SFAK ATTACK: Η γκάφα Σφακιανάκη με το Indymedia
Ο Μανώλης Σφακιανάκης που αυτοπαρουσιάζεται ως ένας άπταιστος γνώστης των μυστικών του διαδικτύου, προλαβαίνοντας αυτοκτονίες και συλλαμβάνοντας επίδοξους βιαστές και παιδόφιλους, φαίνεται πως δεν μπορεί ούτε ένα λογαριασμό e-mail να χειριστεί, αν πιστέψουμε όσα δημοσίευσε το Indymedia και δεν διαψεύστηκαν ποτέ. Έτσι, από το 2002 έως και σήμερα μνημονεύεται η επική του γκάφα, υπογράφοντας mail προς το γνωστό ιστότοπο αντεξουσιαστικού χώρου ως «Manos Fanariwths», αν και διαχειριστής του λογαριασμού ήταν ο «Sfakianakis»…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 99 (A' Απρίλιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ο «Ροζ Πάνθηρας» και ο «Καουμπόι»
Δύσκολα κάνεις χιούμορ με έναν δικτάτορα. Στην περίπτωση του αργεντινού Χόρχε Ραφαέλ Βιδέλα, τον αποκαλούσαν «Ροζ Πάνθηρα» και «Κοκαλιάρη», ίσως για να ξορκίσουν το κακό που έκανε στην χώρα. Ψηλός, αδύνατος, με ένα μουστακάκι και ένα περπάτημα που θύμιζε πράγματι τον Ροζ Πάνθηρα, ήταν το πρόσωπο πίσω από τον «βρώμικο πόλεμο», που στοίχισε τη ζωή σε χιλιάδες ανθρώπους τις σκληρές δεκαετίες του ’70 και του ’80…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 99 (A' Απρίλιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
«Θαύμα» Σφακιανάκη η καταδίκη του «Γέροντα Παστίτσιου»
Μια σατιρική σελίδα με τεράστια απήχηση στο Facebook. Μια κατασκευασμένη είδηση ενός σύγχρονου θαύματος κάποιου 18χρονου τοξικομανή από τον Γέροντα Παΐσιο. Η αναξιοπιστία αρκετών διαδικτυακών μέσων, με το αποκορύφωμα ενός εξώφυλλου εφημερίδας, και μια καταδίκη, που προέκυψε έπειτα από το «κυνήγι» που εξαπέλυσε εις βάρος ενός νεαρού μπλόγκερ η «ιερά εξέταση» της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος του Μανώλη Σφακιανάκη, συνθέτουν την πιο γνωστή ίσως από τις υποθέσεις του τμήματος. Το όνομα αυτής «Γέροντας Παστίτσιος». Το φινάλε της: η πρωτόδικη καταδίκη του δημιουργού της σε 10 μήνες φυλάκιση με αναστολή για «κατ’ εξακολούθηση καθύβριση θρησκεύματος»…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 99 (A' Απρίλιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Γιώργος Κακουλίδης
«Είναι ώρα να ακολουθήσουμε της αρχές της ιπποσύνης»
Ο ποιητής, συγγραφέας και ζωγράφος Γιώργος Κακουλίδης μιλάει στο Hot Doc για τα τελευταία του έργα, το «Βασίλειο του φόβου» στο οποίο πιστεύει ότι κατοικεί η κοινωνία μας, τη στενή φιλία του με τον Νίκο Καρούζο και άλλους ποιητές, αλλά και τη γειτονιά που καθόρισε την πορεία του και γέννησε τους ήρωες του, την Καισαριανή…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 99 (A' Απρίλιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Γιάννης Σταυρακάκης
«Η μετα-δημοκρατική καταιγίδα των κάθε λογής μονοδρόμων υπονομεύει το συλλογικό μέλλον»
Βιβλιοπροτάσεις
«Σήμερα, η πρόσδεσή μας στην καταναλωτική επιβεβλημένη απόλαυση καταρρέει με έναν θορυβώδη, οδυνηρό και τρομακτικό τρόπο, που μοιάζει να απειλεί την υποκειμενική μας υπόσταση και να ωθεί πολλούς σε αδιέξοδα μονοπάτια. Την ίδια στιγμή, η μετα-δημοκρατική καταιγίδα των κάθε λογής μονοδρόμων υπονομεύει το συλλογικό μέλλον. Μπορεί να επέλθει άραγε υποκειμενική ανάταση χωρίς την ανανέωση της δημοκρατίας;» καταθέτει στο Hot Doc o Γιάννης Σταυρακάκης, καθηγητής Ανάλυσης Πολιτικού Λόγου στο ΑΠΘ, θέτοντας ένα από τα πλέον επίκαιρα ερωτήματα. Ο έλληνας στοχαστής και συγγραφέας, που έχει υπογράψει τη «Λακανική Αριστερά» και το «Ο Λακάν και το Πολιτικό», αναλύει τη σχέση πολιτικής και ψυχανάλυσης…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 99 (A' Απρίλιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Έβαλαν αθώο στη φυλακή με ψεύτικα στοιχεία ως παιδόφιλο
Στις 4 Φεβρουαρίου του 2005, το σύνολο σχεδόν των εφημερίδων στη χώρα κυκλοφορεί με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες, που αφορούν κύκλωμα παιδεραστίας. Το κύκλωμα, του οποίου ως εγκέφαλος φωτογραφίζεται ένας 72χρονος από το Μαρούσι, φαίνεται πως είναι τμήμα διεθνούς κυκλώματος. Η Αστυνομία διαρρέει και όλες οι εφημερίδες έχουν τις ίδιες λεπτομέρειες για τον 72χρονο, που φωτογράφιζε και βιντεοσκοπούσε βιασμούς παιδιών και στη συνέχεια εμπορευόταν τις φωτογραφίες στο ίντερνετ…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 99 (A' Απρίλιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Όλη η Ελλάδα αυτοκτονεί, σύμφωνα με ΔΗΕ
Η Ελλάδα βρίσκεται, ακόμη και στα χρόνια της κρίσης, στις τελευταίες θέσεις των λιστών στις οποίες καταγράφεται ο αριθμός των ανθρώπων που αυτοκτονούν. Αν όμως πιστέψουμε τη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, τότε όλοι μας είμαστε έτοιμοι να πηδήξουμε από τα παράθυρα. Κι αυτό γιατί, σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία που η ίδια δίνει στη δημοσιότητα, τα ποσοστά των ανθρώπων που εκδηλώνουν πρόθεση να αυτοκτονήσουν είναι μεγάλα και μάλιστα διαρκώς αυξανόμενα…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 99 (A' Απρίλιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος
Έφτιαχναν παιδεραστές και γίνονταν ήρωες;
Το 2012, λίγο πριν ξεκινήσει η έκδοση του Hot Doc, ένας άγνωστος μας επισκέφθηκε στα γραφεία της εκπομπής «Το Κουτί της Πανδώρας». Μας είπε πως έχει να μας κάνει σοβαρές καταγγελίες για τη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος. Ο καταγγέλλων υποστήριζε πως οι αξιωματικοί της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος κατασκευάζουν ενόχους για εγκλήματα παιδοφιλίας και παίρνουν δόξα και γαλόνια. Αποκάλυψε, μάλιστα, πως κι ο ίδιος ήταν ένας από τους κατηγορούμενους για υπόθεση παιδοφιλίας, ο οποίος είχε κατηγορηθεί άδικα. Η Αστυνομία αλλά και οι εισαγγελικές Αρχές, λόγω της φύσης του εγκλήματος, τον αντιμετώπιζαν με καχυποψία και δεν τολμούσαν να αμφισβητήσουν τα στοιχεία που παρέθετε ως αποδεικτικά η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος (ΔΗΕ). Έτσι θεώρησε πως πρέπει να απευθυνθεί σε μας…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 99 (A' Απρίλιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Γιώργος Αρβανίτης
«Γιατί να κάνεις ένα φιλμ που μοιάζει με του Ταραντίνο, όταν υπάρχει ο αυθεντικός Ταραντίνο;»
Για τον Γιώργο Αρβανίτη δεν χρειάζονται συστάσεις. Ο σημαντικότερος έλληνας διευθυντής φωτογραφίας, που ζει μόνιμα στο Παρίσι από το 1989, μας μιλάει για το νέο ελληνικό σινεμά, τη σχέση του με τον Αγγελόπουλο, το φιλμ της ζωής του, με τα πρώτα βήματα στην καριέρα του αλλά και τις νέες προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει, καθώς εδώ και λίγους μήνες είναι ο νέος πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
Πριν από λίγες μέρες, το φεστιβάλ Δράμας σας τίμησε και μάλιστα δώσατε κι ένα σπουδαίο masterclass, που παρακολούθησε σχεδόν σύσσωμη η καλλιτεχνική κοινότητα του φεστιβάλ…
Δεν έχω μεγάλη σχέση με το φεστιβάλ (είναι μόλις η δεύτερη φορά που το επισκέπτομαι), αλλά εκτιμώ τη δουλειά που γίνεται σε αυτό. Ξέρετε, στη Γαλλία, που ζω εδώ και 26 χρόνια, το φεστιβάλ Δράμας είναι πιο γνωστό απ’ ότι είναι στην Ελλάδα. Θεωρώ πολύ σημαντικό σχολείο για ένα μικρομηκά σκηνοθέτη να φτιάξει ένα φιλμάκι και να διαγωνιστεί στο φεστιβάλ. Είναι μεγάλη υπόθεση να αφηγηθείς κινηματογραφικά μια ιστορία σε ελάχιστα λεπτά. Αν το καταφέρεις αυτό, είσαι έτοιμος για το επόμενο βήμα: τη μεγάλου μήκους ταινία.
Πώς αντιμετωπίζουν οι ξένοι το νέο ελληνικό σινεμά; Παρατηρείται το φαινόμενο της διάκρισης στα διεθνή φεστιβάλ, αλλά η εμπορική τους καριέρα, όπως και στη χώρα μας, είναι μάλλον περιορισμένη.
Είναι αλήθεια αυτό. Κοιτάχτε, από τη στιγμή που υπάρχουν οι διακρίσεις, αυτό είναι πολύ σημαντικό. Πλέον πρέπει να γίνει σωστή δουλειά στο θέμα της προβολής και διανομής τους στις αίθουσες. Εδώ ίσως πάσχουμε και πρέπει να γίνουμε πιο δυνατοί. Ένα φιλμ, για να ολοκληρωθεί και να αναγνωριστεί ως έργο τέχνης, πρέπει να βρει το κοινό του και να το κερδίσει. Καλά τα βραβεία, αλλά χρειάζεται και η αναγνώριση από το κοινό. Ακούω καμιά φορά ότι φταίει η γλώσσα μας και δεν «προχωρούν» εμπορικά στο εξωτερικό οι ελληνικές ταινίες. Και οι Κορεάτες ή οι Ιρανοί; Σε αυτά τα φιλμ δεν είναι πρόβλημα η γλώσσα τους;
Πώς σας φαίνονται οι σύγχρονες ελληνικές ταινίες; Ποια στοιχεία σας εντυπωσιάσαν και ποια σας άφησαν πικρή γεύση;
Γενικά μιλώντας, καθώς υπάρχουν μερικές άρτιες ταινίες από κάθε άποψη, διακρίνω τεχνικές αρετές, που δεν υπήρχαν παλιότερα, αλλά και μια δυσκολία στο σενάριο. Ίσως είναι καλύτερα κάποιοι έλληνες σκηνοθέτες να εμπιστευτούν αληθινούς σεναριογράφους στα έργα τους καν να μην γράφουν οι ίδιοι τα σενάρια. Τα 2 καρπούζια στην ίδια μασχάλη δεν χωράνε.
Πώς έγινε το πέρασμά σας από το εμπορικό, ανάλαφρο σινεμά των 60s στον πιο καλλιτεχνικό και πολιτικοποιημένο «νέο ελληνικό κινηματογράφο» των επόμενων δεκαετιών;
Δούλεψα για έξι χρόνια στη Φίνος Φιλμ, όπου φωτογράφιζα τα φτερά και πούπουλα της Αλίκης κλπ. Όταν μου είπε ο Αγγελόπουλος να κάνουμε την «Αναπαράσταση», πήρα λίγες βδομάδες άδεια άνευ αποδοχών κι αυτό ήταν! Ένιωσα ότι βγήκε ένα προσωπικό φως από μέσα μου, καθώς, έχοντας ζήσει τα χρόνια του Εμφυλίου στο χωριό μου, το Δίλοφο, που είναι πάνω από τη Σπερχειάδα, ήμουν απόλυτα εξοικιωμένος με το σκηνικό του έργου. Η ασπρόμαυρη φωτογραφία, ο ήλιος, που έβγαινε σπάνια, όλα ήταν κομμάτι της παιδικής ηλικίας μου, τα οποία προϋπήρχαν μέσα μου κι έψαχναν την ευκαιρία να βγουν. Όταν γύρισα στον Φίνο, δεν μπορούσα να κάνω τα παλιά. Του το είπα κι εκείνος πολύ στοργικά μου απάντησε: Βρε παιδί μου; Θα πεινάσεις; Το ξέρω, του λέω, αλλά δεν μπορώ να κάνω ό,τι έκανα πριν. Βρήκα εκεί τον πραγματικό μου εαυτό.
Ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής σας αναφέρεται στη σχέση με τους γονείς σας και τα δύσκολα παιδικά χρόνια στη διάρκεια του Εμφυλίου, όπου η µητέρα σας ήταν πολιτική κρατούµενη και ο πατέρας σας στο Αντάρτικο.
Οι γονείς μου ήταν αγρότες. Δυστυχώς, δεν τους γνώρισα καλά. Μέχρι τα πέντε μου έχω κάποιες σκόρπιες αναμνήσεις και αυτό είναι. Μεγάλωσα με τον αδελφό της μητέρας μου στη Νέα Πεντέλη. Εκείνη ήταν στις φυλακές Αβέρωφ (έφαγε 13 χρόνια, επειδή ο άντρας της ήταν στο βουνό και την κατηγόρησαν ότι προμηθεύει με φαγητά και ρούχα τους αντάρτες, εκ των οποίων έκατσε στη φυλακή τα 8). Την γνώρισα όταν ήμουν έφηβος, στα 15 μου. Ο πατέρας μου σκοτώθηκε στο Αντάρτικο, δεν πρόλαβα να τον γνωρίσω. Μόνο σαν σκιά τον θυμάμαι. Τουλάχιστον με τη μάνα μου ζήσαμε μαζί τα τελευταία χρόνια στη ζωή της και δεθήκαμε αρκετά. Ήταν σπουδαία γυναίκα, με χιούμορ και αξιοπρέπεια, που δεν μιλούσε ποτέ για όσα τραβηξε. Θυμάμαι ακόμη τη συγκίνηση και την περηφάνεια στη βάφτιση του μεγάλου γιου μου, στο χωριό μας, που του έδωσα το όνομα του πατέρα μου, Γρηγόρης. Ήταν σαν να έπαιρνε το αίμα της πίσω.
Η συνεργασία σας με τον Αγγελόπουλο… Αλήθεια, πώς γνωριστήκατε;
Είχε μόλις επιστρέψει από το Παρίσι και δούλευε ως κριτικός κινηματογράφου. Ήμαστε στην ίδια παρέα με τον Βούλγαρη κ.ά. Τότε κάναμε κάποια φιλμ μικρού μήκους, βοηθώντας ο ένας τον άλλο χωρίς λεφτά. Εγώ είχα αρχίσει να δουλεύω στον Φίνο και μου πρότεινε να του κάνω την πρώτη μικρού μήκους ταινία του, που ήταν η «Εκπομπή». Μετά μου έδωσε το σενάριο της «Αναπαράστασης», που μου άρεσε πολύ, κι αυτό ήταν. Υπήρξε χημεία ανάμεσά μας. Ό,τι μου ζητούσε το έκανα ακριβώς όπως το είχε στο μυαλό του. Μπορεί να ήμασταν διαφορετικοί χαρακτήρες, αλλά στο κομμάτι της δημιουργίας του φιλμ είχαμε ουσιαστική επικοινωνία και καταλαβαινόμασταν με λίγες κουβέντες.
Κάποιοι λένε ότι η δύναμη στα φιλμ του Αγγελόπουλου είναι η φωτογραφία του Αρβανίτη και η μουσική της Καραΐνδρου…
Δεν είναι έτσι. Η φωτογραφία μου υπηρετούσε ακριβώς το καλλιτεχνικό όραμα του Αγγελόπουλου.
Πρόσφατα, αναλάβατε σημαντικό θεσμικό ρόλο στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Από τα όσα έχετε δει ως σήμερα, ποια είναι τα σημαντικότερα ζητήματα όπου καλείστε να βρείτε άμεσες λύσεις;
Προφανώς το οικονομικό είναι το κυριότερο. Δεν μπορεί να γίνει ένα φεστιβάλ, όπως αυτό της Θεσσαλονίκης, με ελάχιστα χρήματα. Υπάρχουν φυσικά κι άλλα ζητήματα, που χρειάζονται να επιλυθούν. Τώρα, όμως, προέχει να κάνουμε ένα αξιοπρεπές φεστιβάλ τον επόμενο μήνα. Όλα τα άλλα θα τα λύσουμε σταδιακά, με λίγα λόγια και περισσότερη δουλειά.
Με την εμπειρία σας στο διεθνές σινεμά, τι θα προτείνατε σε έναν νέο έλληνα σκηνοθέτη που θα σας ρώταγε – τι πρέπει να κάνω ή να μην κάνω, ώστε η ταινία μου να έχει πιθανότητες διάκρισης σε κάποιο ξένο φεστιβάλ ή ακόμη και να βρει διεθνή διανομή;
Σε έναν νέο έλληνα σκηνοθέτη θα πρότεινα να βρει τη δική του καλλιτεχνική ταυτότητα και να μην αντιγράφει ξένους σκηνοθέτες. Τι νόημα έχει να κάνεις ένα φιλμ που μοιάζει με εκείνα του Ταραντίνο, από τη στιγμή που υπάρχει ο αυθεντικός Ταραντίνο; Πρέπει να βρουν τη δική τους καλλιτεχνική λαλιά.
Νιώθετε περισσότερο Έλληνας ή Γάλλος;
Νιώθω περισσότερο Ευρωπαίος. Γιατί τώρα βλέπω τα άσχημα των Ελλήνων αλλά παράλληλα έχω ζήσει τόσα χρόνια και τα άσχημα των Γάλλων. Είναι διαφορετικά αυτά τα δύο. Όπως διαφορετική είναι κι η στάση των Γάλλων απέναντι στους Έλληνες. Κάποιοι θεωρούν αληθινά όλα τα στερεότυπα περί κουτοπονηριάς του Έλληνα, της τεμπελιάς του κλπ. και πολλοί άλλοι λατρεύουν τη χώρα μας και είναι πραγματικοί φιλέλληνες.
Η Γαλλία πώς βιώνει τη σημερινή κρίση;
Οι Γάλλοι αποδίδουν τη βασική αιτία της κρίσης στον ηγεμονικό ρόλο που θέλουν να αναπτύξουν οι Γερμανοί, όσον αφορά τα ηνία στην Ευρώπη. Δεν βλέπουν με καλό μάτι το ότι η Ευρώπη των λαών μετατρέπεται σε Ευρώπη των τραπεζών. Το ευρώ καταρρέει. Ζούμε έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο (οικονομικό αυτή τη φορά) και οι Γερμανοί είναι αυτοί που δείχνουν και πάλι ότι βγαίνουν νικητές, καθώς τα κέρδη από τις εξαγωγές τους εκτοξεύονται, τη στιγμή που όλη η υπόλοιπη ήπειρος βουλιάζει σε απίστευτα επίπεδα κρίσης.
Την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά τον Αλέξη Τσίπρα πώς τους κρίνετε;
Θα πω μόνο τούτο: τους λείπει η εμπειρία, αλλά έδωσαν μάχη. Έκαναν λάθη, σίγουρα, αλλά πιστεύω στις έντιμες προθέσεις τους και ειδικά στον συγκεκριμένο άνθρωπο. Του έχω εμπιστοσύνη. Μακάρι να τα καταφέρει.
άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Hot Doc #85, τον Οκτώβρη του 2015
Extra Hot άρθρο
Εντρυφώντας στα αρχεία της χούντας
Στα Γενικά Αρχεία του Κράτους υπάρχουν εξαιρετικά ενδιαφέρουσες συλλογές, για εξαιρετικά ενδιαφέρουσες εποχές, όπως αυτή της χούντας. Ένα από τα αρχεία είναι αυτό της γενικής γραμματείας Τύπου και Πληροφοριών.
Αναφορά από το βιβλίο συμβάντων με συλλήψεις αντιφρονούντων.
Οργανωμένη μάλλον κατά τα πρότυπα του 2ου γραφείου του Στρατού (με καθήκοντα και διαφώτισης), προσφέρει πολύτιμες πληροφορίες για τον τρόπο που οι συνταγματάρχες εννοούσαν τον έλεγχο της πληροφορίας, συνεπώς και τον έλεγχο του πληθυσμού.
Οι βασικοί άξονες των πρώτων μηνών της δικτατορίας ήταν η εσωτερική ησυχία, η κατασίγαση των αντιδράσεων στο εξωτερικό και ο βομβαρδισμός πληροφοριών για τα έργα της χούντας.
Εσωτερική ησυχία
Έχομεν την τιμήν να σας αναφέρουμε τα έργα του νομού μας.
Ως προς τον πρώτο άξονα, πολύτιμες πληροφορίες αντλούμε από τις ημερήσιες αναφορές του βιβλίου συμβάντων των τμημάτων Ασφαλείας ανά τη χώρα, που για κάποιον λόγο έφταναν στην ΓΓΤΠ. Τους πρώτους μήνες, σχεδόν καθημερινά, είχαμε συλλήψεις πολιτών, οι οποίοι «καθύβρισαν» τον πρόεδρο της κυβερνήσεως, τον αντιπρόεδρο ή ολόκληρο το υπουργικό συμβούλιο. Μπορεί κανείς να φανταστεί τα μέτρα, που παίρνονταν μετά τη σύλληψη, και έτσι το φαινόμενο βαίνει μειούμενο προς το καλοκαίρι του 1967. Ποιος να τολμήσει να υβρίσει τον Παπαδόπουλο ή τον Παττακό με τέτοια αποφασιστικότητα και τόσους σπιούνους;
Πολύ μεγάλο ενδιαφέρον προκαλούν και οι αναφορές για τον ψυχολογικό πόλεμο εντός της χώρας. Αναφέρονται φήμες, που στόχο έχουν να πλήξουν το καθεστώς, όπως το ότι η γιουγκοσλάβικη ομάδα του Ερυθρού Αστέρα είχε δωροδοκηθεί για να χάσει από τον Παναθηναϊκό, που πέρασε τελικά στον τελικό του Γουέμπλεϊ (1971). Αναδύεται από τις αναφορές αυτές μια περίεργη κουλτούρα ή έφεση του ελληνικού λαού προς τη συνωμοσιολογία, που βέβαια ήταν βούτυρο στο ψωμί των συνταγματαρχών.
Αντιδράσεις στο εξωτερικό
Η παρακολούθηση επιστολών ήταν αγαπημένη εργασία των αξιωματικών της χούντας.
Συχνά-πυκνά ήταν τα δημοσιεύματα στον ξένο Τύπο για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ελλάδα. Ο χειρισμός των υποθέσεων δείχνει αξιοθαύμαστη ψυχραιμία. Όπου μπορούσαν οι διπλωματικές αντιπροσωπείες της χώρας απαντούσαν. Άλλες φορές έκαναν πίσω, ενώ δεν ήταν και λίγες οι υποθέσεις, που κρατούμενοι μεταχειρίστηκαν καλύτερα μετά από δημοσιεύματα ή εκκλήσεις διεθνών παραγόντων.
Ιδιαίτερη μέριμνα υπήρχε, από ό,τι φαίνεται, στην παρακολούθηση των δράσεων του Μίκη Θεοδωράκη στο εξωτερικό. Οι προπαγανδιστικές αρχές του τόπου ήταν στο κατόπι του μεγάλου μουσικοσυνθέτη και απαντούσαν στις «αντεθνικές» του ενέργειες. Την ίδια μέριμνα είχαν και για τον Ανδρέα Παπανδρέου.
Τα έργα της χούντας
Συγκεντρωτική αναφορά φρονηματικών παραβάσεων.
Με έγγραφο της γενικής γραμματείας Τύπου και Πληροφοριών ζητήθηκε από όλες τις νομαρχίες αναλυτικός κατάλογος των έργων ανά νομό. Τα έγγραφα αυτά παρουσιάζουν όντως έναν κατασκευαστικό οργασμό σε κάθε γωνιά της χώρας. Γέφυρες, δρόμοι, εκκλησίες, φράγματα! Με μια πιο προσεκτική ματιά, όμως, μπορεί κάποιος να εξαγάγει τα εξής συμπεράσματα:
Τα πολυδιαφημισμένα έργα της χούντας ήταν μια καλοστημένη επιχείρηση προπαγάνδας. Εκατοντάδες μικρά έργα, που πραγματοποιούνταν στη χώρα από παλιά και πραγματοποιούνται σε κάθε εποχή, παρουσιάστηκαν στο λαό ως η μέγιστη συμβολή της δικτατορίας στη χώρα. Καταγράφηκαν και διαφημίστηκαν.
Τα έργα αυτά έδιναν δουλειές σε φίλους του καθεστώτος, ώστε αυτοί να έχουν το πάνω χέρι. Μέσω των διορισμένων νομαρχών και των 7 στρατιωτικών ΜΟΜΑ χτίστηκε ένα δίχτυ εργολαβικών συμφερόντων σε κάθε νομό της χώρας, που στόχο είχε να διαιωνίσει την κυριαρχία των στρατιωτικών.
Τέλος, αυτό που μένει ως πολύ ενδιαφέρον στοιχείο της μελέτης των αρχείων της ΓΓΤΠ επί χούντας είναι το πόσοι πολλοί από τους κυνηγημένους της εποχής εκείνης, άνθρωποι στους οποίους η υπηρεσία αφιέρωνε χρόνο και πόρους, είναι παντελώς άγνωστοι σε εμάς σήμερα. Αντιθέτως, προκαλεί απορία το πόσοι πολλοί από τους πιο διαφημισμένους «αντιστασιακούς» της μεταπολίτευσης ήταν παντελώς απόντες από τα πραγματικά κατάστιχα της χούντας.
άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Hot Doc #85, τον Οκτώβρη του 2015
Extra Hot άρθρο
Πέναλτι στην ειρήνη και την ελευθερία
H αναζωπύρωση των εχθροπραξιών στη Νοτιοανατολική Τουρκία εναντίον του PKK και η όξυνση των τουρκοκουρδικών σχέσεων δεν θα μπορούσε να μη φτάσει στο ποδόσφαιρο. Η κουρδική Αμέντσπορ, που φέτος πραγματοποιεί εκπληκτική πορεία στο Κύπελλο Τουρκίας, και ο ποδοσφαιριστής Ντενίζ Νάκι βίωσαν από πρώτο χέρι το πώς η παρέμβαση του καθεστώτος μπορεί να μεταμορφώσει το όμορφο παιχνίδι σε κάτι τελείως αποκρουστικό…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 98 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Είναι οι Βρυξέλλες το κέντρο του ευρω-τζιχαντισμού;
Δεν είχαν περάσει παρά λίγες μόνο ώρες, μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο αεροδρόμιο και το μετρό των Βρυξελλών, και τα μέσα ενημέρωσης σε όλο τον κόσμο φιλοξένησαν αναλύσεις και ιστορικές αναδρομές, οι οποίες οδήγησαν σε ένα σχεδόν πανομοιότυπο συμπέρασμα: σε κανέναν δεν προξένησε εντύπωση το γεγονός ότι οι Βρυξέλλες χτυπήθηκαν από τζιχαντιστές!
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 98 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Τα σκάνδαλα του ΟΛΠ σε «επικίνδυνα» χέρια
Ιανουάριος 2015. Παραδίδονται τρεις πορισματικές εκθέσεις που έχουν συντάξει επιθεωρητές του Σώματος Ελεγκτών Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης και του Σώματος Επιθεωρητών Δημοσίων Έργων υπό την εποπτεία του τότε γενικού επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, Λέανδρου Ρακιντζή, και αφορούν τον Οργανισμό Λιμένος Πειραιώς (ΟΛΠ), τις παθογένειες του οποίου έχει αναδείξει το Hot Doc με περισσότερα από πέντε δημοσιεύματα ήδη από το Νοέμβριο του 2012. Τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου παραδίδεται μια επιπλέον πορισματική έκθεση. Οι τέσσερις πορισματικές εκθέσεις των επιθεωρητών, οι οποίες γνωστοποιήθηκαν στη διοίκηση του Οργανισμού στα τέλη Ιανουαρίου του 2015, την εποχή που η Ελλάδα ασχολείτο ακόμη με τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές και την αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών στο εγχώριο και το διεθνές τοπίο, διαπίστωναν ούτε λίγο ούτε πολύ ζημιά πολλών εκατομμυρίων ευρώ για τον ΟΛΠ και κατ’ επέκταση για το ελληνικό Δημόσιο εξαιτίας της φαύλης διαχείρισης της κατασκευής λιμενικών έργων και προμηθειών του Οργανισμού, με τις καταγεγραμμένες υποθέσεις να αφορούν τεχνικά έργα από το 2000 κι έπειτα…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 98 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Όταν «Το Βήμα» εξυμνούσε τις offshore
Το Σεπτέμβριο του 2000, με αφορμή την εποχή εκείνη ελέγχους του ΣΔΟΕ για υπεράκτιες εταιρίες, το Βήμα, μ’ ένα άρθρο του με τίτλο «Μύθοι και αλήθειες για τις offshore εταιρίες», το οποίο υπέγραφε κάποιος «Παπινιανός» – ο οποίος όπως πληροφορούμαστε δεν είναι άλλος από τον αποβιώσαντα πια δικηγόρο Τρύφωνα Κουταλίδη, η εταιρία του οποίου διαχειρίζεται ακόμη τη SOLAREX Ltd του Σταύρου Ψυχάρη – προσπαθούσε να λειάνει τις επιφάνειες αναφορικά με το καθεστώς στο οποίο υπάγονται οι εταιρίες αυτές…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 98 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Γιατί κάποιος να δημιουργήσει μια offshore εταιρία
Το ζήτημα της δημιουργίας offshore εταιριών, δηλαδή πιο απλά υπεράκτιων εταιριών με έδρα μια άλλη – συχνά άγνωστη – χώρα, απασχολεί κατά καιρούς την ελληνική πραγματικότητα, χωρίς πάντως όλα τα προηγούμενα χρόνια να έχει γίνει κάτι ώστε να σπάσει το απόστημα που επιτρέπει σε συγκεκριμένης οικονομικής επιφάνειας πρόσωπα να φοροδιαφεύγουν – ή να φοροαποφεύγουν, όπως είναι νομικά ορθότερο – ή ακόμη και να ξεπλένουν μαύρο χρήμα. Αυτό άλλωστε έχει αποδείξει η ίδια η πραγματικότητα, αφού η σύγχρονη ελληνική ιστορία βρίθει περιπτώσεων επιχειρηματιών, εφοπλιστών, πολιτικών, εκδοτών και άλλων μεγαλόσχημων παραγόντων, οι οποίοι, μη μπορώντας να δικαιολογήσουν τα περιουσιακά τους στοιχεία, τα εμφάνιζαν ως περιουσία μιας offshore και στη συνέχεια τα νοίκιαζαν έναντι χαμηλού τιμήματος. Τα πλείστα όσα τέτοια παραδείγματα περιλαμβάνουν τον Άκη Τσοχατζόπουλο, ο οποίος φρόντιζε να νομιμοποιεί μαύρο πολιτικό χρήμα μέσω ενός δικτύου εκατοντάδων offshore, τον Γιώργο Βουλγαράκη, τον Λαυρέντη Λαυρεντιάδη, την Ιερά Μονή Βατοπεδίου κ.ά…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 98 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Αποκαλύπτουμε την offshore του Ψυχάρη
Ο Σταύρος Ψυχάρης, όπως αποδεικνύεται από τον έλεγχο που γίνεται για λογαριασμό της αρμόδιας Επιτροπής της Βουλής, παρέλειπε επί έξι χρόνια να κάνει δήλωση Πόθεν Έσχες. Πρόκειται για τα χρόνια κατά τα οποία ο γνωστός εκδότης αγοράζει το ΔΟΛ, το συγκρότημα στο οποίο δούλευε ως δημοσιογράφος, με τραπεζικό δάνειο 50 εκατ. ευρώ και στη συνέχεια δίνει 10 εκατομμύρια από τις αποταμιεύσεις του για αποπληρωμή τμήματός του. Γιατί ένας μεγαλοεκδότης, με πλήθος δικηγόρων και λογιστών δίπλα του, εμφανίζει τέτοια παράλειψη; Αφήνουμε τις αθώες εκδοχές, για όποιον θέλει να τις εξετάσει, και πάμε στην πραγματικότητα. Ένας δημοσιογράφος αγοράζει το «αφεντικό» του, δίνει μετρητά, που διαθέτει σε λογαριασμούς του Λονδίνου, κινεί επιχειρηματικά νήματα εκτός από δημοσιογραφικοπολιτικά, αλλά είναι αμελής στις κινήσεις που αποδεικνύουν πόσο νόμιμος είναι και από πού προέρχεται το χρήμα. Το Hot Doc φέρνει στη δημοσιότητα μία ακόμη πλευρά της δραστηριότητας της οικογένειας Ψυχάρη που χρειάζεται έρευνα. Αφορά μια εταιρεία τύπου Ltd, η οποία ανήκε επί σειρά στον Παναγιώτη Ψυχάρη και στη συνέχεια στον ίδιο τον Σταύρο Ψυχάρη και η οποία καλύπτει περιουσιακά στοιχεία, που είναι άγνωστο αν μπορούσε να δικαιολογήσει ο Ψυχάρης ακόμη και όταν έπαψε να είναι δημοσιογράφος και πραγμάτωσε το american dream κάθε ταπεινού δημοσιογράφου αγοράζοντας την εφημερίδα στην οποία δουλεύει…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 98 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Η δικαιοσύνη ειναι τυφλή, αλλά οι «προστάτες» της είναι …αετομάτηδες
Οι τρεις εξουσίες είναι τίμιες και διακριτές μόνο στα βιβλία της νομικής. Στην Ελλάδα, είναι παιδιά της διαπλοκής και συγγενείς όλων των υποκριτών, που βγαίνουν στις τηλεοράσεις για να πείσουν πως αυτοί και μόνο αυτοί έχουν εργολαβικό δικαίωμα να τις ασκούν και πολύ περισσότερο να τις ελέγχουν…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 98 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Μερκ-Αλι-στης
Αλέξη, Αλί θέλει ρωτήσει εσένα μία πράγμα, βρε μπαγάσα, αλλά θέλει εσύ πεις το αλήθεια. Το πήδηξες κανένα φορά αυτό το Μέρκελ εκεί στο Βρυξέλες; Ξέρεις εκείνες το 17 ώρες, Αλί είναι το μόνο που δεν το έφαγε το παραμύθι, ότι εσύ έκανες μόνο διαπραγμάτευση…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 98 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Και όμως, αντέχει…
Δεν τη λες και ευχάριστη τη θέση της κυβέρνησης. Από τη μια, το μέτωπο με τους δανειστές, όπου το ΔΝΤ δίνει τα ρέστα του για να σύρει πάλι την Ελλάδα σε μια λιτότητα απείρως αγριότερη από αυτή στην οποία βρίσκεται. Και την οποία εκούσα άκουσα είχε αποδεχτεί η ελληνική κυβέρνηση πέρσι τον Ιούλη. Από την άλλη, το μέτωπο του προσφυγικού, που φοβίζει, διχάζει και αποσταθεροποιεί, καθώς ένα μέρος της κοινωνίας κινείται από φοβικά σύνδρομα και συγκινείται από γουρουνοκεφαλές, ενώ ένα άλλο προσπαθεί να προσδώσει ανθρωπιστικά χαρακτηριστικά στην αντιμετώπισή του. Και στα νώτα της κυβέρνησης, η στάση όλων των κομμάτων της αντιπολίτευσης, αλλά και οργανώσεων, μαζικών φορέων, συνδικάτων, που δεν την αφήνουν σε χλωρό κλαρί…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 98 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Θοδωράκης Γρίβας – Γιαννάκης Στράτος
Όταν έπεσε το Μεσολόγγι, το 1826, οι εξαθλιωμένοι επιβιώσαντες της Εξόδου κατευθύνθηκαν προς την Πελοπόννησο. Βρήκαν κατάλυμα στην πρωτεύουσα, το Ναύπλιο. Τριγυρνούσαν ξυπόλητοι και ρακένδυτοι, πρόσφυγες μιας άλλης εποχής. Η κυβέρνηση προσπάθησε να τους βοηθήσει με τις μικρές δυνάμεις της.
Οι στερεοελλαδίτες αρχηγοί όμως είχαν άλλες βλέψεις. Φώναξαν από την Ύδρα, όπου βρισκόταν το 1827, τον Θοδωράκη Γρίβα, τον πιο δυναμικό από τους πολεμάρχους της Βόνιτσας. Ο Γρίβας κατάφερε με δωροδοκίες και τέχνασμα να καταλάβει το μεγάλο κάστρο της πόλης, το Παλαμήδι. Μάζεψε στρατιώτες εκεί και απαιτούσε από την κυβέρνηση τρόφιμα και μισθολόγιο. 25 γρόσια για κάθε στρατιώτη μηνιαίο μισθό. Σε 700 υπολόγιζε τους στρατιώτες που φυλούσαν το Παλαμήδι…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 98 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Μυστικές «πινελιές» στο χάος της Λιβύης
Τίποτε δεν πάει όπως τα σχεδίαζαν οι ένθερμοι χειροκροτητές της λεγόμενης «άνοιξης» στη Λιβύη, που επήλθε το 2011 με τη στήριξη του ΝΑΤΟ. Η αποτρόπαιη και άγρια «αλλαγή καθεστώτος», με τη δολοφονία του συνταγματάρχη Μουαμάρ Καντάφι, όχι μόνο δεν έφερε δημοκρατία αλλά βύθισε τη χώρα σε αιματηρό εμφύλιο, διπλές κυβερνήσεις, διαπάλη για τα πετρέλαια και ξένες επεμβάσεις, συχνότατα «μυστικές». Η διαρροή, εκ μέρους της Ιορδανίας, για κοινές επιχειρήσεις με βρετανικές δυνάμεις επί λιβυκού εδάφους, είναι το νεότερο κεφάλαιο αυτής της τραγωδίας, ενισχυμένο από τις διαπιστώσεις ότι το εγχείρημα για κυβέρνηση ενότητας, που στηρίζει ο ΟΗΕ, αποτελεί ακόμη μία άσκηση επί χάρτου. Κι η Ευρώπη αισθάνεται «ανατριχίλα» στη σκέψη ότι, απέναντί της, στη Μεσόγειο, η Λιβύη έχει καταστεί πεδίο δράσης ομάδας των τζιχαντιστών του ISIS…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 98 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Χρήστος Ναούμ
«Ο καλλιτέχνης γεννιέται. Τώρα πια το πιστεύω ακράδαντα»
Βιβλιοπροτάσεις
«Ο καλλιτέχνης γεννιέται. Τώρα πια το πιστεύω ακράδαντα», καταθέτει στο Hot Doc ο Χρήστος Ναούμ, συγγραφέας, ο οποίος εργάζεσαι ως διευθυντής στο Δερματολογικό Τμήμα του νοσοκομείου Eυαγγελισμός ενώ στο παρελθόν έχει διατελέσει αρχισυντάκτης στο επιστημονικού αλλά και κοινωνικού περιεχομένου περιοδικό Εν χρω. Ακροβατώντας με επιτυχία ανάμεσα σε τέχνη και επιστήμη, μιλά για τη δική του «διαδρομή» από και προς τη λογοτεχνία…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 98 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Αδελφοί Ψωμιάδη
Τα «45άρια», οι καθυστερήσεις και ο κίνδυνος της παραγραφής
Με αργούς ρυθμούς έχει προχωρήσει η υπόθεση με τα περίφημα «45άρια» στη Θεσσαλονίκη, η οποία αφορά τους αδελφούς Ψωμιάδη. Πρόκειται για έργα της πρώην Νομαρχίας Θεσσαλονίκης, τα οποία φέρονται να κατατμήθηκαν προκειμένου να ανατεθούν με απευθείας αναθέσεις σε εργολάβους της περιοχής, την περίοδο που στο «τιμόνι» της Νομαρχίας ήταν ο έκπτωτος περιφερειάρχης, Παναγιώτης Ψωμιάδης…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 98 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Περικλής Μουστάκης
«Σήμερα κυριαρχεί η λογιστική λογική και έχει χαθεί η ηθική λογική»
Ο Περικλής Μουστάκης επιστρέφει φέτος στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων «Λευτέρης Βογιατζής» όχι μόνο ως ηθοποιός αλλά και ως σκηνοθέτης, για την ενορατική παράσταση «Οστέα Ξηρά Σφόδρα», ενώ παράλληλα πρωταγωνιστεί στο «Όταν Ξυπνήσουμε Εμείς οι Νεκροί» του Ίψεν στο Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν». Η συζήτηση, που κάναμε μαζί του, ξεκίνησε από τη μοναδική σκηνική εμπειρία των «Οστέων» και επεκτάθηκε στην επικράτεια της φιλοσοφίας και της θεολογίας...
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 98 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΛΒΟΣ
«Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία»
Επαναστάτης, ποιητής και δάσκαλος, ο Ανδρέας Κάλβος έχει καθιερωθεί ως μια από τις κορυφαίες μορφές των γραμμάτων μας. Η ποίησή του ταυτίστηκε με την ιδέα της Επανάστασης του ’21. Κι ο ίδιος, σε μια εποχή με συναρπαστικές πολιτικές και ιδεολογικές ζυμώσεις, συμμετείχε ενεργά στα απελευθερωτικά κινήματα που συγκλόνισαν την Ευρώπη του 19ου αιώνα…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 98 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Εγχειρίδιο για αποτυχημένες επενδύσεις
Στην τελευταία συνεδρίασή της, η διεθνής των συνωμοσιολόγων είχε την ευκαιρία να εντρυφήσει σε ένα πολύτιμο εγχειρίδιο γραμμένο εις την ελληνική γλώσσα, που δίνει τις βασικές κατευθύνσεις για το πώς δεν θα γίνει μια επένδυση, για το πώς ένας επενδυτής θα φύγει νύχτα τρέχοντας…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 98 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ημέτεροι βαφτίστηκαν εκπαιδευτές και «έφαγαν» 6 εκατ. ευρώ
Έχουν περάσει δέκα ολόκληρα χρόνια, έχουν χαθεί 6 εκατ. ευρώ από τα δημόσια ταμεία, έχει προηγηθεί μια εμπεριστατωμένη έκθεση των οικονομικών επιθεωρητών του Υπουργείου Οικονομικών που αποδεικνύει την κατασπατάληση, ωστόσο δεν έχει ανοίξει ρουθούνι. Μια υπόθεση που αφορά στα επιμορφωτικά σεμινάρια του Οργανισμού Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης, η οποία με ένα σκανδαλώδη τρόπο παρέμεινε στα συρτάρια του Ελεγκτικού Συνεδρίου για πολλά χρόνια και μέχρι σήμερα δεν έχει επιστραφεί ούτε ένα ευρώ στα δημόσια ταμεία, παρόλο που η έκθεση των επιθεωρητών ήταν τόσο τεκμηριωμένη ώστε η δουλειά του Ελεγκτικού Συνέδριου να είναι… παιχνιδάκι.
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 98 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ένας Πολωνός στη Φουκουσίμα
Μια σχολική τάξη, με τις λέξεις των μαθητών ακόμη στο μαυροπίνακα. Η αίθουσα ενός εστιατορίου με το τραπέζι στρωμένο, όπως τ’ άφησαν οι άνθρωποι που έφυγαν άρον-άρον. Τα ράφια των σούπερ-μάρκετ, γεμάτα προϊόντα, αραχνιασμένα από το χρόνο. Μια οργιώδης βλάστηση, εκεί όπου άλλοτε ήταν δρόμος, τώρα πνίγει τα αυτοκίνητα των κατοίκων…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 98 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ένας για 10
Δημήτρης Κούντουρας
«Η παλιά μουσική είναι γήινη και μπορεί να μιλήσει πιο εύκολα στο κοινό»
Με αφορμή την κυκλοφορία της νέας δουλειάς του ensemble Ex Silentio «Mneme», μιλήσαμε με τον Δημήτρη Κούντουρα, μουσικολόγο, φλαουτίστα και συνιδρυτή του μουσικού συνόλου, για την παλιά μουσική – και όχι μόνο…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 98 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Βιβλιοπροτάσεις
Βασίλης Βασιλικός «Τα νεανικά μου έργα ξεχωρίζουν, γιατί μέσω αυτών νοσταλγώ τη νεότητά μου»
«Εγώ έγραφα μια ζωή σε καφενεία. Όταν δεν ξέρεις τη γλώσσα, νιώθεις πολύ άνετα σ’ αυτά. Μόνο η οικία είναι ακατάλληλη. Γιατί στο σπίτι σου ζεις. Κι όταν γράφεις πρέπει να ζεις πάλι, αλλά διά της γραφής». Με αυτά τα λόγια, ο Βασίλης Βασιλικός, σε πρόσφατη συνέντευξη του στο Hot Doc, είχε αναφερθεί στον περισσότερο από μισό αιώνα γραφής και ανάγνωσης και στη σχέση συγγραφής και αστικού χώρου.
Στο «Περί Λογοτεχνίας και Σημειωτέον, Άλλων – 60 χρόνια Γραφής και Ανάγνωσης», που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Gutenberg, ανοίγουν οι «λογοτεχνικές βαλίτσες» του πολυβραβευμένου κοσμοπολίτη συγγραφέα. Ο Βασίλης Βασιλικός μας ξεναγεί στα 60 χρόνια της αδιάλειπτης συγγραφικής παρουσίας του. Στο βιβλίο, που επιμελήθηκαν και ανθολόγησαν οι Θανάσης Αγάθος και Αριστοτέλης Σαΐνης, έχουν συγκεντρωθεί «ποικιλόμορφα κείμενα διαφορετικών προθέσεων, κείμενα γραμμένα με διάφορες αφορμές, σποραδικά, και σε μάκρος χρόνου, σε εφημερίδες και περιοδικά ή σύμμεικτους τόμους, τα οποία αποτελούν κριτικές καταθέσεις για έλληνες και ξένους, μείζονες και ελάσσονες συγγραφείς, παρεμβάσεις στην πολιτιστική επικαιρότητα…». Διατρέχοντας το βιβλίο, βλέπουμε με ποιο τρόπο ο συγγραφέας με το καπέλο και την πίπα στο χέρι σημάδεψε με τη συγγραφική δραστηριότητά του την ιστορία του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα τόσο σε Ελλάδα όσο και Ευρώπη. Παράλληλα, ερχόμαστε αντιμέτωποι με τα ερωτήματα που ταλανίζουν τον συγγραφέα και επανέρχονται ως δεσπόζοντα μοτίβα στην πεζογραφία του: «Τι είναι πραγματικότητα; Τι είναι εαυτός; Τι είναι λογοτεχνία;». Όπως ερχόμαστε αντιμέτωποι και με τα δαιμόνια του μεγάλου τεχνίτη του λόγου.
Σημειωτέον, πως ο διακεκριμένος έλληνας συγγραφέας έγραφε πάντα με το χέρι. Ίσως γι’ αυτό και από τα βιβλία του, ο ίδιος ξεχωρίζει την αυτοβιογραφία του, «Μνήμη από μελάνι» και τον «Γλαύκο Θρασάκη. Εκτός φυσικά από τα νεανικά του έργα, «όχι γιατί είναι τα καλύτερα, αλλά γιατί μέσω αυτών, τώρα που επανεκδίδονται, νοσταλγώ τη νεότητά μου», όπως ο ίδιος μας είχε εμπιστευτεί.
Ο πιο μεταφρασμένος έλληνας πεζογράφος, μετά τον Νίκο Καζαντζάκη, ανέπτυξε ως γνωστόν μια πολυσχιδή δραστηριότητα, που ξεπερνά το ογκώδες πεζογραφικό του έργο: ποίηση, θέατρο, κινηματογράφος, δημοσιογραφία, τηλεόραση και συμμετοχή στη δημόσια σφαίρα.
Ο Βασίλης Βασιλικός είναι από εκείνους του συγγραφείς, που για να γράψουν στη γλώσσα τους, πρέπει να ζουν ανάμεσα σε αλλόγλωσσους. Γι’ αυτό και στη Γαλλία δεν έγραψε ποτέ, «γιατί ήξερε τα γαλλικά από μικρό παιδί». Έγραψε όμως στο Βερολίνο, στη Ρώμη, στη Νέα Υόρκη. Εξάλλου, η γραφή είναι η ύπαρξή του και αυτός ο τόμος μια δειγματοληπτική αναδρομή της 60χρονης συγγραφικής του παρουσίας.
Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ένα βιβλίο – προοίμιο νέων χρήσιμων και χρηστικών εκδόσεων, που θα κυκλοφορήσουν σύντομα. Με άλλα λόγια, το ταξίδι στους δαιδαλώδεις δρόμους του Βασίλη Βασιλικού συνεχίζεται…
Βιβλιοπροτάσεις
ΠΕΡΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΔΑΙΜΟΝΙΩΝ
Συγγραφέας: Βασίλης Βασιλικός Ανθολόγηση – Επιμέλεια – Εισαγωγή: Θανάσης Αγάθος, Αριστοτέλης Σαΐνης Εκδότης: Gutenberg ISBN: 978-960-01-1664-9 Σελ: 368 / Τιμή: 17,10 €
Μια ανθολογία δοκιμίων και συνεντεύξεων όπου συναντάμε τις κυριότερες σκέψεις του Βασίλη Βασιλικού σχετικά με το γράψιμο, την ανάγνωση, την λογοτεχνική κριτική… Οι ανθολόγοι Θανάσης Αγαθός και Αριστοτέλης Σαΐνης, αφού σταχυολόγησαν τα σημαντικότερα κείμενα του κοσμοπολίτη συγγραφέα από το 1952 μέχρι το 2012, προσέθεσαν μια σειρά συνεντεύξεων – σταθμών του Βασιλικού απ’ όπου αναδύονται μνήμες και βιογραφικά στοιχεία.
Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
Συγγραφέας: Μένης Κουμανταρέας Εκδότης: Πατάκης ISBN: 978-960-16-5912-1 Σελ: 480 / Τιμή: 19,80 €
Ο Μένης Κουμανταρέας, ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς της δεύτερης μεταπολεμικής γενιάς της ελληνικής πεζογραφίας, υπογράφει ένα τολμηρό μυθιστόρημα για την απώλεια. Το τελευταίο –και για πολλούς προφητικό– βιβλίο του μιλά για την οδύνη της απουσίας, για το πέρασμα του χρόνου και το μοίρασμά του ανάμεσα σε ίσκιους και αναμνήσεις από μια περασμένη ζωή… Μια αφήγηση ανάμεσα στην παραίσθηση και στην άγρια πραγματικότητα. Μια περιπέτεια που οδηγεί στην αναζήτηση και απόκτηση ενός θησαυρού…
ΝΕΑΝΙΚΗ ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ 1954-1960
Συγγραφείς: Βασίλης Βασιλικός, Μένης Κουμανταρέας Επιμέλεια: Νιάρχος Θανάσης Θ. Εκδότης: Τόπος ISBN: 978-960-499-118-1 Σελ: 136 / Τιμή: 12,51 €
Ένα βιβλίο – συλλογή ντοκουμέντων, μέσα από ένα «επιστολικό αλισβερίσι» με φόντο τη βασανισμένη Ελλάδα της δεκαετίας του ’50. Η γραπτή επικοινωνία ανάμεσα στον Βασίλη Βασιλικό και στον Μένη Κουμανταρέα πιστοποιεί την «ακριβή ποιότητα της φιλίας τους» και αναδεικνύει το κριτικό βλέμμα με το οποίο αντιμετωπίζει ο ένας το έργο του άλλου, εκτός φυσικά από τις νεανικές τους ανησυχίες. Στη νεανική αλληλογραφία των δυο δημιουργικών πνευμάτων, στην αρχή της πορείας τους στα γράμματα, δεσπόζει το πάθος για δημιουργία…
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΤΑΞΗ
Συγγραφέας: Χένρι Κίσιντζερ Εκδότης: Λιβάνης ISBN: 978-960-14-2905-2 Σελίδες: 576 / Τιμή: 18,88 €
Στην «Παγκόσμια Τάξη» ο Χένρι Κίσιντζερ καταθέτει το απόσταγμα των σκέψεών του γύρω από την ιστορία, τη στρατηγική και την πολιτική διαχείριση των κρατών, αντλώντας από την πολύχρονη εμπειρία του ως πολιτικός με σημαντική δράση στη διεθνή σκηνή. Είναι σαν ο συγγραφέας να παρατηρεί τον πλανήτη μας από κάπου ψηλά, καταγράφοντας τις τιτάνιες μετακινήσεις των τεκτονικών πλακών της ιστορίας και τα κίνητρα των εθνών, ερμηνεύοντας τη στάση που τήρησαν κράτη και αυτοκρατορίες απέναντι στον υπόλοιπο κόσμο, από τη διαμόρφωση της Ευρώπης μέχρι την εποχή μας…
Η ΚΟΚΚΙΝΗ ΜΑΡΙΑ
Συγγραφέας :Κυριάκος Αθανασιάδης Εκδότης :Διόπτρα ISBN:978-960-364-823-9 Σελ: 192 / Τιμή : 10,98 €
Ένα βιβλίο γεμάτο παιδικά όνειρα και ενήλικους φόβους. Ή παιδικούς φόβους και ενήλικα όνειρα. Ένα αγόρι. Ένα κορίτσι, που ζωγραφίζει στο χιόνι. Ένας έρωτας που γεννιέται. Μια κοινωνία που κρύβεται. Ένα μαχαίρι που κόβει. Μια αγάπη πελώρια, που λάμπει. Η Κόκκινη Μαρία, σύμφωνα με τον συγγραφέα, είναι «μια μητρική φιγούρα, που στα μάτια των παιδιών έχει θεϊκές ικανότητες, που τα προστατεύει». Η Κόκκινη Μαρία είναι ένα βιβλίο για ενήλικες, παρόλο που οι ήρωές του είναι παιδιά. Η Κόκκινη Μαρία είναι ένα διαφορετικό παραμύθι για τα Χριστούγεννα…
άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Hot Doc#66, το Δεκέμβρη του 2014
Extra Hot άρθρο
Ένας για 10
Δημήτρης Καραντζάς
Με μία αξιοπρόσεκτη πορεία στο χώρο του θεάτρου τα τελευταία χρόνια, είναι ένας από τους πιο ενδιαφέροντες και τολμηρούς σκηνοθέτες της γενιάς του και ο νεότερος που έχει ανεβάσει έργο στην Επίδαυρο. Ανατριχιάζει με την ομοιομορφία που επιβάλλει ο φασισμός και αγαπάει τα ταξίδια στο Άμστερνταμ. Αυτό τον καιρό σκηνοθετεί το «Σλάντεκ», στο θέατρο Πόρτα, ένα έργο που σκιαγραφεί τη γέννηση του ναζισμού στην Ευρώπη την περίοδο του μεσοπολέμου, με κεντρικό ήρωα έναν νέο ο οποίος αποφασίζει να ενταχτεί στο «Μαύρο Στρατό».
1. Το «Σλάντεκ» είναι ένα πολιτικό έργο. Πώς το διαχειρίζεστε πάνω στη σκηνή;
Από την υπαρξιακή – οντολογική του πλευρά, που είναι η ρίζα των πραγμάτων και που μπορεί να εξηγήσει και να παραθέσει την αιτία όλων των πολιτικών θέσεων.
2. Ποια φράση του κειμένου είναι ακόμα χαραγμένη στο μυαλό σας;
«Είσαι μόνο ένα κομμάτι. Τα κομμάτια που σκέφτονται από μόνα τους είναι περιττά, δηλαδή βλαβερά και γι’ αυτό θα πρέπει να εκτελούνται. Κατανοητό;» – Ένας φρικιαστικός τρόπος σκέψης και η απόλυτη κατάργηση της ατομικότητας.
3. Υπάρχουν στο έργο ομοιότητες με τη Χρυσή Αυγή ως πολιτική και κοινωνική έκφραση;
Σίγουρα ένας θεατής θα το σκεφτεί. Αλλά δεν είναι μια παράσταση – καταγγελία για τη σημερινή άνοδο του φασισμού. Υπάρχει, αλλά δε μπορούμε να ξέρουμε πού θα καταλήξει και έτσι μου φαίνεται ανόητο να αγγίζει κανείς τόσο σύγχρονα και ευαίσθητα θέματα με σπασμωδικότητα.
4. Ο Σλάντεκ είναι θύμα ή θύτης;
Είναι και τα δύο. Και γι’ αυτό παλεύει με δύο εξίσου ισχυρούς πόλους. Και αυτοαναφλέγεται.
5. Υπάρχουν δικαιολογίες για αυτούς που έχουν παραπλανηθεί από το φασισμό σήμερα;
Υπάρχουν αιτίες. Κι αυτές είναι η ημιμάθεια, η αμορφωσιά, η έλλειψη πυρήνα και προσωπικότητας και η εθνικιστική προπαγάνδα. Στον καιρό της διάλυσης που ζούμε, αυτοί οι καταστροφείς του ανθρώπινου είδους, οι φασίστες, μπορούν δυστυχώς να βρουν εύκολα οπαδούς .
6. Θεωρείτε ότι αξίζει η συμμετοχή στις συλλογικές πολιτικές διαδικασίες;
Σαφώς. Αξίζει πάντα, με όποιες συνθήκες και με όποιο κόστος να παίρνεις θέση.
7. Ποια είναι τα αγαπημένα σας βιβλία;
Είναι πολλά. Αυτόματα μου έρχονται «Τα κύματα» της Β. Γουλφ και «Ο Τριστάνο πεθαίνει» του Α. Ταμπούκι.
8. Αγαπάτε την πόλη ή σας πνίγει η καθημερινότητα της;
Την αγαπάω από ανάμνηση. Με πνίγει, με αποβλακώνει και με κάνει να μένω με το στόμα ανοιχτό το κράτος της, οι αποφάσεις της, ο πολιτισμός της.
9. Πού θα θέλατε να ταξιδέψετε αύριο αν είχατε τη δυνατότητα;
Στο Άμστερνταμ.
10. Τα επόμενα σχέδιά σας;
«Φαέθων» του Δ. Δημητριάδη, στο θέατρο της Οδού Κυκλάδων Λ. Βογιατζής. Από τις 10 Φεβρουαρίου. Μια οικογενειακή τραγωδία με οικουμενικές διαστάσεις.
- 20 Μαΐου 2008 Η πρώτη μου πρεμιέρα. Στο θέατρο Αμόρε – που λάτρευα από μικρός.
- 6 Νοεμβρίου 2013 Η γέννηση του ανιψιού μου, Άγγελου.
- 29 Δεκεμβρίου 2013 Το ταξίδι μου στο Άμστερνταμ.
- 5 Ιουλίου 2014 Η «Ελένη» στην Επίδαυρο.
- 22 Ιουλίου 2014 «Ο κυκλισμός του τετραγώνου» στην Αβινιόν.
άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Hot Doc#66, το Δεκέμβρη του 2014
Extra Hot άρθρο
Ουδέν κρυπτόν υπό την… Google;
«Εάν έχετε κάτι να κρύψετε, ίσως δεν θα έπρεπε να το έχετε πράξει». Με αυτά τα λόγια ο Έρικ Σμιντ, πρώην διευθύνων σύμβουλος της Google και νυν εκτελεστικός πρόεδρος της Alphabet, της νέας μητρικής εταιρίας-«ομπρέλα» του ιντερνετικού κολοσσού, είχε σχολιάσει την κατοχύρωση του «Δικαιώματος στη Λήθη» από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο υπό ψήφιση νέος γενικός κανονισμός της ΕΕ για την προστασία των δεδομένων φέρει επιστήθιους φίλους αλλά και ορκισμένους εχθρούς. Πόσο εφικτό είναι κάποιος να «ξεχαστεί» στην ψηφιακή εποχή; Ποιος αποφασίζει για το εάν θα σβηστούν η όχι τα ψηφιακά ίχνη κάποιου; Τα επόμενα έτη ο «πόλεμος» μεταξύ του δικαιώματος στη λήθη και του δικαιώματος στη μνήμη θα ενταθεί. Οι ισορροπίες ανάμεσα στην προστασία των προσωπικών δεδομένων και της ελευθερίας της πληροφορίας και του Τύπου είναι λεπτές. Κανείς δεν είναι σε θέση να ξέρει τον νικητή, εάν και εφόσον βέβαια επικρατήσει κάποια από τις δυο μεριές…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 97 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ελπίδες και δικαιώματα στα λασπόνερα
Πόνος, αγωνία, απελπισία, αλλά και πείσμα. Περισσότεροι από 11.000 άνθρωποι, στην πλειονότητά τους γυναίκες και παιδιά, επιμένουν να ανέχονται στις λάσπες της Ειδομένης τη ζωή τους, και κοιτούν κατάματα την ελπίδα διατηρώντας την αξιοπρέπεια τους που δεν λερώθηκε από την ιδιοτέλεια της διεθνούς πολιτικής των συμφερόντων. Το Hot Doc βρέθηκε εκεί και κατέγραψε στιγμές της καθημερινότητάς τους…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 97 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
H SIEMENS, τα δώρα στον Κυριάκο και οι αποπληρωμές κατόπιν εορτής
Το σκάνδαλο της SIEMENS στην Ελλάδα δεν ήταν ένα οικονομικό σκάνδαλο με προϊόντα που πλήρωσε ακριβά η χώρα. Δεν ήταν ούτε ο χάρτης της διαπλοκής και της μίζας. Ήταν – και είναι – κάτι χειρότερο: Ο τρόπος που η απάτη, η δωροδοκία και η αθλιότητα γίνονται νόμοι, status και παράδειγμα. Ο τρόπος με τον οποίο το πολιτικό σύστημα υπηρετεί αλλότρια συμφέροντα και αν χρειαστεί τα αμνηστεύει κιόλας για να μην πιαστούν όλοι μαζί στη φάκα. Είναι επίσης η απόδειξη πως η Δικαιοσύνη, για μια ακόμη φορά, σαν φίδι δαγκώνει μόνο τους ξυπόλητους, αποφεύγοντας να στραφεί προς τα καλογυαλισμένα παπούτσια, με τα οποία κινείται η διαφθορά…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 97 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Λοιπόν, αριστερά
Η αλήθεια είναι ότι δεν πάμε καλά. Ελάχιστα πράγματα στο σημερινό κόσμο, στη σημερινή Ευρώπη, στη σημερινή Ελλάδα, εμπνέουν κάποιου είδους αισιοδοξία και ελπίδα. Το κύμα των προσφύγων, η γενικευμένη λιτότητα, η άνοδος μιας επιθετικής Aκροδεξιάς, η στροφή πολλών ευρωπαϊκών χωρών σε μια πολιτική ξενόφοβη και διασπαστική, δίνουν σήμερα τον τόνο. Και τίποτε, δυστυχώς, δεν δείχνει ότι αυτή η κατάσταση, μ’ αυτές τις μαύρες και γκρίζες παραμέτρους, μπορεί να αλλάξει γρήγορα. Ή εύκολα. Χρειάζεται να είσαι παθολογικά και αθεράπευτα αισιόδοξος για να διακρίνεις κάποιο φως στην άκρη του τούνελ, στο οποίο όλη η Ευρώπη –για να μιλήσουμε για τα πιο κοντινά μας– έχει μπει…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 97 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ο μικρόψυχος και ο φασίστας μέσα τους
Μιλάνε για τις λάσπες και τους ανθρώπους, για τους αριθμούς και τις στατιστικές, για τα σύνορα και τα συρματοπλέγματα, αλλά μέσα τους ζουν σε έναν καναπέ και κάνουν σχόλια πάνω στα σχόλια του Πρετεντέρη και της Τρέμη. Ξεσπαθώνουν με έναν ανθρωπισμό βγαλμένο από τις παλιές φωτογραφίες της παλαιοδεξιάς υποκριτικής φιλανθρωπίας. Ο Κυριάκος περπατά ανάμεσα στις λάσπες με το κουστούμι του και καταφέρνει να μην αγγίξει τα παπούτσια του ούτε ένας κόκκος λάσπης, από τους τόνους που πλακώνουν τους ανθρώπους και τις ψυχές τους. «Πεθαίνουν οι άνθρωποι», «τα παιδιά γεννιούνται στο κρύο», «οι σκηνές είναι γεμάτες νερό», τα πάντα διακρίνουν – για να καταλήξουν στο επιθυμητό: «η κυβέρνηση είναι ανίκανη»…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 97 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ένας για 10
Βασιλική Τρουφάκου
«Ακόμα και η απουσία κοινωνικού προβληματισμού δηλώνει κάτι ξεκάθαρα»
Αν κάτι μπορεί να πει κανείς με σιγουριά για τη Βασιλική Τρουφάκου, είναι ότι είναι μία ηθοποιός που δουλεύει σκληρά και δεν φοβάται να δοκιμάσει πολλά και διαφορετικά πράγματα. Την ίδια στιγμή, κρατάει τα μάτια της ανοιχτά σε όσα συμβαίνουν στην κοινωνία, θεωρεί ότι ο πολιτισμός δεν είναι πολυτέλεια και πιστεύει ότι ο κάθε ρόλος είναι μία μοναδική και ανεπανάληπτη εμπειρία…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 97 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Αλί-λέγγυος
Μπορεί Αλί ήρθε με τη πόδια από τη Πακιστάν πριν από 12 χρόνια, αλλά πιστεύει ακράδαντα ότι σύνορα τη Ευρώπη πρέπει κλείσουν. Τώρα πώς το κόλλησε αυτό το αρρώστια Αλί, σας τη διηγηθεί όλα: Μία πρωί τη 2004 που κρύωνε σε μία παγκάκι στο Ομόνοια, παρκάρει δίπλα της μία φορτηγό με γάλατα κακάο. Κατεβαίνει τη οδηγό και αφήνει το πόρτα ανοιχτό και τη κασετόφωνο στο διαπασών…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 97 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ο Στουρνάρας διόρισε σε επιτελική θέση κατηγορούμενο για το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο
Μείζον ηθικό ζήτημα εγείρει η απόφαση του διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος (ΤτΕ), Γιάννη Στουρνάρα, να τοποθετήσει σε επιτελική θέση στην ΤτΕ πρώην στέλεχος του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου στο οποίο έχουν ασκηθεί ποινικές διώξεις για την υπόθεση του ΤΤ. Μία απόφαση η οποία προκάλεσε αλγεινές εντυπώσεις στο εσωτερικό της ΤτΕ και η οποία αφήνει έκθετο τον διοικητή της, Γιάννη Στουρνάρα, καθώς η εμπλοκή με τη Δικαιοσύνη του συγκεκριμένου στελέχους της τραπεζικής αγοράς είναι γνωστή από το 2014…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 97 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Τα ισόβια του «Σουλτάνου» στην ελευθερία της έκφρασης
Στην καθημερινότητα ενός αντιπολιτευτικού δημοσιογράφου και κάποιου απλού χρήστη του διαδικτύου στην Τουρκία, υπάρχει μια εξαιρετικά επίφοβη πιθανότητα: Εάν χλευάσει δημοσίως τον πρόεδρο της χώρας, Ρεζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ή, ακόμη χειρότερα, δημοσιεύσει στοιχεία εναντίον του για υποθέσεις διαφθοράς, κατάχρησης εξουσίας και σκοτεινών συναλλαγών με τη Συρία του εμφυλίου πολέμου, τότε κινδυνεύει να βρεθεί αντιμέτωπος με κατηγορίες που μπορεί να τον οδηγήσουν ακόμη και σε φυλάκιση για το υπόλοιπο της ζωής του…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 97 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Κωστής Κορνέτης
«Ούτε ο πατριωτισμός των πρωτεργατών της χούντας ήταν δεδομένος ούτε τίμιοι και φτωχοί πέθαναν»
Στα «Παιδιά της Δικτατορίας» (Εκδόσεις Πόλις) –πρωτοκυκλοφόρησαν στην αγγλική γλώσσα το 2013–, ο ιστορικός ερευνητής στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος Conex-Marie Curie στο πανεπιστήμιο Carlos III της Μαδρίτης, Κωστής Κορνέτης, χαρτογραφεί την πορεία σύγκρουσης με κατεστημένες αντιλήψεις και αυταρχικές καθεστωτικές πραγματικότητες της γενιάς της «μακράς δεκαετίας», που ξεκινά το 1958 και ολοκληρώνεται το 1974. Μια καθοριστική επιστημονική συμβολή στη δράση μιας γενιάς που αποτέλεσε τον άγγελο αλλά και τον δαίμονα της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 97 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Francis Boyle
«Η Ελλάδα γίνεται το εξιλαστήριο θύμα της αμερικανικής πολιτικής, με τη σύμφωνη γνώμη της Ευρώπης»
Γνωστός παγκοσμίως ως ο δικηγόρος που οδήγησε τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ, Τζορτζ Μπους, τον Ντικ Τσένεϊ και άλλα πρώην υψηλόβαθμα στελέχη, σε διεθνή καταδίκη για εγκλήματα πολέμου, ο Φράνσις Μπόιλ συγκαταλέγεται στους πιο διακεκριμένους δικηγόρους Διεθνούς Δικαίου παγκοσμίως. Έχει εκπροσωπήσει την παλαιστινιακή Αρχή, τον Μουαμάρ Καντάφι και διάφορα κινήματα ανεξαρτησίας σε όλο τον κόσμο, είναι συγγραφέας 13 βιβλίων και καθηγητής Διεθνούς Δικαίου στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόις. Μίλησε στο Hot Doc για την καταδίκη του Μπους, για τις επερχόμενες προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ, το προσφυγικό ζήτημα αλλά και για την Ελλάδα και τις μνημονιακές συμβάσεις…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 97 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
«ΕΜΕΙΣ»
Μια ιστορία Έρωτα και Επανάστασης
Ένα κράτος – το μοναδικό του πλανήτη, που ζει πίσω από την ασφάλεια των τειχών του, αφήνοντας απέξω τον πρωτόγονο απολίτιστο κόσμο· ένα κράτος, που ανταλλάσσει την ελευθερία με την ασφάλεια. Αυτός είναι ο κόσμος που πλάθει το 1927 ο Γιεβγκιένι Ζαμιάτιν στο «Εμείς», υπογράφοντας το πρώτο από τα μυθιστορήματα κοινωνικής φαντασίας που σημάδεψαν τον 20ό αιώνα. Είναι το βιβλίο που πάνω του βασίστηκε ο Όργουελ και έφτιαξε το «1984», και μολονότι μας χωρίζει ένας αιώνας από την εποχή που γράφτηκε, φαντάζει σήμερα τραγικά επίκαιρο…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 97 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Τα αίτια του εθνικού διχασμού
Τα γεγονότα είναι λίγο-πολύ γνωστά. Ο 29χρονος Κωνσταντίνος έχασε τον πόλεμο του 1897 από τους Οθωμανούς. Η κρίση σοβούσε για πάνω από μια δεκαετία, μέχρι που το 1909 ο Στρατιωτικός Σύνδεσμος έκανε το κίνημα στου Γουδή. Κάλεσε τον κρητικό επαναστάτη Ελευθέριο Βενιζέλο να ηγηθεί της χώρας. Ο Βενιζέλος ικανοποίησε το αίτημα του Συνδέσμου να περιοριστεί ο επεμβατισμός του Παλατιού στο στράτευμα…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 97 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Αιγαίο, κραυγές και ψίθυροι
Εκείνο που θα βαρύνει περισσότερο στις αποφάσεις που θα ληφθούν στη Σύνοδο Κορυφής για το προσφυγικό/μεταναστευτικό και τη συμφωνία με την Τουρκία είναι οι πολιτικές εξελίξεις στο εσωτερικό της Ευρώπης, και κυρίως η κοινή γνώμη. Οι πολιτικές εξελίξεις δεν είναι ευνοϊκές για την Τουρκία, όσο για την κοινή γνώμη, αν κρίνουμε από τις συζητήσεις που γίνονται κάθε βράδυ στα ξένα κανάλια, είναι κατάφορα αρνητική. Οι διπλωματικοί εκβιασμοί και ο ρόλος της στην διοχέτευση των προσφυγικών ροών προς την Ευρώπη μέσω Ελλάδας έχουν πλήρως κατανοηθεί από τους ευρωπαίους πολίτες, οι οποίοι έχουν μάλιστα εξοργιστεί…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 97 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Έλφη Κιλλαχίδου-Lefeuvre
«Δεν υπάρχει ζωή που να μην αξίζει να την διηγηθεί κανείς»
Βιβλιοπροτάσεις
«Χωρίς την ψυχανάλυση δεν θα είχα το θάρρος του λόγου και της δημοσίευσης, έστω και κάπως όψιμα», εξομολογείται στο Hot Doc η Έλφη Κιλλαχίδου-Lefeuvre, ψυχίατρος-ψυχαναλύτρια, που ζει στο Παρίσι με αρκετά aller-retour στην Ελλάδα. Η συγγραφέας γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, σπούδασε Ιατρική στην Αθήνα και εν συνεχεία Ψυχιατρική και Παιδοψυχιατρική στο Παρίσι, όπου και εργάζεται. Μας μιλά για τη σύγχρονη Πόλη του Φωτός, το χρόνο και τις σχέσεις με τους Άλλους…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 97 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Οι ολιγάρχες των ΜΜΕ και η Ψωροκώσταινα
Πάμε κατευθείαν στο ψητό! Το πρώτο συμπέρασμα της crème de la crème των συνωμοσιολόγων ήταν ότι η πλειοψηφία των ιδιοκτητών των συμβατικών ελληνικών ΜΜΕ φουσκώνουν σαν τα παγόνια όταν τους αποκαλούν «ολιγάρχες». Δηλαδή ζάμπλουτους, κυρίαρχους διαμορφωτές της κοινής γνώμης. Και φουσκώνουν σαν τα παγόνια γιατί το εκλαμβάνουν ως τίτλο τιμής, ως την απόλυτη επιβράβευση της δράσης τους…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 97 (B' Μάρτιος 2016)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Εκτεθειμένη στον καρκίνο η Ευρώπη για χάρη της Monsanto;
Τεράστιο ζήτημα προκύπτει για τη δημόσια υγεία στην Ευρωπαϊκή Ένωση από την έκθεση της Ευρωπαϊκής Αρχής Ασφάλειας Τροφίμων, που κατατάσσει την ουσία glyphosate στις μη καρκινογόνες, παρά το γεγονός πως μια σειρά από έγκριτους οργανισμούς, με πρώτο τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, υποστηρίζουν το αντίθετο. Παράλληλα, στις ΗΠΑ, πολίτες έχουν κάνει μηνύσεις για καρκινογενέσεις, που σχετίζονται με το glyphosate. Με ανακοίνωσή της, η ελληνική αντιπροσωπεία της Greenpeace ερμηνεύει τη στάση αυτή της Ευρωπαϊκής Αρχής ως συγκάλυψη του «γίγαντα» της Monsanto, καθώς το glyphosate είναι ενεργό συστατικό της σειράς ζιζανιοκτόνων Roundup, που φέρνει στην εν λόγω πολυεθνική πωλήσεις δισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως. Κι όλα αυτά, ενώ οι διαπραγματεύσεις της ΕΕ με τις ΗΠΑ για τη μυστηριώδη Διατλαντική Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου (TTIP) μπαίνει στην τελική ευθεία…
Το glyphosate είναι ένα ενεργό συστατικό, που αποτελεί βάση για ζιζανιοκτόνα. Ανακαλύφθηκε από τον χημικό της Monsanto, Τζον Ε. Φραντζ, το 1970, με την εταιρία να το φέρνει στην αγορά την ίδια κιόλας χρονιά υπό την εμπορική ονομασία Roundup. Η τελευταία σχετική πατέντα της Monsanto έληξε στις ΗΠΑ το 2000. Το glyphosate είναι η πρώτη σε χρήση ζιζανιοκτόνος ουσία ανά τον κόσμο και το Roundup η πλέον εμπορική σειρά τέτοιων προϊόντων.
Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος της συγκεκριμένης αγοράς κι άρα των συμφερόντων που διακυβεύονται, περιβαλλοντικές οργανώσεις[1] έχουν υπολογίσει πως το 2011 χρησιμοποιήθηκαν παγκοσμίως 650.000 τόνοι προϊόντων με βάση το glyphosate και οι πωλήσεις τους το 2010 κινήθηκαν κοντά στα 6,5 δισ. δολάρια. Όπως φαίνεται στην ετήσια αναφορά της Monsanto προς τους μετόχους της, για το έτος 2014, η σειρά Roundup είναι η ναυαρχίδα του ενός από τους δύο κλάδους της δραστηριότητάς της, αυτού της «αγροτικής παραγωγικότητας» όπως τον ονομάζουν. Το 2014, η Monsanto κατέγραψε αύξηση πωλήσεων 7% σε σχέση με το 2013, που μεταφράζεται σε κάτι λιγότερο από 1 δισ. δολάρια. Γίνεται λοιπόν σαφές τι έχει να χάσει η συγκεκριμένη εταιρία αν απαγορευθεί η χρήση του glyphosate στη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου, την ΕΕ.
Όσον αφορά στην ασφάλεια, για πάρα πολλά χρόνια το glyphosate θεωρούνταν ασφαλές, παρά τη γενική παραδοχή πως μικροποσότητες φτάνουν στις τροφές του ανθρώπου. Τα τελευταία μόνο χρόνια έχουν διατυπωθεί σοβαρές επιφυλάξεις και καταγγελίες από επιστήμονες, περιβαλλοντικές οργανώσεις αλλά και πολίτες, βάζοντας μπελάδες στις εταιρίες της συγκεκριμένης αγοράς, με πρώτη και καλύτερη τη Monsanto.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση κι η χώρα μας επιτρέπουν την κυκλοφορία και τη χρήση προϊόντων που έχουν ως βάση το εν λόγω συστατικό, με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να είναι υπεύθυνη για την κατά καιρούς ανανέωση της έγκρισης. Ως συμβουλευτικό όργανο, η Κομισιόν έχει την Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφάλειας Τροφίμων (EFSA), ένα επιστημονικό όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο οποίο συμμετέχουν επιστήμονες από όλα τα κράτη-μέλη. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή λαμβάνει υπόψη τις εισηγήσεις-εκθέσεις της EFSA για να δώσει ή να ανανεώσει εγκρίσεις σε συγκεκριμένες ουσίες. Στη συνέχεια, τα κράτη-μέλη έχουν τη δυνατότητα να μετατρέψουν σε νόμους ή να απορρίψουν τις σχετικές αποφάσεις της Κομισιόν.
Η έκθεση της EFSA, που βρίσκει το glyphosate μη καρκινογόνο
Στις 12 Νοεμβρίου 2015 η EFSA εξέδωσε έκθεση με την οποία κατατάσσει το glyphosate στις μη καρκινογόνες ουσίες, με την εξής διατύπωση:
«Η ειδική ομάδα ερευνητών κατέληξε πως το glyphosate είναι απίθανο να είναι γενοτοξικό (βλάβη στο DNA) ή να θέσει ανθρώπους σε κίνδυνο για καρκίνο. Το glyphosate δεν προτείνεται να ταξινομηθεί ως καρκινογόνο στο κανονιστικό πλαίσιο της ΕΕ για την ταξινόμηση, την ετικετοποίηση και τη συσκευασία χημικών ουσιών».
Η EFSA προβάλλει ως κίνηση για την προστασία της υγείας των ευρωπαίων πολιτών την εισαγωγή της «οξείας δόσης αναφοράς». Πρόκειται για ένα νέο τρόπο υπολογισμού της μικροποσότητας που θεωρείται αβλαβής-νόμιμη σε έναν άνθρωπο ανάλογα με το βάρος του, σε ένα πολύ συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Συγκεκριμένα, οι επιστήμονες της EFSA θεωρούν πως ένα άτομο 80 κιλών μπορεί να καταναλώνει με ασφάλεια μικροποσότητα 40 μιλιγκράμ (mg) glyphosate την ημέρα, για το υπόλοιπο της ζωής του.
Υποστηρίζοντας την εισήγηση, ο επικεφαλής της EFSA για τα φυτοφάρμακα, Χοσέ Ταραζόνα, δήλωσε: «Ήταν μια εξαντλητική διαδικασία, μία εμπεριστατωμένη εκτίμηση, που έλαβε υπόψη μία πληθώρα νέων ερευνών και δεδομένων. Εισάγοντας την “οξεία δόση αναφοράς”, ενισχύουμε ακόμη περισσότερο τον τρόπο που δυνητικοί κίνδυνοι από το glyphosate θα εκτιμώνται στο μέλλον. Όσον αφορά στον καρκίνο, είναι απίθανο η ουσία αυτή να είναι καρκινογόνος».
Την έκθεση καλωσόρισε, όπως ήταν αναμενόμενο, η Glyphosate Task Force, το λόμπι δηλαδή των εταιριών που εμπορεύονται προϊόντα που περιέχουν την ουσία, με τη Monsanto να έχει προφανώς κυρίαρχο ρόλο. «Επιβεβαιώνει τις προηγούμενες αξιολογήσεις του glyphosate από κανονιστικές αρχές ανά τον κόσμο, που έχουν διαδοχικά καταλήξει ότι η εφαρμογή του glyphosate δεν θέτει κανέναν απαράδεκτο κίνδυνο», δήλωσε ο Ρίτσαρντ Γκαρνέτ, επικεφαλής της εν λόγω Task Force.
Στην έκθεση αναφέρεται επίσης πως η EFSA συνεκτίμησε, κατόπιν αιτήματος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, την αναφορά της Διεθνούς Υπηρεσίας για την Έρευνα του Καρκίνου (IARC), η οποία λειτουργεί υπό την αιγίδα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), η οποία αναφορά κατέληξε σε αντίθετο πόρισμα. Η EFSA δικαιολογεί τη διαφοροποίησή της από την IARC υποστηρίζοντας πως συμβουλεύτηκε ορισμένες έρευνες που δεν συμβουλεύτηκε η IARC. Ποιες είναι αυτές οι έρευνες, που οδήγησαν τις δύο επιστημονικές αρχές σε διαφορετικά πορίσματα;
Συγκάλυψη της Monsanto από την EFSA καταγγέλλει η Greenpeace
Άμεση ήταν η αντίδραση της Greenpeace στη δημοσιοποίηση της έκθεσης της EFSA, κάνοντας λόγο για «συγκάλυψη» του κολοσσού των αγρο-χημικών προϊόντων από την επιστημονική αυτή αρχή. «Η EFSA πηγαίνει κόντρα στην πλέον θεσμική υπηρεσία για τον καρκίνο παγκοσμίως», δήλωσε η Φραζίσκα Άχτερμπεργκ, διευθύντρια του ευρωπαϊκού τμήματος της ΕΕ για τα τρόφιμα, αναφερόμενη στην IARC.
Η περιβαλλοντική οργάνωση κατηγορεί ευθέως την EFSA ότι βάσισε την έκθεσή της σε αδημοσίευτες μελέτες, που πραγματοποιήθηκαν κατά παραγγελία της Monsanto. «Οι εγγυήσεις «ασφάλειας» της EFSA δεν είναι καθόλου ασφαλείς για την υγεία αγροτών, καταναλωτών και περιβάλλοντος. Κάθε ανεξάρτητη και μη χρηματοδοτημένη έρευνα από την Monsanto έχει δείξει ότι το Roundup είναι επικίνδυνο για το περιβάλλον και την υγεία μας. Θα πρέπει να επιλέξουμε: βιώσιμη γεωργία για το κοινό μας καλό ή μεταλλαγμένα και επικίνδυνα φυτοφάρμακα για το κέρδος της Monsanto», τονίζει η Έλενα Δανάλη, υπεύθυνη της εκστρατείας της Greenpeace στην Ελλάδα για τη βιώσιμη γεωργία.
Πρόκειται αναμφίβολα για πολύ σοβαρή καταγγελία, που, αν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, σημαίνει πως οι επιστήμονες της EFSA, μεταξύ αυτών και Έλληνες, συντάσσουν εκθέσεις υπέρ μιας εταιρίας-κολοσσού σε βάρος της υγείας των ευρωπαίων πολιτών, την οποία υποτίθεται ότι υπηρετούν.
Το ελληνικό τμήμα της Greenpeace παρέχει συνεχή ενημέρωση στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης για τη συλλογή υπογραφών εναντίον του glyphosate και έχει καλέσει δημόσια τον υπουργό Βαγγέλη Αποστόλου να απαγορεύσει τη συγκεκριμένη ουσία στην Ελλάδα, τουλάχιστον μέχρι την επαναξιολόγηση του από την Κομισιόν, και να αναλάβει τις απαραίτητες πρωτοβουλίες ώστε να επεκταθεί η απαγόρευση του glyphosate σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Τι απαντά το υπουργείο
Το Hot Doc επικοινώνησε με το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, που είναι αρμόδιο για τις πιθανόν καρκινογόνες ουσίες. «Ακολουθούμε την πολιτική της ΕΕ. Εφόσον δεν έχει απαγορευθεί το συγκεκριμένο συστατικό στην ΕΕ, δεν απαγορεύεται και στην Ελλάδα», είπε επίσημα συνεργάτης του υπουργού Βαγγέλη Αποστόλου. «Αυτά τα θέματα συζητούνται, είναι σε εξέλιξη. Αν αλλάξει κάτι στην ΕΕ, προφανώς θα εφαρμοσθεί κι εδώ», συμπλήρωσε.
Τι αναφέρει η έκθεση της IARC, υπό την αιγίδα του ΠΟΥ
Όπως έχει αναφερθεί ήδη, η έκθεση της EFSA έρχεται σε αντίθεση με αυτήν της Διεθνούς Υπηρεσίας για την Έρευνα του Καρκίνου (IARC) που λειτουργεί στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ). Στην αντίστοιχη λοιπόν έκθεση, που δημοσιεύτηκε τον περασμένο Μάρτιο, οι επιστήμονες αυτοί υποστηρίζουν πως το glyphosate είναι πιθανώς καρκινογόνο για τον άνθρωπο, προκαλώντας μάλιστα βλάβες στο DNA και τα χρωμοσώματα των ανθρώπινων κυττάρων.
Το πόρισμά τους στηρίζεται σε μια σειρά από έρευνες, που κατονομάζονται στην έκθεση. Αξίζει να σημειωθεί πως η EFSA δικαιολόγησε το διαφορετικό της πόρισμα όχι αμφισβητώντας την προέλευση των ερευνών πάνω στις οποίες στηρίχθηκε η IARC αλλά στην ύπαρξη ερευνών που δεν έλαβε υπόψη η εν λόγω διεθνής υπηρεσία, τις οποίες έρευνες ωστόσο δεν κατονομάζει. Προς το παρόν, λοιπόν, δεν γνωρίζουμε ποιος χρηματοδότησε τις έρευνες που οδήγησαν την EFSA να χαρακτηρίσει το glyphosate μη καρκινογόνο. Σύμφωνα πάντως με την Greenpeace, ο χρηματοδότης είναι η Monsanto.
Μηνύσεις στις ΗΠΑ για καρκινογενέσεις εξαιτίας του Roundup
Όπως έγραψε στην ιστοσελίδα του το Reuters[2], δικηγορικές εταιρίες ανά τις ΗΠΑ, που εκπροσωπούν ενάγοντες κατά της Monsanto, υποστηρίζουν πως το ζιζανιοκτόνο Roundup έχει προκαλέσει καρκίνο σε εργάτες γης κι άλλα άτομα που εκτέθηκαν στη συγκεκριμένη σειρά προϊόντων.
Μηνύσεις στη Νέα Υόρκη και την Καλιφόρνια κατηγορούν τη Monsanto πως γνώριζε από καιρό ότι το glyphosate, ως βασικό συστατικό του Roundup, ήταν επιβλαβές για την ανθρώπινη υγεία. Η Monsanto «έκανε μία εκτενή εκστρατεία παραπληροφόρησης, για να πείσει κυβερνητικές υπηρεσίες, αγρότες και γενικά τον πληθυσμό πως το Roundup ήταν ασφαλές», αναφέρεται στη μήνυση.
«Μπορούμε να αποδείξουμε πως η Monsanto γνώριζε σχετικά με τους κινδύνους του glyphosate», είπε ο Μάικλ ΜακΝτίβιτ, του οποίου το δικηγορικό γραφείο με έδρα το Κολοράντο, σύμφωνα με το δημοσίευμα, έχει συνενώσει 50 διαφορετικές υποθέσεις.
Τι απαντά η Monsanto και γιατί ο λομπίστας της δεν ήπιε… Roundup
Οι εκπρόσωποι της Monsantο αρνούνται πεισματικά πως το glyphosate και κατ’ επέκταση το Roundup μπορούν να προκαλέσουν καρκίνο στον άνθρωπο. Στη σχετική με την ασφάλεια του εν λόγω συστατικού καταχώρηση στην ιστοσελίδα της, η εταιρία αναφέρει τα εξής:
«Ζιζανιοκτόνα, που βασίζονται στο glyphosate, υποστηρίζονται από μία από τις πληρέστερες παγκοσμίως βάσεις δεδομένων όσον αφορά την ανθρώπινη υγεία, την ασφάλεια και το περιβάλλον, που συντάχθηκαν ποτέ για φυτοφαρμακευτικό προϊόν. Αναλυτικές τοξικολογικές έρευνες, που επαναλαμβάνονται τα τελευταία 40 χρόνια, έχουν δείξει πως το glyphosate δεν θέτει κανέναν παράλογο κίνδυνο στους ανθρώπους, το περιβάλλον ή τα κατοικίδια ζώα, εφόσον χρησιμοποιείται όπως υποδεικνύεται στην ετικέτα».
Πόσο πιστεύουν άραγε οι ίδιοι οι άνθρωποι της Monsanto αυτή την ανακοίνωση; Χαρακτηριστικό είναι το απόσπασμα ενός ντοκιμαντέρ του γαλλικού Canal +, όπου ένας λομπίστας της Monsanto έχει κληθεί να μιλήσει στην κάμερα για μια νέα τεχνολογία γενετικά μεταλλαγμένου ρυζιού. Ο γάλλος δημοσιογράφος φέρνει την κουβέντα στο glyphosate και σε πρώτο στάδιο ο λομπίστας λέει πως «μπορείς να πιεις ένα ολόκληρο ποτήρι και δεν θα σε βλάψει». Τότε ο δημοσιογράφος του προσφέρει να πιει όντως ένα ποτήρι κι ο λομπίστας σε πανικό απαντάει «Δεν είμαι ηλίθιος!» και διακόπτει τη συνέντευξη ενώ γνωρίζει ότι καταγράφεται και θα εκτεθεί. Το συγκεκριμένο απόσπασμα[3] έχει πάνω από ένα εκατομμύριο θεάσεις στο YouTube.
Η απάντηση της Κομισιόν στο Hot Doc
Το Hot Doc έκρινε απαραίτητο να επικοινωνήσει με το αρμόδιο για την Υγεία και την Ασφάλεια των Τροφίμων τμήμα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, προκειμένου να εξακριβώσει πώς οι Βρυξέλλες σκοπεύουν να χειριστούν την έκθεση της EFSA. Αν την υιοθετήσουν, οι πολίτες της ΕΕ, των οποίων τα κράτη θα μετατρέψουν την εισήγηση της Κομισιόν σε νόμο, θα διατρέχουν σοβαρό κίνδυνο να πάθουν καρκίνο, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.
Στο σχετικό μήνυμα ηλεκτρονικής αλληλογραφίας προς την Κομισιόν, συμπεριλάβαμε την έκθεση της IARC (ΠΟΥ) που χαρακτηρίζει το glyphosate «πιθανώς καρκινογόνο» καθώς και τις μηνύσεις των αμερικανών πολιτών κατά της Monsanto για το Roundup.
Από το γραφείο Τύπου του αρμόδιου επιτρόπου Βιτένις Αντριουκάιτις μας απάντησαν πως η Επιτροπή θα λάβει υπόψη την έκθεση της EFSA στο πλαίσιο της επαναξιολόγησής του glyphosate προκειμένου το εν λόγω ενεργό συστατικό να λάβει ανανέωση της έγκρισής του. Όπως μας ενημέρωσαν, η Επιτροπή πρέπει να αποφανθεί για την ανανέωση της έγκρισης μέχρι τον Ιούνιο του 2016. Όσο για την έκθεση του ΠΟΥ και τις μηνύσεις των αμερικανών πολιτών, ούτε λέξη.
Monsanto: Η εταιρία που θέλει να ελέγξει την παγκόσμια παραγωγή τροφίμων
Η Monsanto δεν είναι μία ακόμη πολυεθνική. Δεν είναι καν μία ακόμη πολυεθνική που μέσα από το λόμπινγκ προσπαθεί να επηρεάσει αποφάσεις κυβερνήσεων και νομοθετήματα κοινοβουλίων. Είναι η πολυεθνική που προσπαθεί να αλλάξει τον τρόπο που η ανθρωπότητα εδώ και χιλιετίες αντιλαμβάνεται την παραγωγή τροφίμων στον πρωτογενή τομέα.
Ιδρύθηκε το 1901, στις ΗΠΑ, από τον Τζον Φράνσις Κουίνι, κι αρχικά παρήγαγε σακχαρίνες. Στη συνέχεια, επεκτάθηκε σε βιομηχανικά χημικά προϊόντα και τη δεκαετία του ’40 ήταν ένας μεγάλος παραγωγός πλαστικών ειδών. Μεταπολεμικά, προχώρησε στην παραγωγή μιας σειράς χημικών προϊόντων, μεταξύ αυτών το γνωστό DDT Agent Orange, το ισχυρό χημικό με το οποίο ο αμερικανικός στρατός αποψίλωνε ολόκληρα δάση στο Βιετνάμ κατά τη διάρκεια του πολέμου.
Τη δεκαετία του ’80 η Monsanto γίνεται από τις εταιρίες-πρωτοπόρους στην εφαρμογή γενετικών τεχνολογιών στην αγροτική παραγωγή. Αν και παραμένει μεγάλη παραγωγός χημικών προϊόντων μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’90, από το 1997 στρέφεται αποκλειστικά στην αγροτική παραγωγή, οργανώνοντας τη δραστηριότητά της σε δύο άξονες: τα γενετικά μεταλλαγμένα τρόφιμα και τα χημικά προϊόντα, όπως το Roundup. Με τον παγκόσμιο πληθυσμό να αυξάνεται μεταπολεμικά με τρομερά γρήγορους ρυθμούς και τα αναξιοποίητα εδάφη να λιγοστεύουν σε συνθήκες απελευθέρωσης της οικονομικής δραστηριότητας παγκοσμίως, η Monsanto θεώρησε πως μακροπρόθεσμα, η αγροτική παραγωγή θα της έφερνε πολύ περισσότερα κέρδη από τα πλαστικά.
Στο ειδικό δημοσίευμα του Hot Doc για τη Monsanto (τεύχος 16), είχαμε αναφερθεί στα τεράστια ποσά που η εταιρία ξοδεύει κάθε χρόνο για να διαφημίζει τα προϊόντα της και να επηρεάζει τους ανά τον πλανήτη κρατικούς λειτουργούς, που λαμβάνουν κρίσιμες για εκείνη αποφάσεις. Στο συγκεκριμένο δημοσίευμα, είχαμε εξηγήσει επίσης με ποιο τρόπο η εταιρία προσπαθεί να ελέγξει όλα τα στάδια παραγωγής, αναγκάζοντας τους παραγωγούς, αγρότες και κτηνοτρόφους, να αγοράζουν από ένα σημείο και μετά σπόρους και ζωοτροφές αποκλειστικά από αυτή. Και αποκλειστικά μεταλλαγμένα.
Το λόμπινγκ της Monsanto στην Ευρώπη
Η Ευρωπαϊκή Ένωση θεωρείται παγκοσμίως η λιγότερη φιλική προς τα γενετικά μεταλλαγμένα τρόφιμα αγορά, αφού τα κράτη-μέλη διατηρούν αρκετά αυστηρά νομοθετικά πλαίσια, που στηρίζουν την παραγωγή αγροτικών προϊόντων υψηλής ποιότητας, βασισμένη σε σχετικά συμβατικές μεθόδους. Πρόκειται ωστόσο για τη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο, ως ενιαία οικονομική οντότητα, κι άρα η αυστηρότητα αυτή αποτελεί εμπόδιο στην προσπάθεια παγκόσμιας εξάπλωσης των μεταλλαγμένων, που κάνουν εταιρίες όπως η Monsanto.
Το Γενάρη του 2011, ο βρετανικός Guardian δημοσίευσε έγγραφα, που είχε φέρει στο φως το Wikileaks και έδειχναν πως αμερικανοί διπλωμάτες σε συνεργασία με ισπανούς πολιτικούς ασκούσαν ισχυρότατες πιέσεις στα υπόλοιπα κράτη της ΕΕ για λογαριασμό της Monsanto προκειμένου να κάνουν τα νομοθετικά τους πλαίσια πιο φιλικά προς τα μεταλλαγμένα τρόφιμα. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση, όπου, στα τέλη του 2007, όταν η Γαλλία σχεδίαζε να απαγορεύσει τον καρπό MON810 της Monsanto, ο αμερικανός πρέσβης στο Παρίσι, Κρεγκ Ρόμπερτς Στάπλετον, ζήτησε από την Ουάσινγκτον να εφαρμόσει «μία στοχευμένη λίστα αντιποίνων» εναντίον της ΕΕ.
[1] Τα στοιχεία είναι του Friends of The Earth Europe, πανευρωπαϊκού δικτύου περιβαλλοντικών οργανώσεων.
[2] http://www.reuters.com/article/2015/03/20/us-monsanto-roundup-cancer-idUSKBN0MG2NY20150320#FpW4tJyAEq6Cl4UD.97, τελευταία ανάγνωση 18/11/2015
[3] https://www.youtube.com/watch?v=ovKw6YjqSfM
άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Hot Doc#91, το Δεκέμβρη του 2015
Extra Hot άρθρο
Γιώργος Σερβετάς
Η αδράνειά μας θα είναι ιστορικά ασυγχώρητη
Στην αλυσίδα των πρόσφατων πετυχηµένων ελληνικών ταινιών έρχεται να προστεθεί άλλη µία. Ο Γιώργος Σερβετάς µε την ταινία «Να κάθεσαι και να κοιτάς», που προβλήθηκε στο Panorama του φεστιβάλ Βερολίνου και κυκλοφορεί στις ελληνικές αίθουσες από την 1η Μαΐου, καταπιάνεται µε άλλη µια ανθρώπινη περιπέτεια βγαλµένη από την Ελλάδα της κρίσης και του σκεπτικισµού για την επόµενη µέρα. Μια κουβέντα µαζί του αποσαφηνίζει τα πράγµατα…
Ποια η σχέση της ηρωίδας του φιλμ, της Αντιγόνης, με τη σημερινή κρίση;
Η Αντιγόνη της ταινίας ανήκει ηλικιακά σε μια γενιά που μεγάλωσε στην πιο ευημερούσα Ελλάδα που υπήρξε, είχε την εμπειρία της ευημερίας πριν γνωρίσει την απειλή της φτώχειας και την αναγκαστική προσγείωση των φιλοδοξιών της.
Η αίσθηση μιας εξαθλιωμένης και παρακμιακής επαρχίας απλώνεται σε όλο το φιλμ.
Η δράση της ταινίας εκτυλίσσεται στην επαρχία, επειδή εκεί υπάρχει η δυνατότητα να έχεις ένα διάφανο πλέγμα σχέσεων εξουσίας. Η Αντιγόνη της ταινίας έχει στο κοντινό περιβάλλον της τον λούμπεναστό Νώντα. Οι λούμπεν καταβολές των αστών είναι κάτι κρυμμένο στην Αθήνα. Ο χώρος και ο τρόπος ου φτιάχνονται τα λεφτά δεν είναι ορατός από τους χώρους της συναναστροφής και της κατανάλωσης.
Ο τίτλος του φιλμ πού αναφέρεται;
Οι κοινωνίες, όπως και η φύση, αγαπούν να κάνουν οικονομία. Στην πραγματικότητα, το να αναλάβει κανείς δράση έχει πάντα το κόστος του. Όλοι οι άνθρωποι θα ήθελαν να έχουν την πολυτέλεια να κάθονται και να κοιτούν. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι μερικές φορές το κόστος της ιδιώτευσης καταλήγει να είναι μεγαλύτερο από το κόστος της δράσης. Η ελληνική κοινωνία δεν έχει πια το περιθώριο να μείνει αμέτοχη. Το μέλλον που σχεδιάζουν για μας είναι τόσο ζοφερό, που ενδεχόμενη αδράνειά μας θα είναι ιστορικά ασυγχώρητη.
Το νέο ελληνικό σινεμά διαπρέπει στα διεθνή φεστιβάλ, αλλά συναντάει την αδιαφορία του έλληνα θεατή.
Ένας έλληνας σεναριογράφος στο mfi μου είχε πει κάτι που το βρίσκω γενικά εύστοχο, ότι καμιά κοινωνία δεν αγκαλιάζει μια ταινία που της επιτίθεται. Νομίζω ότι στο μεγαλύτερο μέρος της η ελληνική παραγωγή των τελευταίων χρόνων που βγαίνει στα διεθνή φεστιβάλ απηχεί μια πολιτική στάση που ενοχοποιεί συνολικά την ελληνική κοινωνία. Δεν θα είχα κανένα πρόβλημα με αυτό πριν από μερικά χρόνια. Στα χρόνια της πασοκικής ευημερίας υπήρχε μια γενικευμένη συνενοχή και η σιωπή της κοινωνικής πλειοψηφίας. Ωστόσο, δεν νομίζω ότι είναι η πιο εύστοχη τοποθέτηση για την Ελλάδα και την Ευρώπη της κρίσης. Δεν νομίζω ότι είναι εντάξει να κουνάει κανείς το δάχτυλο, όταν η ελληνική κοινωνία έχει αναδείξει πια διαχωριστικές γραμμές και όλοι είμαστε υποχρεωμένοι να πάρουμε θέση. Βρίσκω ότι είναι πολιτικά απαράδεκτη μια ρητορική αυτοενοχοποίησης στην Ελλάδα σήμερα. Μπορεί φεστιβαλικά να αποδίδει, αλλά ότι ήταν δόκιμο στην Αυστρία του 2000 δεν είναι απαραίτητα έγκυρο στην Ελλάδα του 2014.
Οι «φασίστες του μέλλοντος», όπως ακούγεται στην ταινία, έρχονται από τα όχι και τόσο μακρινά 80s. Παντόφλες, χοντρές κοιλιές, τζιπ, πούρα και σκυλάδικα. Ποιες είναι οι κοινωνικοπολιτικές συνθήκες που τους δημιουργούν;
Στο «Τενεκεδένιο ταμπούρλο» ο Γκύντερ Γκρας έχει ένα ποιηματάκι που το βάζει στα χείλη του λόχου προπαγάνδας. Δεν το θυμάμαι ακριβώς, αλλά λίγο πολύ μίλαγε για τη μικροαστική θαλπωρή που έθρεψε τους ναζί και για τη μικροαστική θαλπωρή που θα ακολουθούσε τον πόλεμο. Η κοινωνική βάση του φασισμού στα μικροαστικά στρώματα ήταν πάντα εδώ και οι απόγονοι των συνεργατών των ναζί δεν έφυγαν ποτέ από το πολιτικό προσκήνιο. Η στήριξη που οι νεοναζί είχαν από μέινστριμ ΜΜΕ, ή από πολιτικούς του λεγόμενου κέντρου, δείχνει ότι οι οικονομικές ελίτ και οι κρατικοί θεσμοί έκριναν ότι είναι η ώρα να βγάλουν το σκιάχτρο από την ντουλάπα. Οι σκληρές οικονομικές πολιτικές που εφαρμόζονται σε όλη την Ευρώπη χρειάζονται και την ανάλογη καταστολή των κοινωνικών αντιστάσεων.
Συμφωνείτε με αυτούς που λένε ότι η κρίση είναι ευκαιρία για να αναπτυχτούν δημιουργικές ιδέες και δράσεις;
Βέβαια. Υπάρχουν πάντα κοράκια και παράσιτα που θησαυρίζουν πάνω στην γενίκευση της φτώχειας. Η κρίση είναι μια μεγάλη ευκαιρία για επενδυτές να πλιατσικολογήσουν τη δημόσια περιουσία, για τους εργοδότες να ρίξουν το κόστος εργασίας και με αυτόν τον τρόπο να αναπτύξουν τη δημιουργικότητά τους. Επίσης έχουν αναπτυχθεί οι καινοτόμες επιχειρήσεις μαυραγοριτών που αγοράζουν χρυσό, ή η παροχή προστασίας.
Οι καλλιτέχνες που σας επηρέασαν, καθώς και αγαπημένες ταινίες που βλέπετε με άνεση ξανά και ξανά;
Τελείως πρόχειρα μου έρχονται στο μυαλό δύο ταινίες του Αντονιόνι, η «Κόκκινη έρημος» και η «Νύχτα». Επίσης «Ο τρελός Πιερό» και το «Δυο τρια πράγματα που ξέρω για αυτήν» του Γκοντάρ. Θυμάμαι ακόμα την εντύπωση που είχα όταν είδα το «Import-Export» του Ζάιντλ, το 2008. Σήμερα, ωστόσο, θεωρώ ότι αυτή ήταν μια άλλη, εντελώς παλιά εποχή. Οι ταινίες αυτές έδειχναν να είναι φτιαγμένες για μια κοινωνία που βίωνε μια επιθετική ευημερία. Ένας καπιταλισμός που προσέφερε μια κόλαση από κατανάλωση και ανάπτυξη, με το τίμημα της αλλοτρίωσης και της διάβρωσης των προσωπικών σχέσεων. Τώρα πια χαίρομαι πολύ να βλέπω γουέστερν.
Το πλάνο της σιδερένιας τεράστιας δαγκάνας που λιώνει μέταλλα, αυτοκίνητα και άλλα αντικείμενα επανέρχεται διαρκώς στην ταινία σας. Τι επιδιώκετε να δείξετε με αυτό;
Μου φαίνεται πολύ ενδιαφέρον και παρακμιακό το νέο πρόσωπο που δείχνει να παίρνει η ανάπτυξη. Η πράσινη ανάπτυξη δείχνει να είναι μια απελπισμένη και αδηφάγα λεηλασία της φύσης, χωρίς καν να έχει τον δυναμισμό και το επιθετικό όραμα της παλιάς βιομηχανίας. Η διαχείριση της καταστροφής που προκάλεσε η ανάπτυξη των προηγούμενων δεκαετιών και αιώνων έχει γίνει μια κερδοφόρα διαδικασία πάνω στην οποία παίζουν και μεγάλοι παίχτες, όπως στην Κερατέα. Επίσης, για δεκαετίες το αυτοκίνητο ήταν σύμβολο των αξιών και της ευημερίας του δυτικού κόσμου. Η δαγκάνα το καταστρέφει με έναν αρκετά θεαματικό τρόπο, μου φαίνεται μια ευθεία οπτική αναλογία με τη χρεοκοπία των υποσχέσεων για ευημερία και ανάπτυξη.
Η Αντιγόνη φαίνεται διαρκώς θυμωμένη. Επίσης έχει μια περηφάνια που αγγίζει τα όρια του θράσους. Από πού προέρχονται αυτά τα χαρακτηριστικά της;
Η Αντιγόνη έζησε τα χρόνια του ’90 και του ’00, που όλα τα πλάκωνε η κυριαρχία του lifestyle, της ευημερίας της «ισχυρής Ελλάδας» και μιας καταθλιπτικά γελοίας τηλεοπτικής κουλτούρας. Δεν είναι ότι αυτό τελείωσε, από το Ciao ANT1 μέχρι ένα κυβερνητικό πόστο η απόσταση αποδείχτηκε μικρή. Είναι ότι από τον Δεκέμβρη του 2008 αναδείχτηκε μια νέα συνείδηση, ο Δεκέμβρης έσπασε τη μοναξιά ενός κομματιού της κοινωνίας που μέχρι τότε ήταν σχεδόν αόρατο, στη χειρότερη περίπτωση εναλλακτικό, στην καλύτερη περιθωριακό. Η Αντιγόνη αντλεί την αυτοπεποίθησή της από το ότι δεν είναι μόνη ούτε παράξενη. Για να σηκώσει κεφάλι ένας λαός χρειάζεται να ξαναβρεί την αυτοπεποίθησή του και να ξανακερδίσει την αξιοπρέπειά του. Η ρητορική του «μαζί τα φάγαμε», του τεμπέλη ή διεφθαρμένου νότιου και της συλλογικής μας αυτοενοχοποίησης έρχεται να εξυπηρετήσει το ακριβώς αντίθετο.
Πώς φαντάζεστε την Ελλάδα σε 10 χρόνια από τώρα;
Δεν νομίζω ότι κανείς μπορεί να ξέρει πώς θα είναι η Ελλάδα, η Ευρώπη ή ο κόσμος σε 10 χρόνια. Η Ευρώπη έχει γίνει πολιτικά αδίστακτη, οι νεοφιλελεύθεροι ποτέ δεν είχαν πρόβλημα να φλερτάρουν ανοιχτά με τον φασισμό. Οι θεμελιώδεις αρχές της ΕΕ έχουν περισσότερη σχέση με την ατζέντα των ναζί παρά με τον διαφωτισμό. Το πώς θα ζήσουμε εξαρτάται από τη δύναμη των κοινωνικών αντιστάσεων. Είναι «ή εμείς ή αυτοί».
άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Hot Doc # 51 , τον Απρίλιο του 2014
Extra Hot άρθρο
Ένας για 10
Γεωργία Νταγάκη
1. Πώς ονοµάζεται το δικό σου καράβι φυγής;
Κρήτη.
2. Αν ήταν η Κρήτη γυναίκα, πώς θα την περιέγραφες;
Της αρέσει να την θαυµάζουν όλοι, αM.ά δίνεται ολοκληρωτικά µόνο σε αυτόν που εκτιµάει.
3. Η Γεωργία Νταγάκη χωρίς λύρα;
Homeless.
4. Ποια είναι η πρώτη σκέψη που έρχεται στο µυαλό σου όταν βλέπεις τον κόσµο στα συσσίτια;
Θλίψη, θυµός, απογοήτευση, ενοχές.
5. Ποιο τραγούδι όταν το ερµηνεύεις σε συγκινεί;
«Πετροπέρδικα», ένα τραγούδι που ερµηνεύω στην παράσταση
«Αναφορά στον Γκρέκο» του Νίκου Καζαντζάκη.
6. Ένας στίχος από οποιοδήποτε τραγούδι που περιγράφει την κατάσταση στην Ελλάδα;
Τώρα που πέφτει πάνω µας άλλη
µια άγρια µπόρα Χαρούµενοι ανεβαίνουµε τη γελαστή ανηφόρα
Κι αν φλέγεται τριγύρω µας του τίποτα η χώρα
Χαρούµενοι ανεβαίνουµε τη γελαστή ανηφόρα
(«Γελαστή Ανηφόρα», Γιάννης Αγγελάκας).
7. Τελικά γίνεται να σε µάθει o κόσµος χωρίς να περάσεις από reality;
Ναι, αν ζεις στην πραγµατικότητα.
8. Το όνειρό σου;
Όνειρο όχι, επιθυµίες πολλές. Να ερµηνεύω ωραία τραγούδια, να συναντώ ωραίους ανθρώπους.
9. Αγκαλιάζουν την παραδοσιακή µουσική οι νέοι;
Όταν τους δοθεί σαν ερωµένη, και όχι σαν προξενιό, ναι.
10. Ποια θεωρείς ότι είναι η µεγαλύτερη αδικία;
Η επικράτηση των µετρίων.
- 1994: Μαθήτρια δημοτικού στο Ρέθυμνο. Παίρνω δώρο από τους γονείς μου την πρώτη μου κρητική λύρα.
- 1936-1980: Η ζωή και ο θάνατος του Νίκου Ξυλούρη.
- 2009: Ηχογράφηση και περιοδεία με Eric Burdon & Animals.
- 2010: Καστελόριζο, Γ. Παπανδρεου. Το τέλος της ψευδαίσθησης, η αρχή της περιπέτειας.
- 2014: H έκδοση του πρώτου μου προσωπικού δίσκου.
άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Hot Doc # 51 , τον Απρίλιο του 2014
Extra Hot άρθρο
Hot Sports
«Παίζεις με το δουλικό παιχνίδι των εντολέων σου»
Με βαριές κουβέντες και αιχμές επιτίθενται στον Θοδωρή Ζαγοράκη, ο οποίος είναι υποψήφιος ευρωβουλευτής με τη ΝΔ, έξι σύνδεσμοι οπαδών του ΠΑΟΚ. Μεταξύ άλλων, αναφέρουν σε κοινή ανακοίνωσή τους: «Σου ζητήσαμε να φερθείς φιλότιμα και αντρίκεια […], η ιστορία διέψευσε την τυφλή πίστη μας ότι αγαπάς άδολα τον ΠΑΟΚ. Αποδείχθηκε πόσο τίμησες την επιταγή που σου παραδώσαμε εν λευκώ να καθαρίσεις τον ΠΑΟΚ, […] όταν αποφάσισες να χαντακώσεις την ομάδα προσλαμβάνοντας με δικά μας λεφτά τον υπάλληλο του Κόκκαλη να σου κάνει τις δουλειές με τα κουμπαράκια στην Κρήτη χρεώνοντας τον Σύλλογο». Οι φίλοι του δικεφάλου κάνουν επίσης λόγο για επιδίωξη από πλευράς Ζαγοράκη οπαδικής ψήφου, και τον κατηγορούν ότι παίζει «για άλλη μια φορά το δουλικό υποτακτικό παιχνίδι των εκάστοτε εντολέων του». «Ο ΠΑΟΚ και οι οπαδοί του αποτάσσουν τους υπαλλήλους των τραπεζιτών που γονάτισαν τούτο τον τόπο, δεν τους ψηφίζουν, αλλά τους καταβαραθρώνουν και τους πολεμούνε μέχρι ενός. Είσαι το ίδιο ανεπιθύμητος σε μας, όσο είναι η λαίλαπα των μνημονίων και αυτών που διασπάθισαν τον ιδρώτα του κοσμάκη και τολμούνε ακόμα και σήμερα να μιλάνε για ευήμερη εξέλιξη. Απαγορεύουμε δια ροπάλου να εκμεταλλεύεσαι τα ιερά 4 γράμματα. Σε εγκαταλείπουμε στην (γραφική) μοίρα σου», αναφέρει η ανακοίνωση και καταλήγει καλώντας τον κόσμο του ΠΑΟΚ να μαυρίσει τον Ζαγοράκη στις εκλογές μέχρι τελικής πτώσης ως καταχραστή των προσδοκιών του, ως προδότη των ονείρων του και ως υπηρέτη του πιο καταστροφικού, αισχρού και αυταρχικού πολιτικού συνονθυλεύματος που κυβέρνησε την Ελλάδα.
Χατζηπαναγής: «Πολιτικοί οι λόγοι αποκλεισμού μου από την Εθνική»
Ο Βασίλης Χατζηπαναγής, ο άνθρωπος που μπορούσε να ντριμπλάρει ακόμη και μέσα σε τηλεφωνικό θάλαμο, όπως έλεγαν, άνοιξε την καρδιά του στα Νέα και μίλησε, μεταξύ πολλών άλλων, για τους πολιτικούς λόγους που του στέρησαν τη συμμετοχή στην Εθνική Ελλάδας. «Η μεγάλη μου πίκρα ήταν ότι δεν έπαιξα στην εθνική ομάδα, ενώ και με τον Ηρακλή δεν μπορέσαμε να αγωνιστούμε στην Ευρώπη», ανέφερε ο Νουρέγιεφ του ποδοσφαίρου και συμπλήρωσε με παράπονο: «Πιστεύω ότι, όσον αφορά την εθνική ομάδα, πλήρωσα και τα πολιτικά φρονήματα του πατέρα μου, ο οποίος ήταν αριστερός μέχρι το τέλος της ζωής του. Η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της ΕΣΣΔ με είχε ενημερώσει ότι θα μπορούσε η Ελλάδα να ζητήσει να γίνει ένα ειδικό δικαστήριο, στο οποίο θα αποδεικνυόταν ότι οι γονείς μου ήταν Έλληνες, όπως και ήταν. Έτσι, θα μπορούσα να αγωνιστώ με την Εθνική Ελλάδας, όμως το δικαστήριο δεν έγινε ποτέ». Φήμες της εποχής ανέφεραν πως επίσης για πολιτικούς λόγους δεν είχε καταφέρει να πάρει μεταγραφή στον Ολυμπιακό ή την ΑΕΚ, όπου είχε προταθεί πριν έρθει στην Ελλάδα, διότι ήταν από την ΕΣΣΔ.
24 Απριλίου 1997 «Θεούλη μου θα τρελαθώ…»
…τραγουδούν οι φίλοι του Ολυμπιακού, ακόμη και σήμερα, 17 χρόνια μετά την κατάκτηση της Euroleague από την αρμάδα του Ντούσαν Ίβκοβιτς. Έναν χρόνο μετά τον θρίαμβο του Παναθηναϊκού στο Παρίσι, ο Ολυμπιακός, αφού υπερκέρασε το εμπόδιο της Παρτιζάν Βελιγραδίου στους 16 και «σκούπισε» το «τριφύλλι» στους 8, ταξίδεψε στη Ρώμη στο τρίτο Final 4 της ιστορίας του. Στον ημιτελικό απέκλεισε σχετικά εύκολα την Ολύμπια Λουμπλιάνας και στον μεγάλο τελικό του Παλαέουρ, υπό το βλέμμα χιλιάδων οπαδών του και με πρωταγωνιστή τον Ντέιβιντ Ρίβερς, ο οποίος σημείωσε 54 πόντους στο Final 4 και αναδείχθηκε MVP, νίκησε την Μπαρτσελόνα με σκορ 73-58. Η Ελλάδα βρισκόταν για δεύτερη συνεχή χρονιά στην κορυφή της Ευρώπης, ενώ ο Ολυμπιακός θα γινόταν το 1997 η πρώτη ομάδα στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού που θα πετύχαινε το triple crown, κατακτώντας, εκτός από την Euroleague, το πρωτάθλημα και το κύπελλο Ελλάδος.
Κατάθεση-φωτιά για Μαρινάκη και μεγαλοπαράγοντες
Οι αποκαλύψεις αναφορικά με τα στημένα παιχνίδια στο ελληνικό ποδόσφαιρο δεν έχουν τελειωμό. Η νέα αποκάλυψη αφορά τον πρόεδρο της ΠΑΕ Βέροια, Γιώργο Αρβανιτίδη, σημαντικά στοιχεία για τις δραστηριότητες του οποίου έδωσε στη δημοσιότητα συνεργάτιδά του. Η γυναίκα, σε συνέντευξή της στην τηλεοπτική «Δίκη», αλλά και σε ένορκη κατάθεσή της, την οποία επικαλείται ο ΣΚΑΪ, ανέφερε μεταξύ άλλων: «Τον Απρίλιο του 2008, 10-15 μέρες πριν την αναμέτρηση Λεβαδειακός- Βέροια, ο κ. Αρβανιτίδης συναντήθηκε σε ξενοδοχείο της Αθήνας με τον πρόεδρο του Λεβαδειακού, τον κ. Κομπότη. Όταν πήγαμε στη Λιβαδειά για το παιχνίδι, ο Αρβανιτίδης μου είπε να περιμένω στο αυτοκίνητό μου. Στο ημίχρονο με πλησίασαν δύο κύριοι και μου έδωσαν μία τσάντα Louis Vuitton. Όταν την άνοιξα, είδα μέσα πολλά χρήματα. Όταν ρώτησα τον κ. Αρβανιτίδη, χαμογέλασε και μου είπε ότι ήταν 100.000 ευρώ. “Πήγε καλά το χειρουργείο”, είπε χαρακτηριστικά και μου έδωσε δύο χιλιάρικα. Κατάλαβα ότι τα λεφτά είχαν σχέση με το παιχνίδι. Η Βέροια θα έπεφτε και ο Λεβαδειακός θα έμενε στην κατηγορία, όπως κι έγινε». Σε άλλο σημείο της κατάθεσης η συνεργάτης του Γιώργου Αρβανιτίδη εμφανίζεται να λέει: «Ο Αρβανιτίδης μου είχε πει ότι τα παιχνίδια της Β΄ Εθνικής είναι προτιμότερα από της Super Leaague για να στοιχηματίζεις», ενώ εμπλέκει τόσο τον πρόεδρο της ΠΑΕ Ολυμπιακός, Βαγγέλη Μαρινάκη, όσο και τον νομικό σύμβουλο της ΕΠΟ, Θοδωρή Κουρίδη. «Με τον κ. Κουρίδη, τον δικηγόρο της ΕΠΟ, συναντήθηκε ο Αρβανιτίδης τέσσερις φορές παρουσία μου στον Πειραιά, κοντά στα κεντρικά γραφεία της εταιρίας του Βαγγέλη Μαρινάκη. Στην πρώτη συνάντηση ο κ. Κουρίδης είχε κανονίσει ένα ραντεβού μεταξύ Αρβανιτίδη-Μαρινάκη. Εγώ η ίδια άφησα με το αυτοκίνητο τον Αρβανιτίδη στα γραφεία των επιχειρήσεων Μαρινάκη. Ο κ. Κουρίδης τον είχε κατατοπίσει πώς θα φερθεί στο ραντεβού, γιατί –όπως του είπε– ο κ. Μαρινάκης είναι περίεργος άνθρωπος. Όταν γύρισε από το ραντεβού, μου είπε ότι όλα πήγαν καλά», αναφέρει στην κατάθεσή της η συνεργάτης του προέδρου της Βέροιας και συνεχίζει: «Με τον Κουρίδη μιλούσαν πολύ συχνά για τη διαιτησία και για το πρόβλημα με την ασφαλιστική ενημερότητα της Βέροιας. Μπροστά μου ο Κουρίδης του είπε να επιλέξει ποιον διαιτητή θέλει στους αγώνες της Βέροιας και εκείνος θα το τακτοποιούσε. Σχετικά με τη συνάντηση Μαρινάκη, ο Αρβανιτίδης μου είπε ότι “πάω να γνωρίσω τον πρόεδρο που όλοι θέλουν να γνωρίσουν και κάνει κουμάντο σε όλη τη διαιτησία”. Το πρώτο ραντεβού Μαρινάκη- Αρβανιτίδη πρέπει να έγινε το 2010».
άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Hot Doc # 51, τον Απρίλιο του 2014
Extra Hot άρθρο