HOTDOC Τεύχος 36
Αγοράστε την ψηφιακή έκδοση, καθώς και πρόσβαση σε όλα τα online άρθρα αυτού του τεύχους.Άρθρα σε αυτό το τεύχος
Οι 32 υποθέσεις βίας που συσχέτισε η Αστυνομία με τη Χρυσή Αυγή
ΡΑΦΗΝΑ Την 7/9/2012, 30 άτομα πεζή με επικεφαλής τους βουλευτές της Χρυσής Αυγής ΗΛΙΟΠΟΥΛΟ Παναγιώτη και ΓΕΡΜΕΝΗ Γεώργιο σταμάτησαν μπροστά από πάγκο μικροπωλητή αλλοδαπού και τον αναποδογύρισαν…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 36 (B' Σεπτέμβριος 2013)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Χιλιάδες όπλα και μια συμπάθεια
Πάνω από 4.000 όπλα, βαρύς οπλισμός και σύγχρονα ηλεκτρονικά οπλικά συστήματα είναι πιθανό να κυκλοφορούν στην Ελλάδα, εγείροντας βεβαίως το μεγάλο ερώτημα: «Για να εξοπλίσουν ποιoν;» Η υπόθεση συνδέεται με καταγγελίες που έκανε άγγλος αξιωματικός, πρώην συνεργάτης τού επιχειρηματία Αναστάσιου Πάλλη, ο οποίος καταζητείται. Οι καταγγελίες έγιναν τον Απρίλιο και έως σήμερα τυγχάνουν συμβατικής αντιμετώπισης από τις αρχές. Ωστόσο η ανάλυση των στοιχείων που αφορούν τον Πάλλη και τη δραστηριότητά του θα έπρεπε να βάλει τις έρευνες σε μια ευρύτερη διάσταση. Όταν ο Ηλίας Κασιδιάρης της Χρυσής Αυγής δηλώνει «τώρα που είμαστε βουλευτές οπλοφορούμε πια με άδεια» (παραδέχεται δηλαδή πως οπλοφορούσαν χωρίς άδεια), το αν έχουν διοχετευτεί πραγματικά τόσα όπλα στην Ελλάδα ικανά να εξοπλίσουν ιδιωτικό στρατό δεν είναι θέμα έρευνας ενός απλού γραφείου της Αστυνομίας.
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 36 (B' Σεπτέμβριος 2013)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
On line αγορά «μεταχειρισμένων» ανηλίκων
Η on line διακίνηση θετών παιδιών από τα πέντε σημεία του ορίζοντα πραγματοποιείται από τους θετούς τους γονείς μέσω μερικών διαδικτυακών κλικ. Ηχεί σαν υπερσύγχρονο μαύρο εμπόριο second hand αντικειμένων… άχρηστα πια είδη για τους δότες τους, που καταλήγουν να γίνουν ωστόσο μικροί θησαυροί για τους νέους παραλήπτες τους. Μόνο που οι μικροί θησαυροί έχουν σάρκα, οστά και ψυχή, και τις περισσότερες φορές δεν είναι απλώς used, δηλαδή χρησιμοποιημένοι, αλλά abused, δηλαδή κακοποιημένοι…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 36 (B' Σεπτέμβριος 2013)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Αίμα σε καλή τιμή Χρυσή Αυγή
Ξεχάστε το αυγό του φιδιού. Δεν υπάρχει. Το αυγό έσπασε και το φίδι κυκλοφορεί ανάμεσά μας. Σκοτώνει, αλλά κυρίως δηλητηριάζει τα πάντα στην κοινωνία. Αυταπόδεικτες αλήθειες, κοινωνικές κατακτήσεις, η ίδια η ζωή, μπαίνουν σε διαπραγμάτευση με τον παραλογισμό του ναζισμού: Αν είναι ίσοι μεταξύ τους οι άνθρωποι, αν έκαψε 6 εκατομμύρια εβραίους ο Χίτλερ, αν η δημοκρατία πρέπει να αντικατασταθεί με τις θεωρίες του σκότους…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 36 (B' Σεπτέμβριος 2013)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Η ερωμένη του βασιλιά
Τι σχέση μπορεί να έχει ο Λουδοβίκος ΙΕ΄ και η μαντάμ ντε Πομπαντούρ με τον Αντώνη Σαμαρά και τον Νίκο Μιχαλολιάκο; Το ερώτημα αυτό απασχολεί τον τελευταίο χρόνο εντόνως την κρεμ ντε λα κρεμ των οπαδών των θεωριών συνωμοσίας. Η υπόθεση εργασίας που έχει τεθεί προς συζήτηση έχει δύο σκέλη. Το πρώτο έχει άμεση σχέση με την ιστορική φράση: «Après moi, le déluge» – σε ελεύθερη μετάφραση: «Μετά από μένα το χάος». Το δεύτερο έχει σχέση με το ποιο θα είναι το δίλημμα που θα τεθεί στους έλληνες ψηφοφόρους στις επόμενες εκλογές…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 36 (B' Σεπτέμβριος 2013)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Η δημοκρατία της Βαϊμάρης
Η ήττα της Γερμανίας στο μέτωπο μετά από 4 χρόνια καταιγιστικών συγκρούσεων και πολέμου χαρακωμάτων δημιούργησε συνθήκες χάους στο εσωτερικό της χώρας. Οι πολιτικές δυνάμεις ανασυντάχθηκαν και διεκδίκησαν την εξουσία για τον εαυτό τους. Οι φιλοβασιλικοί αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν στις απαιτήσεις του λαού για έκπτωση του κάιζερ Βίλχεμ ΙΙ…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 36 (B' Σεπτέμβριος 2013)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Έχεις θέμα
Θα μπορούσε σήμερα να υπάρχει πετυχημένα η Αυριανή; Για όσους δεν θυμούνται το φαινόμενο, ήταν το μαντρόσκυλο του σύγχρονου φασισμού. Μην σας μπερδεύουν οι πολιτικοί χώροι. Ο φασισμός είναι διαχρονικός, βίαιος, γεμάτος λαϊκισμό, έτοιμος να αποδώσει ευθύνη και να ιδιοποιηθεί χρήμα. Η Αυριανή ήταν το ευαγγέλιο του φασισμού. Έβριζε, έφτυνε, σπίλωνε, κατέστρεφε οτιδήποτε έμπαινε στον δρόμο της. Ο δρόμος κατά περίπτωση ήταν ο Αντρέας Παπανδρέου, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ή όποιος άλλος έκλεινε deal με την εφημερίδα του Κουρή. Αγανακτισμένοι «αναγνώστες» παρέδιδαν στη χλεύη 200.000 και πλέον αναγνωστών τον εχθρό και στοχοποιούσαν χωρίς έλεος…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 36 (B' Σεπτέμβριος 2013)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Φεχίμ Ταστεκίν
Πόσο δυσκολεύει την Τουρκία μια πιθανή αυτο νόμηση των Κούρδων στη Συρία και τι επιλογέ ς έχει η τουρκική κυβέρνηση; Ο πολιτικό ς αναλυτής, δημοσιογράφος και σχολιαστής Φεχίμ Ταστεκίν, με βαθιά γνώση του γεωπολιτικού χάρτη στις περιοχές όπου κυριαρχεί το κουρδικό στο ιχείο, μιλά στο Hot Doc και καταθέτει τη δική του οπτική γωνία…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 36 (B' Σεπτέμβριος 2013)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Η άγνωστη Γερμανία
Σύμφωνα με τους δημοσκόπους, στις εκλογές της περασμένης Κυριακής προσήλθαν γερμανοί πολίτες που στη συντριπτική τους πλειοψηφία (70%) νιώθουν ευχαριστημένοι από την οικονομική κατάσταση της χώρας τους και, παράλληλα, ικανοποιημένοι από την κα Μέρκελ…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 36 (B' Σεπτέμβριος 2013)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Το Κουρδικό διαμορφώνει τη Μέση Ανατολή
Μέχρι πριν από κάποιους μήνες θεωρείτο ένας από τους μάγους της διπλωματίας. Ο λόγος για τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, που έφτασε κάποια στιγμή να βάλει στο ίδιο τραπέζι Σύρους και Ισραηλινούς να διαπραγματευτούν. Οι πρόσφατες ταραχές στην Τουρκία με αφορμή το πάρκο Γκεζί δεν ήταν μόνο μια αντίδραση των τούρκων πολιτών στην ισλαμική ατζέντα Ερντογάν, αλλά και τα απόνερα μιας παρεμβατικής πολιτικής στη Συρία που κατέστρεψε ό,τι χτίστηκε τα προηγούμενα χρόνια και μετέτρεψε σε ρυθμιστή των εξελίξεων στην ευρύτερη περιοχή το κουρδικό ζήτημα. Με μια προσεκτική ματιά θα καταλάβει κανείς ότι ποτέ άλλοτε το κουρδικό δεν ήταν τόσο ψηλά στη διεθνή ατζέντα και ποτέ μέχρι τώρα οι Κούρδοι δεν βρέθηκαν σε τόσο ισχυρή διαπραγματευτική θέση. Συνοπτικά, η κατάσταση στην περιοχή καθορίζεται από δύο σημαντικές εξελίξεις. Πρώτον, την επικράτηση –όπως δείχνουν τα πράγματα– του PYD (που είναι το συριακό παρακλάδι του PKK) στη βόρεια Συρία και τη δημιουργία αυτόνομης περιοχής στα πρότυπα του ιρακινού Κουρδιστάν. Δεύτερον, το ειρηνευτικό σχέδιο αποχώρησης του PKK από την Τουρκία που βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε εξέλιξη…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 36 (B' Σεπτέμβριος 2013)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Προκαλούν, απειλούν αλλά δεν διώκονται
Τον Οκτώβριο του 2010 η Χρυσή Αυγή γίνεται γνωστή στο ευρύ κοινό με την εκλογή του Νίκου Μιχαλολιάκου στο δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Αθηναίων. Λίγο καιρό νωρίτερα είχαν αρχίσει να γίνονται γνωστές και οι ναζιστικές αντιλήψεις του κόμματός του, στελέχη του οποίου σε μια μη διωκόμενη από την ελληνική νομοθεσία πράξη αποστρέφονταν τη Δημοκρατία και το Κοινοβούλιο, το οποίο σήμερα εκμεταλλεύονται για να προβληθούν, δεν δίσταζαν όμως ακόμη και να απειλούν με δημόσιες δηλώσεις τους, πράξη για την οποία προβλέπεται αυτεπάγγελτη δίωξη. Ακόμη λοιπόν κι αν υποθέσουμε ότι, τουλάχιστον μέχρι η Χρυσή Αυγή να εκπροσωπηθεί αρχικά στον Δήμο Αθηναίων και αργότερα στην ελληνική Βουλή, οι πολιτειακές αρχές αγνοούσαν την εγκληματική δράση και τις ναζιστικές τάσεις της, ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι αυτή η άγνοια αποτελούσε τροχοπέδη στην ποινικοποίηση της οργάνωσης, πώς άραγε να εξηγήσουμε το γεγονός ότι ακόμη και σήμερα καμιά εισαγγελική αρχή δεν έχει παρέμβει -παρά σε ελάχιστες περιπτώσεις- για άκρως εμπρηστικές, συχνά και ποινικά κολάσιμες δηλώσεις μελών της, βουλευτών της, ακόμη του αρχηγού της και μάλιστα για αδικήματα, όπως αυτό της απειλής, τα οποία διώκονται αυτεπάγγελτα;
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 36 (B' Σεπτέμβριος 2013)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Επιλεκτική δικαιοσύνη με αργά αντανακλαστικά
Στις 19/9/2013, δύο μόλις ημέρες μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και μετά από μεγαλόστομες δηλώσεις του υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Νίκου Δένδια, ο τελευταίος απέστειλε στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου 32 υποθέσεις που αφορούν αξιόποινες πράξεις υποστηρικτών και βουλευτών της Χρυσής Αυγής που «φαίνεται να προσιδιάζουν σε σύσταση εγκληματικής οργάνωσης και στην άσκηση οργανωμένης εγκληματικής δραστηριότητας». Σκοπός, όπως ανακοίνωσε η πολιτική ηγεσία του υπουργείου, πετώντας την «καυτή πατάτα» στο υπουργείο Δικαιοσύνης, είναι να διερευνηθεί κατά πόσο υπάρχει ηθική αυτουργία από το κόμμα της Χρυσής Αυγής. Ξεφυλλίζοντας το φάκελο μπορεί να συναντήσει κανείς τα μισά αδικήματα του ποινικού κώδικα. Από μαχαιρώματα, ξυλοδαρμούς και φθορές μέχρι και δύο δολοφονίες. Λειτουργούν τόσο καλά τα αντανακλαστικά του κ. Δένδια ή δυστυχώς υπάρχει και μία δεύτερη, πιο ενδελεχής ανάγνωση;
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 36 (B' Σεπτέμβριος 2013)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Ο Μύλος του Χρύσανθου
Ο Χρύσανθος Λαζαρίδης δεν είναι τυπικός δεξιός που γεννήθηκε νοικοκύρης, διαπαιδαγωγήθηκε νοικοκύρης, σπούδασε νοικοκύρης και πιστεύει ότι είναι ο νοικοκύρης της χώρας. Σε αντίθεση με τον Σαμαρά, παραδείγματος χάρη, και την παρέα του Μαξίμου, ο Χρύσανθος δεν έχει τις ιδεολογικές ρίζες και τις προκαταλήψεις (πατρίς- θρησκεία-οικογένεια) των νοικοκυραίων…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 36 (B' Σεπτέμβριος 2013)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Την απαγορεύουν ή την ξεπλένουν;
Η εν ψυχρώ δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τα χέρια ενός Χρυσαυγίτη προκάλεσε αλυσιδωτές αντιδράσεις σε πολιτικό επίπεδο. Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Νίκος Δένδιας ανακοίνωσε επίσημα την πρόθεση της κυβέρνησης να τεθεί η Χρυσή Αυγή εκτός νόμου, ενώ παράλληλα διαβίβασε προς την εισαγγελία του Αρείου Πάγου 32 περιστατικά παράνομης δράσης μελών, στελεχών και βουλευτών της Χρυσής Αυγής, καθώς επίσης και δημοσιεύματα του Τύπου που περιλαμβάνουν αποκαλυπτικές πληροφορίες για παράνομες δραστηριότητές της. Τι όμως ισχύει τελικά; Μπορεί όντως η Χρυσή Αυγή να τεθεί εκτός νόμου και, αν ναι, τι σημαίνει αυτό ως προς την κοινοβουλευτική της παρουσία; Μήπως μια ενδεχόμενη απαγόρευση θα ξεπλύνει τη Χρυσή Αυγή και θα της δώσει τη δυνατότητα να επιστρέψει πιο δυνατή και απαλλαγμένη από τις αμαρτίες του παρελθόντος;
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 36 (B' Σεπτέμβριος 2013)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Στο μυαλό ενός φασίστα
«Ο φασισμός είναι ένας πολύ σοβαρός και ύπουλος κίνδυνος. Δεν μπορεί να τον πραγματευτεί κανείς με απλές αναλογίες. Ο φασισμός είναι ένα αντικείμενο που μας υποχρεώνει να τον στοχαστούμε κυριολεκτικά, αναλυτικά, πολιτικά», είχε σημείωσε πριν από σχεδόν τρεις δεκαετίες ο γάλλος διανοητής Ρολάν Μπαρτ, επηρεασμένος από τη γλωσσολογία του Σοσίρ, τη δομική ανθρωπολογία του Λέβι Στρος και τη λακανική ψυχανάλυση…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 36 (B' Σεπτέμβριος 2013)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Αίμα, βία, πειθαρχία και φονική οπλοφορία
Βία, αίμα, στολές, άρβυλα, στρατιωτικές παραλλαγές, εκπαίδευση στρατιωτικού τύπου, πειθαρχία. Τα όσα συμβαίνουν πίσω από τις κλειστές πόρτες των δεκάδων οργανώσεων της Χρυσής Αυγής ανά τη χώρα θυμίζουν κάτι από οργάνωση στρατιωτικού τύπου. Παραγγέλματα που θυμίζουν εκπαίδευση πεζοναυτών, στρατιωτικές παρελάσεις, ύμνοι, εικόνες που παραπέμπουν περισσότερο σε μιλιταριστική οργάνωση που λειτουργεί στις παρυφές της εξουσίας παρά σε πολιτικό κόμμα που έχει διεκδικήσει την ψήφο του ελληνικού λαού. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι από μία οργάνωση αυτού του τύπου λείπουν μόνο τα όπλα. Είναι όμως έτσι;
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 36 (B' Σεπτέμβριος 2013)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
«Χρυσή» προπαγάνδα με άλλοθι την Εθνική Ελλάδος
Ο Γιόζεφ Γκέμπελς, ο υπουργός Προπαγάνδας του Χίτλερ και νούμερο δύο της κυβέρνησής του, εκμεταλλευόταν, κυρίως τη δεκαετία του ’30, πριν από την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, κάθε αθλητικό γεγονός για να καταδείξει τη ρώμη και την υπεροχή της άριας φυλής έναντι των υπολοίπων. Εκμεταλλεύτηκε ακόμη και την άγνοια αθλητών του Καναδά και της Γαλλίας, οι οποίοι, στους τελευταίους προπολεμικούς Ολυμπιακούς Αγώνες στο Βερολίνο, το 1936, χαιρέτησαν το πλήθος ναζιστικά. Ο Γκέμπελς δήλωσε τότε ότι «υπάρχουν σύμμαχοι σε όλο τον κόσμο» και οι εθνικά καταρρακωμένοι Γερμανοί τον πίστεψαν. Η υπεροχή τους αποδεικνυόταν πρωτίστως μέσα στα στάδια, εκεί όπου το εθνικό τους φρόνημα εξυψωνόταν ξανά…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 36 (B' Σεπτέμβριος 2013)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Τα αδέλφια του Μιχαλολιάκου
Ο Νίκος Μιχαλολιάκος είναι ο άνθρωπος που ξέρει να ακονίζει τις ξιφολόγχες στα πεζοδρόμια, που υπόσχεται εν είδει φύρερ σε ορδές οπαδών, που θεωρούν τους εαυτούς τους πιστούς απογόνους του κινηματογραφικού Λεωνίδα, ότι «μία ημέρα θα επιστρέψουμε και η γη θα τρέμει», που πετάει καρύδες σε τηλεοπτικά πάνελ για να περάσει το προφίλ του αντισυστημικού που θα χτυπήσει το κατεστημένο. Σε αντίθεση με τον Νίκο, ο αδερφός του, Τάκης Μιχαλόλιας, γνωστός ποινικολόγος, κατάφερε, με διασυνδέσεις σε όλη την ελίτ της χώρας, να περάσει στα ψιλά γράμματα το ακροδεξιό παρελθόν του. Χαμηλότερο προφίλ και από τους τρεις διατηρεί πάντα ο τρίτος αδερφός, Γιάννης Μιχαλολιάκος, ο οποίος προήχθη σε αντιστράτηγο και α΄ υπαρχηγό ΓΕΣ την περίοδο που υφυπουργός Εθνικής Άμυνας ήταν ο εξάδελφός του, Βασίλης Μιχαλολιάκος…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 36 (B' Σεπτέμβριος 2013)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Η ζοφερή τέχνη διατήρησης της εξουσίας
Ο ακριβής εντοπισμός της ανάπτυξης του φαινομένου της τυφλής, δολοφονικής νεοφασιστικής τρομοκρατίας στη δυτική Ευρώπη, που ονομάστηκε στρατηγική της έντασης, έχει βαθιές ρίζες. Η έκφραση επινοήθηκε και καθιερώθηκε στην ιστοριογραφία τον Δεκέμβρη του 1969 από τη βρετανική εβδομαδιαία εφημερίδα The Observer, μετά την αιματηρή σφαγή στην Πιάτσα Φοντάνα, με τη βομβιστική επίθεση στην Αγροτική Τράπεζα του Μιλάνου, που άνοιξε τον δρόμο στη στρατηγική της έντασης…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 36 (B' Σεπτέμβριος 2013)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Αοιδοί και Αηδίες
Ο γνωστός από τα θρησκευτικά του τραγούδια κάθε Πάσχα Πέτρος Γαϊτάνος επεφύλασσε το πιο εύηχο άσμα του για το Νίκο Μιχαλολιάκο: «Θεωρώ ότι η Χρυσή Αυγή εν μέρει καλά πράττει! Μ’ αρέσει ο τσαμπουκάς της»…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 36 (B' Σεπτέμβριος 2013)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Συστηματικά συστημική
«Ο εθνικοσοσιαλισμός απελευθέρωσε τον γερμανό εργάτη από τη μέγγενη ενός δόγματος (σ.σ. του κομμουνιστικού) που ήταν βασικά εχθρικό τόσο για τον εργοδότη όσο και για τον εργαζόμενο. Ο Αδόλφος Χίτλερ επέστρεψε τον εργάτη στο έθνος του. Τον μετέτρεψε σε πειθαρχημένο στρατιώτη της εργασίας και συνεπώς σύντροφό μας», έλεγε σε μια ομιλία του το 1934, έναν χρόνο μετά την εκλογή του Χίτλερ στην εξουσία, ο βιομήχανος Άλφρεντ Κρουπ, εκ των στυλοβατών του ναζιστικού καθεστώτος. Ήταν η πρώτη φορά που κάποιος παραδεχόταν ότι ο εθνικοσοσιαλισμός είναι κατά βάθος το μακρύ χέρι του συστήματος και όχι εκείνος που το πολεμά…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 36 (B' Σεπτέμβριος 2013)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
Τα δύο άκρα και η άκρη μιας παλιάς αλήθειας
Η Ιστορία σίγουρα δεν επαναλαμβάνεται. Αλλά είναι υποταγμένη αρκετές φορές σε κανόνες που εφαρμόζουν οι άνθρωποι. Χωρίς να αναιρούνται οι εκπλήξεις, που μάλλον είναι ο μοναδικός δικός της σταθερός κανόνας, η Ιστορία είναι γεμάτη από επαναλήψεις συμπεριφορών. Κυρίως στην πολιτική. Όσο και να φαίνεται παράξενο, στην Ελλάδα οι πολιτικές συνθήκες επιτρέπουν την επανάληψη τακτικών που εφαρμόστηκαν πριν από πενήντα χρόνια. Εν ολίγοις, η θεωρία των δύο άκρων του συμβούλου του πρωθυπουργού Χρύσανθου Λαζαρίδη και του Ευάγγελου Βενιζέλου δεν είναι καινούριες. Το χειρότερο είναι πως αποτελούν αποτέλεσμα στρατηγικής μυστικών υπηρεσιών, κατά το παρελθόν τουλάχιστον. Η Ιταλία της δεκαετίας του ’60 και η Ελλάδα της δεκαετίας του ’70 γνώρισαν τη βία και την αποσταθεροποίηση, η οποία αποδόθηκε σε δύο άκρα. Το ένα ήταν οι φασίστες και το άλλο, επιλεγμένα, η αριστερά. Το συμπέρασμα που έβγαινε «αυθόρμητα» ήταν πως η κοινωνία ήταν όμηρος της βίας των άκρων και για την ασφάλειά της έπρεπε να επιλέξει έναν άλλο πόλο, που μπορούσε να εγγυηθεί τη σταθερότητα, περικόπτοντας ακόμη και τη δημοκρατία. Σε κάθε κοινωνική ανησυχία που έθετε σε αμφισβήτηση το σύστημα, οι φασίστες, με τη βοήθεια των μυστικών υπηρεσιών, φρόντιζαν να συνετίζουν την κοινωνία καλλιεργώντας τον φόβο και την ανασφάλεια. Το τραγικότερο όλων είναι πως μισό αιώνα σχεδόν μετά συναντάμε όχι μόνο την ίδια θεωρία, αλλά και τα ίδια πρόσωπα. Ασφαλώς και τον Νίκο Μιχαλολιάκο…
Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 36 (B' Σεπτέμβριος 2013)
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.