Τo φιλμικό σύμπαν του Νίκου Περάκη βασίζεται στο ιδεατό μοντέλο που θέλει την καλλιτεχνική ποιότητα να σχετίζεται άμεσα με την εμπορική απήχηση. Ταινίες όπως η «Λούφα και παραλλαγή», η«Ψυχραιμία», οι «Σειρήνες στη στεριά» (η μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία στην ιστορία του ελληνικού box office) ή το «Βίος και πολιτεία» είναι μεν φτιαγμένες για το πλατύ κοινό, αλλά από την άλλη διατηρούν ανεξίτηλο το ιδιαίτερο δείγμα γραφής του γεννημένου στην Αλεξάνδρεια δημιουργού τους: Οξυδέρκεια, πολιτικοποιημένη ματιά, ασυμβίβαστες ιδέες, αιρετικό χιούμορ.

Τι χρειάζεται περισσότερο για να γίνει κάποιος καλός σκηνοθέτης; Ταλέντο, επαγγελματισμός ή γερό στομάχι;
Ξεχνάτε ότι το πρώτο μου επάγγελμα είναι σκηνογράφος. Όταν ανεβάσω το production design θα καταλάβετε και γιατί έχω μαζέψει τόση σαβούρα. Στην αρχή είχα γερό στομάχι, ίσως και επαγ­γελματισμό ως σκηνογράφος, αλλά η πρώτη σκηνοθεσία ήταν θέμα τύχης. Έχω όμως διαπιστώσει ότι για να σκηνοθετή­σεις πρέπει να έχεις μάθει και μια άλλη δουλειά. Από τη μεταπολεμική γενιά γερμανών σκηνοθετών οι μισοί ήταν δικηγόροι και από τους υπόλοιπους οι περισσότερο φιλόλογοι. Ο Κluge ήταν με το ένα πόδι στην πολιτική…

Ποια είναι η γνώμη σου για το κίνημα της «Ελιάς», των 58 προσωπικοτήτων της κεντροαριστεράς; Θα έπαιρνες μέρος αν ζητούσαν τη συμμετοχή σου;
Φοβάμαι ότι η συμμετοχή μου θα ανέβαζε μόνο τον ήδη υψηλό ηλικιακό μέσο όρο του κινήματος, πράγμα που σίγουρα δεν επιδιώκει. Φαίνεται ότι οι πολιτικοί μας με την ασχετοσύνη τους κατάφεραν να δυσφημίσουν το επάγγελμα και ν΄απωθή­σουν νεότερους και πιο ικανούς. Μόνο ο πρόεδρος του Συνασπισμού, απ΄ό,τι φαί­νεται, τα καταφέρνει με τους γέροντες. Το ξέρω γιατί απλώνω την μπουγάδα μου στην Κουμουνδούρου και το μεση­μέρι τρώμε όλοι στου Νικήτα… Ξέρεις το ρεφρέν του Σαλονικιού; Πειραιώς και Κουμουνδούρου πάνω κάτω Ντούρου Ντούρου. Ιωάννου, Μαναγκάκης…

«Σ’ αγαπώ» και Νίκος Μαμαγκάκης. Υπάρχει κάποια ιστορία πίσω από τη συνεργασία σας στη «Λούφα και παραλλαγή» και το επαναλανσάρισμα –μέσω της σπαρταριστής σκηνής με την Τάνια Καψάλη– του κλασικού τραγουδιού των 60s;
Δεν ήταν η πρώτη συνεργασία μας. Το 1971 τρεις γερμανοί autoren με έχρισαν συνάδελφό τους για να σκηνοθετήσουμε μαζί μια «Αργοναυτική Εκστρατεία» με πρωταγωνιστές παιδιά. Όταν μοντά­ραμε την ταινία, αποφασίσαμε να βρούμε έναν έλληνα συνθέτη, αλλά όχι τόσο mainstream σαν τους Χατζηδάκι και Θεοδωράκη. O Reitz, που ήταν και ο παραγωγός της ταινίας, είχε φίλο τον Αnton Riedl, συνθέτη κι εφευ­ρέτη της «ηχητικής ποίησης», κι αυτός πάλι ήξερε από το πειραματικό στού­ντιο που είχε φτιάξει η Siemens για τον Stockhausen, έναν έλληνα συν­θέτη ονόματι Μαμαγκάκη που έγραφε ατονική μουσική. Εγώ είχα στο σπίτι σε βινύλιο το «Bolivar» και την «Εκδρομή», και μας άρεσαν και τα δύο. Έτσι άρχισα να ψάχνω τηλεφωνικά τον Μαμάγκακη στην Αθήνα και τον βρήκα τελικά στο Donaueschingen –κωμόπολη στη νοτιοδυτική Γερμάνια–, γνωστό μόνο από ένα φεστιβάλ σύγχρονης μουσι­κής, όπου είχε πάει για να διευθύνει το έργο του «Αναρχία» για σόλο κρουστά, μεγάλη ορχήστρα και χορωδία. Τα γράφω όλα στον ιστότοπο… Πώς πήγα να τον υποδεχτώ στο Hauptbahhof του Μονάχου, όπου τον αναγνώρισα επειδή συνόδευε τη Μαρία Φαραντούρη. Τότε δεν μιλούσε πολύ για τις ταινίες που έκανε με τον Φίνο, ίσως επειδή φοβό­ταν μην τον θεωρήσουμε ελαφρολαϊκό. Ούτε αργότερα στη Βιέννη, που μου έγραφε τη μουσική για το «Bomber & Paganini». Όταν μάλιστα κουβεντιά­ζαμε για το πλεϊ μπάκ της Μανουέλας, δεν ήξερα καν ότι το «Σ’αγαπώ» ήταν δικό του. Ομολογώ ότι δεν έχω δει πολύ παλιό καλό ελληνικό κινηματογράφο.

Γράφεις κάπου στο site σου ότι πληγώθηκες από την εμπορική αποτυχία του «Βίος και πολιτεία» και για αυτό έκανες μια δεκαετία να ξαναγυρίσεις ταινία. Λες χαρακτηριστικά: «Πήγα κι εγώ να κάνω αντισυστημική ταινία μεσουρανούντων του κομματικού κράτους και της βιντεοκασέτας». Ύστερα από τόσο καιρό και βλέποντας πιο ψύχραιμα τα πράγματα, τι λες ότι πήγε λάθος με την ταινία αυτή; Αν την γύριζες σήμερα, τι αλλαγές θα έκανες;
Αν μπορεί να το πει κανείς λάθος, μάλλον υπερεκτίμησα τη δεκτικότητα του θεατή προς το θέμα, που σατίριζε το κλίμα πολιτικής ευφορίας που επικρατούσε την πρώτη πασοκική δεκαετία.
Σήμερα το θυμικό μας έχει πιάσει πάτο. Ύστερα στο ΒΙΟS –Basic Input Output System– προ­ϋπόθεση για την πλοκή ήταν η ύπαρξη ενός μοναδικού και κρατικού καναλιού. Σήμερα έχουμε ίσαμε είκοσι ιδιωτικά, ένα κρατικό υπό κατάληψη που εκπέμπει στο διαδίκτυο και ένα αμήχανο δημόσιο που μου θυμίζει αμυδρά το πειραματικό πρόγραμμα της λούφας. Αν έπρεπε να γυρίσω ένα sequel σήμερα, θα μπορούσα να φανταστώ μόνο μια ταινία σκληρής δράσης, με φόντο πλειστηριασμούς κρα­τικών συχνοτήτων, καταλήψεις καναλιών με ομήρους προσκεκλημένους τροϊκανούς, εφόδους της αντιτρομοκρατικής από αέρος συντονισμένες με υποβρύ­χιες καταδρομές των ΟΥΚ και ΣΔΟΕ σε θαλαμηγούς εκτός χωρικών υδάτων και σε off shore στις Μπαχάμες… Και το BIOS το ’87 ήταν μια πολύ ακριβή παρα­γωγή. Έχω αρχίσει την προετοιμασία για μια ταινία που θα γυρίσω, πρώτα ο Θεός, το 2019 με την ανάκαμψη, όπως την υποσχέθηκε ο πρωθυπουργός. Πιο πριν δεν έχει και νόημα. Προχθές είδα τη φοβερή ταινία «Το Παρελθόν», με άλλους 7 θεατές… Μη με κοιτάς περί­εργα. Πριν από δυο εβδομάδες πήγα στο Μόναχο, στην πρεμιέρα μιας τρίω­ρης ταινίας εποχής του παλιού μου φίλου Edgar Reitz, που τον Νοέμβριο κλείνει τα 81… Ο Μητσοτάκης έκλεισε τα 95! Όλα θέμα διατροφής.

Το δηκτικό χιούμορ ως όπλο αντίστασης απέναντι στη δυσβάσταχτη και δυσοίωνη υπάρχουσα πολιτικοοικονομική κατάσταση είναι παρόν σε όλες τις τελευταίες ταινίες σου. Μας δίνεις την εντύπωση ότι το σοβαρό, δραματικό, φιλμ καταγγελίας δεν σε πολυενδιαφέρει. Ισχύει κάτι τέτοιο;
Ισχύει, αλλά μου φαίνεται κι αυτό δυσ­βάστακτο. Στην «Ψυχραιμία», που γύρισα πριν καταλάβουμε τι σημαί­νει πτώχευση, μια συνάδελφός σας είχε δυσανασχετήσει και αναρωτηθεί γιατί συνεχίζω να γυρίζω ταινίες τόσο απαισιόδοξες. Ήταν η ταινία όπου ένας γιος μεγαλωμένος με αστακομακαρο­νάδα πυροβολεί εν ψυχρώ και σκοτώνει τον φαύλο πατέρα του, χρεοκοπημένο βιομήχανο, πριν τον φυγαδέψουν στο Άγιο Όρος. Από τότε φαίνεται ότι είχα αρχίσει να χάνω το χιούμορ μου.

Νέο ελληνικό weird, σύμφωνα με τον Guardian, σινεμά. Ποια η γνώμη σου για τα φιλμ αυτά («Κυνόδοντας», «Attenberg» κ.ά.);
To weird έχει πολλές έννοιες και περισ­σότερα συνώνυμα. Από περίεργος, αλλόκοτος και μαγευτικός, μέχρι ασα­φής και περιττός.
Ο «Κυνόδοντας» ήταν μια καλή ταινία, σίγουρα καλύτερη από το μεξικάνικο μελόδραμα στο οποίο μερικοί συνάδελ­φοί σας είπαν ότι αναφέρεται. Νομίζω ότι είναι λάθος η κατηγοριοποίηση όλων των ταινιών που ακολούθησαν ως weird. Είδα λίγες καλές και πολλές που δεν θα έβλεπα ως το τέλος αν δεν έπρεπε να ψηφίσω για τα βραβεία της Ακαδημίας Κινηματογράφου. O επιγονισμός δεν προωθεί καμιά τέχνη και στον κινημα­τογράφο μπορεί να της κάνει και ζημιά, όταν μάλιστα μιλάμε για art cinema.

Κάπου στο site σου λες ότι σήμερα ζούμε τη διάλυση του κράτους. Διαλυθήκαμε ή ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί το… κυβερνητικό έργο; Πώς νομίζεις ότι θα είμαστε σε 5 χρόνια από τώρα;
Στα πρόθυρα της ανάκαμψης, γιατί δεν θυμάμαι ο κύριος Σαμαράς να διευκρί­νισε ποια κυβέρνηση θα την φέρει. Το κράτος είχε διαλυθεί καιρό τώρα, γι’ αυτό και ο σοφός λαός ψήφισε κάποιον που υποσχέθηκε ότι θα το επανιδρύ­σει, αλλά ευτυχώς έχουμε τον δημόσιο τομέα που θα είναι περδίκι όσο πλη­ρώνουμε φόρους και θα μας δίνει την ψευδαίσθηση ότι υπάρχει ακόμα το κρά­τος και αντέχει. Το θέμα είναι πόσο θα αντέξουμε εμείς.

Ποια η ευθύνη του έλληνα πολίτη για τη σημερινή κατάσταση;
Τα τελευταία τριάντα χρόνια η συντρι­πτική πλειονότητα είχε προφανώς τυφλή εμπιστοσύνη στους πολιτικούς που ψήφιζε, ή την κουτοπονηριά να πιστεύει ότι μπορεί ακόμη και να τους εκμεταλλευτεί, όπως το έκαναν τα μεγάλα λαμόγια και οι κομματικές νομενκλατούρες. Τι να κάνουμε τώρα; Να κατηγορήσουμε το 90% των ελλή­νων πολιτών –του ΚΚΕ έπαιζαν μεταξύ 4%­10%– για μικρόνοια και καιροσκοπία; Μια μαλακία κάναμε, θα την πληρώσουν τα παιδιά μας, όπως λέει και η ρήση.

άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Hot Doc #39, το Νοέμβριο του 2013

Extra Hot άρθρο

Ο Μάιος του 2013 θα μείνει στην ιστορία ως ο μήνας που επιβεβαίωσε μια από τις μεγαλύτερες θεωρίες συνωμοσίας. Μας παρακολουθούν, όλους. Ο Έντουαρντ Σνόουντεν ξεμπρόστιασε την Υπηρεσία Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ και εξέθεσε ανεπανόρθωτα τον Μπαράκ Ομπάμα. Σήμερα, λίγους μήνες μετά, οι αποκαλύψεις πως οι ΗΠΑ παρακολουθούσαν τους συμμάχους τους και 35 ηγέτες παγκοσμίως έρχονται να ταράξουν τα νερά για μια ακόμη φορά.

H αρχή του κακού ονομάζεται Έντουαρντ Σνόουντεν. Πρόκειται για τον πρώην τεχνικό σύμβουλο της NSA και το νυν μεγαλύτερο βαθύ λαρύγγι στην ιστορία των ΗΠΑ.

Στα τέλη του 2012 κάνει τις πρώτες του επαφές με τον Γκλεν Γκρίνγουολντ, της βρετανικής Guardian. Συνεννοούνται με κρυπτογραφημένα e­mails, στα οποία ο Σνόουντεν χρησιμοποιεί το ψευδώνυμο Verax. Η πρώτη τους συνάντηση έγινε στις 16 Μαίου 2013, όπου ο Σνόουντεν παρέδωσε τους σκληρούς δίσκους με τις πληροφορίες.

Η χιονοστιβάδα Guardian

Οι αποκαλύψεις ξεκίνησαν. Ο Σνόουντεν, ο οποίος είχε λάβει προσωρινή άδεια απομάκρυνσης από τη θέση του στη Χαβάη, με το πρόσχημα ότι χρειαζόταν θεραπεία για την επιληψία του, αφού παραχώρησε τη διαβόητη συνέντευξη, πετάει για Χονγκ Κονγκ και κρύβεται. Την ίδια ώρα, οι πρώτες πληροφορίες από τα έγγραφα που διέρρευσε δημοσιεύονται.

Ο όγκος πληροφοριών που παρέδωσε ο Σνόουντεν στον Guardian δεν έχει ακόμη υπολογιστεί. Θυμίζει τα εκατοντάδες χιλιάδες έγγραφα που χωρίς δεύτερη σκέψη παρέδωσε ο Μπράντλεϊ Μάνινγκ (οσονούπω Σίρλεϊ Μάνινγκ) στον Τζούλιαν Ασάντζ και τα WikiLeaks. Σε αντίθεση όμως με τον Σνόουντεν, ο Μάνινγκ αυτή τη στιγμή βρίσκεται στη φυλακή και ο Ασάντζ μέσα στην πρεσβεία του Ισημερινού στο Λονδίνο, όπου του έχει παρασχεθεί άσυλο.

Τα στοιχεία που δημοσιεύει ο Guardian προκαλούν τρόμο. Σύμφωνα με τα έγγραφα, η NSA παρακολουθεί και αποθηκεύει τα metadata εκατομμυρίων χρηστών (πληροφορίες που συλλέγονται κατά τη συνδιαλλαγή με οποιοδήποτε ηλεκτρονικό μέσο), σε χρονικό βάθος μέχρι και ενός χρόνου, άσχετα από το αν είναι στόχοι παρακολούθησης ή όχι. Μπορεί απλώς να είναι κάποιος με τον οποίο ο στόχος μίλησε μια­ – δυο φορές, ή είχε κάποιου είδους εμπορική συναλλαγή. Η NSA χρησιμοποιεί αυτές τις πληροφορίες για να δημιουργήσει ένα προφίλ­μοτίβο ζωής για τους στόχους της.

Το καλύτερο; Τα metadata που απο­ θηκεύονται περιλαμβάνουν το ιστορικό των browsers, τα μέρη αναζήτησης σε ηλεκτρονικούς χάρτες, ακόμα και συγκεκριμένους κωδικούς από mails ή κοινωνικά μέσα δικτύωσης. Με αυτόν τον τρόπο εξασφαλιζόταν η λεπτομερής καταγραφή του προφίλ ενός ατόμου.

Έντουαρντ Σνόουντεν

Στις 9 Ιουνίου 2013, κατόπιν αιτήματος του ίδιου, ο Guardian αποκαλύπτει το όνομα του Σνόουντεν. «Δεν έχω σκοπό να κρύβομαι, δεν έχω κάνει τίποτα το κακό», δηλώνει. Την ίδια περίοδο, ο Γκλεν Γκρίνγουολντ δηλώνει πως υπάρχουν σχεδιαγράμματα τα οποία αποκαλύπτουν πώς η NSA πραγματοποιεί τις παρακολουθήσεις και τα οποία δεν έχουν δει ακόμα το φως της δημοσιότητας.

Αυτό γίνεται τον Σεπτέμβριο του 2013, με την αποκάλυψη του προγράμματος αποκωδικοποίησης σημάτων BULLRUN, το οποίο η NSA χρησιμοποιούσε για να σπάει τα επίπεδα ασφαλείας διαδικτυακών τοποθεσιών, αποκτώντας πρόσβαση σε αρχεία και πληροφορίες χρηστών.

Το πρόγραμμα αυτό φαίνεται πως χρησιμοποιήθηκε για την αφαίμαξη πληροφοριών εκατομμυρίων χρηστών από Google, Facebook και Yahoo, προκαλώντας την έντονη αντίδραση των εταιριών, οι οποίες δήλωσαν πως ουδέποτε είχαν δώσει άδεια στην NSA για να προβεί σε τέτοιες ενέργειες.

Η μεγάλη ένταση όμως προκλήθηκε στις αρχές Οκτωβρίου, όταν ο Guardian αποκάλυψε πως οι ΗΠΑ παρακολουθούν τα τηλέφωνα 35 ηγετών παγκοσμίως και πως τα πλοκάμια της NSA έχουν απλωθεί και παρακολουθούν Γαλλία, Αγγλία, Γερμανία, Ισπανία, Βραζιλία, Κίνα και Μεξικό. Με λίγα λόγια, οι ΗΠΑ παρακολουθούν τους συμμάχους τους.

Οι παρακολουθήσεις αυτές δεν είναι προϊόν πρόσφατης εντολής. Τα δημοσιεύματα του Der Spiegel αναφέρουν, π.χ., πως η NSA παρακολουθεί την καγκελάριο της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ από το 2002. Η αντίδραση του Μπαράκ Ομπάμα ήταν να δηλώσει πλήρη άγνοια του γεγονότος απέναντι σε μια πολύ εκνευρισμένη –και με το δίκιο της– Μέρκελ.

Διπλωματία και παρακολούθηση

Τζούλιαν Ασάντζ

Η αντίδραση των χωρών ήταν αναμενόμενη. Ήδη Γερμανία και Βραζιλία έχουν αποστείλει πρόταση ψηφίσματος στα Ηνωμένα Έθνη, που απαγορεύει περαιτέρω παρακολουθήσεις από την NSA. Η πρόεδρος της Βραζιλίας Ντίλμα Ρούσεφ εξήγγειλε πως θα ληφθούν μέτρα στη διαδικτυακή υποδομή της Βραζιλίας, ώστε οι χρήστες να είναι περισσότερο ασφαλείς.

Η Γερμανία προχώρησε σε απευθείας επαφή με τον Σνόουντεν, μετά το γράμμα που απέστειλε ο ίδιος στην Άνγκελα Μέρκελ, αποκαλύπτοντάς της πως την παρακολουθούσαν επί μία δεκαετία. Μάλιστα, ο Σνόουντεν είναι πρόθυμος να μεταβεί στο γερμανικό κοινοβούλιο, ενώπιον εξεταστικής επιτροπής, και να απαντήσει σε ερωτήματα σχετικά με τις παρακολουθήσεις της NSA. Ο πρωθυπουργός της Αγγλίας Ντέιβιντ Κάμερον, βλέποντας πως η κατάσταση ξεφεύγει από τον έλεγχο, εξήγγειλε πως, σε περίπτωση που ο Guardian συνεχίσει τις αποκαλύψεις, θα ληφθούν ασφαλιστικά μέτρα και δύναται να κατασχεθούν ή να καταστραφούν οι σκληροί δίσκοι που περιέχουν τις πληροφορίες που έδωσε ο Σνόουντεν. Αξίζει να σημειωθεί ότι το πρόγραμμα BULLRUN χρησιμοποιού­σαν από κοινού ΗΠΑ, Καναδάς, Αγγλία, Νέα Ζηλανδία και Αυστραλία.

Ίσως η στάση αυτή της κυβέρνησης απέναντι στην αλήθεια να εξώθησε τον δημοσιογράφο που ήρθε πρώτος σε επαφή με τον Σνόουντεν και πρώτος έκανε τις αποκαλύψεις των παρακολουθήσεων, Γκλεν Γκρίνγουολντ, να αποχωρήσει από τον Guardian. Όπως δήλωσε, πρόκειται να ακολουθήσει μια «μοναδική ευκαιρία στην καριέρα κάποιου, την οποία κανένας δημοσιογράφος δεν θα μπορούσε να αρνηθεί». Αν και δεν έχει επισημοποιηθεί κάτι, εντούτοις το Russia Today αποκάλυψε πως ο Γκρίνγουολντ θα δουλέψει σε ένα μέσο ανεξάρτητης δημοσιογραφίας, το οποίο χρηματοδοτεί ο δισεκατομμυριούχος δημιουργός του eBay Πιερ Ομιντάρ. Αυτή τη στιγμή ο Έντουαρντ Σνόουντεν βρίσκεται στη Μόσχα, καθώς η Ρωσία του έχει δώσει πολιτικό άσυλο και αρνείται να τον εκδώσει στις ΗΠΑ. Οι τελευταίες πληροφορίες λένε πως έπιασε την πρώτη του δουλειά σε μεγάλο ρωσικό ιστότοπο, του οποίου το όνομα δεν αποκαλύπτεται, για λόγους ασφαλείας.

Μπράντλει Μάνινγκ

Τελικά, ποιος παρακολουθεί ποιον; Ναι, έγινε γνωστό ότι οι ΗΠΑ παρακολουθούν όλο τον κόσμο, κυριολεκτικά. Δεν είναι γνωστό όμως εάν οι παρακολουθήσεις είναι μονόδρομες. Το μόνο σίγουρο είναι πως, μέχρι στιγμής, μόνο οι ΗΠΑ πιάστηκαν στα πράσα.

Το γιατί παρακολουθούσαν τους συμμάχους τους είναι απλό: Ήθελαν να ξέρουν αν όντως είναι σύμμαχοι και για πόσο ακόμα θα είναι σύμμαχοι. Ο καλύτερος τρόπος για να αποφύγεις δυσάρεστες εκπλήξεις είναι η εκ των προτέρων γνώση. Όπως είχε πει ο λόρδος Πάλμερστον, πρωθυπουργός και υπουργός Εξωτερικών της Μ. Βρετανίας τον 19ο αιώνα: «Δεν υπάρχουν αιώνιοι σύμμαχοι, ούτε διαρκείς εχθροί. Τα συμφέροντά μας, όμως, είναι και αιώνια και διαρκή, και είναι καθήκον μας να τα εξυπηρετήσουμε».

άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Hot Doc #39, το Νοέμβριο του 2013

Extra Hot άρθρο

Μία απόφαση, που αλλάζει ριζικά τα κριτήρια της Επιτροπής Ανταγωνισμού στην επιβολή ή μη προστίμων σε εταιρίες που παραβαίνουν τους κανόνες ανταγωνισμού, δημοσιεύτηκε με έξι μήνες καθυστέρηση, με την Επιτροπή να συνεδριάζει λειψή. Ο πρόεδρος, Δημήτρης Κυριτσάκης, όλο αυτό το διάστημα, σε δημόσιες απαντήσεις του παρέλειψε να αναφέρει το γεγονός. Γιατί άραγε;

Στο ΦΕΚ 585 (τεύχος Β) περιλαμβάνεται η απόφαση 616/2015 της Επιτροπής Ανταγωνισμού, η οποία ελήφθη το Σεπτέμβριο του 2015, αλλά για κάποιο λόγο δημοσιεύτηκε στις 4/3/2016. Σύμφωνα με τις καταγγελίες το γεγονός συνδέεται με την αποχώρηση του στενού συνεργάτη του κ. Κυριτσάκη και αντιπροέδρου της Επιτροπής, Δημήτρη Λουκά, κάτι που δεν έχει γίνει ακόμα, καθώς δεν έχει εκδοθεί η σχετική διαπιστωτική πράξη από το Υπουργείο Οικονομίας. Ο λόγος που θα έπρεπε να αποχωρήσει ο κ. Λουκάς από την Επιτροπή ήταν η ψήφιση του σχετικού νόμου, που έδινε ένα μήνα διορία για αποχώρηση όποιου στελέχους της Επιτροπής έχει συγγενική σχέση πρώτου βαθμού με πολιτικό πρόσωπο. Έτσι, είτε το στέλεχος της Επιτροπής θα έπρεπε να παραιτηθεί είτε η σύζυγός του, Νίκη Κεραμέως, που έχει την ιδιότητα της κοινοβουλευτικής εκπροσώπου της Νέας Δημοκρατίας.

Ασυλία στα καρτέλ;

Όπως προαναφέρθηκε, η απόφαση αφορά τον τρόπο αξιολόγησης υποθέσεων παραβατικότητας των κανόνων της αγοράς. Ειδικότερα, τροποποιείται η ποσοτικοποίηση των κριτηρίων μοριοδότησης για την κατά προτεραιότητα εξέταση πιθανολογούμενων παραβάσεων, με κάποια σημεία της απόφασης να χαρακτηρίζονται από… δημιουργική ασάφεια.

Στο 7ο κριτήριο σημειώνεται, με πλήρη αμφισημία, πως «καταγγελίες στις οποίες η Ε.Α. έχει ήδη διαπιστώσει την πιθανολογούμενη παράβαση και έχει επιβάλει σχετικές κυρώσεις, έστω και για διαφορετική χρονική περίοδο, υπό την προϋπόθεση ότι τα υπό εξέταση πραγματικά περιστατικά παρέχουν στην Ε.Α. δικαιολογημένα τη δυνατότητα να θεωρήσει ότι οι συμπεριφορές των εμπλεκόμενων επιχειρήσεων έχουν παύσει ή μεταβάλλονται προς μια κατεύθυνση που επιλύει τα ενδεχόμενα προβλήματα ανταγωνισμού: μείον τρεις βαθμοί (−3)».

Με τον τρόπο που καταγράφεται το παραπάνω κριτήριο, δεν αποσαφηνίζεται αν η Επιτροπή θα εξετάζει νέες καταγγελίες σχετικά με εταιρίες στις οποίες έχει επιβάλει κυρώσεις κατά το παρελθόν. Δηλαδή, είναι ασαφές αν θα τιμωρήσει μια εταιρία, που έχει δεχτεί κυρώσεις για παραβάσεις λ.χ. από το 2003 έως το 2006, ενώ από το 2007 έως το 2010 συνέχισε να διαπράττει το ίδιο αδίκημα.

Παρακάτω, αναφέρεται: «Η Επιτροπή Ανταγωνισμού δεν θα εξετάζει υποθέσεις που συγκεντρώνουν, κατ’ εφαρμογή του συστήματος μοριοδότησης, βαθμολογία κατώτερη ή ίση του τρία. Καταγγελίες που λαμβάνουν χαμηλή βαθμολογία (βαθμολογία κατώτερη ή ίση του τρία) απορρίπτονται με απόφαση του προέδρου της Επιτροπής Ανταγωνισμού ή του αντιπροέδρου μετά από εξουσιοδότηση, ύστερα από εισήγηση της Γενικής Διεύθυνσης Ανταγωνισμού».

Αυτό που συνάγεται είναι ότι η συγκεκριμένη Επιτροπή είτε λαμβάνει πολλές ψευδείς καταγγελίες είτε έχει μεγάλο φόρτο εργασίας και δεν προλαβαίνει να εξετάσει όλες αυτές τις υποθέσεις. Αλήθεια, πόσες είναι αυτές οι υποθέσεις και ποιες εταιρίες αφορούν;

Επίσης, η Επιτροπή αποφάσισε πως δεν θα ασχολείται με όσες υποθέσεις έχει παραγραφεί το δικαίωμα να καταλογίσει πρόστιμο. Οπότε, κρίνει σκόπιμο να μην τις εξετάσει καν. Εκτός πάλι από το ερώτημα τι υποθέσεις είναι αυτές και ποιες εταιρίες αφορούν, προκύπτει και το γιατί δεν εξετάστηκαν. Από την άλλη, αν όντως η καταγγελλόμενη εταιρία δεν παρέβη τους κανόνες μόνο κατά το χρόνο της καταγγελίας, αλλά εξακολουθεί να το κάνει, πώς θα το μάθει η Επιτροπή και μαζί της ολόκληρη η αγορά;

Αξιοσημείωτο είναι πως ο ν.3959/2011 ορίζει μεν ότι η Επιτροπή μετά το πέρας της πενταετίας δεν έχει δικαίωμα να επιβάλλει πρόστιμο, σημειώνεται ρητά δε πως οφείλει να διαπιστώσει τις παρανομίες. Έτσι, το καταναλωτικό κοινό – και όχι μόνο – θα γνωρίζει ποια εταιρία το εξαπάτησε, κερδοσκοπώντας παράνομα.

Απόφαση με… μισή Επιτροπή

Εκτός από το ζήτημα της καθυστέρησης στη δημοσίευση, απορίας άξιο είναι και το γεγονός πως η Επιτροπή για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα συνεδρίασε και αποφάσισε σχεδόν… μισή. Δηλαδή, με 5 από τα 8 συνολικά μέλη.

Στη συνεδρίαση παρέστησαν ο πρόεδρος Δημήτρης Κυριτσάκης, ο αντιπρόεδρος Δημήτριος Λουκάς, και τα μέλη Βικτωρία Μερτικοπούλου, Δημήτριος Δανηλάτος και Ιωάννης Αυγερινός. Σύμφωνα με τις πληροφορίες, δύο μέλη είχαν παραιτηθεί, ενώ το τρίτο απουσίαζε για λόγους εγκυμοσύνης.

Το Σεπτέμβριο του 2015 ήταν γνωστό πως η κυβέρνηση σκόπευε να προτείνει άμεσα δύο νέα μέλη, με στόχο να αντικατασταθούν οι παραιτηθέντες. Παρ’ όλα αυτά, η Επιτροπή συνεδρίασε και αποφάσισε για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα… κουτσή.

Η «άγνοια» Κυριτσάκη

Αξίζει να σημειωθεί πως ο Δημήτρης Κυριτσάκης σε δημόσιες απαντήσεις και τοποθετήσεις σε ερώτηση βουλευτή αλλά και κατά την παρουσία του στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας στη Βουλή, μήνες μετά τη λήψη της εν λόγω απόφασης, παρέλειψε να αναφέρει το γεγονός.

Πιο συγκεκριμένα, μετά από ερώτηση του βουλευτή της ΝΔ, Νότη Μηταράκη, αναφορικά με τις τιμές της βενζίνης στη Χίο, ο κ. Κυριτσάκης απαντά στις 23/2/2016: «Και αυτό πάντα, κατά τη σειρά προτεραιοτήτων της, όπως αυτές προκύπτουν από την εφαρμογή του συστήματος μοριοδότησης (απόφαση ΕΑ 539/VII/2012)».

Η απάντηση του προέδρου της Επιτροπής Ανταγωνισμού, που επικαλείται τον προηγούμενο κώδικα ποσοτικοποίησης των κριτηρίων, δίνεται περίπου δύο βδομάδες πριν τη δημοσίευση της απόφασης στο ΦΕΚ, η οποία έχει ληφθεί από το Σεπτέμβριο.

Ωστόσο, δεν ξέχασε μόνο τότε την επίμαχη απόφαση ο κ. Κυριτσάκης, αφού στις 12/1/2016, 19/1/2016 και 2/2/2016 έδωσε το «παρών» στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας για να κάνει απολογισμό των έως τότε πεπραγμένων της Επιτροπής.

Αν και λαλίστατος ο πρόεδρος, γνωστοποιώντας πως η Επιτροπή της οποίας είναι επικεφαλής καταβάλλει τεράστια προσπάθεια και γι’ αυτό έχει κατορθώσει να βρίσκεται στην πρώτη θέση στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο Ανταγωνισμού μαζί με την Ισπανία ενώ παράλληλα έχει την 7η θέση στην παγκόσμια κατάταξη, δεν είπε κουβέντα για την απόφαση της αλλαγής κριτηρίων.

Δεν θα έπρεπε να ενημερώσει την Επιτροπή της Βουλής για τις επικείμενες αλλαγές στο σύστημα μοριοδότησης των καταγγελιών;

Τυπικά, αφού η σχετική απόφαση δεν είχε δημοσιευτεί στο ΦΕΚ, ορθώς ο κ. Κυριτσάκης μπορεί να επισημαίνει ότι σωστά δεν την ανέφερε στη Βουλή. Αλλά πέραν της τυπικής διάστασης των πραγμάτων υπάρχει και η ουσιαστική. Δηλαδή, η απόφαση έχει ληφθεί αρκετούς μήνες πριν και αλλάζει ουσιώδη ζητήματα στη λειτουργία της Επιτροπής. Οπότε, γιατί ο κ. Κυριτσάκης δεν κάνει τη σχετική ενημέρωση στα μέλη της Επιτροπής;

Τέλος, δεν είναι η πρώτη φορά που η Επιτροπή απασχολεί το περιοδικό και την κοινή γνώμη. Στο τεύχος 79 σημειωνόταν, μεταξύ άλλων, η τεράστια καθυστέρηση της Επιτροπής Ανταγωνισμού στην έκδοση απόφασης σχετικά με την κατάχρηση της δεσπόζουσας θέσης που κατείχε η Αθηναϊκή Ζυθοποΐα Α.Ε. στην αγορά, όπως επίσης η γνωστή υπόθεση των ξενόγλωσσων βιβλίων και η παραβαίνουσα εταιρία στην υπόθεση της βρεφικής πάνας.

Οι απαντήσεις του Δημήτρη Κυριτσάκη

Σχετικά με το γιατί η Επιτροπή Ανταγωνισμού άργησε τόσο πολύ να δημοσιεύσει την απόφαση, η απάντηση ήταν πως οφείλεται στο ότι τότε ολοκληρώθηκε η σύνταξη και υπογραφή της, με τον κ. Κυριτσάκη να υποστηρίζει πως το διάστημα που μεσολάβησε ήταν απολύτως δικαιολογημένο, αφού η Επιτροπή είχε επιβαρυνθεί με μεγάλο φόρτο εργασίας. Για το ποιες και πόσες είναι οι εταιρίες που η Επιτροπή έχει αποφανθεί πως δεν θα ασχοληθεί μαζί τους, όπως επίσης και για το πόσες εταιρίες αφορούν οι υποθέσεις που έχει παραγραφεί το δικαίωμα της Επιτροπής να καταλογίσει πρόστιμο, απάντησε μεταξύ άλλων: «Απολογιστικά στοιχεία περιέχονται στις ετήσιες εκθέσεις πεπραγμένων της Επιτροπής. Περισσότερες πληροφορίες δεν μπορούμε να σας δώσουμε», συμπληρώνοντας το σχετικό εδάφιο που αιτιολογεί την απάντησή του.

ΥΓ.: Ολόκληρες οι απαντήσεις του προέδρου της Επιτροπής θα αναρτηθούν στην ιστοσελίδα koutipandoras.gr.

άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Hot Doc #104, τον Ιούνιο του 2016

Extra Hot άρθρο

«Σήμερα χρειαζόμαστε μια συλλογική δουλειά και μια συνεργασία ανάμεσα στους δημόσιους διανοούμενους και τα κινήματα – πολιτικά και κοινωνικά – που αμφισβητούν τον αρπακτικό καπιταλισμό», λέει στο Hot Doc ο Τάσος Τσακίρογλου, ο δημοσιογράφος και συγγραφέας των Προσώπων της Απομάγευσης, ενός βιβλίου με τίτλο εμπνευσμένο από τη «διαδικασία απομάγευσης» του Μαξ Βέμπερ – διαδικασία που αφαίρεσε από την κοινωνική ζωή το μυστήριο, το μυστικισμό και τη μαγεία που εμπεριείχε ένας κατά βάση προνεωτερικός κοινοτικός πολιτισμός. Τότε που «η παραδοσιακή υποταγή στην εξουσία και οι αισθητικές αξίες και μέρος της μεταφυσικής πίστης διαλύθηκαν βίαια από τις καλπάζουσες καπιταλιστικές σχέσεις και βεβήλωσαν καθετί ιερό», όπως σημειώνει ο συγγραφέας, αποδεικνύοντας, μέσα από μια νέου τύπου «απόμαγευση», πως η ιστορία επαναλαμβάνεται και πως ένα βιβλίο επικαιρότητας μπορεί να είναι διαχρονικό.

Τα πρόσωπα της Απομάγευσης – 38 συνεντεύξεις [ξένων θεωρητικών] για την κρίση και το μέλλον, πραγματοποιήθηκαν ανάμεσα στο Νοέμβριο του 2012 και τον Ιανουάριο του 2014. Ποιες παραμένουν πάντα περισσότερο από επίκαιρες και ποιους ξεχωρίζετε από τους συνεντευξιαζόμενους στοχαστές;
Οι τελευταίες εξελίξεις στην Ευρώπη και τα ερωτήματα που θέτουν για το πού θα πάει η ήπειρός μας και με ποιο τρόπο θα πορευτεί, καθιστούν τον κύκλο αυτών των συνεντεύξεων εξαιρετικά επίκαιρο. Ο αναγνώστης μπορεί, μέσω των απόψεων των σημαντικότερων στοχαστών και από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού, να κατανοήσει ποιες είναι οι πηγές της κρίσης, πώς συνοψίζονται τα βασικά προβλήματα που προκύπτουν και ποιες είναι δυνητικά οι πολιτικές επιλογές που θα μπορούσαν να μας βγάλουν από το σημερινό αδιέξοδο και την αίσθηση παρακμής. Παράλληλα, οι απαντήσεις τους προσεγγίζουν το θέμα της οικονομικής κρίσης όχι μόνο με τα εργαλεία της πολιτικής οικονομίας, αλλά, επίσης, της φιλοσοφίας, της κοινωνιολογίας, της πολιτικής επιστήμης και της ιστορίας. Μ’ αυτή την έννοια, στο σύνολό τους παραμένουν επίκαιρες. Όσο για τα πρόσωπα; Εάν καταχρηστικά ήθελα να ξεχωρίσω κάποια, θα έλεγα τον Ζίγκμουντ Μπάουμαν, τον Χένρι Ζιρού, τον Σαμίρ Αμίν, τον Έντσο Τραβέρσο, αλλά και τους Τζον Γκρέι, Κλάους Όφε και Μορίς Γκοντελιέ.

Μπορείτε να συνοψίσετε σε λίγες φράσεις την άποψη των ξένων διανοουμένων για την σύγχρονη Ελλάδα;
Ο κοινός τόπος στον οποίο συγκλίνουν, παρά τις διαφορές τους, οι απόψεις των στοχαστών αυτών είναι ότι δεν υπάρχει μια ιδιαίτερη «ελληνική περίπτωση» ή «ελληνικό πρόβλημα», αλλά ένα συνολικότερο ευρωπαϊκό πρόβλημα, που αφορά όχι μόνο την αρχιτεκτονική της ευρωζώνης, αλλά και το λεγόμενο «δημοκρατικό έλλειμμα» στην ήπειρό μας. Με αυτή την έννοια, η Ελλάδα δεν είναι παρά ένα σύμπτωμα των στρεβλώσεων που προκαλεί η κυριαρχία του χρηματοπιστωτικού τομέα και η λειτουργία της ευρωζώνης σαν άλλη αυτοκρατορία με υποτελή έθνη τις χώρες του Νότου – και όχι μόνο.

Ποιες από τις ερμηνείες της κρίσης -κοινωνιολογικές, φιλοσοφικές, ανθρωπολογικές, οικονομικές, πολιτικές- σας έπεισαν περισσότερο;
Το συμπέρασμα που βγαίνει από τον κύκλο των συνεντεύξεων είναι πως, για να κατανοήσουμε την κρίση, απαιτείται μια πολυεπίπεδη και πρισματική ανάλυση, η οποία προϋποθέτει τη συνεργασία πολλών διαφορετικών επιστημών και όχι μόνο της οικονομίας, η οποία τα τελευταία χρόνια λειτούργησε σαν απολογητική για τις κυρίαρχες τάξεις και όσους αποκομίζουν κέρδη από τη δυστυχία εκατομμυρίων ανθρώπων. Με αυτή την έννοια, θα μπορούσα να δανειστώ στοιχεία από πολλούς από τους στοχαστές, με τους οποίους μίλησα, προκειμένου να υπάρξει μια συνθετική απάντηση στο σημερινό πρόβλημα. Άλλωστε, η εποχή που ένας μόνο διανοούμενος μπορούσε να δώσει τη «σωστή» απάντηση έχει παρέλθει.

Αν υπάρξει δεύτερος κύκλος προσώπων της Απομάγευσης, ποιοι θα είναι οι επόμενοι πρωταγωνιστές του βιβλίου και ποια τα κυρίαρχα ερωτήματα;
Ήδη υπάρχει ένας δεύτερος κύκλος, που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών, με ονόματα όπως ο Ιμάνουελ Βαλερστάιν, ο Σλαβόι Ζίζεκ, ο Ζακ Ρανσιέρ, ο Ντέιβιντ Γκρέμπερ, ο Πιέρ Ροζανβαλόν, ο Ίαν Κέρσοου και αρκετοί άλλοι. Οι συνεντεύξεις έχουν ξεπεράσει πλέον τις εκατό. Όσο για τα ερωτήματα: Στα προηγούμενα έχουν προστεθεί και εκείνα που αφορούν την πολιτική αλλαγή στην Ελλάδα, με την εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ και τις συνέπειες αυτής της αλλαγής στο συσχετισμό δυνάμεων στην Ευρώπη.

ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΗΣ ΑΠΟΜΑΓΕΥΣΗΣ
Συγγραφέας: Τάσος Τσακίρογλου Εκδότης: Οκτώ ISBN: 9978-618-5077-03-7 Σελ: 254 / Τιμή: 13,00€
Ένα βιβλίο διεπιστημονικής προσέγγισης της κρίσης, μέσα από 38 συνεντεύξεις με πρόσωπα που επιχειρούν να οραματιστούν ένα μέλλον πέρα-από-τον-νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό. Μέσα από τις συνομιλίες του Κώστα Τσακίρογλου με τους σύγχρονους στοχαστές προτείνονται νέα νοηματικά σχήματα, συχνά και νέοι όροι, για την αποκρυπτογράφησης της πορείας ενός κόσμου που ανθίσταται επίμονα σε κάθε μονοδιάστατη ανάλυση, ενώ επιχειρείται η απαλλαγή από τον ασφυκτικό βρόχο της πολιτικής και ιδεολογικής «ορθότητας» που μας περιβάλλει απ’ όλες τις μεριές.

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΣΤΟΝ 21Ο ΑΙΩΝΑ
Συγγραφέας: Walter Puchner Εκδότης: Κίχλη ISBN :978-618-5004-22-4 Σελ: 134 / Τιμή : 9,00€
Ένα βιβλίο-μελέτημα, που παρουσιάζει τις βασικές έννοιες και τάσεις της επιστήμης του Θεάτρου, σε διεθνές και ελληνικό επίπεδο, επισκοπώντας τις σχετικές συζητήσεις και επιχειρώντας να διαπιστώσει τι από όσα επιδιώχθηκαν έχει πραγματοποιηθεί αλλά και τι μένει ακόμη να γίνει. Εκτός από τις εξελίξεις της έρευνας στο χώρο της θεατρολογίας, προσεγγίζονται εκτενώς ζητήματα θεωρίας, παιδαγωγικής, κοινωνιολογίας, ανθρωπολογίας και ιστοριογραφίας του θεάτρου σε διεθνές και ελληνικό επίπεδο.

ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΟΨΕΙΣ ΤΗΣ ΠΛΗΡΟΥΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ
Συγγραφέας: Michal Kalecki Εκδότης :Ποταμός ISBN: 978-960-545-048-9 Σελ: 52/ Τιμή: 6,30€
Ένα δοκίμιο με την υπογραφή του λησμονημένου αλλά δικαιωμένου από τους καιρούς πολωνού οικονομολόγου, Μίχαλ Καλέτσκι, όπου υπογραμμίζεται με επιχειρήματα, πως σε περιπτώσεις όπου το ιδιωτικό κεφάλαιο δεν μπορεί να εξασφαλίσει την πλήρη απασχόληση, το κράτος οφείλει να παρεμβαίνει προς αυτή την κατεύθυνση. Οι ιδέες του δοκιμίου, που πρωτοδημοσιεύτηκε το 1943, καθίστανται εκ νέου επίκαιρες, συστήνοντας μια πρόταση/πρόκληση του συγγραφέα προς τους σύγχρονους οικονομολόγους.

ΑΠΟΔΡΑΣΗ
Συγγραφέας: Αλίς Μονρό Εκδότης: Μεταίχμιο ISBN: 978-960-566-676-7 Σελ: 408 / Τιμή: 14,94€
Η βραβευμένη με Νόμπελ συγγραφέας υπογράφει μια συλλογή ιστοριών της, με θέμα την αγάπη καθώς και τις άπειρες προδοσίες και τις αναπάντεχες εκπλήξεις που μας επιφυλάσσει. Οι ήρωές της –γυναίκες όλων των ηλικιών, οι φίλοι τους, οι εραστές, οι γονείς και τα παιδιά τους– αποκτούν σάρκα και οστά, γίνονται εντελώς αναγνωρίσιμοι, σαν να ζούσαν δίπλα μας, χάρη στη μοναδική γραφή της Αλίς Μονρό.

WOLINSKI ΣΚΕΨΕΙΣ
Πρόλογος: Στάθης Εκδότης: Ροές ISBN: 978-960-283-432-9 Σελ: 208 / Τιμή: 10€
Οι «Σκέψεις» του Ζωρζ Βολίνσκι, του γάλλου σκιτσογράφου και συγγραφέα, που δολοφονήθηκε στην πρόσφατη τρομοκρατική επίθεση στο «Charlie Hebdo», ξεδιπλώνονται σε ένα βιβλίο που συγκροτεί ένα από τα πιο χαρακτηριστικά έργα του ευθυμογράφου με το βιτριολικό χιούμορ. Ο Βολίνσκι, ο οποίος σ’ όλη του τη ζωή αγωνιζόταν ενάντια στα ταμπού, είχε επιλέξει να «σχολιάζει» με τον πιο ωμό και τραχύ τρόπο την επικαιρότητα, πιστεύοντας πως πρέπει να εξωθούμε την πραγματικότητα στα ακραία της όρια…

άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Hot Doc #73, το Μάρτιο του 2015

Extra Hot άρθρο

Στο λανσάρισμα του δικού τους κοινωνικού δικτύου φαίνεται πως προχώρησαν οι τζιχαντιστές, αφού facebook και twitter κλείνουν τους λογαριασμούς τους τον ένα μετά τον άλλο. Σύμφωνα με το Reuters, το 5elafabook.com είναι ανεξάρτητο site και έχει ως στόχο του να «διευκρινίσει στον κόσμο ότι οι υποστηρικτές του Ισλαμικού Κράτους δεν κουβαλούν μόνο όπλα, αλλά επιθυμούν την ισλαμική πρόοδο». Δεν είναι σαφές ποιοι δημιούργησαν το site αλλά και πόσα μέλη διαθέτει.

Η πρώτη ομπρέλα με… bluetooth

Τη λύση για να μην ξεχάσει ποτέ ξανά κάποιος την ομπρέλα του, φαίνεται πως βρήκε ο Dave Kahng. Λάνσαρε την πρώτη ομπρέλα που ειδοποιεί τον χρήστη της με μήνυμα στο κινητό του όταν πάει να φύγει χωρίς αυτήν. Η «έξυπνη» ομπρέλα συνδέεται μέσω bluetooth με smartphone κινητά και διαθέτει πρόγραμμα που ενημερώνει για τον καιρό.

Οι δολοφόνοι γίνονται ή γεννιούνται;

Οι δολοφόνοι εμφανίζουν μειωμένη δραστηριότητα στον προμετωπιαίο φλοιό, δηλαδή την περιοχή του εγκεφάλου που ελέγχει τα συναισθήματα και τις παρορμήσεις. Τα πιο επιρρεπή στο θυμό και την οργή μυαλά των δολοφόνων οφείλονται στη σωματική και ψυχολογική βία που υπέστησαν μικροί αλλά και στην έλλειψη του γονιδίου ΜΑΟΑ, που «τιθασεύει» τη βία.

«Έξυπνα» έπιπλα φορτίζουν συσκευές ασύρματα

Στην αγορά πρόκειται να κυκλοφορήσουν σύντομα τα «έξυπνα» έπιπλα, τα οποία θα φορτίζουν ασύρματα τα κινητά τηλέφωνα καθώς και άλλες ηλεκτρονικές συσκευές όταν αυτές τοποθετούνται πάνω τους ή κοντά τους. Σύμφωνα με την κατασκευάστρια εταιρία, η εν λόγω ιδέα πρόκειται να κάνει ευκολότερη τη ζωή μέσα στο σπίτι, καθώς αρκετοί είναι αυτοί που δυσαρεστούνται όταν μπλέκεται το καλώδιο του φορτιστή τους. Μάλιστα, σύμφωνα με στοιχεία, που επικαλείται η εταιρία, πολλοί άνθρωποι χάνουν το φορτιστή τους. Η λύση λοιπόν το να φορτίζει κανείς τις συσκευές του χωρίς καλώδια, από τα έπιπλα του, φαντάζει ιδανική.

Το ξέρατε ότι…

♣ Το 90% ενός παγόβουνου βρίσκεται κάτω από τη θάλασσα

♣ Ο σκελετός ενός ενήλικα ανθρώπου αποτελείται από 206 οστά

♣ Ο Λεονάρντο ντα Βίντσι εφηύρε το ψαλίδι

♣ Η ηλεκτρική καρέκλα ανακαλύφτηκε από οδοντίατρο

άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Hot Doc #73, το Μάρτιο του 2015

Extra Hot άρθρο