω από τη κρεβάτι. Αλλά µετά φίλη άκουσε βήµατα στο σκάλες και φώναξε Αλί πάρει τη ρούχα της και πέσει κάτω από τη κρεβάτι. Άντρα µπήκε στη δωµάτιο ακριβώς το στιγµή που Αλί θυµήθηκε πάρει τη βρακί από τη λαµπαντέρ. Ευτυχώς πρόλαβε και έτσι αισθάνθηκε ένα µεγάλο ανακούφιση. Ώστε έτσι, σκέφτηκε Αλί από µέσα της, αισθάνθηκε φίλο Βενιζέλο τη βράδυ τη εκλογών…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 54 (A' Ιούνιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Όταν τα παραμύθια γίνονται πραγματικές ιστορίες
Πόσο δύσκολο είναι να τα καταφέρει κανείς στη ζωή, ειδικά στις µέρες µας που όλα γύρω δείχνουν να µην έχουν µέλλον; Καµιά φορά πρέπει να παίρνουµε παράδειγµα από ανθρώπους που δεν το έβαλαν κάτω, και αν αυτό ακούγεται κλισέ και ηθικοπλαστικό, τότε πώς µπορεί να χαρακτηρίσει κανείς τις ιστορίες αυτών που ακολουθούν;
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 54 (A' Ιούνιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
ΔΗΜΑΡ πεσούσης…

Ο Φώτης Κουβέλης είναι ευγενής, ευπρεπής, συναινετικός, χαµηλών τόνων. Άξιος για πολλούς να φέρει τον τίτλο του υπεύθυνου πολιτικού. Αυτός είναι και ο λόγος που σε όλες τις προεκλογικές δηµοσκοπήσεις εµφανιζόταν ως ο δηµοφιλέστερος, ξεπερνώντας στην κατηγορία αυτή ακόµα και τον Παπούλια. Οι πολίτες, εν ολίγοις, τον συµπαθούν, προφανώς γιατί βλέπουν σ’ αυτόν ένα ήθος που λείπει από άλλους…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 54 (A' Ιούνιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ποιος είναι ο Σταύρος Παπασταύρου;

Το όνοµά του ακούστηκε έντονα τον περασµένο Ιανουάριο, όταν πολιτικοί κύκλοι τον ήθελαν να αναλαµβάνει το υπουργείο Οικονοµικών, µετά την διαφαινόµενη αποχώρηση του Γιάννη Στουρνάρα, ο οποίος θεωρείτο βασικός υποψήφιος για την προεδρία της Τράπεζας της Ελλάδος. Ο Σταύρος Παπασταύρου είχε άλλωστε παρελθόν στις διαπραγµατεύσεις, ως ένας από εκείνους που συµµετείχαν στις συζητήσεις µε τα κλιµάκια και τα υψηλά στελέχη της τρόικας…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 54 (A' Ιούνιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Γυναίκες που θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο τους

Ο ρόλος και η θέση των γυναικών στη Σαουδική Αραβία καθορίζεται, µεταξύ άλλων, από µια σειρά κανόνων, νόµων και παραδόσεων που πηγάζουν από το Κοράνι και τη Σούνα του Προφήτη Μωάµεθ. Στα µάτια ενός Δυτικού, πολλές από τις οδηγίες που εµπεριέχονται στα ιερά βιβλία µοιάζουν βγαλµένες από έναν άλλο κόσµο, εντελώς απόµακρο σε σύγκριση µε τα δικά µας δεδοµένα. Παρ’ όλα αυτά, τα τελευταία χρόνια οι γυναίκες του βασιλείου βγαίνουν µπροστά κι αναλαµβάνουν πρωτοβουλίες, διεκδικώντας τη σταδιακή επανένταξή τους σε µια κοινωνία η οποία πασχίζει να παίξει τον δικό της ρόλο σε έναν σύγχρονο κόσµο που αλλάζει.
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 54 (A' Ιούνιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Μαξίμου Gate
Παγιδευμένο με λογισμικό – κοριό το γραφείο του Σαμαρά, από ξένες μυστικές υπηρεσίες

Λίγες µέρες πριν από την εκλογική αναµέτρηση των ευρωεκλογών και ενώ η Νέα Δηµοκρατία και ο πρωθυπουργός οδεύουν προς την εκλογική αναµέτρηση µε βασικές θέσεις πως αποτελούν τη µοναδική εγγύηση για τη σταθερότητα και την ασφάλεια της χώρας, το Μέγαρο Μαξίµου ζει σε πλήρη αστάθεια και ανασφάλεια. Ένας έλεγχος µάλλον ρουτίνας, αποκαλύπτει πως στο δίκτυο ηλεκτρονικών υπολογιστών, έχει τοποθετηθεί λογισµικό το οποίο κατασκοπεύει τον πυρήνα της ελληνικής κυβέρνησης. Τον πρωθυπουργό και τους συµβούλους του. Το πρόγραµµα είχε παρεισφρήσει σε laptop του πιο στενού συνεργάτη του πρωθυπουργού, ήταν σχεδόν αόρατο και µπορούσε να αντλεί πληροφορίες όχι µόνο από τον συγκεκριµένο υπολογιστή αλλά και από εσωτερικό δίκτυο στο οποίο ήταν συνδεδεµένος. Το δεύτερο, µέσα σε λίγα χρόνια, σκάνδαλο ευθείας κατασκοπείας της ελληνικής κυβέρνησης, έµεινε επίσης κρυφό, καθώς όχι µόνο δεν ταίριαζε µε την προεκλογική εκστρατεία που υποσχόταν ασφάλεια και σταθερότητα, αλλά όπως ακριβώς και στην υπόθεση των υποκλοπών της Vodafone, κρίθηκε πως θα έβαζε σε δοκιµασία τις σχέσεις της Ελλάδας µε σύµµαχες χώρες. Το Μαξίµου GATE, αποδεικνύει την έλλειψη ασφάλειας του κεντρικού πυρήνα διακυβέρνησης της χώρας, λίγες µέρες µετά τις αποκαλύψεις του HOT DOC, πως ο ανακριτής Δηµήτρης Φούκας, έχει στη διάθεσή του τηλεφωνικές συνοµιλίες από τις οποίες προκύπτει πως συνεργάτες του πρωθυπουργού, φέρονται να δίνουν πληροφορίες για τις κινήσεις της ελληνικής κυβέρνησης σε άτοµα που σχετίζονται µε αξιωµατούχους των µυστικών υπηρεσιών του Ισραήλ…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 54 (A' Ιούνιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Τα χρηματιστήρια στα νύχια των χρονο-εκμεταλλευτών

Ένα φάντασµα πλανιέται πάνω από τα Χρηµατιστήρια των ανεπτυγµένων χωρών. Είναι το φάντασµα µιας νέας, αδυσώπητης ταξικής πάλης µεταξύ εχόντων και µη εχόντων. Όπως συµβαίνει σε όλα τα ταξικά συστήµατα, οι έχοντες καταφέρνουν και εκµεταλλεύονται συστηµατικά τους µη έχοντες, συσσωρεύοντας δισεκατοµµύρια. Ασταµάτητα…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 54 (A' Ιούνιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Τη Μέρκελ την τρώνε τα ακροδεξιά παιδιά της

Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την Ευρώπη της Μέρκελ. Το φάντασμα του φασισμού. Μόλις συμπληρώθηκαν 69 χρόνια από την νίκη των αντιφασιστικών δυνάμεων στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι κάλπες έδωσαν το δικαίωμα στα ακροδεξιά, ρατσιστικά, ξενοφοβικά και φασιστικά κόμματα στην Ευρώπη, να στήσουν τη δικιά τους γιορτή. Τι είναι αυτό που σπρώχνει τους πολίτες της Ευρώπης από τη Γαλλία ως την Ολλανδία, να κάνουν πολιτικές επιλογές που ουσιαστικά αναιρούν την ευρωπαϊκή πολιτική κουλτούρα και όσα επαγγέλλεται η Ενωμένη και Δημοκρατική Ευρώπη;
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 54 (A' Ιούνιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
ΔΕΗ Μεγαλόπολης
Έθαψαν ποσότητες αμίαντου αντί να τις μεταφέρουν στο εξωτερικό;

Μία εξαιρετικά σοβαρή υπόθεση µεγάλης σηµασίας για τη δηµόσια υγεία φέρνει στο φως της δηµοσιότητας το HOT DOC. Κάτοικοι της Μεγαλόπολης καταγγέλλουν τη ΔΕΗ ότι κατά το παρελθόν θάφτηκαν µεγάλες ποσότητες αµίαντου στην περιοχή, αντί να µεταφερθούν στη Γερµανία και να καταστραφούν, µε αποτέλεσµα, σε περίπτωση που ευσταθούν οι καταγγελίες, να εγκυµονούνται τεράστιοι κίνδυνοι για τη δηµόσια υγεία στην περιοχή, ενώ και οι ευθύνες των αρµόδιων υπηρεσιών θα είναι τεράστιες…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 54 (A' Ιούνιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Θα ΄ναι σαν να μπαίνει η «Άνοιξη»

Η πρώτη σύλληψη, πρέπει να το ομολογήσουμε, ανήκε στον Θάνο Τζήμερο. Πρώτος δημιούργησε κόμμα με τα υλικά του αυτονόητου και της οριοθετημένης καταγγελίας. Μέλη του κόμματος, μπορούσαν να είναι «αριστεροδέξιοι», που ανησυχούσαν «πάνω κάτω» για όσα συνέβαιναν, χωρίς να έχουν πρόβλημα να κάνουν «πίσω μπρος» από εξαγγελίες. Μετά ο δρόμος άνοιξε. Σήμερα με πολύ μεγάλη ευκολία, μπορείς να κάνεις ένα κόμμα. Μπορούμε ας πούμε ως ομάδα του Hot Doc να κάνουμε ένα κόμμα, το οποίο, μια που τα γραφεία μας είναι στην Άνοιξη Αττικής, να ονομάσουμε «Άνοιξη». Ένα κόμμα που θα υπόσχεται μια Ελλάδα που «θα ‘ναι σαν να μπαίνει η Άνοιξη»…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 49 (B' Μάρτιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Με εντολή Μπαρόζο, «Παπαδήμος»

Ο Ζοζέ Μπαρόζο ήταν αυτός που στις Κάννες ανέλαβε τη βρόμικη δουλειά. Ήταν ο άνθρωπος της συνωμοσίας, από την ώρα βέβαια που βρήκε συνωμότες στην ελληνική πλευρά. Και μάλιστα τον υπουργό Οικονομικών Βαγγέλη Βενιζέλο και τον αρχηγό της ΝΔ Αντώνη Σαμαρά. Σύμφωνα με τους Financial Times, o Μπαρόζο από τη σουίτα του στο ξενοδοχείο Μajestic Βarriere κάλεσε τον Σαμαρά για να του πει για μια συγκυβέρνηση. Μόλις έκλεισε το τηλέφωνο, με τους συνεργάτες του ξεκίνησε μια συζήτηση για πιθανά ονόματα πρωθυπουργών για την Ελλάδα, όπως έκαναν κάποιοι άλλοι τη δεκαετία του ’50. «Το πρόσωπο που είπε ο Μπαρόζο», γράφουν οι FT, «ήταν ο Λουκάς Παπαδήμος. Σε μια βδομάδα ο Παπαδήμος ανέλαβε καθήκοντα»…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 53 (B' Μάιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Από τις Κάννες στο κούρεμα, μια προδοσία δρόμος

Αν η εξαγγελία του Γιώργου Παπανδρέου στο Καστελόριζο ήταν η αρχή για την καταστροφή που θα ακολουθούσε η χώρα, οι Κάννες ήταν η θριαμβευτική νίκη των δανειστών και των εκβιασμών. Ο Βαγγέλης Βενιζέλος, με εντολή Μπαρόζο, οδηγούσε τα πράγματα από την αβεβαιότητα των εξελίξεων στη σιγουριά που ήθελαν Σαρκοζί και Μέρκελ. Όχι μόνο πήρε εντολές και οδήγησε στην ανατροπή της ελληνικής κυβέρνησης, αλλά στη συνέχεια εξασφάλισε να εξαρτηθεί πλήρως η χώρα από τους δανειστές. Το πολυδιαφημισμένο κούρεμα (PSI) του ελληνικού χρέους, παρέδωσε το χρέος από το Ελληνικό στο Αγγλοσαξωνικό Δίκαιο. Έτσι εξασφάλισε τους δανειστές που μπορούσαν να υποθηκεύσουν περιουσιακά στοιχεία της Ελλάδας σε όλο τον κόσμο, από τα αποθέματα χρυσού έως τα έσοδα από τον ορυκτό πλούτο και την ακίνητη περιουσία στο εξωτερικό. Το ελληνικό χρέος δεν μπορούσε να κουρευτεί και η χώρα έχασε ένα μελλοντικό όπλο για να προχωρήσει σε στάση πληρωμών προς τους δανειστές αν το έκρινε αναγκαίο. Ένα πλέγμα νόμων της κυβέρνησης Παπαδήμου, περνούσε εξουσίες της ελληνικής κυβέρνησης σε Τράπεζες. Την ίδια ώρα τα ΜΜΕ εξυμνούσαν τη σωτηρία και φυσικά το Βενιζέλο ως σωτήρα…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 53 (B' Μάιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ας μιλήσουμε λοιπόν για δημοσιογραφία

Η αποκαθήλωση των «έγκυρων» τηλεαναλυτών, δημοσιολόγων και λοιπών τηλεοπτικών περσόνων είναι συγκλονιστική. Μέχρι σήμερα εγκαλούνταν για «προπαγάνδα», «χειραγώγηση» ή για τους ρόλους τους ως perfumer στα σόου της ενημέρωσης στη στημένη και σκηνοθετημένη τηλεδημοκρατία. Εδώ και μερικούς μήνες οι έχοντες την κυριαρχία του τηλεοπτικού αέρα, κατά παραχώρηση από τους κατέχοντες τα media, καταρρέουν με πάταγο. Με δική τους ευθύνη και χωρίς επίσης να ντρέπονται που διατηρούν τον χαρακτηρισμό του δημοσιογράφου…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 61 (A' Οκτώβριος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Μικροομολογιούχοι
Οι άνθρωποι πίσω από τους αριθμούς

Έχασαν τα πάντα μέσα σε μια στιγμή. Οικονομίες μια ζωής εξανεμίστηκαν και οικογένειες καταστράφηκαν με μια απόφαση της κυβέρνησης. Είναι ίσως η μεγαλύτερη κοινωνική αδικία της μεταπολίτευσης. Η φωνή τους δεν ακούστηκε ιδιαίτερα από κανένα μέσο ενημέρωσης –ίσως γιατί πλέον στα ΜΜΕ υπάρχει η θεωρία ότι αν προβάλλουν θλιβερές ανθρώπινες ιστορίες θα λαϊκίσουν–, ωστόσο οι ομολογιούχοι δηλώνουν ότι προσπαθούν μέχρι να δικαιωθούν. Άλλωστε ο σημερινός πρωθυπουργός σε μια από τις προεκλογικές του εξαγγελίες στο Ζάππειο είχε αποκαλέσει τους ομολογιούχους του δημοσίου πατριώτες οι οποίοι αδικήθηκαν και πρέπει να δικαιωθούν. Η δικαίωση ωστόσο, σχεδόν τρία χρόνια μετά, ακόμα δεν έχει έρθει, παρόλο που σε έκθεσή του ο ΟΗΕ κάνει λόγο για ληστρική επιδρομή του κράτους απέναντι σε 15.000 οικογένειες…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 53 (B' Μάιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ιλίου…φαεινότερο: Ο πολιτισμός εργολαβικός και κοστοβόρος

Από το 2011 έως και σήμερα ο δήμος Ιλίου, μέσω του Δημοτικού Κέντρου Πολιτισμού και Αθλητισμού, φαίνεται να έχει διοργανώσει περισσότερες από 100 πολιτιστικές εκδηλώσεις, κάθε είδους, για να ευχαριστήσει, να επιμορφώσει και φυσικά να διασκεδάσει τους 85 χιλιάδες κατοίκους του. Έτσι θα ξεκινούσαμε βέβαια το ρεπορτάζ μας αν αναφερόμασταν σε έναν δήμο που βρίσκεται εκτός Ελλάδας. Γιατί στην προκειμένη περίπτωση μιλάμε για έναν από τους μεγαλύτερους δήμους της Αττικής, όπου τα πράγματα στα πολιτιστικά δρώμενα δεν είναι και τόσο απλά ή καλύτερα τόσο αθώα όσο δείχνουν…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 53 (B' Μάιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Κλινικές και χειρουργεία σε…πολυκατοικίες

Την ώρα που η δημόσια υγεία έχει τοποθετηθεί στη λαιμητόμο, με τα σκάνδαλα στον τομέα των προμηθειών των νοσοκομείων να αποτελούν την αφορμή ώστε να υποστελεχωθούν τα νοσοκομεία από γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό, το υπουργείο Υγείας κλείνει το μάτι σε ιδιωτικά συμφέροντα και συγκεκριμένα στις Οφθαλμολογικές Μονάδες Ημερήσιας Νοσηλείας (ΟΜΗΝ)…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 53 (B' Μάιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ένα σύντομο χρονικό του φιλελληνισμού

Κάθε πόλεμος, όσο αρχαίος ή νεότερος κι αν είναι, χωρίζεται σε δύο επιχειρησιακά μέρη: Το καθαρά στρατιωτικό και το ψυχολογικό. Στην περίπτωση της ελληνικής ανεξαρτησίας, μάλιστα, έχουμε τον θρίαμβο του δεύτερου, του ψυχολογικού πολέμου, απέναντι στο στρατιωτικό σκέλος…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 53 (B' Μάιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Χρυσωρυχεία γερμανικών συμφερόντων στις χωματερές

Άλλοι δεν τα θέλουν στην αυλή τους και άλλοι παλεύουν για να τα αποκτήσουν. Στην αρχαία Αθήνα είχε κατασκευαστεί η πρώτη χωματερή. Από τότε μέχρι σήμερα η διαχείριση των σκουπιδιών έχει αποτελέσει το μήλο της έριδας για μαφιόζους, για εργολάβους και τα τελευταία χρόνια και για τους τροϊκανούς, με γνώμονα μόνο το κέρδος, ενώ η προστασία του περιβάλλοντος περνάει στα ψιλά γράμματα. Η Ελλάδα είναι η χώρα που η διαχείριση των σκουπιδιών προκάλεσε από τη μια πλευρά τοπικές εξεγέρσεις που κατέληξαν σε οδομαχίες, ενώ από την άλλη δημιούργησε ρινγκ, με τους μεγαλοεργολάβους να παλεύουν σώμα σώμα για το ποιος θα πάρει το μεγαλύτερο κομμάτι της πίτας. Η ιστορία με τη διαχείριση των σκουπιδιών στη χώρα μας σκόπιμα παραμένει στάσιμη εδώ και πολλά χρόνια ώστε ο κόμπος να φτάσει στο χτένι και η λύση των τεράστιων μονάδων διαχείρισης αποβλήτων να αποτελεί μονόδρομο. Η διαχείριση των σκουπιδιών μπορεί να είναι χρυσός, αλλά παράλληλα έχει πολύ άσχημη οσμή…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 53 (B' Μάιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Μήπως να αλλάξουμε διαπραγματευτές;

Όσα δραματικά συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας δεν είναι παρά ακραίο αποτέλεσμα μια πολιτικής που έχει επιβληθεί ως μονόδρομος σε όλη την Ευρώπη. Η Μέρκελ και ο Ολάντ, ο Μπαρόζο και ο Γιούνκερ, όλη η συντεχνία των πρωθυπουργών και των κομισάριων, διαπνέονται από τις ίδιες αντιλήψεις για την οικονομία, την κοινωνία, την εθνική κυριαρχία…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 53 (B' Μάιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ο άνθρωπος της καρπαζιάς

Τo βράδυ της Κυριακής, 18 Μαΐου, την ώρα που οι τηλεοπτικοί σταθμοί ανακοινώνουν τα αποτελέσματα των exit polls για τον πρώτο γύρο των Αυτοδιοικητικών εκλογών, νικητής στο κρίσιμο τέταρτο από 19:00 έως 19:15 είναι το Star με ποσοστό 18, 8 % στα λεγόμενα δυναμικά κοινά. Μόνο που το Star δεν μεταδίδει αποτελέσματα, αλλά την ελληνική ταινία «ο άνθρωπος της καρπαζιάς» με τον Κώστα Βουτσά. Δηλαδή ένας στους 5 πολίτες που παρακολουθούν τηλεόραση, δεν ενδιαφέρεται για το τι συμβαίνει με τις εκλογές. Η αυθόρμητη απάντηση στο «γιατί», είναι πως ο κόσμος ενδεχομένως έχει βαρεθεί την κενή πολιτικολογία και το παιχνίδι που διεξάγεται στα πλαίσια ενός πολιτικού συστήματος που δεν τυγχάνει καμίας εκτίμησης. Να διευκρινίσω πως η Δημοκρατία δεν έχει ως προαπαιτούμενο το προσωπικό γούστο. Καλή ή κακή, ενεργή ή με στοιχεία απάθειας, ορίζεται από τον καθένα και δυστυχώς και από αυτούς που απέχουν. Στην ελληνική πολιτική πραγματικότητα, όσοι απέχουν, περιέργως είναι και οι πιο απαιτητικοί από τη Δημοκρατία που παραβλέπουν. Οι φράσεις «δεν έχει νόημα αφού τίποτα δεν γίνεται», «όλοι έχουν πιάσει τους καναπέδες και κάθονται», «γιατί ο κόσμος δεν κάνει ένα ντου να τους τελειώσει» σπάνια εκστομίζονται από αυτούς που συμμετέχουν σε κοινωνικές διαδικασίες με τις οποίες τεστάρουν ή ενισχύουν τη Δημοκρατία…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 53 (B' Μάιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Με τις Κάννες στον κρόταφο

Την Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2011, στο Palais des Festivals et des Congrès των Καννών, στο κτίριο όπου φιλοξενείται το γνωστό φεστιβάλ κινηματογράφου, εξελίσσεται ένα από τα πιο τρομακτικά σενάρια πολιτικού θρίλερ. Μέρκελ και Σαρκοζί σέρνουν τον έλληνα πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου ως τις Κάννες, στο περιθώριο της σύσκεψης των G20, για να απολογηθεί για την πολιτική του απόφαση να πάει σε δημοψήφισμα που θα αφορούσε την άποψη των ελλήνων πολιτών για τη δεύτερη δανειακή σύμβαση και το μνημόνιο δύο. Όσα αποκάλυψαν πρόσφατα οι Financial Times και ο δημοσιογράφος Πήτερ Σπήγκελ και όσα κατά καιρούς έχουν διαρρεύσει για το βράδυ εκείνο δεν ξεπερνούν βέβαια όσα φαντάζεται κάποιος Έλληνας που έχει υποστεί τη δράση του διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος, αλλά παραμένουν κυνικά και σοκαριστικά. Ο έλληνας πρωθυπουργός οδηγήθηκε στις Κάννες σαν έπαρχος αποικίας, απειλήθηκε να ξυλοκοπηθεί από τον Σαρκοζί, που τον αποκάλεσε «γαμημένο ψυχάκια», και στη συνέχεια έπεσε με μια συνωμοσία του Ευάγγελου Βενιζέλου, ο οποίος πήρε εντολή από τον Μπαρόζο «να σκοτώσει το δημοψήφισμα» και να οδηγήσει σε εξελίξεις ανατροπής της κυβέρνησής του…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 53 (B' Μάιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ένας για 10
Μιχάλης Χόιπελ

Επέλεξε το Αμβούργο ως ορμητήριό του, καθώς, όπως λέει, στην Ελλάδα οι επιλογές και οι δυνατότητες της κλασικής μουσικής και όσων την ασπάζονται είναι περιορισμένες. Παρ’ όλα αυτά, μέσα σε λίγα χρόνια ο Μιχάλης Χόιπελ κατάφερε αυτό που λίγοι μπορούν και ακόμα λιγότεροι καταφέρνουν: Να ακολουθήσει το όνειρό του πάση θυσία. Το αποδεικνύουν το μάστερ στο βιολοντσέλο, μια υποτροφία από το Ίδρυμα Ωνάση, αλλά και μια συναυλία στο κατάμεστο Μέγαρο Μουσικής….
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 53 (B' Μάιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
2015 Ο επόμενος εκβιασμός (μέσω των τραπεζών) σχεδιάζεται

Το 2013 δώσαμε (ως πολίτες) 41 δισ. ευρώ στις τράπεζες, τα οποία δανειστήκαμε από την Ευρώπη με τους γνωστούς επαχθείς όρους, για να ορθοποδήσουν, υποτίθεται. Κυβέρνηση, τραπεζίτες, Βρυξέλλες, Φρανκφούρτη και Βερολίνο σήμερα θριαμβολογούν ότι οι τράπεζες πράγματι ορθοπόδησαν και αρχίζουν να πορεύονται μόνες τους, χωρίς τα κρατικά δεκανίκια, έτοιμες να δανείσουν ξανά σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις. Δυστυχώς, αυτός ο ισχυρισμός απέχει τόσο από την αλήθεια, που ο χαρακτηρισμός «ψέμα» είναι επιεικέστατος…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 53 (B' Μάιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Το πείραμα της Αργεντινής

Από το ξέσπασμα της κρίσης στην Ελλάδα και την είσοδό μας στην εποχή των μνημονίων, το περίφημο παράδειγμα της Αργεντινής αποτέλεσε μια από τις αγαπημένες παραπομπές της εγχώριας πολιτικής ρητορικής. Χρησιμοποιήθηκε είτε ως υπόδειγμα καταστροφής, είτε ως επιτυχημένο αποτέλεσμα της λαϊκής οργής. Σε κάθε περίπτωση, οι πολιτικοοικονομικές ζυμώσεις τής άλλοτε πανίσχυρης χώρας της Λατινικής Αμερικής παίζουν έναν άτυπο εκπαιδευτικό ρόλο…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 53 (B' Μάιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Σχέδιο «Ζ»: Τι δεν έγραψαν οι Financial Times

Τις πληροφορίες που παρουσιάζουμε κατ΄αποκλειστικότητα δεν τόλμησαν να δημοσιεύσουν οι Financial Times για να μην εκθέσουν ανεπανόρθωτα, λίγες ημέρες πριν από τις κρίσιμες ευρωεκλογές, τους δυο κυβερνητικούς εταίρους, Σαμαρά και Βενιζέλο. Γιατί η αλήθεια είναι ότι πριν ξεκινήσει, τον Ιανουάριο του 2012, κάτω από άκρα μυστικότητα, η επεξεργασία του σχεδίου «Ζ», αξιωματούχοι της ΕΕ και του ΔΝΤ είχαν κάνει ένα τεστ στον Αντώνη Σαμαρά και τον Βαγγέλη Βενιζέλο προκειμένου να αποφασίσουν εάν θα τους κάνουν κοινωνούς του σχεδίου…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 53 (B' Μάιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Όταν έκλαψε η Μέρκελ, έκλαψε από τη χαρά της

Την ώρα που η Άγκελα Μέρκελ έκλαψε, τον Νοέμβριο του 2011 στις Κάννες, αρνούμενη δήθεν στον Ομπάμα και τον Σαρκοζί να προδώσει τον κεντρικό της τραπεζίτη Γιενς Βάιντμαν, ο οποίος –για πρακτικούς και μόνο λόγους– δεν ήθελε να γίνει η διάσωση του ευρώ με τα SDRs (special drawing rights), τα Ειδικά Τραβηχτικά Δικαιώματα, τρία πράγματα συνέβησαν…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 53 (B' Μάιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ο Αλί στις Κάννες

Ήταν μία πρωί, μπορεί να ήταν όμως και μία μεσημέρι ή μπορεί και μία απόγευμα. Αλί δε θυμάται τώρα, αλλά θυμάται πολύ καλά ήρθε Γιώργο στη μαγαζί και είπε: «Αλί μήπως θέλεις να έρθεις μαζί μου στις Κάννες;» «Κύριο πρωθυπουργό», είπε Αλί, «τιμή μου πάμε μαζί στις πουτάνες». Τελικά πρόεδρο εννοούσε όχι πουτάνες, αλλά κα Μέρκελ, κο Σαρκοζί, κο Μπαρόζο και κο Χέρμαν Βαν Ρομπάι. Σιγά το διαφορά δηλαδή…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 53 (B' Μάιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Κέρδος για λίγους πίσω από το λιώσιμο των πάγων στην Αρκτική

Εδώ και τουλάχιστον μία εικοσαετία είναι γνωστό πως η υπερθέρμανση του πλανήτη προκαλεί μια σειρά από περιβαλλοντικά φαινόμενα που αναγκάζουν ολόκληρους πληθυσμούς να μεταναστεύουν, που αλλάζουν δραστικά τη ζωή δισεκατομμυρίων ανθρώπων κι εξαφανίζουν ποικιλίες χλωρίδας και πανίδας με ασυνήθιστα γρήγορους ρυθμούς. Κι όμως. Για τα ισχυρά κράτη του πλανήτη και τους ναυτιλιακούς τους κολοσσούς, η τήξη των πάγων της Αρκτικής εξαιτίας της υπερθέρμανσης παρουσιάζει και θετικές συνέπειες: Οι πάγοι που λιώνουν δημιουργούν τη Νέα Βόρεια Θαλάσσια Οδό, η οποία εμφανίζεται ως πεδίο γεωστρατηγικής επέκτασης και ευκαιρία για μεγιστοποίηση κερδών.
Οι αυξημένες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα συνετέλεσαν αποφασιστικά στην τήξη των πάγων της Αρκτικής με ταχύτατους ρυθμούς. Όπως βλέπουμε στο παρακάτω γράφημα, η μείωση της συνολικής επιφάνειας πάγου στην Αρκτική το μήνα Οκτώβριο από το 1979 έως το 2011 ξεπερνά τα 2 εκατ. τετραγωνικά χιλιόμετρα, ήτοι 6,6% κάθε δεκαετία. Αν δεν ληφθούν μέτρα που θα επιβραδύνουν την τήξη, σε περίπου 150 χρόνια δεν θα υπάρχει πάγος το μήνα Οκτώβριο στην Αρκτική.
Το γράφημα είναι από την παρουσίαση του κορεάτη διδακτορικού φοιτητή στο πανεπιστήμιο της Σεούλ Γιουνγκίλ Χο σε διεθνές συνέδριο που οργανώθηκε στη Σιγκαπούρη τον Ιανουάριο του 2012 με τίτλο «Ενεργειακή ασφάλεια και γεωπολιτικά συμφέροντα στην Αρκτική: Προκλήσεις κι ευκαιρίες στον 21ο αιώνα».
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η τήξη των πάγων στους πόλους λειτουργεί και αντίστροφα, συνεισφέρει δηλαδή με τη σειρά της στην αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας με ρυθμό πολύ μεγαλύτερο από άλλες περιοχές της γης. Ως εκ τούτου, η επιβράδυνση της τήξης των πάγων μπορεί να παράγει πολλαπλασιαστικά οφέλη ενώ η επιτάχυνσή της καταστροφικές συνέπειες.
Πέρα από την αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας, η τήξη των πάγων παράγει ευλόγως τα εξής αποτελέσματα: Καθιστά ευκολότερη την πρόσβαση στα πλούσια αποθέματα φυσικών πόρων της περιοχής και πλωτή μια επιφάνεια που πριν δεν ήταν. Έτσι λοιπόν στην Αρκτική δημιουργείται σταδιακά η Νέα Βόρεια Θαλάσσια Οδός (Ν.Β.Θ.Ο.), όπως φαίνεται στις παρακάτω εικόνες. Από το 2011 έχει γίνει περιορισμένος αριθμός διαδρομών, αλλά όπως θα δούμε πάρα κάτω, τα εμπλεκόμενα κράτη επενδύουν πολλά σε αυτή τη νέα προοπτική για τη διεθνή ναυσιπλοΐα.
Τι αλλάζει η Νέα Βόρεια Θαλάσσια Οδός
Όλες οι σχετικές μελέτες συγκλίνουν στο συμπέρασμα πως η χρήση της Ν.Β.Θ.Ο. μπορεί να σημαίνει εξοικονόμηση χρόνου και καυσίμων, η οποία μπορεί ν’ αγγίξει το 40%. Σε μελέτη τους πάνω στο θέμα, οι αμερικανοί καθηγητές Λόρενς Σμιθ και Σκοτ Στέφενσον υποστηρίζουν πως στα μέσα του αιώνα, ειδικά ενισχυμένα σκάφη θα είναι σε θέση να ταξιδεύουν σε όλο το μήκος της Ν.Β.Θ.Ο. ενώ συνηθισμένα σκάφη θα μπορούν να περνούν άφοβα από το Βορειοδυτικό Πέρασμα που συνδέει τον Ειρηνικό με τον Ατλαντικό ωκεανό κι αντίστροφα. Για ποιες διαδρομές όμως προσφέρεται η Ν.Β.Θ.Ο., κι άρα, ποια κράτη επωφελούνται;
Όπως μας εξηγεί ο πλοίαρχος κ. Γιώργος Παπαφίγκος, η Ν.Β.Θ.Ο. θα εξυπηρετήσει κυρίως τις μετακινήσεις φορτίων από τα λιμάνια της βόρειας Ευρώπης, της Ρωσίας και των βορειοανατολικών ακτών του Καναδά και των ΗΠΑ προς την Κίνα και την Ιαπωνία. Τα μεταφερόμενα προϊόντα θα είναι κυρίως υδρογονάνθρακες, φορτία που από τη φύση τους συνεπάγονται σημαντικούς περιβαλλοντικούς κινδύνους. Μέχρι τώρα αυτές οι διαδρομές γίνονται είτε μέσω της Νοτίου Θαλάσσιας Οδού κάνοντας τον περίπλου της Αφρικής είτε μέσω της διώρυγας του Παναμά, το πέρασμα από την οποία αυξάνει κατακόρυφα το κόστος λόγω διοδίων.
Δεν είναι καθόλου σίγουρο ωστόσο ότι η χρήση της Ν.Β.Θ.Ο. θα μειώσει δραστικά και το συνολικό κόστος ανά ταξίδι. Κι αυτό γιατί, πάντα σύμφωνα με τον κ. Παπαφίγκο, είναι αρκετά πιθανό άλλες δαπάνες που θα υπαγορεύονται από περιβαλλοντικούς παράγοντες ν’ αποδειχθούν ιδιαίτερα υψηλές. Αυτές μπορεί να είναι το κόστος συνοδείας των πλοίων από παγοθραυστικά, διόδια που πιθανώς να τοποθετηθούν σε στενά περάσματα καθώς και περιορισμός της ταχύτητας που ενδεχομένως θα προβλέπουν διακρατικές περιβαλλοντικές συμφωνίες ή θα προκύπτει από τα πλέοντα μεγάλα κομμάτια πάγου που θα βρίσκονται στην τροχιά των πλοίων. Σε αυτές τις δαπάνες θα πρέπει να συνυπολογιστεί το κόστος κατασκευής νέων ενισχυμένων πλοίων που να μπορούν να ανταποκριθούν στις δύσκολες καιρικές συνθήκες της Αρκτικής ή/κι ο εξοπλισμός των ήδη υπαρχόντων ώστε να τηρούν τις απαραίτητες προδιαγραφές.
Από τη φύση των περιορισμών αυτών, γίνεται σαφές πως το κόστος χρήσης της Ν.Β.Θ.Ο. είναι σε μεγάλο βαθμό εμπροσθοβαρές και θα μειώνεται όσο οι πάγοι λιώνουν. Αυτή η διαπίστωση οδηγεί στα εξής δύο συμπεράσματα:
Α. Η χρήση απαιτεί την επένδυση τεράστιων κεφαλαίων, τα οποία μόνο πολύ συγκεκριμένα κράτη κι εταιρείες είναι σε θέση να διαθέσουν κι άρα μειώνονται σημαντικά οι πιθανότητες τα όποια οφέλη να κατανεμηθούν δίκαια στην παγκόσμια κοινότητα.
Β. Η μείωση των δαπανών αυτών κι άρα η σταδιακή απόσβεση των επενδύσεων που απαιτούνται για τη χρήση της Ν.Β.Θ.Ο. θα γίνεται όσο γρηγορότερα λιώνουν οι πάγοι της Αρκτικής. Άρα είναι πιθανό πως οι φορείς που θα επενδύσουν δεν θα επιθυμούν τη λήψη μέτρων για την επιβράδυνση της τήξης των πάγων και θα ασκούν πιέσεις προς αυτή την κατεύθυνση.
Οι Μεγάλες Δυνάμεις επενδύουν στον «Υψηλό Βορρά»
Έχοντας προφανώς συνυπολογίσει όλους αυτούς τους παράγοντες, κι άλλους ενδεχομένως πιο σύνθετους, τα ισχυρά κράτη του πλανήτη έχουν ήδη ξεκινήσει να επενδύουν στη χρήση της Ν.Β.Θ.Ο. Είναι ενδεικτικό πως έντεκα χώρες έχουν ήδη διορίσει πρέσβεις υπεύθυνους για την Αρκτική ώστε να προωθήσουν τα εθνικά τους συμφέροντα. Από το 1996 οκτώ από τα εμπλεκόμενα κράτη έχουν συστήσει το Αρκτικό Συμβούλιο, «ως διακυβερνητικό φόρουμ υψηλού επιπέδου για να προσφέρει τη συνεργασία, το συντονισμό και τη διάδραση ανάμεσα στα Αρκτικά κράτη, με τη συμμετοχή των αρκτικών γηγενών κοινοτήτων κι άλλους κατοίκους της Αρκτικής, πάνω σε κοινά ζητήματα της Αρκτικής, σε ζητήματα αειφόρου ανάπτυξης και περιβαλλοντικής προστασίας στην Αρκτική». Στο συμβούλιο αυτό συμμετέχουν ο Καναδάς, η Δανία –εκπροσωπώντας τη Γροιλανδία και τις νήσους Φερόε–, η Φινλανδία, η Ισλανδία, η Νορβηγία, η Ρωσία, η Σουηδία κι οι ΗΠΑ. Το Αρκτικό Συμβούλιο δεν είναι σε καμία περίπτωση κάποια μικρή ομάδα ειδικών, συμβουλευτικού στα κράτη χαρακτήρα. Τουναντίον, με εννέα ομάδες εργασίας κι έξι ακόμα συνεργαζόμενους φορείς, το συμβούλιο λειτουργεί ως πεδίο άσκησης εξωτερικής πολιτικής από τα κράτη-μέλη.
Σχετικό ρεπορτάζ του βρετανικού Guardian με τίτλο «Ρωσική πόλη στην Αρκτική ελπίζει να εισπράξει κέρδη καθώς οι πάγοι που λιώνουν ανοίγουν νέο θαλάσσιο δρόμο προς την Κίνα», αναλύει τις στρατηγικές που γίνονται στην πόλη Ναντίμ της βόρειας Ρωσίας.
Ο πετρελαϊκός κολοσσός της Gazprom σε συνεργασία με τη γαλλική Total δημιουργούν λιμάνι πλησίον της Ναντίμ κι όπως σημειώνει ο συντάκτης του άρθρου «αν η Ν.Β.Θ.Ο είναι ανοιχτή έστω έξι μήνες το χρόνο, τότε η Ναντίμ θα βρεθεί πάνω στον αντίστοιχο δρόμο του μεταξιού του 21ου αιώνα». Ήδη, το 2013, 71 μεγάλα ρωσικά πλοία με τη βοήθεια παγοθραυστικών πέρασαν από τη Ν.Β.Θ.Ο. Η ρωσική κυβέρνηση σκοπεύει να ξανανοίξει τη στρατιωτική βάση στα νησιά Νοβόσιμπιρσκ ενώ ο ρωσικός πετρελαϊκός κολοσσός Rosneft συνεργάζεται με τον αμερικάνικο αντίστοιχο ExxonMobil για να εξορύξουν πετρέλαιο στη Θάλασσα του Κάρα, βόρεια της Ναντίμ. Στο ίδιο ρεπορτάζ, ο ρώσος πρέσβης για την Αρκτική Άντον Βασίλεφ έθεσε τον πήχη των προσδοκιών πολύ ψηλά: «Η Αρκτική είναι το σπίτι μας και το μέλλον μας. Θα εκμεταλλευτούμε πλήρως τη Νέα Βόρεια Θαλάσσια Οδό. Δημιουργούμε υποδομές και γράφουμε ιστορία. Έχουμε φιλόδοξα σχέδια». Από την εποχή των Τσάρων η Ρωσία προσπαθούσε να βρει πρόσβαση στη θάλασσα μέσω του Εύξεινου Πόντου. Τώρα, με την τήξη των πάγων, φαίνεται να βρίσκει πρόσβαση σε έναν ολόκληρο ωκεανό που τη φέρνει πιο κοντά στις μεγάλες αγορές, και μάλιστα έναν ωκεανό γεμάτο πετρέλαιο.
Στον αγγλοσαξονικό κόσμο υπάρχει επίσης μεγάλη κινητικότητα πάνω στο θέμα. Τον Οκτώβριο του 2014 διοργανώθηκε στο Τορόντο του Καναδά διημερίδα από ΗΠΑ, Καναδά και Νορβηγία, με θέμα «Αρκτική: Εταιρείες, Αειφορία κι Ασφάλεια», στην οποία καλέστηκαν μέτοχοι από διάφορες εταιρείες για να έρθουν σε επαφή και να προωθήσουν τα επιχειρηματικά τους σχέδια. Ιδιαίτερα στη Νορβηγία, δεδομένης της στρατηγικής γεωγραφικής της θέσης και των σημαντικών κοιτασμάτων πετρελαίου που υπάρχουν βόρεια της χώρας, ο «Υψηλός Βορράς» όπως αποκαλούν το όλο θέμα, έχει αναγορευθεί στο σημαντικότερο ζήτημα εξωτερικής πολιτικής. Τον Αύγουστο του 2013, το Πανεπιστήμιο του Τρόμσο συγχωνεύθηκε με το University College of Finnmark και μετονομάστηκαν σε «Αρκτικό Πανεπιστήμιο της Νορβηγίας», εξέλιξη που μαρτυρά το βάρος που η εύρωστη σκανδιναβική χώρα ρίχνει στο θέμα.
Τη σημασία που έχει η τήξη των πάγων της Αρκτικής σε γεωπολιτικό επίπεδο υπογραμμίζει στο άρθρο του Guardian και ο Μαλτ Χούμπερτ, διευθυντής του think tank Αρκτικό Ινστιτούτο που εδρεύει στην Ουάσινγκτον: «Μια παρτίδα σκάκι έχει στηθεί από τις χώρες που διακηρύττουν δικαιώματα πάνω στην Αρκτική για να διασφαλίσουν πως δε θα μείνουν στην “απ’ έξω”», είπε ο Χούμπερτ. Στο συγκεκριμένο Ινστιτούτο θεωρούν πως η Ν.Β.Θ.Ο. θα αξιοποιηθεί στο μέλλον κυρίως για τη μεταφορά τοπικών φυσικών πόρων προς την Άπω Ανατολή και πολύ λιγότερο για τη μεταφορά άλλων αγαθών, όπως για παράδειγμα τα κινέζικα προϊόντα.
Έχει να κερδίσει η διεθνής κοινότητα;
Ζητήσαμε από τον καθηγητή Εφαρμοσμένων Περιβαλλοντικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Στοκχόλμης κ. Ράντοβαν Κρέτσι μια γενική εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων που ενδεχομένως έχει η εκτεταμένη χρήση της Ν.Β.Θ.Ο. Ο κος. Κρέτσι αμφισβήτησε τα σενάρια που μιλούν για τρομερή αύξηση της ναυσιπλοΐας στην Αρκτική λέγοντας πως «η Ν.Β.Θ.Ο θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί περίπου 100 μέρες το χρόνο γύρω στο έτος 2030 και περίπου 120 μέρες γύρω στο έτος 2050». Σημείωσε ωστόσο πως η έστω και μερική αύξηση θα δημιουργήσει σοβαρά περιβαλλοντικά προβλήματα πριν αρχίσει να αποδίδει κάποια θετικά αποτελέσματα. «Μακροπρόθεσμα μια πιθανώς σημαντική αύξηση της ναυσιπλοΐας στην περιοχή θα έχει ως αποτέλεσμα την περαιτέρω άνοδο της παγκόσμιας θερμοκρασίας και θα χρειαστεί τουλάχιστον ένας αιώνας για να δούμε κάποια θετικά αποτελέσματα χάρη στη μείωση των συνολικών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα που θα έχει προκύψει από τη μείωση των διανυόμενων αποστάσεων» εξήγησε.
Είναι λοιπόν σαφές πως η μελλοντική συστηματική χρήση της Ν.Β.Θ.Ο από τα ισχυρά κράτη του πλανήτη θα ωφελήσει πολύ συγκεκριμένα εμπορικά και γεωπολιτικά συμφέροντα που δύσκολα συνάδουν με την ανάγκη για επιβράδυνση της τήξης των πάγων και τη συνεπακόλουθη σταθεροποίηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας. Άλλωστε ο ίδιος ο ΟΗΕ, με ανακοίνωσή του το Φεβρουάριο του 2013 έχει κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου: «Οι αποσυρόμενοι πάγοι διευκολύνουν την πρόσβαση σε φυσικούς πόρους όπως φυσικό αέριο και πετρέλαιο, προκαλώντας έτσι αυξημένη ανθρώπινη δραστηριότητα που μπορεί να απειλήσει τα ήδη εύθραυστα οικοσυστήματα και την άγρια ζωή της περιοχής». Είναι γνωστό βέβαια πως η ισχύς του ΟΗΕ στον 21 αιώνα περιορίζεται όλο και περισσότερο ενώ η αντίστοιχη άλλων διακυβερνητικών οργανισμών όπως το Αρκτικό Συμβούλιο ή οι G20 αυξάνεται συνεχώς, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το συμφέρον της παγκόσμιας κοινότητας και την προστασία του πλανήτη.
άρθρο που σημοσιεύθηκε στο Hot Doc#65, το Δεκέμβρη του 2014
Extra Hot άρθρο
Πολιτική του γλυκού νερού

Στο πλαίσιο του πρώτου εντόπιου, καθαρά μιντιακού πολιτικού μορφώματος ονόματι Ποτάμι, η ηγετική του ομάδα κάνει τις πρώτες εμφανίσεις της και τα στελέχη του μηχανισμού του παίρνουν θέσεις μάχης ενόψει ευρωεκλογών…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 52 (A' Μάιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
«Τρικυμία» σε φουσκωμένο ποτάμι

Τρικυμία σε «φουσκωμένο» δημοσκοπικά ποτάμι. Πρόκειται για μία πολιτική πρόταση στην οποία επικρατεί αέρας όχι αλλαγής, αλλά από τον άλλον, τον κοπανιστό! Και ποιου πρόσφατου πολιτικού ανδρός τα χαρακτηριστικά αυτά μετουσιώνονται σε πολιτική πρόταση του περίπου, ίσως να σκεφτούμε εθνική πρόταση και ολίγη από γιουβέτσι; Ο Σταύρος Θεοδωράκης έχει αποφύγει τις σαφείς απαντήσεις σε πολιτικά ερωτήματα που του τέθηκαν και αρκείται να επιβεβαιώνει την αφοπλιστική του πρόθεση, το Ποτάμι «να παίξει ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις».Θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι ο μετρ των γενικόλογων απαντήσεων σε εξειδικευμένες ερωτήσεις. Ακόμα και όταν απαντά συγκεκριμένα, η απάντησή του καταρρίπτεται από την πραγματικότητα. Ο κ. Θεοδωράκης ως δημοσιογράφος μάς ταξίδευε σε όμορφα και περίτεχνα σκηνοθετημένες εικόνες, επενδυμένες με όμορφες λάτιν μελωδίες, αλλά ουσιαστικά ποτέ δεν αντιπαρατέθηκε μέσα από τις εκπομπές του με το σύστημα, απλώς το προσπέρασε με μια ορθοπεταλιά στη βέσπα… Κάπως έτσι και σήμερα, ως πολιτικός πλέον, δημιουργεί εικόνες όμορφα σκηνοθετημένες, αλλά από αντιπαράθεση με το σύστημα …τίποτα.
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 52 (A' Μάιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Τότε που έβλεπε στους βομβαρδισμούς το νέο πρόσωπο των ΗΠΑ

Τον Μάιο του 1999 η υφήλιος ζούσε έναν ακόμη πόλεμο. Το Βελιγράδι ήταν παραδομένο στους βομβαρδισμούς. Άμαχοι σκοτώνονταν από πυραύλους για να τιμωρηθεί ο κακός Μιλόσεβιτς. Αλλά ο Σταύρος Θεοδωράκης δεν έβλεπε αυτό το έγκλημα, όπως σήμερα δεν είδε το άλλο στο Φαρμακονήσι. Ο Θεοδωράκης ως διευθυντής σύνταξης του περιοδικού ΚΛΙΚ έβλεπε το νέο πρόσωπο της Αμερικής…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 52 (A' Μάιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Το κρυφό όνειρο του Σταύρου

‘Οσοι τον γνωρίζουν αλλά και όσοι νομίζουν ότι τον γνωρίζουν, δεν έχουν ακόμα βρει μια καλή εξήγηση για ποιόν λόγο ο Σταύρος – γιατί με το μικρό του όνομα τον αποκαλούν- αποφάσισε όχι απλώς να κατέβει στην πολιτική, αλλά να ηγηθεί κόμματος. Δεν μπορούν να βρουν μια καλή – λογική εξήγηση για ποιόν λόγο ένας επιτυχημένος δημοσιογράφος και επιχειρηματίας, που έχει φτιάξει τη ζωή του, που έχει «χτίσει» εδώ και τρεις δεκαετίες το προφίλ του και το όνομά του με μεθοδικά, εξαιρετικά μελετημένα βήματα, αποφάσισε να ξεβολευτεί και να ξεπεταχτεί στον πολιτικό στίβο ως ένας ακόμα από τους εν δυνάμει σωτήρες της χώρας…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 52 (A' Μάιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Keep walking αντιδεοντολογικά

Ο Σταύρος Θεοδωράκης, πρώην δημοσιογράφος-ερευνητής και νυν ιδρυτής πολιτικού κόμματος, διαθέτει εδώ και πολλά χρόνια έναν μαγικό τρόπο να πουλάει τον εαυτό του. Από την πονεμένη ιστορία των αστέρων της ελληνικής δημοσιογραφίας, που δανείζουν κατά καιρούς και φυσικά με το αζημίωτο την εικόνα, το όνομα, το όραμα ή και τη φωνή τους προκειμένου να διαφημίζουν από καλλυντικά και οδοντόβουρτσες μέχρι βούτυρα κατά της χοληστερίνης και οινοπνευματώδη ποτά, δεν θα μπορούσε φυσικά να λείπει ο «Πρωταγωνιστής» Σταύρος…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 52 (A' Μάιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Στήνει εκπομπές ο Θεοδωράκης;

Χρειάστηκε ο Σταύρος Θεοδωράκης να βρέξει τα πόδια του στο Ποτάμι της πολιτικής για να γίνει ξαφνικά αντικείμενο κριτικής. Άλλοι από αντιπαλότητα, αλλά οι περισσότεροι επειδή τους δόθηκε το δικαίωμα να κρίνουν αυτόν που ήταν δαφνοστεφανωμένος από το μιντιακό σύστημα, άρχισαν να υπονοούν πως οι δάφνες δεν ήταν τίποτα άλλο από καρύκευμα του καλομαγειρεμένου στιφάδου της διαπλοκής. Η κριτική όμως δεν περιορίζεται στο τι κατεβάζει το Ποτάμι και ποιες είναι οι πηγές του. Επεκτείνεται σε ένα πεδίο που αμφισβητεί τη δημοσιογραφική εντιμότητα του δημοσιογράφου, εστιάτορα και πολιτικού. Στήνει ο Σταύρος Θεοδωράκης εκπομπές; Το ερώτημα αυτό πριν από μερικούς μήνες θα ήταν αδιανόητο. Όπως λέει με δόση κακεντρέχειας παλιός φίλος του Θεοδωράκη, «ο Σταύρος ενδιαφέρεται πού θα στηθούν οι κάμερες που τον τραβάνε, πού να βρει χρόνο για τα υπόλοιπα». Η απόδοση του στημένου ρεπορτάζ σε κάποιον δημοσιογράφο είναι αναμφίβολα μια βαριά κατηγορία. Άλλωστε η ματιά με την οποία αντιμετωπίζει όσα συμβαίνουν ο δημοσιογράφος μπορεί αρκετές φορές να χαρακτηριστεί ως στήσιμο από κάποιον που διαφωνεί. Σε μία όμως τουλάχιστον περίπτωση που αφορά εκπομπή του Θεοδωράκη, ο δημοσιογράφος καταγγέλλεται πως έστησε ιστορίες για να είναι θελκτικές και να διαμορφώνουν κινηματογραφικό κλίμα στην εκπομπή. Σε πολλές ακόμη η εκπομπή ή, αν θέλετε, η δημοσιογραφική ματιά του Θεοδωράκη σκηνοθέτησε μια ωραία πραγματικότητα στη θέση ενός εγκλήματος…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 52 (A' Μάιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Πρωταγων-wood

Μπορείτε να φανταστείτε τον Σταύρο Θεοδωράκη χωρίς την κάμερα και τον σκηνοθέτη; Θέλω να πω, θα υπήρχε ως σύμβολο ή ως persona; Υπάρχουν πολλές σχολές δημοσιογραφίας. Σε όλες, όμως, ο δημοσιογράφος είναι δημοσιογράφος και η αγκινάρα, αγκινάρα. Στην περίπτωση του Θεοδωράκη τα πράγματα είναι περίπλοκα. Ο Θεοδωράκης ήταν περισσότερο persona παρά δημοσιογράφος, ακόμη και την περίοδο που δεν έκανε τηλεοπτική εκπομπή. Είτε αντιλαμβάνεται ο ίδιος τον εαυτό του ως σταρ, είτε έχει την τύχη να έχει το μικρόβιο του σταρ, λειτουργεί περισσότερο με κανόνες μάρκετινγκ παρά δημοσιογραφίας. Η κάμερά του δεν είναι εργαλείο διείσδυσης, αλλά προβολής του. Για να το πω χοντρά, αμφιβάλλω αν ο Θεοδωράκης θα άντεχε να κάνει έστω και μία εκπομπή χωρίς να διαθέσει τα τρία τέταρτα από τα πλάνα της εκπομπής στον εαυτό του…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 52 (A' Μάιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Φωτεινή Τομαή
Λογοκλοπή, πλαστογραφία και πολλές καταγγελίες για την εκλεκτή του Σαμαρά

Δικαστικές περιπέτειες, μια εις βάρος της απόφαση αστικού δικαστηρίου για λογοκλοπή, μια μήνυση για απάτη και πλαστογραφία, ακόμη μια αγωγή για συκοφαντική δυσφήμιση και πολλές καταγγελίες προσωπικοτήτων συνθέτουν το παλμαρέ της εκ των 42 εκλεκτών του Αντώνη Σαμαρά και διευθύντριας της υπηρεσίας διπλωματικού αρχείου του υπουργείου Εξωτερικών Φωτεινής Τομαή-Κωνσταντοπούλου, δημιουργώντας σοβαρό ηθικό θέμα, ενόψει της συμμετοχής της στις ευρωεκλογές στο ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας σε λιγότερο από έναν μήνα…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 52 (A' Μάιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Πόσο βαθύ είναι το Ποτάμι;

Γίνεται μεγάλη συζήτηση τον τελευταίο καιρό για το Ποτάμι και την απόπειρα του Στ. Θεοδωράκη να εμφανιστεί με την ιδιότητα του πολιτικού. Στις γραμμές που ακολουθούν θα επιχειρήσουμε να δώσουμε ένα στίγμα αυτής της προσπάθειας, μακριά από ειρωνείες ή συνωμοσιολογικούς αφορισμούς. Σήμερα, μερικές εβδομάδες μετά την επίσημη παρουσίασή του και έχοντας ένα βασικό δείγμα των θέσεών του, του πολιτικού του λόγου και της ανθρωπογεωγραφίας του, μπορούμε να το τοποθετήσουμε καλύτερα στο (ρευστό) και υπό διαμόρφωση ελληνικό κομματικό σύστημα…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 52 (A' Μάιος 2014)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.